"IVAN?"
"Hmm..."
Kinagat ni April ang ibabang labi. Bigla siyang kinabahan. Nais sana niyang kompermahin kung ano ang meron sa kanilang dalawa.
Itiniklop ni Ivan ang laptop. Bumaling ito sa kanya na may pagtatanong ang mga mata. Inabot nito ang kamay niya at hinila siya pa-upo sa kandungan.
"May sasabihin ka?"
Umiling siya. Nablangko ang utak niya sa banayad nitong haplos sa braso. She bite even more her lips. God! She's in fire!
Ipinagsalikop ni Ivan ang kanilang mga palad sa harap ng tiyan niya. She was rubbing her back over his hard chest. It was a heavenly feeling to be imprisoned inside his embrace.
Goodness! She couldn't really get enough of his touched. It melted her into jelly every time he touches her.
Hinawi ni Ivan ang buhok niya sa likod. He planted a soft sensational kiss on her nape down to her spine. It shivered her.
He stopped and placed a chin over her shoulder. Rubbing it gently while humming. She closed eyes. Dinama niya ang init na hininga nito na tumatama sa puno ng leeg.
As her mind travelled. The image of a woman looking at her intensely at the mall yesterday had flashed back. The kind of stares that wanted to kill, she had wondering who she was. Kilala ba siya ng babae?
Ivan expert's hands were crawling. It cupped her breast and squeeze it gently. She growled. Biting her lips is the first thing she did.
Despite of the clothe. He still managed to ignite her. He did a good job the way he massaged her breast. It perfectly fit into his palm and made her wonder how fate cross their path.
"It's time to go to bed." Bulong ni Ivan sa punong tainga.
Biglang tumino ang utak niya. At tumikhim para mawala ang bara sa lalamunan.
"Y-yeah..." damn! She stammered.
Mahinang tumawa ang lalaki sa likuran at dinutdot pa nito ang mukha sa batok.
She got up in awe. Napalunok siya ng makita sa salamin ang namumulang mukha.
"It's okay, sweetheart." Napayuko siya sa kahihiyan.
Inakbayan siya ni Ivan palabas ng study room. Inihatid siya nito sa silid nila ni Georgina.
"Good night." He kissed her forehead.
"G-good night." Ngumiti ang lalaki bago tumalikod.
Bumuga siya ng mahabang hininga at sinasarado ang pinto.
KINABUKASAN.
"Denise, don't run! Baka madapa ka."
"Yes, mommy." Tumigil ang anak sa pagtakbo.
Naka-akbay sa kanya ang asawang si Brent. Karga nito nag bunsong anak nila. Nasa mansyon sila para bisitahin ang kapatid at kakarating lang nila.
"Iha! Mabuti at maaga kayo." Si Aling Lilia ang sumalubong sa kanila.
Yumakap siya sa ginang na nananilbihan sa kanila simula ng maliliit pa lamang sila ni Ivan.
"Magandang umaga, nay. Si kuya ho?"
"Pababa na iyon, iha. Naku, ang gandang mga bata."
Nangingiting tuminga sa matanda ang panganay at nagmano.
"Sakto ang dating niyo, kakatapos ko lang magluto."
"Bro!" Bati ni Brent ng makita ang bayaw na pababa.
Tumakbo si Denise sa tiyuhin. Kinarga naman ito ni Ivan at hinalikan sa pisngi.
"Tito, where's ate Georgina?"
"She's still sleeping, sweetheart. Don't worry, maya-maya lang gising na yun."
"Hmm... can I go to playing room, tito?"
"Of course, sweetie. Just be careful okay?"
"Yey! Yes, tito." Denise giggled in excitement. Ibinaba ni Ivan ang pamangkin at tinawag ang yaya ni Georgina para bantayan si Denise.
"Kakarating niyo lang?"
Lumapit si Mindy at humalik sa pisngi niya.
"Obviously. Tinanghali ka yata ng gising." Tanong ng kapatid na may kasamang pagtaas ng kilay. Tumingin pa ito sa hagdan.
"Where is she?"
"Nasa silid pa."
Mas lalong tumaas ang kilay ni Mindy.
"Don't look at me like that, Alli."
Si Brent na nasa likuran ng asawa ay tumawa. Binigyan niya ng masamang tingin ang kaibigan.
Kinuha niya rito ang isa pang pamangkin. At binalingan si Mindy.
"Don't force her to remember, Alli. Wala siyang maalala."
Nakaka-unawang tumango ang kapatid.
"Don't worry, kuya."
"So? How's your heart, bro?" Si Brent na umupo sa sofa at inilagay ang mga kamay sa likuran ng ulo. Tumabi rito si Mindy.
"Better."
'Good to hear, naka-score kana?" Tinampal ito ng asawa sa balikat at tumawa lang ang huli.
He throw him a sharp gaze and the man just smile like an idiot while shrugging shoulders. Napalingon silang tatlo sa hangan ng may marinig na yapak.
Tumalikod si Mindy at nagtakip ng bibig. Halos hindi siya makapaniwala sa nakita. Buhay nga si Veronica. Ang best friend niya. Samantalang Kinuha naman ni Brent ang anak kay Ivan.
Tumayo ito at sinalubong ang babae sa hagdan na halos na natigilan din.
"Morning, baby. Are you okay?" Napapiksi si April ng madama ang mainit na kamay ni Ivan sa balikat.
Kumurap siya. Pagdaka'y tumango at kiming ngumiti sa lalaki.
"Sorry, o-okay lang ako."
Inakay siya ni Ivan pababa ng hagdan.
Si Mindy ay muling humarap, ngunit ang mga mata ay namumula.
"Meet my sister Mindy and her husband, Brent."
"Hi! April right?" Si Mindy na biglang tumayo.
"Hi, y-yes, April nga ang pangalan ko."
"Can I hug you if you don't mind?"
Biglang kumabog ang dibdib ni April. "S-sure." Bumaling siya kay Ivan at ngumiti ang lalaki.
Lumapit naman si Mindy at niyakap siya nang kay higpit.
"Oh, God! You're real. Thank you for coming ba-" Mindy cut off her sentence in the mid-air when she realized what she'll going to say. Namasa ang mga mata nito.
She pulled out from the hug at tumingin sa babae.
"I'm sorry, nadala lang ako. Kamukhang-mukha mo kasi ang best friend ko."
Halos hindi naman malaman ni April ang isasagot. Hindi niya alam kung bakit pero parang matagal na niyang kilala ang babae. However, she managed to smile.
"Okay lang, naiintindihan ko. Kahit si Nanay Lilia gano'n din ang naging reaction ng unang dating ko."
Maganda si Mindy. At halatang mabait. Gwapo rin ang asawa nito.
"Mga anak, handa na ang mesa. Halika na kayo at makapag-agahan na." Si Aling Lilia na sumulpot mula sa kusina.
"Let's eat." Yaya ni Ivan sa kanilang lahat.
"Mommy!"
"Mommy!"
"Hey, careful ladies!" Sigaw ni Brent sa dalawang bata pababa ng hagdan. Kasunod ng mga ito ang yaya.
Sinalubong naman ni Ivan ang dalawa at kinarga sa magkabilang braso. Humagikhikan ang mga ito.
"Tara na Nic- April. Pasinsya kana sa'kin." Yaya ni Mindy. Nakaka-unawang tumango si April.
Tumingala ito sa malaking portrait na nakasabit.
"Kapag tinitigan ko siya, feeling ko nakatitig ako sa 'king sarili. Kaya hindi ko masisisi ang mga taong malapit sa kanya."
Pinisil ni Mindy nag kamay ni April.
"Can we talk later? Kung okay lang sana sa'yo."
Ngumiti si April sa babae. Magaan ang kanyang loob kay April. Tiyak na magkakasundo sila.
"Sure."
"Thanks, tara na. Nandun na pala silang lahat."
Tumawa silang dalawa. Naroon na lahat ng mga kasamahan sa mesa pati ang dalawang bata at naka-pwesto na rin.
Pagkatapos kumain, pumasok si Ivan at Brent sa library. Ang dalawang babae ay dumiretso sa terrace. Samantala ang tatlong bata ay nasa playroom kasama ang yaya.
"9 years ago when my best got involved in a tragic accident." Lumingon si April kay Mindy nang magsalita ito.
May hawak itong tsaa at gano'n din siya. Tumingin sa kanya si Mindy at ngumiti ng mapakla.
"It was the most painful day of my brother's life. He could almost lost the appetite to live. And over the 9 years, ngayon ko lang ulit siya nakitaan ng kasiglahan. Thank you for coming into his life, April. Masaya ako na nakilala ka ni kuya."
Biglang nagkabara ang lalamunan n April. Himigop siya ng tsaa. Yumuko siya at hinimas ang tasa.
"Ako ang dapat na magpasalamat sa kapatid mo. Iniligtas niya ang buhay ko. Kung hindi dahil sa kanya, hindi ko alam kung ano ang nangyari sa'kin. I owe my life to him. He saved me when I needed a hero. He took care of me all the times."
Magiliw na ngumiti si Mindy. Humakbang ito at tumanaw sa labasan.
"Please don't live him again." Paki-usap nito. Natigilan si April. Hindi na lamang niya binigyang pansin ang sinabi ni Mindy.
"I won't, hangga't hindi niya sinasabi."
Lumingon sa kanya ang babae. "Thank you, April. And please, don't hesitate to approach me when you needed someone to talk. Just one call away, ibibigay ko sa'yo mamaya ang number ko so we can talk over the phone, anytime. Kahit na ngayon lang tayo nagkita, hindi kana iba sa'kin. I know how important you are to my brother. Please take of him and my niece."
Inilapag ni April ang tasa. Gano'n din ang ginawa ni Mindy. Inabot niya ang kamay ng babae.
"Wag kang mag-alala, makakaasa na aalagaan ko ang kapatid mo at si Georgina. Napamahal na rin sila sa akin. At nagpapasalamat ako na tinanggap mo rin ako."
Nangingiting niyakap siya ni Mindy. Na ginantihan niya rin. Para siyang nakahanap ng kapatid sa katauhan nito.
Bigla niya naalala ang ina at si Lucy. Kumusta na kaya ang pagpapahanap ni Ivan sa pamilya niya? Tatanungin niya ang lalaki mamaya.
Bumitaw sila sa isa't-isa ng makarinig ng tikhim. Si Ivan at Brent na nakatayo hindi kalayuan. Tinaasan ng kilay ni Mindy ang dalawang lalaki.
Lumakad si Ivan at tumabi kay April. Si Brent ay umupo at sininyasan nito ang asawa na lumapit.
"I'm glad na nagkasundo kayo." Ani Ivan.
"Hoy, ano'ng akala mo sa'kin, war freak na hindi kami pwedeng magkasundo ni April?"
Natawa si Ivan. Narinig pala ng kapatid ang sinabi niya. He spun around ang chuckled. Masaya silang nagkukwentuhan ng dumating ang mga anak.
"Mommy, carry me." Si Georgina na lumapit kay April para magpakarga. Nakataas pa ang dalawang kamay ng paslit.
"You're too heavy, sweetheart. Come on, si daddy na lang ang bubuhat sa'yo."
Umiling ang anak.
"No, I want mommy."
"It's okay." Sagot ni April kay Ivan. Niyuko nito ang bata para kargahin na tuwang-tuwa naman. Nangingiti naman si Mindy na nakatingin sa kanila.
NAG-IIMPAKE si April nang bumukas ang pinto. Kakauwi lamang ng mag-asawa. May trabaho kasi si Brent kinabukasan kaya kinailangan lumuwas ng mga ito pabalik sa Maynila.
Damit ni Georgina ang inaayos niya sa maleta. Kahapon pa siya sinabihan ni Ivan sa planong bakasyon. Kung siya lang ang masusunod. 'Di bale nang walang bakasyon, ang importante ay kasama niya ang mag-ama.
"Not done yet?" Ang sexing tinig ni Ivan na nagpatayo agad sa mga balahibo.
"Malapit na, ikaw? Tapos kana ba? Kung hindi pa, I can pack your things."
"Thanks, but maybe later."
Bumaling siya rito. Humiga ito sa kama. Ang kamay ay nasa noo at nagmamasahe.
"Ayos ka lang ba? Masama ba ang pakiramdam mo? Pwede naman nating ipagliban muna ang pag-alis."
"No, I'm okay. We will be leaving tomorrow. May sasabihin sana ako." Natigilan siya.
Tinitigan niya ang lalaki, pagdaka'y sininyasan siyang umupo. Tumayo siya at umupo sa gilid ng kama.
"Tungkol saan? Sa inay ba at kapatid ko?"
Tumango si Ivan at kinuha ang kamay niya. Pinaglaruan nito ang kanyang palad. Nakatitig ang mata niya sa kamay ng lalaki.
"Tungkol doon, wala pa ring lead ang mga tauhan ko kung saan sila naroon. Pinabantayan ko na rin ang bahay niyo sakaling maisipan ng inay mo na bumalik doon." Pumikit siya. Miss na miss na niya ang dalawang pamilya niya.
"I'm sorry, akala ko madalian ko silang mapahanap."
Dumilat siya. Hinaplos niya ang kamay ni Ivan na nasa palad niya.
"Wala kang dapat ihingi ng tawad, dahil ginagawa mo naman ang lahat para mahanap sila inay at Lucy. Ako ang dapat na magpasalamat sa'yo. Nararamdaman ko na balang araw magkikita-kita rin kaming tatlo."
"Kapag nangyari yun, dito na sila titira sa mansyon para magkakasama na kayo."
Manghang napatitig siya sa lalaki. Nag-init ang sulok ng kanyang mga mata. Ngumiti naman si Ivan at inabot ang pisngi niya.
"Don't cry, ginagawa ko ang lahat ng 'to, dahil alam ko na maging masaya at komportable ka kapag nasa tabi mo ang mga mahal mo. Alam ko ang pakiramdam ng mawalan."
Parang may karayum na biglang tumusok sa puso niya. Nakangiti si Ivan ngunit hindi iyon umabot sa mga mata.
Isa lang ang naisip niyang gawin ng mga sandaling iyon. Yumuko siya at Siya mismo ang humalik sa lalaking nakahiga. Hanggang sa dumagan siya rito nang hindi napuputol ang kanilang halik.
Gumulong si Ivan at ipinagpalit ang posisyon nila. Nadadarang siya sa init ng dila nito. Nais na lamang niya pumikit at namnamin ang sarap ng halik na iginagawad sa kanya.
A naughty idea flash on her mind. Ipinasok niya ang kamay sa loob ng damit nito. She was praising his abs. Rubbing his hard stone chest up and down. God! He's burning in hot!
"Mommy! Daddy!"
"Ugh!" Bigla silang napahiwalay.
Natawa siya ng makita ang pamumula ng lalaki.
"Yes, baby? Ano'ng problema ng baby ko?" Umakyat si Georgina sa kama na kinukusot ang mga mata. Ngumoy-ngoy ang bata.
"Shhh... it's all right, baby." Mukhang inaantok pa yata at wala sa mood. Kinandong niya ang paslit at inugoy-ugoy hanggang sa muling makatulog.
At si Ivan sa kanyang tabi, nakasubsob ang mukha sa unan. Buong suyo na hinaplos niya ang buhok nito.