Crappy Blue Thing Written by: Henry_1998
"One Year Later"
-Juri
"Oy gising!"
agad ko dinilat ang mga mata nang maramdaman ko na may tumatapik sa pisngi ko,nilingon ko siya.
"Aist..Mr.Pressy nandito na po tayo sa harap ng school"
lumingon ako sa labas at napakamot sa ulo dahil naudlot ang pagkakatulog ko.kahapon kasi napagod ako sa kakasagot sa mga tanong ng mga School Jurnalist sa conference dito sa school.
"Please lang,huwag mo kong tawagin na ganyan,Juri na lang please"suway ko sa kanya.
nag-peace sign lang si Terrence sa akin at sabay kaming tumayo sa Bus para lumabas na.
pagkababa pa lang namin sinigaw na nito ang pangalan ni Eduard na naglalakad papunta sa amin.
"Sige na,maglampungan na kayo"biro ko sa kanya at agad nagpaalam sa akin,ngumiti lang ako kay Eduard bago sila umalis.
pinagmasdan ko sila.
umiling ako,ang bilis ng oras,nagkaroon agad sila ng happy ending dahil tanggap na sila ng pamilya nila,si Eduard pinatunayan nito na kaya niyang ipagpatuloy ang pagiging mabuting anak at tumulong sa negosyo ng Dad nito,hindi naman siya nabigo,noong una raw nahihirapan siya dahil marami ang humusga agad sa kanya pero sa mga achievements na nagawa nito sa school at sa kompanya ng Dad niya,lahat ng panghuhusga ay nawala at napalitan ng papuri.ngayon under training na siya sa kompanya ng Dad niya.si Terrence naman patuloy lang sa pag-aaral,bumalik ulit dito at hindi ako makapaniwala na isa na siya sa malapit na kaibigan ko,isa siya sa mga taong tumulong sa akin makapag-adjust ulit matapos ko bumalik dito.
Freshmen College na si Eduard at Terrence habang ako naman ay Senior High School.
napakabilis ng oras,marami na agad ang nagbago sa nakalipas ng isang taon.
Pumunta ako sa Locker ko dala ang isang kahon na paglalagyan ko ng mga gamit.nasa rule kasi ng University na kailangan lumipat ang bagong president sa office ng mga University Officer.
nakakailang kaya..ang ganito.
ang tawagin ka na Mr.President ng mga nakakasalubong mo.
pero kailangan ko panindigan ang sarili ko at ang posisyon na hawak ko.
matakot na ang mga bully sa'kin!
sila ang target ko sa isang taon na termino ko.
kumatok ako sa pinto ng office at ilang sandali lang.bumukas iyon.
"tuloy ka Mr.Hyun"sabi ng isang babae,ngumiti lang ako sa kanya at agad na pumasok.
nagulat ako nang may biglang pumutok na confetti.
at sabay silang lahat sumigaw ng 'Welcome'
ngumiti ako sa kanila at nagpasalamat.
hindi ako prepared dun ah..
"Bilang Youngest New President ng Harrington University,may kailangan ka ba sabihin sa mga newly elected officer mo?"tanong ni Ms.Sanchez ang Officer adviser namin.
"ah,sa totoo lang hindi ako prepared"
natawa sila sa sinabi ko ganun din ako.
"Seriously,no matter what happen,we all in this together and do our duty well"
humiyaw sila at nagpalakpakan sa akin,nagpasalamat lang ako ulit bago ako hinatid ni Ms.Sandchez sa magiging office ko.
binuksan niya ang pinto at tumambad agad sa akin ang office.pumasok ako dun at lumingon sa paligid.
maganda siya,kulay brown ang pinta ng pader,may mga nakasabit na larawan doon ng mga dating president tapos may aparador din,mini-library at kung ano-ano pa na makikita mo sa isang office,namangha ako kasi para talaga siyang office ng isang firm ng company.
hindi na'ko nagtataka dahil mayaman naman talaga at sikat ang school na'to.
Dati working student lang ako pero ngayon hindi ko inaasahan na makakapasok ako dito.
at lahat ng iyon ay pinagpapasalamatan ko kay Kuya dahil sa ilang buwan na pamamalagi ko sa America,napagdesisyonan nitong iuwi kaming dalawa ni Mom dito para magpatuloy ako sa pag-aaral habang siya ay patuloy lang na pinapatakbo ang kompanya ni Dad sa America.
matapos kasi namin makabalik sa America,ginawa ko lahat para mapasaya si Mom at hindi ako nahirapan dahil buong sarili at oras ko binigay ko sa pag-aalaga sa kanya.naging masaya pa'rin naman ako kahit papaano pagkatapos ng nangyari sa amin ni Rafael.
pero sabi nga nila lahat ng lungkot may kapalit na saya,isa sa mga hindi ko makakalimutang araw sa America ay ang humingi ng tawad si Kuya sa ginawa niya sa'kin at pinakita ang pagbabago nito.
natanggalan ako ng ilang sakit nang marinig ko ang mga sinabi ni Kuya para lang mapatawad ko siya.
pero sino ako para hindi bigyan ng dalawang pagkakataon si Kuya.
Sa huli nagkapatawaran din kami.
they are three stages to reconcile with someone.
una.Forgive.
dalawa.Accept
at ang huli...Forget.
natutunan ko lahat ng yun sa karanasan ko.
"Iiwan na kita dito Mr.Hyun at ikaw na ang bahala ayusin ang mga gamit mo,9:00 may meeting tayo sa mga officers para sa mga platform na gagawin ninyo,okay"
tumango lang ako sa kanya bago siya lumabas sa office.
nilagay ko ang kahon ng mga gamit ko sa lamesa at inumpisahan ayusin yun at nilagay sa tamang lalagyan nito.
**********
matapos ang meeting namin,naisipan ko nang pumasok sa klase ko.
syempre,hindi ako nagpapaka-chill bilang President,may tungkulin din ako bilang estudyante.
umupo ako sa tabi ni Betty,isa sa mga kaklase ko.
abala siya sa kakausap sa mga kaibigan nito dahil wala pa'rin kasi ang Prof namin.
minabuti kong kunin ang Libro ko at magbasa na lang muna.
"Did you know Guys na bukas ang orientation ng mga transferee dito?"narinig kong sabi ni Betty.
"Yesss,we know at lahat sila mga college student!"sabi nung isa.
ano naman ngayon kung College student?
gumana ulit kasi ang tsismis gaydar ko sa narinig.
naalala ko kasi ang isa sa mga pinag-usapan namin kanina,bukas may orrientation tungkol sa mga rules at regulations para sa mga transferee at isa ako sa mga speakers.
"kalat-kalat na dito girl na lahat sila mga lalaki,walang babae at ito pa ha!ang ga-gwapo raw nila!!eehhhh!!"tili ni Betty.
napairap ako sa narinig.
"there is only one problem girl,hindi na'tin sila makikita sa orrientation dahil University officer ang mag-o-orient sa kanila"sabi ni Betty.
pinatuloy ko na lang ulit ang pagbabasa at tumahimik.
"sana may taong tutulong sa atin na makilala sila,kahit sandali lang"
nakaramdam ako na parang may nakatingin sa akin kaya nagtataka akong lumingon sa kanila.
tumaas ang kilay ko.
"bakit?"tanong ko.
nagsilapitan naman agad sila sa lamesa ko.
"ah Mr.President,pa-favor naman...pwede mo ba kaming mapakilala sa kanila pagkatapos ng orrientation?"tanong ng isa sa kanila.
ngumiti ako at tiniklop ang libro.
umayos ako sa pagkakaupo.
"Sorry girls pero huwag kayo magpadaig sa kagwapuhan nila dahil masasaktan lang kayo,why not bumalik na kayo sa mga upuan niyo dahil nandiyan na ang professor na'tin"
wala silang nagawa kundi ang bumalik sa mga upuan nila.
umirap ako.
landi ha!
unang araw ko pa lang,may nag-te-take advantage na sa posisyon ko.
"Pasensiyahan mo na sila,obssesed sa mga gwapo"bulong ni Betty.
"trust me,matagal ko ng alam"
humagikgik lang siya sa sinabi ko.
Finocus ko na lang ang sarili sa klase.
********
natapos ang normal na araw ko sa school kaya naisipan ko ng umuwi,sumakay ako sa Taxi,nakakatagal na kami sa byahe nang mainis ako dahil naipit pa kami sa traffic.
"Sir,nagmamadali po ba kayo?,medyo matatagalan pa kasi bago matapos ang traffic"sabi ng Driver.
"Ganun po ba?bababa na lang ho ako,ilang lakad lang naman ang layo ng bahay ko mula dito"ani ko at agad nagbayad sa kanya.
binuksan ko ang pinto at lumabas.
naglakad ako sa gilid ng daan.
na estatwa ako at huminto sa paglalakad nang makita ko sa harap ang isang pamilyar na tao.
grabe yung kaba ko!
bakit nandito siya?!
yumuko agad ako at pasimpleng nilampasan siya.
Hindi kami pwedeng magkita.
hindi pwede.
"Juri?"
huminto ako sandali pero naglakad ulit ng mabilis.
sh*t,bakit ako huminto?,mahahalata tuloy ako nito.
"Juri,wait!"sigaw pa niya mas lalo ako kinabahan nang hawakan niya ang braso ko at hinarap ako sa kanya.
wala na..bistado na'ko.
"OH MY GOSH!!ikaw nga!"tili nito tapos niyakap agad ako.
naiilang akong ngumiti sa kanya.
"Juri!!!!!,it's been a year na hindi kita nakita!Oh Gosh! you didn't leave a call or a single message!"masayang sabi niya habang hinahawakan ang pisngi ko.
"H-Hi S-Seyun"nauutal na sabi ko.
"Oh look at you..you are different now,pumuti ka,gumanda na ang taste mo sa sarili,may pa-korean bangs ka pang nalalaman at ano to?sosyal ng school uniform mo ha!dark blue suit at pants"
hindi pa siya nakuntento,pinaikot niya pa ako habang sinasabi yun.
hindi pa'rin siya nagbabago.
pero nagtataka lang ako.
"Bakit nandito ka?anong ginagawa mo dito?"tanong ko.
ngumiti siya sa akin sa halip
na sumagot.
"Let's grab something to eat,I'll answer everything you ask"
wala akong nagawa kundi ang tumango lang sa kanya.
******
"So nandito ako,kasi may business trip kami ng mga kasamahan ko sa trabaho,kahapon pa ako nakarating dito,naisipan ko mamasyal muna dahil medyo busy ang mga schedules ko pero I can't believe na makikita kita dito,ikaw,kamusta ka na?"
"Maayos naman,nag-aaral at medyo busy rin"simpleng sagot ko.
"Yung lang?hindi mo ba sasabihin na 'naka-move on na'ko kay Rafael at may bago akong boyfriend"
kumunot ang noo ko dahil sa panggagaya nito sa boses ko.
"mahigit isang taon na ang nangyari,kinalimutan ko na yun"sagot ko.
"I never thought na hanggang ilang buwan lang kayo"
like hello!,isang araw at kalahating oras lang ang relasyon namin.
at relasyon ba talaga ang tamang itawag dun?
"k-kamusta na siya?"tanong ko.
ewan,pero lumabas na lang sa bibig ko bigla ang tanong.
ngumisi siya na parang ewan..
"do you miss him?"
pagkatapos ng ginawa niya sa'kin?!pagkatapos niya ko lokohin!
huh!
Oo,na miss ko siya.
-_-
"akala ko ba isasagot mo lahat ng tanong ko?"pag-iiwas ko sa kanya.
"fine,well nabalitaan ko na lang na pumunta siya sa America para ipagpatuloy ang pag-aaral niya,kinuha na kasi siya ng Dad niya for some business purpose,ang laki na kaya ng pinagbago ng isang yun,nagmamalinis na"
"ganun ba?good for him..nagbabago na siya"yun lang ang komento ko.
wala na dapat ako ibang sasabihin sa kung ano man ang nangyayari sa kanya ngayon, kundi yun lang,kahit na masakit pa'rin hanggang ngayon ang ginawa niya,hindi ako masamang tao para magtanim ng galit sa kanya.
I shoud move on!
-_-
napapa-english tuloy agad ako.
"Yeah,I think both of you may mga sarili nang pinagkakaabalahan,kahit papaano,successful parin kayong dalawa"
"t-tama ka,w-wala akong mapapala kung palagi ko iniisip ang s-sakit na g-ginawa niya,m-mas mabuti na ang ganito..malayo kami sa isa't-isa"nahihirapan kong salita.
"wait Juri,are you crying..?"
pinigilan ko yun.
"No,I'm...I'm just happy for him,yun lang"kibit balikat kong sabi.
naramdaman ko na hinawakan niya ang kamay ko.
"I believe Rafael will be happy also kapag nalaman niya ang nangyayari sayo ngayon"
ngumiti ako sa kanya.
"thanks Seyun,can I ask for one favor?"
"Sure,what is it,I will do everything you say"
"huwag mo sabihin sa kanya na nagkita tayo,it is better na huwag na namin alamin ang isa't-isa mula ngayon"
bumaba ang balikat niya pero ilang sandali lang pinilit niyang ngumiti sa akin.
"Don't worry gagawin ko.."
"Salamat.."
*******
hawak ang baso ng gatas na nakatayo lang ako sa terrace habang tinitignan ang tanawin sa dulo,masarap kasi ang hangin kaya naisipan kong magpahangin muna bago matulog.
"Juri?bakit hindi ka pa natutulog?"
nilingon ko si Mom at ngumiti sa kanya.
lumapit siya sa akin at tumabi.
"wala lang,nagpapahangin.."sagot ko.
"may iniisip ka?"
umiling ako"wala po"
"nakikita ko sa mukha mo,may iniisip ka."
wala akong nagawa kundi ang tumango sa kanya.
kahit kailan hindi ko talaga magawang magsinungaling sa kanya.
"bumalik ulit siya sa isip ko Mom,ang hirap niya kalimutan.."sabi ko.
hinawakan nito ang kanang balikat ko at sinandal ang ulo niya sa braso ko.
"alam ko,ganun din ako sa Dad mo hanggang ngayon"sabi nito
hinaplos ko ang kamay niya"Mom,bakit napakadaling kalimutan ang saya pero mahirap ang sakit?"tanong ko.
"hindi ko rin alam Juri,basta ang alam ko lang,subukan lang ng subukan kalimutan ang sakit,kahit mahirap"
hinarap ko siya ng nakangiti"Move on ba ang tawag dun?"
"bagay lang sa inyo yun,matanda na'ko"
mahina akong tumawa sa sinabi niya.
niyakap ko na lang siya at pareho namin tinignan ang iba't-ibang ilaw ng mga building sa dulo mula dito sa subdivision.
***********
HARRINGTON UNIVERSITY
naglalakad ako papunta sa Discussion Room kung saan gaganapin ang Orrientation nang makita ko sa pinto ang mga nagsisiksikang mga babae habang sumisilip sa loob.
"Sandali!,anong pinagsisiksikan niyo diyan!mga chaka kayo!ang lalandi niyo na ha"suway ni Betsy sa kanila na officer din.
"hmmppp!makaalis na nga!"pagalit na sabi ng isa at umalis.
umiling lang ako habang pinagmamasdan sila.
"woy,ang mga babaeng yun!kulang na lang pasukan ng mga bulate,sa kakakembot!"inis na sabi ni Betsy.
pumasok ako sa loob at tumambad agad sa akin ang maraming transferee,elementary to College.
"Good Morning Everyone,I would like to acknowledge the presence of our teachers at the back na binigyan talaga ng oras ang orrientation na'to para sa mga transferee na'tin,please clap your hands to them"
nagpalakpakan naman ang lahat sa sinabi ng Emcee.
nagpatuloy ang orrientation mula sa pag-uusap tungkol sa rules and regulations,mga clubs,programs at mga activities ng school.
habang nakikinig ako lumapit sa akin si Darwin ang secretary officer at pinakita ang attendance ng mga transferee sa orrientation.
"Juri,may problema,50 lahat ang population ng transferee pero 49 lang ang nandito,may kulang ng isa"
tinignan ko ang papel,may isang numero ang hindi nalagyan ng pangalan.
"may listahan ka ba?"tanong ko.
"nakalimutan ko sa office"sagot nito.
"I'll take care of it,ako na ang kukuha"sabi ko.
"Thanks Juri,mapapagalitan ako ni Mrs.Sanchez kapag kulang ang transferee"
"don't worry"sabi ko at agad na lumabas ng Discussion Room.
pinuntahan ko ang office at kinuha agad ang papel,mabilis akong lumabas at nagpatuloy sa paglalakad pabalik sa discussion room nang magtaka ako kung bakit marami ang tumatakbo.
pinigilan ko ang isang babaeng lalampasan na sana ako.
"Ay,Good Morning Mr.President"bati nito.
"sandali,bakit kayo tumatakbo?may nangyayari ba?"nagtataka kong tanong.
"narinig ko na may nagsusuntukan raw sa harap ng school building,sumunod na lang po kayo sa'kin Mr.President"sabi nito.
tumango lang ako at nagmamadali sumunod sa kanya.
My Gosh,mukhang maiipit pa'ko sa rambulan nila.
nakarating kami sa mga nakukumpulang tao.
"Ayun silang dalawa!"sigaw ng kasama ko.
lumapit ako dun at nakikipagsiksikan sa mga tao,nakita ako ng iba kaya humawi sila at hinayaan akong makapasok.
"Hey!tigilan niyo yan!"sigaw ko pero patuloy lang ang dalawa sa pagsusuntokan,hindi ko maaninag ang mukha nila dahil nakatalikod sila hanggang sa napahiga yung isa tapos inupuan ng lalaki ang tiyan nito tapos pinagsusuntok ang mukha nito.
pareho silang college student dahil sa uniform nila.
patuloy lang sa hiyawan ang lahat.
naawa ako sa lalaki kaya ang ginawa ko lumapit ako sa kanya at hinampas ng papel.
"Stop it!both of you"sigaw ko.
tumigil sa pagsuntok ang lalaki at mabilis akong nilingon.
O_O!
umatras ako at natigilan sa mukha ng lalaki.
natigilan din siya.
agad nito binitiwan ang kwelyo ng lalaki at tumayo paharap sa akin.
hindi ako nagkakamali,kahit na may bahid ng pasa at dugo ang mukha niya,tandang-tanda ko ang bawat hugis at anggulo nito.
suminghot siya at pinahid nito ang kamay na may dugo sa long sleeve niya.
ginagawa niya yun habang hindi tinatanggal ang tingin sa akin.
nilahad nito ang kamay.
"Hi.."
kumunot ang noo ko sa kanya.
awang ang bibig.
narinig ko na lang ang pagbagsak ng isang bagay sa paligid.
"I-Ikaw.."yun lang ang nasabi ko.
"Oo,ako.."
"ikaw?"
"Oo ako nga to,it's been a year.."
"a-anong ginagawa mo dito?"tanong ko.
ang bilis.
ang bilis ng tibok ng puso ko.
tumatayo ang balahibo ko at parang may kung ano sa sistema ko na hindi ko maintindihan.
hindi ako makagalaw,hindi ko kayang tanggalin ang tingin ko sa kanya.
feels like parang first time ko siyang nakita.
"ah...nakikipagsuntukan,pero ngayon kinakausap ang taong matagal ko ng hinahanap"
bigla na lang pumasok sa isip ko ang hawak na papel.
49 transferees--sabi ni Darwin kanina.
mabilis ko tinignan ang listahan at nakita ko ang pangalan niya.
mariin akong pumikit at napalulon sabay na tumalikod..
"Go to your class all of you,this won't happen again"sigaw ko sa kanilang lahat habang naglalakad papalayo.
ito na naman..
nag-uumpisa na namang mamasa ang mga mata ko.
"Juri,wait!"
hinatak niya ko paharap sa kanya.
"I missed you.."sabi nito tapos akmang hahalikan niya ko nang tinulak ko siya.
mabigat ang hinga na tinignan ko siya.
"See you at the guidance office"sabi ko tapos tinignan ang lalaki sa likod niya.
"both of you"huling sinabi ko bago tumakbong lumayo sa kanila.
*********
natapos ang orrientation at lahat kami nandito sa guidance office.para kaming nasa court room kung saan binibigyan ng hatol ang mga bumali sa rules ng school.
nakaupo kaming mga officer sa likod ng Guidance Councilor habang si Rafael at ang nagngangalang Jess ay nakatayo sa harap namin habang ang kamay ay nasa likod.
nakatingin lang sa akin si Rafael habang nakangiti.
huh!natutuwa pa ang Ungas habang nagsasalita ang guidance councilor.
umiwas ako.
"Hey,kanina ka pa tinitignan ng gwapong lalaki.."bulong ni Betsy.
hindi ko siya pinansin at inayos ang pagkakaupo.
bakit biglang uminit?
"According to Harrington University Law of 1990,any student who violated rules in a grounds of bullying,vandalism or any physical or emotional related violence will be penaltize of one week suspension and one week community service,so I hereby--"
sasakalin talaga kita pagkatapos nito Rafael sa gagawin ko.
"Sir.Joseph.."pamumutol ko sa sasabihin niya.
lumingon silang lahat sa akin.
"Yes,Mr.Hyun?"tanong nito.
tumayo ako at tinignan siya.
"The School Law is not applied to Mr. Rafael Harris.."sabi ko.
"Juri,please stop, pwede ka ma suspend kapag ginawa mo'to,according to School Law kung sino man ang babali sa desisyon ng Guidance Councilor will lead to a suspension,alam mo yun"mahinang sabi ni Betsy sa'kin.
"Trust me,kaya ko'to"
"And why is that,Mr.Hyun?"tumingin ulit ako sa Guidance councilor.
naku naman!
parang babanatan ako sa kaka-english nito.
"During the Orientation,Darwin told me that they are 49 students who we're there but the official total list of transferees in Harrington are 50,Rafael Harris is the last"sabi ko.
"but that's not relevant,walang connection sa ginawa nila"naiiling na sabi ni Sir.Joseph.
tumingin ako kay Darwin na kinakabahan na nakatingin sa akin.
"I don't disaggree,it's not really relevant"sabi ko.
narinig ko na tinawag nila ang pangalan ko pero nanatili akong bingi.
"did you know na maari kitang e-suspend kapag nagkamali ka sa sasabihin mo?"pagbabanta ng Guidance Councilor.
"I know Sir but let me finish first"
"go ahead.."
huminga ako ng malalim.
"this list"pinakita ko sa kanya ang listahan"proves that Mr.Rafael Harris is a transferee student,the law applies to all student here but we are aware also na hindi pa nagagamit yun towards sa kanila unless kapag natapos nila mag-undergo sa school orrientation"pagpapaliwanag ko.
"but Juri,kanina lang natapos ang orrientation so the law has been applied to them already about an hour ago"sabi naman ni Robert ang Vice President ko.
"right but 49 lang ang nandun wala si Rafael,kung pag-uusapan na'tin ang oras,the program starts 8:00,One hour after,by 9:00 Mr.Angelo discusses the School Law and then by 10:30 natapos siya.so I have the right to ask the two men in front,ang oras nang magsuntukan sila.."
hinintay ko na magsalita ang isa sa kanila.
"Arround 10:00 something?"ang sagot ni Rafael.
umiwas ako ng kumindat siya at ngumiti sa akin.
"then the main point here,hindi pa siya aware sa Law,dahil wala siya sa oras ng orrientation at hindi pa natatapos e-discuss ni Mr.Angelo ang Law nang maganap ang suntukan,kung hindi pa'rin kayo kumbinsido then check the record of CCTV na nakapwesto sa labas ng school building,itataya ko ang posisyon ko kapag ang oras ng suntukan nila ay lumampas ng 10:30 am,so it means the Law must applied to Rafael"
nagkaroon ng katahimikan sa apat na sulok ng office.
hinintay ko na masalita si Sir.Joseph hanggang sa makita ko na ngumiti siya sa akin.
"I'm impressed sa Logical reasoning mo Mr.Hyun"
"Juri you are amazing.."
"Genius.."
narinig ko kaagad ang pigil na tili ng mga officer sa saya kaya nakuntento na lang ang mga ito sa bulungan.
"You are ready to sacrifice your position just to save your students,You really deserve to be the youngest University student president of Harrington"
ngumiti ako"thank you Sir"
"So 50% of my decision ay binibigay ko sa inyo,kahit papaano may ginawa pa'rin silang violence sa school"
tumingin ako sa kanila at nakita ko lang na tumango ang iba.humarap ako kay Sir.Joseph.
"then one week of community service will do"
"confirmed..I have decided, Jess Willford since you are not a transferee student,the law will be applied to you while Rafael Harris,you will be orriented by Mr.Juri Hyun this afternoon,community service will start tomorrow,dismissed"
naiwan akong tulala sa desisyon ng Guidance Councilor.
"looks like,may kasama kang gwapo mamayang hapon"tukso ni Betsy bago sila umalis.
naiwang kaming dalawa ni Rafael.
tumingin ako sa kanya.
nahuli ko rin siyang nakatingin sa akin.
"Thank you for saving me"
"ginagawa ko lang ang tungkulin ko"sabi ko tapos tinalikuran na siya.
"See you this afternoon"rinig ko pang sabi sa kanya.
**********
'THE AFTERNOON'
nagdadalawang isip ako kung pupuntahan ko ba siya o hindi,mula dito sa bintana ng office ko tanaw ko siya sa ilalim ng puno nakaupo habang tinitignan ang mga tao na naglalakad sa harap niya.
malaki ang pinagbago niya sa physical.
umikli na ang buhok lalo na at naka-brush up ito,mas lumaki ang pangangatawan at nakakatawa isipin pero kasing puti na nito si Jake.
medyo blonde na'rin ang buhok nito.
pero sa isang taon na hindi namin nakikita ang isa't-isa,maraming katanungan ang gusto ko itanong sa kanya.
nakarinig ako ng katok sa pinto.
"bukas yan"sabi ko.
bumukas yun at iniluwa si Eduard.
ngumiti ako sa kanya"Hey"sabi ko.
"Juri,nakita mo ba siya?"tanong nito
"ang Ungas,Oo"sagot ko.
"there is something I want to tell you"
sumeryoso ang tingin ko sa kanya.
"bakit?"
"Huwag ka sana magalit sa akin"sabi nito.
"bakit ano bang ginawa mo?"
"I contacted Rafael via facebook noong nakaraang linggo at binigay ko sa kanya ang number mo at address mo"
"WHAT?!"tanong ko.
"I know na ganyan ang magiging reaksiyon mo,nag-usap kami through chat,I never expected na uuwi siya ng America para makita ka niya,I thought kakamustahin ka lang niya dahil sinabi kasi nito na ayos na raw kayo,nag-usap na kayo tungkol sa break up niyo,kaya basta ko na lang binigay sa kanya ang number at address mo but...but--"nakita ko siyang tumingin sa bintana at tinuro si Rafael"I never expected that guy is crazy!he came here because of you,nabalitaan ko na lang na nag-enroll siya dito"
hinilot ko ang sintido at tumingin sa kanya.
"wait,correct me..are you saying that he enrolled here because of me?"tanong ko.
"Yeah"
"why?"
magsasalita na sana siya ng senyasan ko na tumahimik siya.
"Don't answer that,Excuse me"sabi ko,inayos ko ang suit at lumabas ng office.
mabilis akong naglakad papunta sa kanya.
mabilis siyang tumayo nang makita ako at ngumiti.
"You stupid jerk.."sabi ko nang mas binilisan ko pa ang paglalakad.
"I-I"nauutal na sabi nito.
hinatak ko ang kwelyo niya at basta na lang siya hinalikan sa labi.naestatwa ito sa ginawa ko kaya mas diniinan ko pa ang paghalik,Oo,marunong na'ko humalik dahil rin sa kanya.kahit na nanghihina na ulit ang tuhod ko pero hindi ko pinansin yun,patuloy lang ako sa paghalik sa kanya hanggang sa marinig ko na lang ang ungol nito at gumalaw ang labi niya.
"hmmmm...."
"shhhmmmmm..."
"hmmmm.."
hinabol pa niya ang labi ko nang humiwalay siya.
"baby,I want more"sabi nito tapos hahalikan niya ulit ako nang ipitin ko ang labi niya gamit ang kamay ko para hindi niya maituloy yun.
tumingin ako sa mga mata niya.
"Explain yourself everything,kung meron man dahil umaasa pa'rin ako na isang pagkakamali ang nakita ko sayo noon"sabi ko.
tumango lang siya.
binitiwan ko ang bibig niya at umupo sa upuan.
"start explaining.."mahinang sabi ko.
"are you ready to hear the truth?"tanong nito.
"kahit masakit,makikinig ako.."
"it was your brother..."
"anong meron sa kanya?"
"remember that day noong sinabi ko sayo na hintayin mo'ko sa library dahil may ibibigay ako sayo pero hindi ako nagpakita sayo"
tumango ako.
"paano ko hindi makakalimutan yun,pinaasa mo'ko"
"that time,I was talking to your brother,tumawag siya sa cellphone mo,nasa akin ng mga panahon na yun ang phone mo dahil nakalimutan mo kunin iyon sa bedside table ng kwarto ko.I have no choice but to answer it,nakipagkita ako sa kanya at nag-usap kaming dalawa,Juri...kailangan ka niya ng mga araw na yun,your Mom is sick at sinabi niya na magbabago siya para sa inyong dalawa kapag sumama ka sa kanya.Naisip ko,mas kailangan ka nila at ayokong maging dahilan ako para hindi mo sila piliin,you told me,you missed them kaya I followed my descision I have to break your heart for you to hate me para wala kang dahilan na manatili sa tabi ko"
hindi ko namalayan tumulo na ang luha ko sa mga pinagsasabi niya,sa ilang taon na paniniwala ko na hindi niya ko kayang mahalin,ang mga sakit na pinaranas niya lahat pala yun may dahilan at ako lang pala ang tao nasa iniisip niya habang ginagawa yun.
"Pagpapanggap lang ba ang ginawa niyo ni Vida?"tanong ko.
"I love you so much Juri,you have no idea kung paano ako nakonsensiya sa ginawa ko kahit na mali pero tinuloy ko pa'rin"
"Bakit hindi mo sinabi sa akin lahat noong magkasama pa'rin tayo..,kaya kong ibalanse ang oras ko Rafael,hindi mo ko pinagkatiwalaan sa nararamdaman ko sayo"
hinawakan nito ang pisngi ko at hinalikan ako sa noo,pumikit ako at pinakiramdaman ko yun,kinulong ako nito sa malaking braso niya.
"I know,it's all my fault and I'm sorry for being stupid pero ito ang tatandaan mo,wala akong iniisip habang ginagawa ko yun kundi ikaw lang.."
hinayaan ko ang sarili na umiyak sa dibdib niya.
alam ko na ang lahat,panatag na'ko at handa ang sarili ng bigyan siya ng isa pang pagkakataon.
"alam mo ba,nong mga araw ko sa America,umaasa pa'rin ako na magkikita tayo,tinatanong ko ang sarili..kung ayos ka lang ba?,umiinom ka pa'rin ba ng gatas?,tambay ka parin ba sa terrace?,umiinit parin ba ang ulo mo?umiinom ka parin ba ng sleeping pills o tumatambay ka parin na nakasuot ng boxer shorts sa terrace?"
natawa siya sa sinabi ko,yumugyog kasi ang katawan nito.
"do I need to answer that?or do you want it to see specially kapag naka-boxer short ako?"
tinapik ko ng mahina ang braso nito...
hmmm...bango niya.
sumagi sa isip ko ang nangyari sa kanya.
"bakit ka pala nakipagsuntukan sa kanya?"tanong ko.
"turns out may nakakakilala din pala sa'kin dito,he insulted me sa ginawa ko sa Warren Heights"
kumunot ang noo ko sa sagot niya.
"bakit ano bang ginawa mo?"tanong ko.
"Juri..since our broke up,I became violent again,bumalik ako sa dati kong ginagawa,escaping classes,bullying someone and disobeying Dad..."
"kaya ka ba dinala ng Dad mo sa America?"tanong ko.
"I was expelled and stayed in the America for five nths,bantay sarado ako ni Dad kaya minabuti ko gumawa ng tama,I started to change myself to be a better person and for the first time of my life,Dad is very proud to me.."
bumitaw ako sa kakayakap sa kanya at hinarap ulit siya.
"exactly pang ilang school mo na toh?"tanong ko.
"hmmmm 4th school?"
"at masaya ka dun?"
ngumiti siya at kinurot ang pisngi ko.
"Noon hindi,pero ngayon Oo,kasama na kita.."
hindi ko napigilan mamula sa sinabi niya.
"Huwag mo'ko dadaanin sa ganyan,I'm not the same Juri na mapapadala sa kagwapuhan mo,matalino na'ko"umirap ako sa kanya.
"yeah,you know something,ang Hot mo kanina sa Guidance court room,ang pagsasalita mo ng english at kung paano mo nadaan sa hand guestures lahat..your so freaking Hot"sabi niya habang nagtataas baba ang paningin sa katawan ko.
"you improve Juri,well pwede na"
"anong pwede na?!"singhal ko sa kanya.
"yung ganun...yung alam mo na"
ngumuso siya tapos pumikit.
kinagat ko ang ibabang labi sa pagpapacute nito.
nakita ko ang pasa sa kaliwang pisngi niya kaya ang ginawa ko kinurot ko yun.
"Ouch!What the F*ck!"daing nito.
tumakbo ako at hinabol niya ko pero ilang sandali lang,naabutan ako nito at niyakap sa likod.
sumandal ako sa kanya habang tinitignan namin ang sunset.
"Let's stay like this Juri,walang ibang iniisip kundi ang maglambingan lang,If I have to court you,I will...gusto mo ba yun?hmmm..gusto mo ba?"tanong niya.
"yeah....gusto ko yun"mahina ang boses na sagot ko sa kanya.
naramdaman ko na hinalikan niya ang buhok ko at mas niyakap pa ako ng mahigpit as if,dun siya kumukuha ng lakas para mayakap pa niya ko ng matagal.
sa pinagdaanan namin,naisip ko na hindi lang pala puro sarap ang nararamdaman mo kapag umiibig ka,nandun rin ang sakit,kambal na kasi ng sakit ang lungkot at kapatid ng lungkot ang saya,doon naman umiikot ang buhay na'tin.basta ang importante kapag nagmamahalan ang dalawang tao,sa saya at lungkot dapat magkasama kayo.
magkaiba kami ng buhay ni Rafael pero dahil pinaglaruan kami ng pag-ibig at tadhana,nagkainisan,nagkaasaran,nagkagalitan pero nauwi sa pagmamahalan.
lahat deserve ang lungkot at sakit pero depende sa taong nakakaranas nito kung paano nya malalampasan yun.
kasi there is always a rainbow after a rain naman.
Ungas!
*************
*****The END***********
A/N: yaaaassss,YOU ARE NOW IN FINISH LINE!pero wait hindi pa natatapos toh!abangan niyo ang Love Collide Series 2,bagong Love story,fresh New Characters na magpapakilig sa inyo at syempre magpapasakit ng ulo niyo :D (kidding aside)
Maraming Salamat mga Ka-chick sa support kahit ang iba,read lang ng read walang naiiwan na-vote,Ayos lang!!.
naka-private naman ang every last chapter ng series BUWAHAHHAHAHA!!!
dedicated kasi ito sa mga 'Loyal readers at followers ko' :P
if you want to read more of my story just visit my wattpad account and add my stories to your library!
kung may katanungan,message me,sasagutin ko,hindi ako snob,promise! :D
Favor lang pala mga ka-chick!
pinublish ko lahat ng part in one day,hindi ko naman hinihingi na sunod-sunod talaga ang comment niyo,I just want some reviews kung ano ang naramdaman niyo sa story.
leave a honest comment,bad man or good,that would be a really big help sa writing skills ko.
Okiedokie?!
then Okie!
mwah mwah!!Chick chick!
-Henry_1998
********
'Rafael and Juri's Brother Convo One Year Ago..
-Restaurant
"I can help you convince him na sumama sayo,just do me a favor.."
"why would I do that,kaano-ano ka ni Juri?"
pinakita ko sa kanya ang card na nakadikit sa flower cover ng white roses.
"boyfriend ka niya?"gulat na tanong niya.
ngumisi ako"I'm not just only his Neighbor"
"what do you want?"
"kinuwento sa akin ni Juri ang ginawa mo sa kanya and do you think magagawa niyang sumama sayo ng ganun kadali?"
"Our mother is sick and he needs Juri"
"I know,you told me that before,pero alam ko kung paano tumakbo ang isip ni Juri,iisipin nito ibalanse ang oras niya sa'kin at sa Mom niya,do you think he will stay under your rule this time?no..nagawa niya kayong takbuhan at magagawa niya ulit yun"
"then what do you want me to do.."
"Listen,I will break his heart so that wala siyang pagpipilian kundi ang manatili sa inyo pero may kapalit...."
"spit it out"
"bring back his life again before he was arranged married,kailangan niya mag-aral ulit sa dating paaralan niya,yun..lang ang gusto kong gawin mo"sabi ko.
"yun lang ba.."
"not yet,this one is a favor,please try to stop him kapag pumasok sa isip ko na tigilan siya sa pag-alis nito,I might some urge na hindi ko mapigilan ang sarili na habulin siya.."
"Payag ako.."
aalis na sana siya nang sabihin ko ang pangalan nito.
lumingon siya sa akin.
"Sir,I will find him again and this time no one can stop me..."
sinuot nito ang sunglass niya.
"make sure you will.."
ngumiti lang ako sa kanya.
__________________________
Story Completed:
May 6,2017-June 14,2017.
Note: Other sources of Information in the story was from google.no piracy of information was intended,this is for entertainment purposes only.
Crappy Blue Thing:Love Collide Series 1
All rights reserved:
2017