Chandra's POV
Nakakapagtaka...may something talaga. Ilang araw ng hindi bumubisita si Poste!? Three days nang sunud-sunod na hindi ito pumunta sa Restaurant. I know something's fishy pero wala namang nabago kay Seven. Busy pa rin sa Restaurant.
Syempre noong unang 'absent' niya sa pagpunta dito nagbunyi ako. Oo, nagdiwang talaga ako deep inside! Gusto ko na ngang magpa Fiesta 'e! Kahit yung mga traidor na waiters na laging nire-reserve ang table niya lagi ay nagtataka din. Seven was Indifferent kahit naglolokohan sa loob ng kusina dahil nga hindi dumadalaw yung poste, deadma pa rin siya. Day 2, ganoon pa rin pero may parang kulang.. ang mga traydor talaga itong mga ungas na mga waiter ni Seven dahil binabakante pa rin nila yung table.
Day 3, ito na nga. Parang walang gana at imik si Seven. Kaya sinipa siya ni Manager sa kusina. Angas no? Yung may ari ng Restaurant sinisipa lang ni Manager. Well—he's smiling while serving the customers pero paminsan minsan nahuhuli ko siya na tumitingin sa pintuan na para bang may ini-expect na bisita tapos biglang nalulungkot kapag hindi. * sight * Seven...nasaan na ba ang attention mo?
Play the Video-
[ Kung ako na lang sana ]
By: Sarah G.
Heto ka nanaman
Kumakatok sa aking pintuan
Muling naghahanap ng makakausap
Hinihintay mo siya ano..?
At heto naman ako
Nakikinig sa mga kwento mong paulit-ulit lang
Nagtitiis kahit nasasaktan
Nakakainis ka.
Andito naman ako pero yung poste na yun yung hinihintay mo.
Ewan kung bakit ba
Hindi ka pa nadadala
Hindi ba't kailan lang nang ika'ay iwanan niya-
Hay, bakit kaya ganoon no? Parang tanga lang ang pag-ibig. Tulad nga dun sa sinabi ng favorite kong KDrama " Yung taong gusto ko hindi ako gusto, Yung namang taong ayaw ko, ayaw din ako. " Hay, pero buti pa naman si Kim Bok Joo may Joon Hyung! 'E ako? Ayun bokya pa ata!
At ewan ko nga sa'yo
Parang bale wala ang puso ko
Ano nga bang meron siya
Na sa akin ay di mo makita?
Bulag nga siguro talaga ang pag ibig. Kasi kahit anong sakit at kirot nitong puso ko ayaw paring tumigil sa pagtibok para sa'yo.
Kung ako na lang sana ang 'yong minahal
'Di ka na muling mag-iisa
Sana pwede na lang turuan ang puso, para hindi ako nagmumukhang tanga kakahintay at tingin sa'yo.
Kung ako na lang sana ang 'yong minahal
'Di ka na muling luluha pa
It's just unfair...kakarating niya lang tapos mas napapansin mo siya. Samantalang ako? I've been looking at you! Una ko pa lang kita sa'yo naramdaman ko na yung 'Spark' na sinasabi nila. Hindi ko maipalaiwanag basta! I like you..
Di ka na mangangailangan pang humanap ng iba
Narito ang puso ko naghihintay lamang sayo
Kung ako na lang sana...
" Teka nga!? Sino ba nag play nang kantang iyan?! Nakakaloka! " Sigaw ko tapos sinamaan ng tingin yung mga kasama kong waiters. "
Humarap saakin si Raven, tapos inisnob din ako. Iyan ang PMS king saaming lahat laging parang may dalaw hindi pala kibo. Ewan, part timer siya dito na tuwing gabi lang may shift kasi nag aaral. Matalino daw yan.
He's your typical tall and pretty boy. His black yet medyo long hair pero hindi naman Emo.. sakto lang look, makes him a little mysterious kaya naman maraming customer ang pumupunta para sa kaniya. Dahil sadyang magnet ata ang restaurant na ito nang mga pogi! Well, mas pogi pa rin si bebe Seven ko.
Inirapan ko din siya. Sungit eh, nagulat naman ako dahil may nagpatong ng kamay sa ulo ko. Bwisit, ginawa ba namang arm rest ang ulo ko dahil sa matangkad siya. Lagi na lang!
" Tsk, tsk, Wala lang feel kasi naming asarin yung isa diyan. " Sabi ng ungas sabay tawa ng malakas. Tinabig ko yung kamay niyang nakapatong sa ulo ko sabay siko sa tiyan niya.
" Pwede ba Topher? Huwag mo akong asarin baka tamaan ka saakin. " I glared at him.
" Sige basta banda dito sa lips. " Sabi ng mokong. Grr! Nakakainis talaga ang malanding ito! Kung gaano ka neutral si Raven kabaligtaran naman niya si Topher! Napaka flirt tapos laging nang aasar! Hindi magkalayo ang edad nila 21 na siya at 22 si Raven magka school sila pero parang galing sa ibang planeta itong ungas na 'to.
Hindi ko na lang siya pinansin dahil alam ko namang patay na patay siya kay Ate Rocky. In short nagpapabebe lang yan.
" Sorry baby Chan. I tried stopping them. Medyo bored kasi ang mga iyan dahil pakonti na ang mga costumer. It's been raining all day today pati kahapon kaya naghahanap sila ng mapaglilibangan. " Apologetic na sabi ni Ate Rocky. Ngumiti naman ako sa kanya.
" Ok lang Ate. " Sabi ko at nag cling sa Braso niya sabay belat kay Topher. Nag belat din siya at nag glaring contest kami.
" Tama na yan! Go back to work! Umuulan kaya ayusin ninyo ang trabaho ninyo! There are few customers than usual kaya dapat hindi kayo papatay patay! " Sigaw ni Manager. Nakakatakot talaga siya. Curious ba kayo kung anong itsura niya? When I say Manager hindi po siya mukhang dirty old man! Grapo din siya at matangkad! He's my type pa naman pero mas bet ko si Seven.
Oo, dahil mukhang lumabas si Manager galing sa painting! Classmate daw siya ni Seven sa culinary school noon kasama nung Seo. They've been friends kaya nung nalaman ni Seven na nandito siya sa Pilipinas agad siyang pinakiusapan ni Seven na maging Manager ng Resto. nito.
" Opo, Sir Vincent. " We said in unison.
And ayun umiskapo ako sa Kitchen nandun na pala si Seven kaya nagkakalat na ng lagim si Sir Vincent sa labas. Busy na silang nagluluto kasama ng mga helper sa kusina. Huwag ko na sila ipakilala sabi ng author dahil napapagod na siya kakaisip ng pangalan. Pero nakasalubong ko si Ace na waiter din. Nag usap kami using eye contact. Galing no?
Retreat daw! Dahil bad mood si Seven. Hayyy! Totally back down kapag Bad trip si Seven dahil nakakatakot siya. Hindi nakakatakot na iniisip ninyo mga bes. Dahil sobrang ngumingiti siya at sobrang bait to the highest level! He'll smile while talking pero alam mo namang hindi siya ok. And when he's in a very bad mood bigla bigla na lang siyang sisigaw na " Libre lahat ng kakainin ninyo today! Dear customers! " and magwawala sa kitchen si Manager. Boom lahat kami damay! Kaya the best way is to avoid talking to him.
Napabuntong hininga na lamang ako. I didn't know what happened but I know may kinalaman ang poste na iyon. I hate this but... why she stopped coming here?! So she didn't really liked Seven?
***
Madison's POV
Umuulan... it's been three days.
And I feel like dying! I'm lacking of Seven energy.. akala ko nakapag charged ako ng husto after hugging him but I'm running out of battery. Pero no! Madison stop! Remember Rule #5! Dapat Sunny day ka lamang magpapakita! But...I want to see him.
Just this time ok? Magtatago ako and sisilipin lang siya. Umm, promise!
So ayun, hindi ko rin napigilan ang sarili ko dahil gusto ko na talagang makita si Seven. My apartment was walking distance lang doon kaya dinala ko na lamang ang payong ko. I didn't even bother to fixed my hair. I was wearing slippers and my sweatpants with my worn out oversized hoodie. Itinaklob ko ang hoodie ko sa ulo. Late na kaya sarado na ang Restaurant. I'm so Stupid... napatampal ako sa noo ko.
Madison, ang epic fail mo talaga. I sight at tumingin sa taas. But...OMG! I saw Seven looking at me! And did we just looked at each other? Nagtama ang mga paningin namin kaya dali dali akong nagiwas ng tingin at patakbong umalis pero... It's kinda blurry? Huh?
Nakasuot naman ang salamin ko?
What's happening?
And just like that I lost consciousness. Seriously, Madison? Epic fail ka talaga lagi. And specially when he's looking!
***
Seven's POV
I feel sluggish. I don't know but I just can't focus. Parang may kulang.
And finally after that crazy girl said she won't come anymore, pakiramdam ko.. I just lost something. Ugh, No! Seven stop.
Work. Yes, let's work.
Pero tatlong araw na pakiramdam ko mas lalo lang akong lutang. Vincent even kicked me out. Pero mas lalo lang akong na bad mood dahil naaalala ko ang babaeng iyon dito. Her overly flirty smile sa mga waiters, That annoying stares, Her absorbed orders. Yes she always requests foods na wala naman sa Menu! And of course I'm a Chef! I can cook anything! Well, syempre iluluto ko iyon. She always sit there with her Red dress and heels. I don't know pero naiinis talaga ako. Why Red? It stands out at Lagi na lang siyang tinitignan ng mga lalaki! Does she really want so much attention?
Tapos ang ikli at sikip pa ng mga sinusuot niya! Wtf?! Kulang na lang ata maghubad siya. I just want her to stop wearing those overly skimpy dress.
Wait. Did she really mean it nang sinabi niya na hindi na siya pupunta dito? Tch. So what? Maybe she found someone else at nagpaparada na sa harap nito suot ang mga red dress niya.
And why 'em I even bothered about her?
I've been thinking the whole day like that. Nagsarado na ang restaurant. It's late but I can't sleep kaya tumambay na lamang ako sa taas ng veranda sa Second floor. It's raining none stop. Maninigarilyo sana ako kaso may nakita akong weird na tao sa harap ng restaurant. Naka red ito na payong at nakatayo lamang doon. Noong una naghinala ako kasi nakatakip ang ulo niya sa hoodie na suot. But when that person looks this way napatigil ako.
*Dugdug*
Isn't that..
" Madison! "
I shouted her name.
I just saw her fainted, and for the past few years since I changed my life. I found myself running like a mad man. Like my life depends on it.
Binuhat ko siya at ipinasok sa loob ng Restaurant. I headed upstairs and placed her on bed. Kinuha ko agad ang tuwalya sa banyo and dry her. Shit, she's burning!
Napaka init ng mukha at noo niya. Sobrang taas ng lagnat niya. Sobrang nag panic ako. I didn't know what to do. Pero natigilan ako nang nakita kong may pumatak na luha sa mata niya. Napakurap kurap ako dahil parang may kung anong kumurot sa puso ko. Before I realized it, dahan dahan kong inabot ang mukha niya at pinalis ang luha sa mata niya.
" Don't cry.. " I whispered.
I thought She heard me kaya napapitlag ako when She called my name!
" Seven......"
This girl, what should I do to her?
Stop barging in my life and just stop like you didn't care. Then here you are fainting infront of my house with a fever.
" Coffee Monster, Red freak, High heels dork. " I answered.
I don't know why, pero nagiba ang expression niya. She looks in pain earlier but after bad mouthing her she looks relaxed at ngumingiti pa ata?
Is she crazy?
" Just give up and unlike me. "
" Or I might seriously..."
To be continued...
AN: Seriously....ano SEVEN?! HAHAHAH sorry late update.