Hello po kay Jersia Izza Mae :)
Chapter 8~
Sa paglayo sakin ni Luhan, parang may magnet siya kaya’t parang hinihila ako papalapit sa kanya, you know the sudden urge of hugging him? Kase alam ko may masakit sa kanya, yes, physically but does his heart aches? I doubt that, oo na-feel ko na iba ako sa kanya, pero wala siyang inaamin sakin.
You see, actions without words are confusing. Paano kung mag-assume ka? Edi nasaktan ka? Talo ka.
Pero may sariling isip ata itong mga paa ko, kusa silang tumakbo papunta kay Luhan. Hinarang ko ang daanan niya, tiningnan niya ako.
“May klase ka pa diba?” Tanong niya.
Imbes na sakutin ko siya, kinuha ko ang kamay niya saka siya hinila, “Gagamutin ko muna yang sugat mo.” Sabi ko pero mabilis niyang nabawi ang kamay niya.
“Di pa tayo okay, Jang.”
“Problema mo ba?”
“Franj, ulit-ulit nalang ba?” Napabuntong-hininga ako. “Gusto kita, Franj, kaya nagseselos ako.” He looked me directly on my eyes, napanganga ako.
I know that this is what he’s trying to say kanina pa, pero ngayong nasabi na niya parang umurong ang dila ko.
Ako ba, gusto ko na din siya? Oo, siguro gusto ko na siya bago pa man niya narealize na gusto na niya din ako.
“Y-yung sugat mo…” Sabi ko sa kanya, avoiding the topic, dumudugo pa kasi ang sugat niya.
“Yan kasi, imbes na ako ang ipagtanggol mo, si Kai pa. Siya lang ba ang may pasa?”
And there, it hits me. Na-guilty tuloy ako!
“S-sorry.” He tapped my hair.
“Ayos lang yan. Pero sana yun na ang una’t huling beses mong gagawin iyon.”
No, hindi. Hindi pwedeng maging bias ako.
Napakagat labi ako. “G-gamutin na natin sugat mo?” Sabi ko. Hinawakan niya ang kamay ko saka nagsalita.
“Pa-fall ka na naman, Franj eh. Wag na, kaya ko na ‘to.” He gave me a weak smile.
“Pa-fall?”
“Wala, ayoko lang mahulog nang tuluyan sa’yo, Franj.”
“B-bakit?”
Parang nasaktan ako sa sinabi niya e. Ayaw niyang ma-fall sakin? Paano ako?
“Dahil hindi pwede.” Sabi niya. Then he went off, I was left astounded.
Ang komplikado naman! Hindi siya pwedeng ma-fall sakin? Di uso sa kanya ang free-falling? Kahit na hilain siya ng malakas na gravity ko e di padin siya mahuhulog sakin?
“Huy!”
“Ay tipaklong!”
“Haha. Ang ganda mo, Franj.” Sabi ni Baekhyun, loko ‘tong baklang ‘to! Ginugulat ako.
Napatingin ako sa likod niya, kasama niya din pala sina Raihana at Xiumin, dala dala ni Xiumin ang gamit ni Raihana, nalagyan na din ng band-aid ang mga sugat nito pati yung kay Baekhyun.
“Si Dobi?” tanong ko.
“Chanyeol?”
“Oo.”
“HAHAHAHAHAHA!” Nagtawanan silang tatlo.
“Nice one, Franj.” Sabi ni Xiumin sakin sabay gulo sa buhok ko. Hinawi ko naman ito.
“BAKIT MO AKO CRUSH HAH? LANGYA KA, KAY BAEKHYUN KO PA MALALAMAN? KELAN PA?” biglang lumabas sina Jhen at Chanyeol. Pinipingot ni Jhen yung tenga ni Chanyeol.
“Aray! Lalaki lalo tenga ko nito. Hoy, Baekhyun bakit mo kasi sinabi sa kanya?” namumula na si Chanyeol.
“Huwag ka ngang magsalita, Chanyeol! Bwisit!” piningot niya lalo si Chanyeol. “Dalhin kita sa clinic, doon kita gagamutin. Saka magpaliwanag ka sakin sa mga nalaman ko.” Ang cute tingnan ni Jhen, though boyish she still has this womanly side na talagang nagpapacute sa kanya. Binalingan niya kami, “Mauna na kami ah? He owes me an explanation.” Saka na sila umalis.
Natawa ako sa kanila dalawa. If they happen to be an item, life will be wonderful. Haha!
Di kalauna’y nagpaalam na rin ang magbestfriend. Naiwan kami ni Baekhyun, tinext ko sina Erin at sinabing uuwi na ko.
Oo, di ako pumasok ng tatlong subjects dahil sa EXO! Nakakastress sila. Err.
“Uwi ka na?” Sabi ni Baekhyun, aba! Di pa pala umuuwi ‘to. I nodded. “Hatid na kita.”
“Jan lang bahay ko, no need. Pahinga ka nalang.”
“Boring sa bahay, gala tayo?” yaya niya.
Di na ako nagdalawang isip na sumama sa kanya. Tutal boring din sa apartment kase wala pa si Erin, mamaya pa ang uwi non.
Sumakay kami sa kotse niya, nice one, BaekHyun, rich kid ano po?
Nagpunta kaming dalawa sa mall, nilibre niya ako. Kumain kami ng curry ramyun tapos nanuod ng sine. Baekhyun is such a good companion, you see, kahit ngayon lang talaga kami nagkasama eh parang ang gaan na ng feeling ko pag kasama ko siya.
Napagpasyahan naming magtambay muna sa may seaside, presko kasi ang hangin dun. Umupo kami sa may buhanginan.
“Baekhyun, bakit ka sumali sa EXO? I mean, bakit ka sumali sa pagiging gangster nila?” I asked him.
He smiled, “Alam mo, Franj, si papa yung main reason ko kung bakit nakisali ako sa gulong yan. Akala kasi niya, baluktot ako kase di pa daw ako nag-gi-girlfriend tapos lagi akong nagbabading-bading. Kaya naisip ko, to prove him wrong, makisali na ako sa kanila kahit na talagang ayaw kong nakikita ang mga kaibigan kong nag-aaway.”
“Ayaw mo pero nakikisali ka sa kanila.” Sabi ko naman. Baekhyun, involving yourself into fights won’t make you a real man.
“Ayos lang, nagpapasorry naman ako sa kanila agad. Pwera kina Luhan, Kris, Kai at Suho siyempre. Sila lang talaga may problema samin eh.”
“Bakit di niyo ayusin?”
“Ilang beses na naming sinubukan, Franj. Pero talagang matigas sila.” Napabuntong-hininga siya.
“Si Chanyeol, bakit siya sumali?”
“Wala lang, gusto niya kasing magpapansin kay Jhen kaya siya sumali.”
“I think we have to make a move to end this war.. Would you help me, Baekhyun?” Tiningnan ko siya, he looked at me too.
“Ikaw na yata talaga ang hinihintay namin, Franj. I’ll help you.” He said with assurance. Huminga ako ng maluwag, I know, my mission is so near to possible, of course with Baekhyun on my side.
“Pero sure ka, di ka bading?” I said.
“Franj naman, pati ikaw makikiisa kay papa? Di ako bading. Wala akong sexual issues, lalaking lalaki ako.” He said.
Okay, convinced. I feel for you, Baekhyun, if ever man na bakla ka, isa ako sa mga girls na talagang magwawala.
Bigla kong naalala yung nakita kong picture sa wallet niyang may makapal na bills kaninang nagbabayad siya ng movie tickets.
“Hoy, patingin nga ng wallet mo.” Sabi ko sa kanya.
“Baket?”
“Basta patingin.” Sabi ko at binigay naman niya sakin yung wallet niya, binuksan ko ito at dun ko ulit nakita yung picture ng isang magandang babae. “Sino ‘to?”
Nagblush siya. Agad niyang inagaw sakin yung wallet niya at binalik ito sa bulsa niya. “W-wala!” Defensive, sus.
“Sino nga yun? Parang nakita ko na yun ah? Sa SMU din siya nag-aaral? Dali sabihin mo na.” Pangkukulit ko sa kanya.
“Oo.” Tipid niyang sagot, nahiya ka pa!
“Dali na bebe, ano pangalan niya?” Tanong ko habang tinutusok siya sa tagiliran.
“Bebe? Yak.”
“Bebe. Yan nalang nick ko sayo.”
“If that what suits you, pero please lang pag nandyan si Jia, wag mo kong tawaging bebe.”
“So, jia pala ang name niya. Ano mo siya?”
“Ang kulit mo, Franj! Si Jia, crush ko.”
“Uyyy, dalaga na si Bebe.” Tudyo ko.
“Para kang bata, Franj. Tara uwi na tayo.” He said as he plays his carkeys in the air. Tumayo na siya, tinulungan niya din akong tumayo.
Sumakay na kami sa sasakyan niya, all throught the ride eh nakatingin lang ako sa labas. Halos ngayon lang ako nakapag-gala sa lugar na ‘to eh.
Shall I thank Bebe now?
Sa pagmamasid ko sa labas, napako ang paningin ko sa lalaking papalabas ng hospital. Sa aura nito, he looks so devastated, ewan ko bakit bigla kong na-feel iyon agad though ang layo namin sa isa’t isa, look, nasa loob ako ng kotse siya nasa labas at ilang metro rin ang layo niya sa kotse.
“Baekhyun, si Luhan iyon, diba?” Tinuro ko si Luhan na naglalakad papalayo ng ospital, bagsak ang balikat neto. Pumreno siya.
Anong ginagawa ni Luhan sa hospital? May sakit ba siya? Baka naman pinacheck up niya yung mga sugat niya?
Hindi ba?
“Siya nga.” He said.
“Bat siya galing jan?” I asked out of curiousity.
“Dinalaw niya siguro ang girlfriend niya.” Napatingin ako kay Baekhyun, seryoso siya. I can’t find a hint of joke in his face.
“Girlfriend? Baka ex?” I was like torn into pieces, impossibleng may girlfriend si Luhan, diba kakaamin niya lang sakin?
“Nagbreak na ba sila? Ang alam ko di man sila nagbreak. Sobrang mahal nila ang isa’t isa, bakit sila magbbreak?”
Baka eto yung dahilan niya kung bakit ayaw niyang mahulog sakin. May ibang gravity na palang nanghihila sa kanya. Kaya pala, di na siya included sa free-falling bodies. Mas malakas yung gravity nun kumpara sakin. Kumbaga yung girlfriend ang earth ako ang moon, imposibleng ma-fall siya sakin….
At siya na mismo ang namili, ayaw niya sa gravity ko. Ayaw niyang ma-fall nang tuluyan…
There, my heart was pounded.
-
9 votes = Chapter 9