Heey mensen, sorry dat dit weer zo lang heeft geduurd! Dit is het hoofdstuk wat @MadameNorman heeft geschreven!!! Super erg bedankt!
In dit hoofdstuk is Jaxissa weer wakker! Ze had net gehoord dat haar moeder in gevaar was. Lees anders eerst nog even terug voor het geval dat je het vergeten bent hehe.
Jaxissa POV
Onze weg werd geblokkeerd door Fred die blijkbaar een mislukte flirtpoging probeerde recht te zetten, maar kort daarna een klap kreeg van het Ravenklauw meisje. Haar handafdruk was duidelijk te zien en Fred kwam op ons afgelopen met zijn hand die hij pijnlijk tegen zijn gezicht aanwreef.
'Nou, dat ging goed mis.'
'Vroeg of laat vallen ze toch voor je.' Bemoedigde George hem met een schouderklopje.
'Wow, je bent er weer.'Ik knikte en wenkte daarna grinnikend naar het Ravenklauw meisje dat, met een paar vriendinnen, boze blikken toewierp naar Fred.
'Wat heb je gevraagd?'
'Hey Sterre, als een ster zo ver weg staat, hoe kan jij dan zo dichtbij komen?' Imiteerde hij zichzelf.
'Wat is daar mis mee?' Vroeg ik schouderophalend.
Hij grinnikte. 'Haar naam is Pauline.'
Zowel George als ik sloegen onze handen op ons hoofd.
'Fred toch...''
We vervolgden onze weg naar de grote zaal, ik had eigenlijk niet eens door dat George mijn hand nogsteeds vast had. Al kwam ik er snel genoeg achter toen Ron deed alsof hij kotsneigingen had en er gefloot klonk vanaf de Griffoendor tafel. Ik rolde met mijn ogen, maar liet George's hand niet los.
'Ik denk dat we lang mogen wachten tegen dat jij een vriendin hebt, Ron.' Zei Fred lachend.
Ron wierp Hermelien een vlugge blik toe. Zij werd helemaal rood en moest "opeens" gaan. Vanuit zijn ooghoek volgde hij haar tot ze uit de grote zaal liep. Er verscheen een glimlach om mijn lippen bij het zien van het tafereel, die twee vonden elkaar overduidelijk leuk.
'Wat sta jij zo dom te glimlachen?' Vroeg Ron die ondertussen roder was geworden dan zijn haar.
Ik liet een zachte lach ontsnappen. 'Niks.'