CHAPTER 39- FOR REAL?!
SUMMER’s POV
Nagising ako kinaumagahan dahil sa may kung anong humahalukay sa sikmura ko. napatakbo tuloy ako sa c.r at sumuka pero wala namang lumalabas. Gawd!! Im like this since yesterday. Napaisip tuloy ako kung may masama ba akong nakain. As far as i know wala naman eh.
“huy!! Tulala ka na naman.” Nakita kong nakasandal si heaven sa pintuan ng c.r. syeeeeeeet!! Bat ganun?? Bakit parang ang gwapo niya sa paningin ko??
“wa-wala.” Iniwas ko ang tingin ko kasi para bang namumula ang mukha ko. the eff!! Anong nangyayari sa akin??
“maligo ka na. pupunta pa tayo sa libing ni tito enrique. They are expecting us.” Tumalikod siya sa akin at umalis na. Tama kayo. Ngayon nga ang libing ni tito enrique. Nalaman na rin namin ang pasikot sikot at magulong mundo ng mga ramirez. Nung una, nakakagulat, pero i just realize sila nga ang para sa isa’t isa. Para bang tadhana na ang gumawa ng paraan para magkasama sila, maging kumplikado ang lahat at in the end, tadhana parin ang gumawa ng paraan para maging maayos sila.
Pagkatapos kong gawin ang morning rituals ko, bumaba na ako ng dining room at nasa hallway palang ako amoy na amoy ko na ang pagkain. Favorite kong bacon. Pero, sa hindi malamang dahilan, i got disappointed. Para bang gusto kong itapon ang bacon. Im craving for something else.
“hindi ka ba nagugutom?” nilingon ko si heaven na sarap na sarap sa pagkain. Waaaaahhh!! Nakakahiya naman kung magrerequest nalang ako ng basta basta diba? Pero, sige try natin?? Uwaaaahhhh!!!!
“e-eh ka-kasi... a-ano eh..” napatigil siya sa pagkain at tumingin sa akin. Ang gwapo niya!!
ANO!!! SAN GALING YUN SUMMER!! SERIOUSLY?!
“bakit?? Do you want something else?” tumango ako at nagpacute. Nakita ko namang nagblush si heaven at ang sarap sarap niyang kurutin! Pigilan niyo akoooo!!
“gusto ko ng tapa.” I answered him. Ano ba naman to!! Dati ayaw ko ng tapa, kasi ewan ko hindi ko lang type tapos bigla bigla akong magrerequest?? Abnormal lang!!
Nagpaluto na nga si heaven ng tapa at hinain sa harap ko. ako, naman tinitigan ko lang at inamoy. Feeling ko busog na ako sa pag-amoy eh. Then nung tinikman ko na, ayan na naman ang may kung anong humahalukay sa tiyan ko kaya napatakbo ako sa kitchen sink at sumuka.
“ok ka lang?” naramdaman ko ang paghawak niya sa likod ko. humarap ako sa kanya at ngumiti.
“yeah, im fine. Lika na.” Umalis na ako sa kusina at tinuloy ang pagkain.
***
While going to our destination, kung anu-ano ang pinabili ko kay heaven. Manggang hilaw, tapos toyo ang sawsawan, santol at kung anu-ano pa. Nakatingin lang sa akin si heaven habang ako kain ng kain.
“ano ba yan summer!! Grabeh makalamon. Para kang naglilihi.” Bigla akong nabilaukan sa narinig ko.
Naglilihi?? Bu-buntis??!! O.O OWNO!!!
Bigla namang nagpreno si heaven buti nalang at nakaseatbelt ako.
“ok ka lang? Tubig oh.” Inabot niya yung mineral water na binili namin kanina. Uminom ako tapos napayuko. The eff!! Pano kung buntis nga ako?? Anong gagawin ko?
###
Imagination....
“heaven, buntis ako.”
“what?! Hindi pwede. Ipalaglag mo yan. Si autumn ang mahal ko!!”
###
Waaaahhh!! Di pwede!! Haalaaa!! Pano kung ganun nga ang sabihin ni heaven sa akin? Nooohhhh!! I wont do it!! Te-teka, di pa naman sure kung totoo ang specs ko diba?? Think positive, hindi ka buntis waaahhh!! What am i gonna do??!!
***
Hindi ko alam kung paano kami nakarating sa simbahan for the mass ni tito enrique. Nagpaling linga ako sa paligid at sinalubong kami ni tita jackie at winter. Winter and i just smiled with each other. We’re not ok, walang closure ang break up but we are civil. We’re not friends, were not enemies yung tipong kakilala lang namin ang isa’t isa. Nagulat ako sa biglang pag-akbay ni heaven sa akin. Napatingin ako sa kanya at nakita ko na parang galit siya kay winter. Hanggang ngayon ba, hindi parin niya nakakalimutan ang ginawa ng magkapatid?
“glad to see na ok na kayo.” Ngumiti naman ako sa kanya. “autumn is rightover there.” Tinuro niya ang kinaroroonan ni autumn na may kausap na magandang babae. Ngayon ko lang siya nakita at ang cute cute cute cute niya. gusto ko siyang iuwi sa bahay namin at titigan buong araw!! Nagulat pa ako nung biglang lumapit dun sa babae si spring at inakbayan. Bigla tuloy akong nacurious.
“sino yung girl na kasama ni spring?” napatingin din si heaven sa tinuturo ko.
“ahhh.. si dahlia. Girlfriend niya ata.” Girlfriend? Eh diba dapat magpapakasal si autumn kay spring?? ang gulo naman neto!!
Pumunta na kami sa upuan namin at bigla nalang akong napatingin kay heaven. I could see hesitations in his eyes. Para bang may kung anong iniisip siya. Bigla ko nalang hinawakan ang kamay niya for an unknown reason at napatingin siya sa akin.
“si-si autumn ba?” ow shit!! Sige lang summer, saktan mo lang ang sarili mo.
Saktan?! The eff!! Bakit naman ako masasaktan?? I don’t effin like him!!
“no. Something else.” Kahit anong tanggi niya, hindi ako tanga. Si autumn ang iniisip niya. with that thought, pakiramdam ko, may bumabara sa lalamunan ko na kung ano at pilit kong pinipigilan ang luha ko.
Matiwasay namang natapos ang mass. After nun, naglakad kami papunta sa spot na kung saan ililibing si tito enrique. Malapit lang naman yun at nasa loob lang rin naman ng sementeryo ang chapel. After nun, binigay na ang last blessing then we throw the flowers to his casket. Umalis na ang lahat pero, nandito parin ang magkapatid together with their mom, syempre kami rin.
Nagsialisan na silang lahat pero, naiwan kaming anim doon, me, heaven, winter, autumn, spring and the girl named dahlia. It was a mere awkwardness. Para bang takot lahat magsalita. biglang lumapit sa akin si autumn at niyakap ako.
“im sorry best.” Somehow, those words touched my heart pero, hindi ko pa siya kayang patawarin. Not now. I want to answer her words pero bigla nalang nagdilim ang paningin ko and i heard nothing but comotions.
HEAVEN’s POV
Bigla akong nataranta nung hinimatay si summer. Hindi ko alam ang gagawin ko. bigla ko nalang hinawi lahat ng nakaharang sa kanya at dinala sa kotse ko. they are all yelling at us, pero wala akong paki. Ano ba kasing nangyayari kay summer?? May sakit ba siya o ano?? Palagi nalang siyang nagsusuka, mamaya malala na itong sakit niya. ano ba to!! Iniisip ko palang ang pwedeng mangyari kay summer parang gusto ko nang magpakamatay.
I drove to the nearest hospital at inasikaso naman nila kaagad. I was at her side habang chinicheck up siya ng doktor. My heart is beating so fast at isa lang ang dasal ko. sana maging ligtas siya.
Nang tapos na ang doktor sa pagchicheck sa kanya, niyaya niya ako sa office niya.
“dok, ano pong nangyari sa kanya? Ok lang po ba siya?” deadma lang ang doktor sa akin habang nagsusulat ng reseta. Sa totoo lang, kinakabahan akong ewan. Inabot niya sa akin ang reseta at halos hindi ko madigest ang mga sinabi niya.
“ipainom mo sa kanya itong vitamins na ito, once a day. Ito naman para maiwasan ang blood clotting. Wag kang mag-alala, ligtas naman ang bata. Malakas ang kapit kaya wag kang mag-alala.”
Bata? Kapit? Ano daw??
“te-teka dok, hi-hindi ko kayo maintindihan.”
“your wife if 3 weeks pregnant.”
Loading...
Loading...
Loading...
Loading...
“bu-buntis si su-summer?” tumango ang doktor at tinapik ako sa balikat. “yup. Congratulations. Pwede na kayong umuwi kapag nagkamalay siya and pakialagaan lang siyang mabuti kasi medyo maselan ang first trimester ng pagbubuntis. Mauna na ako may pasyente pa ako eh.”
Pagkaalis ng doktor, parang hindi parin nadidigest ng utak ko ang mga narinig ko. buntis si summer? Magiging tatay na ako? Hindi ko maexplain ang nararamdaman ko. parang akong natatae na ewan. Naglakad ako palabas ng opisina ng doktor at sinalubong nila akong lahat. Kahit na hindi kami ok ni winter at autumn, they are still here as our friends.
“kamusta daw si best?” tinignan ko si autumn. Nandoon parin ang feeling na special siya sa akin, pero wala na doon ang spark na nararamdaman ko kapag nakikita siya. Makikita mo parin sa mukha niya ang pag-aalala pagdating kay summer. She really loves her bestfriend.
“ok naman daw siya. Sila ng baby ko.” syeet!! Ang sarap sa pakiramdam. Baby ko. tatay na nga ako!! Tangna lang, ang sarap ulit ulitin. Ano kaya ang feeling kapag tinawag kang daddy? Nakita kong parang gulat na gulat ang apat na nasa harap namin.
“te-teka dude, pakiulit parang nabingi ata kami.” Spring said. I just gave them my happiest smile and proudly said. “im going to be a dad, for real.”
AUTUMN’s POV
Isang araw pagkatapos mailibing ni tatay, nagtravel na kami ni spring at dahlia pabalik ng america. Ewan bakit pa ba kami babalik doon? Wala lang, ayoko na kasi ng gulo. Well, physically wala namang gulong nangyari diba, pero yung emotions ko nung nakita ko siya, nagkagulo gulo eh. Akala ko, wala na. Mawawala nalang basta basta, pero hindi eh. Nung nakita ko siya ulit, para bang bigla nalang sumabog ang puso ko. hindi ko mapigilan. Gusto ko siyang yakapin halikan at iparamdam kung gaano ko siya kamahal, pero sa mga nangyayari sa min, i think it’s not yet the right time for us.
Balik muna tayo kina heaven at summer. Nung magising si summer, agad agad niyakap ni heaven. Syempre tuwang tuwa ang loko, magiging tatay na daw siya eh. Eto namang si summer, tinanong kung anong problema. Sinabi naman ni heaven pero, pinagpapapalo lang niya si heaven.
Ito ang pinakaepic na linya ng dalawa.
“heaven, anong gagawin natin sa bata?” gusto kong matawa sa dalawa kasi parang mga indenial parents parin. Nagawa pa ngang magparty pero, syempre hindi namin pinainom si summer. Kahit hindi kami ok, ayoko namang madamay ang magiging inaanak ko diba. Medyo lasing narin kami nung umuwi. Si spring at dahlia, sa bahay na muna tumuloy at kami ni kuya... waaaahhhh!!!
FLASHBACK
Gabi na nun, hindi parin ako makatulog. Naisipan kong bumaba para uminom ng gatas. Ang dami kasing gumugulo sa utak ko eh. Pero, nagulat ako nung nakita ko siyang nakaupo sa dining table at parang nag iisip.
I don’t know kung ano ang itatawag ko sa kanya. Kuya ba, winter, pangs.. waaahhh!! Nakakailang. Dinaanan ko lang siya na parang hindi ko siya nakita. Akala ko hindi niya ako mapapansin kasi nga diba, tulala siya, pero i was wrong. He grabbed my arm and kissed me.
But to surprised me i kissed him back. Para akong nalulunod sa mga halik niya. punung puno ng emosyon ang halik na yun. Para bang sinasabi kung gaano namin kamiss ang isa’t isa. I want to push him pero parang wala akong lakas. It was him who cut the kiss just to say these words.
“i missed you.” Bigla ko nalang siyang hinalikan ulit and we walked towards his room and it happened.
END OF FLASHBACK
Oo, may nangyari ulit sa amin, pero parang nakokonsensya ako. Para bang hindi na namin ginalang ang kaluluwa ni tatay. Hayysss...
Nakarating agad kami sa america at syempre sinundo kami ng limo ni tito russell. Im still not used to call him dad. Haaayyyss!!! Ang gulo ng buhay.
Nagulat ako nung biglang hinawakan ni dahlia ang kamay ko. “autumn, alam mo kung puro ibang tao lang ang susundin mo, you won’t be happy, try to write the story of your own life. Don’t let anyone grab your pen and do it for you. Gawin mo kung saan ka sasaya.”
Napangiti ako sa sinabi ni dahlia. Tama siya. I should not let anyone ruined my happiness
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
A/N:
sorry sa hindi pag update kaagad. just like what i have said, may nangyari kasing emergency my grandma died last tuesday ata?? hahahah.. i ca't remember, bangag ako nung binalita sa amin eh. t'was 3:40 in the morning. wahehehehe :))
also, medyo nawawalan ako ng inspiration sa pagbabasa kaya ayun minamarathon ko ang the despicable guy at medyo naeease ang pain ng pagkawala ng lola ko. waheheheehe...
ayan!! so, the show must go on!!
what can you say sa chapter??
later ulit ang chapter 40 and first part ng special chapter ni spring... :))
--mars :))