SAMANTHA's POV
Fuck. Sakit ng ulo ko. Damn, Michelle! Pathetic little bitch!
"SHIT!" Napahawak ako sa ulo ko ng bigla itong kumirot. Ano bang klaseng sabunot ang ginawa saakin ng impaktang iyon?
Teka, sinong nagdala saken dito sa clinic? Natatandaan ko lang isa inalalayan akong tumayo ni Tristan, yun lang. Maybe he carried me.
"Okay ka lang?!" Bakit nandito 'to?!
"Why are you here?" Napaupo ako sa kama at tinignan siya ng matalim. Nagkamot siya ng ulo at sumagot,
"Binabantayan ka."
"Tch. I'm okay now. you can lea--ugh!" Sht! Ang sakit talaga ng ulo ko! Damn you Michelle!
"Shit! San masakit?!" Sabay hawak sa ulo ko.
Tch. Is he worried? After what he done? What the hell! Tsaka bakit siya yung nandito? Diba dapat si Tristan? Si Tristan sumalo saken kanina ea!
"Tch. Leave" Utos ko.
"Ano?!" Halatang nagulat siya sa sinabi ko.
"I said leave! Get out! I hate you! Bat kaba nandito?! Diba dapat si Tristan nandito?!" Singhal ko sa kanya.
"Look. Samantha nandun din ako kanina. Now I know. I'm sorry. I'm sorry for not believing you. I'm sorry" He's sincere. But fuck. Kasalan niya kung bat nandito ako ngayon! Kung sanang di niya ugh!
"A-ang sakit. Shit! Steven!" Sobrang sakit ng ulo ko. And great umiiyak na ako ngayon, at sa harap pa ng isang lalake.
"Shh. Take a rest. Wag mainit ang ulo." Pinunasan niya yung luha ko tapos yinakap ako ng mahigpit sabay kiss sa ulo ko.
Shit. Yung heartbeat ko ang bilis.
"Take a sleep. Magpahinga ka muna."
"Wag kang aalis"
"Di ako aalis."
"Promise?"
"Promise"
Then natulog nako. Habang hawak ko kamay niya.
MAICA's POV
(A/N: Maica at the side.)
Fuck. Mamatay kana Michelle! Ahetyu! May malaking pasa ako sa paa.
Ang sakit. Huhuhu.
"Upo ka diyan. Wait lang kukuha lang ako ng yelo" Sabi ni Kris.
Nandito kame ngayon sa Tambayan nila. Kaming dalawa lang. Well it's okay. Di naman awkward.
"Ano bang nangyare kanina nung lumabas kayo at naguidance pa kayo?" Yun kinwento ko sa kanya lahat. Lahat ng sinabi ni Michelle kay Samantha tsaka yung pananakit nila samin.
"Tsk. Masyado kasing matinik sa chicks si Steven," Sabi niya.
"Psh!"
"Kanina alam kong acting lang yung iyak ni Michelle" Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
"Bat naman di mo agad sinabe?! Jusko naman. Ede sana di napunta sa clinic si bestfriend at walang pasa ang paa ko ngayon!" Dinadampi niya yung yelo sa paa ko. Grabe ang sakit talaga.
"Di naman maniniwala saken si steven."
"Ha? Bakit?"
"Pagdating sa babaeng umiiyak agad agad dun na siya pumapanig." I see,
"Psh. Shutangina naman." Natawa siya sa sinabi ko. Bakit?
"Bakit?" Tanong ko.
"Wala. Pfft!" Di ko nalang siya pinansin. Nagflappy bird nalang ako sa phone ko.
"Ayan tapos na." Sabi niya.
"Kris Thank you" Sabi ko.
"You are welcome"dagdag niya.
STEVEN's POV
Shit! Masyadong masakit ang nangyayari kay Samantha. Pag galit siya, sumasakit ulo niya.
Sana pala hindi agad ako pumanig kay Michelle. Bakit kasi hindi sinabi sakin ni Samantha yung totoo. Tch. Yan tuloy.
But I'm really worried about her. Masama ang lagay niya.
I'm sorry Samantha, I'm sorry. Sana mapatawad pa niya ko.
Kanina pa siya tulog. Kanina niya pa hawak yung kamay ko.
Shet! Kinikilig ako. Tae.