Jia's Pov
"Trainings done, you can all go now" kapagod sobra. We all lay down on the floor, pinahinga muna namin ang aming mga katawan bago mag-shower. After some minutes tumayo na rin ang mga teammates ko.
"Ji, may new rookie na assign sa pagliligpit niyan. You are free now" ate Den said. Thank god naman kung ganun. Di kaya madali ang trabaho ko!
"Ate wait, sino?"
"Si Bea, tulungan mo muna siya, kawawa naman" ba't si Bea pa? Tatlo kaya sila.
"Sure ka na siya talaga ate?" malas mo naman Jia.
"Yup, Ayel chose her" Ah! So si ate Ayel pala. Alam ko naman pang-asar lang niya ito. Grabe, dinamay pa talaga si Bea.
"Oh siya, una na ako Ji, hinatayin mo na lang si Bea, tapos na siguro yun" after what she said, umalis na siya.
Naghintay naman ako. Tama nga si ate Den, tapos na nga yung hinihintay ko.
"Ate Jia? Why are you still here?"
Nag-isip naman siya bigla at tumawa na marahan.
"Stupid, Beatriz" binatukan niya pa sarili niya. Can you stop being so cute in front of me Bea?
"Nasabihan ka naman siguro nila ate diba? As a rookie, this is gonna be your new duty" nakatingin lang siya sakin. Ayan na naman siya, ang awkward naman kasi.
"Ah yeah, they already told me about that. At sabi pa nila, your the one that will help in doing it"
"Sabi nga rin ni ate Den"
Natahimik kami saglit, hindi pa rin ako kumikibo kaya siya na ang bumasag ng katahimikan.
"So, how do you do this?" she asked me pointing to the net.
"Just watch me, ipapakita ko muna sayo ngayon but be sure tomorrow ikaw na, okay?" mahabang litanya ko.
"It means, ikaw pa rin ang magliligpit?"
"Ganun na nga" tumawa naman kami.
Sinumulan ko nang ipakita sa kanya ang lahat ng ginagawa ko sa pagliligpit ng net. Take note step by step talaga para mas maintindihan niya.
"You know what?" bigla niyang sabi, as in out of the blue.
"What?" ano ba sinasabi nito?
"Nevermind, ate Jia" iniwasan nalang naming dalawa ang topic.
"Madali lang pala" sabi niya pagkatapos kong matapos ang pagliligpit sa net.
"Kung alam mo lang, Bea. Sobrang hirap nito, lalo na pag galing ka sa nakakapagod na training tapos kailangan mo pang gawin ito. Grabe nakakawasted" pagkwe-kwento ko sa kanya with matching actions.
When my senses are back, nahiya naman ako bigla. Tumawa na naman siya. Three times ko na ata siyang nakikitang tumawa kasama ko.
"Hindi naman siguro, ate Jia" pagkontra niya sa sinabi ko.
"Soon you'll experience it, kiddo"
"I'll expect that ate" nakakainis na yung pagtawag niya ng ate Jia sa akin.
"Jia nalang, drop the ate. I feel so old, one year lang naman lamang ko sayo and besides mukhang nagkakasundo na tayo" sabi ko that caused her to smile.
"Are you sure? I should respect you, you know" am I that old to be respected?
"Of course"
"Okay, Jia" I smiled.
"That's it, Bea"
Lumabas na kami ng Beg after out conversation. I though it's gonna be hard for me to communicate with her but it turned out well naman pala. I had fun with her presence. It just feels so right.
----------
"Jia!!!!!!" ang ingay, ano na naman kailangan nito?
"Oh?" pesteng babae talaga tong si Maraguinot.
"Can you please help me with this? Total magaling ka naman sa photography diba? I need it for my portfolio"
Kumuha kasi siya ng course related ni photography, mahilig kasing mag take ng mga pictures ang lola niyo. Passion niya aside volleyball.
"Jho, not now. Can't you see, may ginagawa ako" kailangan ko kasing tapusin tong mga paper works ko. Prof Watson need it a soon as possible.
"Eh, sige na please. Ngayon lang naman, Ji" pagmamakaawa niya.
"Anong topic?" yan Jia, tulong pa more. Maaga ka talagang matatapos sa pinanggagawa mo.
"Does that mean..." nakangiti pa ang loka.
I just nodded.
"Yey, love you Ji. Libre na lang kita" patakbo siyang yumakap sakin.
"Thank you talaga!!!!"
"Ano ba kasi ang topic?" humiwalay na siya at nagsimulang mag-explain.
Silhouette. Yan yung topic niya. It's kinda hard kasi kailangan mo ng bonggang effort so that you can have a perfect shot.
"Let's start tomorrow, Ji"
Ano pa nga ba?
Lumabas na siya after niyang humingi ng favor makikipagchikahan daw muna siya sa iba. Bakla ng taon talaga yang si Jho.
Ngayon, I'm now doing my original responsibility as a student. I have to finish my report papers early. Ang hirap kaya nung andami mong iniisip. Trainings, report papers (like what I'm doing right now), thesis, and final exams. Hindi lang sa volleyball umiikot ang oras ko.
And about my report.
Tungkol ito sa pagmomove-on. Kung paano ka makakamove-on in a short amount of time with the help of us, the soon to be doctors. Sobrang hirap nito kasi impossibleng makamove-on ka ka-agad especially galing ka sa isang serious relationship. You will be hurt emotionally. Kaya hahahap kami ng paraan on how to cure the pain and on how to forget the pain. We have to be open-minded in many things here. Mahirap pero kakayanin.
When I felt sleepy, di na ako nagdalawang-isip na pumunta sa kama ko. Siguro, tatapusin ko na lang yang report ko tomorrow. Malapit narin naman akong matapos. All I need now is a deep rest, and with that I drifted to sleep.
----------
Its morning, and it's pretty unusual kasi wala na naman kaming training. I'm grateful about that because honestly, I'm hella tired, halos di na nga gumalaw ang katawan ko sa pagod.
Since wala kaming training at wala akong class, I've decided to check my Twitter first then finish my report later. Wala rin naman akong gagawin today aside from laying in my bed.
Sabog na naman notifications ko. It's been a week nung nabukasan ko ang Twitter ko. Nagtrending ang mga rookies namin especially...Bea.
I checked out kung ano ang pinag-uusapan nila about Bea. It's about her being cool, swag, awesome, beautiful, and hot. I won't deny the fact na totoo lahat ng sinasabi nila. Naging "crush" ko nga siya diba? Pero ngayon, ewan ko. I think mas gugustuhin ko na lang na maging friend si Bea. Alam ko naman kasing IMPOSSIBLE na magkagusto rin siya sa akin. Marami na siyang tagahanga na kahit di siya nagkikitang maglaro, eh paano nalang kaya kung makita pa nila. May something talaga sakanya na sobrang appealing but I'm really contented on what we are, as friends.
For now, I need to focus. I need to keep myself busy para mas mapadali ang mga kailangan kong gawin at para hindi nalang puro Bea ang iniisip ko. Okay Jia, she's just a distraction. A distraction. A distraction. A friend. A friend. Nothing more, nothing less.
A/N: I know, puro sorry nalang ako dito. Marami kasing activities sa school. Sana maintindihan niyo ako. I'm really finding time to update pero di talaga na kaya, plus nawalan pa kami ng wifi. Again, I'm sorry to all my readers. This is the last time na aabot ng 2 months ang paghihintay niyo. Ito na po ang UD ko, I hope you like it 😊
Good luck pala sa Ateneo Men's Basketball Team this coming Sunday against La Salle. All for You 💙🙏🏻