Dedicated ulit kay @avasexygoddess..
O ayan ha, request granted :)
salamat sa mga comments at votes..
super na-appreciate ko.. :)
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chapter 33 - Hanggang ngayon hindi ako makapaniwala
(Apol)
“Goodnight. Sweet dreams. Sleep tight. Dream of me. I love you so much.”
At kiniss ko siya ulit sa lips.
Ang sweet wine ko.
Grabe nagiging cheesy na ako. Parang antagal na ng panahon mula nung huli akong nagmahal. Pero hinde, iba ngayon. Mahal na mahal na mahal ko talaga ang sweet wine ko.
Pumasok ako sa kwarto ko na nakatulala lang siya sa may pinto niya.
Hahaha! Gagawin ko ang lahat para mahalin mo ako ng sobra sobra sweet wine.
Hindi ako papayag na mawala ka sa akin at humanap ng iba.
Dumaan ang mga araw na masaya kami. Kahit pa same routine halos.
Gigisingin ko siya sa umaga. Papasok kami sa school gamit ang kotse niya o kotse ko. Pumayag na kasi siya na ganun ang set-up. Tapos magkatabi kami sa upuan sa lahat ng subjects pwera sa mga drawing classes kasi mas gusto kong natititigan siya sa harap ko pag nagdo-drawing ako. Sobrang nakaka-inspire. Ang ganda ganda kasi ng sweet wine ko. Maglu-lunch kami sabay pag may breaks sa school. Pag uwi, kakain kami sa bahay or lalabas. Mag-uusap muna at maglalambingan bago matulog. Grabe kahit paulit ulit, hinding hindi ako magsasawa. Basta ang kasama ko lang ay ang sweet wine ko.
Naging ok na talaga sa barakada ang relationship namin. Nakikipag-kwentuhan na rin si Alex sa iba. Minsan tinatarayan parin siya nina Yen at Zen pero hindi na ganun kalala.
Sumali ako sa varsity ng basketball. Dito lang siguro nasisisra ang routine namin. Kapag may practice ako o tuwing may laban. Hindi naman ako nahirapan mag-paalam kay Alex dahil siya pa ang nag-push sakin dahil daw saying naman ang talent ko. Ang supportive talaga ng Sweet wine ko.
Ok na din ako sa Math. Sus. Ikaw ba magkaron ng girlfriend na daig pa calculator sa accuracy sa pag-sagot. Unti-unti na rin siyang nasasanay sa type of drawing na required sa drawing classes. Magaling naman siya talaga kasi. Konting technicalities lang naman ang kulang. Napupunuan naman na niya. Shempre magaling kasi ang coach niya sa drawing. Magaling ang boyfriend niya! Hahaha!
Hindi pa naming nasasabi sa parents namin na kami na ni Alex. Ayaw niya pa daw sabihin eh. Sabagay, mahirap din siguro sa part niya kasi hindi niya alam kung paano sasabihin. First boyfriend eh.
Alam na din ni Mon na kami na ni Alex. One time pinuntahan namin si Mon dahil birthday niya at ibinalita ito ng personal sa kanya. Ayaw kasi ni Alex na tawagan lang o itext. Gusto niya personal na sabihin namin kay Mon. Kaya ayun, pag-dating naming sa boarding house ni Mon sa QC, inaya namin kumain sa labas para mag-celebrate.
*Flashback*
“Ok lang ba kung may isasama ako?” Tanong ni Mon kay Alex.
Nagulat si Alex at nag-isip.
“Ok lang naman. Sinong isasama mo?” Nagtatakang tanong ni Alex.
“Si Patrick. Boyfriend ko.” Namumulang sagot ni Mon.
*End of flashback*
So Ayun, nag-celebrate kaming apat sa Seafood Island sa Eastwood. Nag-boodle feast kami. Nakakatuwa nga eh. Halos sabay nagka-first boyfriend ang mag bestfriend. Nauna lang si Alex dahil nga sa nangyari sa bilyaran. Pero isang bagay lang ang sisiguraduhin ko. Ako ang first boyfriend ni Alex.
At ang last.
Kaya eto, malapit na ang first monthsary namin. Tatatwagan ko si Mon para humingi ng tulong sa paghahanda sa first monthsary namin. Gusto ko kasi memorable at talagang hindi makakalimutan ng Sweet wine ko. Medyo nahihirapan kasi ako dahil may pagka-secretive parin ang sweet wine ko medyo nahihirapan parin mag-open up ng mga tungkol sa kanya. At isa pa, ang hirap kasing unti-unti ko lang nalalaman na marami itong hindi kinakain. Ayoko naman dalin siya sa isang restaurant tapos hindi naman siya mag-eenjoy dahil ayaw niya nung food dun.
Kaya kailangan ko talaga makausap si Mon.
*Ring Ring*
Mon: Hello Apol?
Apol: Hi Mon musta?
Mon: Ok lang naman. Eto masaya. Kayo kamusta? Don’t tell me may problem kayo ni Alex kaya napatawag ka?
Apol: Naku wala ah. Ang saya saya nga namin eh.
Mon: Mabuti naman kung ganun. O bakit ka napatawag?
Apol: Kasi Mon, malapit na ang first monthsary namin ni Alex. Gusto ko kasi talaga maging extra special. Tulungan mo naman ako.
Mon: Ah yun lang pala. Oo naman. Teka asan ba yun? Baka malaman niyang kausap mo ako at masira ang surprise?
Apol: naka-break kami eh. Nag-pasa siya ng project sa P.E. Extra credit daw kasi alam mo naman yun napaparanoid kasi hindi siya marunong mag-volleyball. Kaya andito ako sa car ko. Sinamantala ko na yung time para makapag-tanong.
Mon: Ah ok. Teka ano bang balak mo?
Apol: Ok ba kung umorder ako ng isang dambuhalang pizza tapos yung toppings nun eh may nakasulat na Happy First Monthsary. I love you? Tpos yung bedroom niya eh punuin ko ng teddy bears?
Mon: Alam mo kung ibang babae, todo kilig na sa gusto mo kaso hindi magwo-work kay Alex yun eh.
Apol: Ha? Bakit naman?
Mon: Kasi unang-una, hindi kumakain si Alex ng pizza. Ayaw niya daw ng amoy. Pangalawa, hindi mahilig si Alex sa teddy bears.
Apol: Ano? Hindi kumakain si Alex ng pizza? Sus, kaya pala tuwing magpapa-deliver kami eh never pumasok sa isip niya yung pizza. Eh anong suggestion mo?
Mon: Uhm. Ok na sa apartment mo nyo lang i-celebrate para intimate at kayong dalawa lang talaga. Pero instead of pizza, bat di mo gawing, giant burger.
Apol: Giant burger? San naman ako o-order ng giant burger? Gusto ko sana kasing laki ng kama niya.
Mon: Ah hehe. Mahirap nga yun. Teka teka isip ako.
Apol: Eh Giant cake kaya?
Mon: Hindi naman mahilig sa sweets si bes. Siguro maa-appreciate niya pero hindi naman siya masyadong kakain.
Apol: Oo nga no. Naku naman Mon. Bat kasi andaming hindi kinakain ng bestfriend mo?
Mon: Hindi ko din alam eh. Ganun na siya bata pa lang eh. Hehe.
Apol: Kaya nga tulungan mo na ako Mon please…
Mon: Eto nga nag-iisip na…
After 5minutes
Mon: Alam ko na! Wag ka na mag-giant food. Gumawa ka nalang ng poster tapos magluto ka nalang ng favorite food niya.
Apol: Favorite food? Teka ano bang favorite food ng sweet wine ko?
Mon: Nakupo! Mag-wa-one month na kayo hindi mo parin alam??
Apol: Wala naman kasi siyang binabanggit eh. Hindi ko naman naisip tanungin.
Mon: Sus! Kare-kare ang favorite food niya. Pero ingat ingat ka dahil so far, Kare-kare lang ng mama niya ang gusto niya. Kumakain man siya ng kare-kare ng iba, hindi siya satisfied.
Apol: Naku naman Mon, pano ko naman gagawan ng paraan yun?
Mon: Ifo-forward ko sayo ang number ni tita. Ikaw na ang bahala. Tapos yung idea mo na teddy bears, gawin mong mickey mouse. Sus hindi mo ba naisip kung bakit Mickey ang name ng Chrysler niya? Ano ba yan. Andami mo parin hindi alam kay Alex. Mag-online ka nga at magbasa ka nga ng blo--.
Apol: Ano yun?
Mon: Ah eh wala. Basta ganun. Uy, mags-start na ang next class ko. Text text ka nalang kung may mga tanong ka ok?
Apol: Sige sige Mon. Super thank you ng marami.
In-end call ko na.
Nagpatugtog muna ako sa car stereo. Pumikit ako at nag-isip.
Andami ko palang hindi pa alam kay Alex. Bakit nga ba hindi man lang namin napag-uusapan. Hirap parin kasi siya mag-open up sakin. Tsk! Kailangan magawan ko na paraan.
*knock knock*
Dumilat ako.
Nakita ko si Alex sa labas ng kotse.
Binuksan ko ang pinto ng passenger side. Pumasok si Alex at umupo.
“Nakatulog ka?” Tanong nito sakin.
“Ah hindi. Pumikit lang ako. Iniisip kita eh. Teka pa-kiss nga.” Lumapit ako sa kanya.
Umiwas siya.
“Apple pie naman eh. Nasa school tayo eh. Ikaw ha naadik ka na sa kiss.” Sabi niya sakin.
Kahit pa umiiwas siya, pinilit kong lapitan siya at niyakap ko siya.
“Alam mo sweet wine, hindi mo ako masisisi. Akin ka kasi. Ikaw ang girlfriend ko. Kahit i-kiss kita forever hinding hindi ako magsasawa. Oo adik na kung adik pero totoo namang adik ako sayo. Tandaan mo na lahat gagawin ko para sayo.” Umalis ako sa pagkakayakap at hinawakan ko ang mukha niya at tinitigan ko siya.
“Ikaw talaga.. Ang emo mo!” Sabi ni Alex sakin.
“Oo emo ako pero ikaw kamatis. Ang pula mo o!” Sabi ko naman
Hinampas niya ako pabiro at biglang..
Tsup!
Kiniss niya ako sa lips.
“So sino ngayon ang kamatis satin?” Ngumingiti niyang tinanong sakin.
Pinigilan ko ang pagka-kilig.
Tinitigan ko lang siya. Alam ko namumula ako pero hindi ko na inisip yun. Hindi ako makapaniwala hanggang ngayon na girlfriend ko ang napaka-gandang babaeng to. Ang swerte swerte ko.
“Alam mo kung anong favorite part ko sa mukha mo?” Tinanong ko siya.
“Ano?” Namumula na naman siya. Hehe.
“Mata. Ang ganda ng mga mata mo. Laging nagt-twinkle. Chinita ka pero iba sa mga Chinese. Hindi sobrang liit. Almond shaped.” Sinabi ko sa kanya ng seryoso.
“Hay nako kung ano anong pinagsasabi mo jan.” Kinurot niya ako sa cheeks.
“I love you.” Kinuha ko ang kamay niya.
“Mahal din kita.” Ini-squeeze niya ang kamay ko.