Gustong-gusto kong makita si Orion at Titus ngunit balakid ang itim na ipu-ipong nakapaligid sa 'kin. I feel like I've been showered with happiness for God has sent me rescue.
I know I've sent them away and I don't care how they got back. The important thing is that they're now here with me.
"Paano kayo nakabalik?" Maypagka gulat sa boses ni Ajira.
I don't have visual on them. Boses lamang nila ang sandigan ko upang malaman ang mga nangyayari.
"Mga salita niya ang dahilan kung bakit kami nawala sa mundong ito. Pero mga salita rin niya ang dahilan kung bakit kami nakabalik. She prayed for us to come back." Titus soft voice made my heart melt that tears suddenly flowered my eyes.
"That's impossible!" Sumigaw si Ajira kasunod ang isang malakas na pagsabog. Halos mabingi ako sa lakas niyon. Long line piercing sound lingered inside my ears.
Alam kong malapit-lapit lang ang pagsabog sa 'kin. But the souls protected me from being harmed.
"A-anong nangyayari? Titus! Orion!" Labis ang naging pag-aalala ko para sa kanilang dalawa. Alam ko kung gaano kalakas si Ajira, nakita ko iyon nang sa isang iglap lang ay napatay niya si Rocco.
"D-don't worry Esmé, okay lang kami," Hangos-hangos ang boses ni Orion."Ililigtas kita."
Alam kong totoo si Orion sa mga sinasabi niya. I know him and I trust him.
"Magsisisi kayo sa pagbalakid sa orasyon!"
The wind started to move insanely, even the souls that surrounded me scattered away giving me view of what had happened.
Titus was holding up a frozen barrier protecting them from Ajira's wrath. Orion on the other hand, charging his powers preparing for a huge attack.
Abala ang dalawa na hindi nila napansin na wala nang ipu-ipong bumabalot sa 'kin. Mabuti na lang kahit na bumalik ang mga kaluluwa kay Ajira ay hindi nawala ang itim kong bestida.
"Orion."
Hindi ko napigilan ang ngiting kumawala sa mga labi ko.
"Titus."
Halos lumundag ang puso ko sa sobrang saya na makita ko silang muli.
"I'm so sorry." Nakangiti man ako'y hindi naman nagpahuli ang lungkot at pagsisisi. Umapaw ang tubig mula sa 'king mga mata.
Tila nawala sila sa konsentrasyon sa kani-kanilang mga ginagawa. Nagkaroon nang bitak ang harang na yelo ni Titus at lumiit naman ang apoy sa kamay ni Orion.
"E-esmé..." Pabulong nilang tawag sa pangalan ko.
"A-ang ganda mo." Sabay nilang bigkas.
Nakatanggap man nang papuri mula sa kanilang dalawa, alam kong hindi ito ang tamang panahon para sa ganoon bagay.
"Guys! Focus!"
Nakita kong tumuon ang nagngangalit na mga mata ni Ajira sa kinatatayuan ko. She instructed her body to produce a dark smokey lighting onto her palm which she directly threw at my way.
Nanigas ang mga paa ko na hindi ko magawang tumakbo para makaiwas. Nahagip nang mata ko ang pagsubok ni Titus na iwan ang inaalalayan niyang harang. Ngunit ang ipu-ipo ng mga kaluluwa ay nakakapasok sa harang at nasisira ito.
Nang ibaling ko ang tingin ko kay Orion ay tumatakbo na ito patungo sa 'kin. Sa muli kong pagtingin sa kapangyarihang pinakawalan ni Ajira, halos nakalahati na nito ang tatahaking daan patungo sa 'kin.
I reached my hand out for Orion to take. In every second, in every inch, the lightning comes closer as Orion stretches his hand to mine.
Masyado na kaming malapit sa isa't isa. Alam kong matatamaan kami ng liwanag. Labis man ang pag-aalala ko pero ng nagkahawak na ang kamay namin ni Orion naramdaman kong ligtas ako.
Our hand clenches together and his other wrapped around my waist. Alam niyang nagkulangan siya nang oras at kahit anong pag-iwas niya ay tatamaan at tatamaan pa rin kami.
He hugged me tight, protecting my head which he tucked into his chest. Tumalikod siya sa napalakas na liwanag. Keeping me protected in his arms.
"Katapusan mo na Orion!" Humahalakhak na wika ni Ajira. The light was so bright and big that I knew it is powerful.
"I'll protect you no matter what." Bulong ni Orion. May panginginig sa kalamanan niya at sobrang lakas ng tibok nang puso niya.
"But if I die now, alam kong hindi ka pababayaan ni Titus."
Sa mga narinig ko mula sa kanya, tila mas kumabog pa ang dibdib ko. Just thinking of him not bugging me breaks my heart. That shy smile I love seeing and those nervous eyes that meet mine. He can't die.
I can't let him die. I want him. I want to be with him.
I'm in love with Orion.
With my eyes flowing in tears, I slowly let my arms run around him. Tracing his well trained, muscular body. His smell of sweet lavender I breathe in, not wanting to forget.
Kung hindi ko rin siya makakasama, mas mabuti nang mamatay na kasama siya.
"A-anong ginagawa mo?" Gulat na tanong ni Orion.
"Kung mamamatay ka, mamamatay din ako." Matapang kong sagot.
"Hindi ka pwedeng mamatay Esmé!"
Lumingon si Orion sa kanyang likuran, malapit na ang liwanag. Gumawa siya nang malaking apoy at hinarangan ang liwanag. Keeping me alive.
"Aahhh! Bitawan mo ang cosmos!" Galit na galit si Ajira. At nang sumigaw siya ay sabay ding kumawala ang mga kaluluwa na inutusan niyang sumugurin din kami.
Naging bakante si Titus at lumundag patungo sa 'min. Pinigilan niyang makalapit ang mga itim na kaluluwa.
"Titus! Ako na bahala sa mga 'yan! Proteksyunan mo si Esmé!" Kinakalag niya ang mga kamay kong nakayakap sa kanya.
Lumapit si Titus sa 'min at iniabot ang kanyang kamay para kunin ko. Muli akong bumalik sa mahigpit kong pagkakahawak sa damit ni Orion.
"A-ayoko." Umiiling kong wika sa kanya. Patuloy na pinipigilan ni Titus ang mga kaluluwa gamit ang kapangyarihan niya.
"Ayaw mong sumama sa kanya?" Kunot-noong wika ni Orion.
Muli akong umiling at tinignan siya sa mata. "A-ayokong lumayo sa 'yo."
Hindi ko man mahanap ang tamang salita upang maparamdam ang labis kong pag-aalala. Alam kong naramdaman niya ang nais kong iparating.
Malambing na ngiti na lamang ang naipabaon ko sa kanya para sa laban. "Babalik ako. Babalikan kita."
He hugged my head and kissed my forehead. Before I finally let him go, he left a smile comforting my weary heart.
Itinuon ni Orion ang atensyon sa mga kaluluwa na nanggagaling kay Ajira. Malakas siyang lumundag upang mahati ang mga kalaban at makalapit kay Ajira. For I know his plans, he wants to take down the Prime Kreeper with his own hands.
I took Titus hand as he fight the souls with all his power. Engaging a one hand battle against the souls who counter-attack using their deadly blade-like claws.
With every souls that comes to my direction, he would turn to their view point, protecting me from them. Titus held my hand, squeezing it weakly.
"Titus." I called out his name softly. Alam kong naroon siya nang piliin ko si Orion. I couldn't help but to feel ashamed.
Sandali siyang tumingin sa 'kin ngunit agad ring bumalik sa paglaban. He let go of my hand to give way to the magic that will create a halo barrier for the both of us.
Sa pagsara nang harang, namayani ang katahimikan. Hindi ko alam kung paano ako magsisimula.
Titus is a good man and a true gentleman. Wala nang nanaisin pa ang isang babae kung siya ang magiging kasintahan. Kaya ganoon na lang kahirap para sa 'kin ang makausap siya ngayon.
"Hindi mo kailangang magpaliwanag. Mahirap man, pero kailangan kong tanggapin." He said in his shakey voice.
"I-Im sorry Titus." Yumuko ako dala nang sobrang pagkahiya sa kanya.
"You don't need to say that." He said gently lifting my head.
"Naging totoo ka sa sarili mo't nagmahal ka. Walang mali sa ginawa mo." His sweet smile coated his pale lips.
Guminhawa ang pakiramdam ko at tila nawala ang mabigat na bumabagabag sa puso ko. Sa sobrang saya ay napayakap ako nang mahigpit sa kanya.
Ilang beses akong nagpasalamat sa kanya, naudlot lamang nang kumalampag ang katawan ni Orion sa harang.
"Pwede mo na akong tulungan?" Taas kilay na wika ni Orion.
Hindi maipagkakaila sa mukha ni Orion ang inis. Hindi ko lang sigurado kung dahil iyon sa lamang ang kalaban o dahil sa nakita niyang nakayakap ako kay Titus.
"Kailangan ko nang tulungan ang hirang." Inihanda niya ang sarili sa mabigat na laban. "Hindi ka nila malalapitan hangga't kontrolado ko ang harang."
Tumango ako at hindi nagtagal ay lumundag ito palabas nang harang. Marami nang napapatay na kaluluwa si Orion at may karamihan na rin ang napatay ni Titus. Ngunit tila walang hanggan ang pagpapalabas ni Ajira sa mga ito mula sa kanyang katawan.
Inilabas ni Orion ang tanikalang apoy mula sa kanyang mga kamay at winaswas ito sa grupo nang mga kaluluwang humaharang sa kanilang lider. Samantalang si Titus ay nagpapakawala ng mga matatalim na yelo at ipinapatama sa dibdib ng mga kalaban.
"Tama na ang paglalaro." Ani Ajira.
Her eyes shows how powerful she is. The last time I saw them they were black in color, but now, even in a distance her eyes has turned into death red.
She raised her hands controlling the souls to come back to her. One by one entering her body. Hinahabol nina Titus at Orion ang kanilang hininga. Alam kong nagamit na nila halos ang kanilang lakas sa pakikipaglaban sa mga kaluluwa. Nag-aalala akong baka hindi nila kayanin ang Prime Kreeper lalu pa't na sa akin pa ang Blood of Cosmos.
Sa pagpasok nang huling kaluluwa sa katawan ni Ajira, nagkabitak-bitak ang balat niyang kitang-kita sa kanyang mukha. Humaba ang kanyang itim na buhok na tila ba may sariling buhay. She lifted herself in the air, taking it as an advantage of their battle.
Orion and Titus stayed at land. Wala silang kakayahang lumipad kaya naman alam kong lalo silang mahihirapan sa lagay na 'yon.
Orion stretches his chain of fire to attack her. But an invisible barrier broke Orion's weapon into black dust. In a blink of an eye, Ajira countered an attack. Series of souls line in one, surprising her opponents. Orion jump fast to avoid her attack.
Ngunit lingid sa kanyang kaalaman na may sariling isip ang sumusunod sa kanya. Hindi pa man nakakalapag sa lupa si Orion ay mabilis na nakaikot ang kalaban at tinamaan ito. May kakayahan itong ilipat ang ulo sa kung saan man ito epektibo.
"Orion!" Halos magwala na ako sa loob nang harang. Pumasok sa isip ko kung paano kung nasawi siya sa atakeng iyon. Paano na lang ako?
Humalo ang alikabok sa hangin na naging dahilan upang hindi ko makita kung ano na ang lagay ni Orion.
Pilit kong kinabog ang harang kung saan ako nakapaloob. Gusto kong makalabas, gusto kong hanapin at lapitan si Orion.
Laking gulat ko nang paunti-unting naglalaho ang harang na gawa ni Titus. Hanggang sa nakaramdam na ako nang malamig na hangin, sinyales na tuluyan nang naglaho ang harang.
Sa paghupa nang alikabok sa hangin ay napatakip ako nang bibig sa nakita. Tumulo ang luha mula sa 'king mga mata. Hinang-hina na si Orion at umuusok pa ang kanyang katawan. Nagkapira-piraso ang kanyang damit na may maliliit pang baga.
Sa hindi kalayuan, bumungad sa 'kin ang humahangos at halos wala nang paghingang makikita sa duguang katawan ni Titus.