para sa kanya kasi lagi siyang nag coomment and votes ^_^
chapter 18
rowena's pov
"ARAYYYYYYY KURTTTTTTT HELPPPPPPPPPPPPP!" sigaw yan ni mike habang hinahatak ko ung patilya niya pataas, nakakainis na kanina pa pala niya alam ung asa isip ni tita myrna at kurt kaya kami pinapakasal, tpos hinayaan lang niya hindi ba niya alam na ang sakit sa dibdib nung kaba na naramdaman ko kanina, tpos ngayon eto siya namamatay na kakatawa.
"bahala ka diyan sira ulo hahaha" sabi ni kurt kay mike habang nag lalakad palayo, ako nman pilit kong hinahawakan ung kabilang patilya ni mike para mas lalo siyang masaktan dahil napipikon ako sa kanya,
"tama na sanggol hahahaha sorry" nahawakan ni mike ung dalawa kong braso, ung pwesto namin ngayon asa kama niya kami habang nakaluod at hawak ko ung patilya niya, di na din ako giniginaw dahil tuyo na yata ung damit ko dahil sa asar ko kay mike.
"bitaw tsup" dubdubdub snismackan ako ni mike sa labi
"bitaw tsup" nakakadalawa na siya pero bakit ganun ayaw gumalaw ng kamay ko, parang gusto ng mga kamay ko na asa patilya lang siya ni mike para mahalikan ako ni mike.
"bitaw tsup tsup pag di mo binitawan ung patilya ko itutuloy ko ung iniisip ni mama at kurt" napabitiw agad ako kay mike pero nakatitig pa din ako sa mga mata nya, alam ko na nag bblush na ako ngayon pero hahayaan ko lang na makita niya un....
"kapal ng muka mo di pa kita sinasagot nakakailang halik ka na sakin! pag naging tayo di ka na makakahalik!" sabi ko sabay iwas ng tingin kay mike para umalis na sana
" di pa sinasagot? magiging tayo? so ibig sabihin malaki ang chansa ko sayo?" di ako makatingin kay mike habang hawak niya ko sa braso, patayo na sana ako sakama niya pero pinigilan niya ako, oo mahal ko na si mike kahit pa hindi siya ung perfect ideal man ko, kung ano siya ngayon at kung sino siya tangap ko un.
di ko na nasagot ung tanong sakin ni mike dahil biglang dumating si kurt para sabihin samin na nakahain na ung pagkain at pinapatawag na kami ni tita myrna.
tahimik lang ung lahat habang kumakain kami, kahit si mike ang tahimik din niya siguro masama talga ung pakiramdam niya dahil kanina nung hawak niya ako sa braso ramdam na ramdam ko ung init ng kamay niya.
mike's pov
maaga akong nagising para pumasok sa school, ilang araw na din kasi akong absent dahil sa sakit ko pero okey lang nman sakin na magkasakit lalo na si rowena nman ung nurse ko, ayoko pa sanang gumaling kaso sabi ni rowena di na daw siya makakapunta ngayon dahil sa test, kaya ako na lang papasok.
"ang aga mo ata hijo" bati sakin ni tita susan mama ni rowena, dito kasi ako sa kanila dumiretcho bago pumasok sa school para sunduin si rowena.
"si rowena po tita?"
"mike pumasok na kanina pa kailngan daw kasi niyang mag practice kumanta"
nagpaalam na ako kay tita susan at agad na akong pumunta sa school, nag txt ako kay rowena kaso hindi nman siya nag rereply, nagtry din akong tawagan siya kaso hindi nman niya sinasagot ung mga tawag ko..
"when i am lost, you sine a light for me, and set me free.
when i am low, you wash away my tears
and take me through, the loneliness, and emptiness"
napatigil ako ng marinig ko ung kumakanta sa music room nmin, alam kong si rowena un pero ang hindi ko alam na ganyan kaganda ung boses niya, kaya pakiramdam ko mas lalo akong naiinlove sa kanya.
"through the darkest light, somehow i survive, through it alllllllllll"
"AGAIN! feeling rowena feelinnnnnngggggs!"
O_O mata ko ng biglang my sumigaw kay rowena, kaya agad akong pumasok mahirap na baka umiyak siya tapos walang mag punas nung luha niya, kawawa nman ung baby ko.
"mr. quiambao, what are you doing here?!" nakangiti lang ako kay rowena habang ung teacher umuusok na ata ung ilong sa galit.
"baka po makatulong ako?" tanong ko sa teacher na binigyan ko ng pamatay kong smile, medjo bata pa kasi ung teacher niya siguro asa 25 lang fresh grad siguro.
"buti pa nga at mag bbreak lang ako, masyadong pinapasakit ni miss murallio ung ulo ko"
tumayo na ung teacher ni rowena na hindi ko alam ung pngalan kasi nman hindi nman siya ung nag tuturo samin dati dito sa music, lumapit ako kay rowena na nakatungo lang at hawak hawak pa ung mike na kala mo inaakap niya, bigla akong nakaramdam ng awa sa kanya, >_< bat kasi kailangan pa siyang sigawan eh, nakakainis tuloy.
"di nman kasi ako singer, *snif* ako pa ung pinapakanta *snif*" hinawakan ko ung baba ni rowena para maiangat ung muka niya, nakatungo lang kasi siya.
"magaling ka, parctice lang" pinunasan ko ung mga luha ni rowena nakita ko nman na nag smile siya sakin ^_^/ ang ganda talga nia
rowena's pov
dub.dub.dub.dub ung puso ko ganyan ung reaction habang pinupunasan ni mike ung luha ko, di ko na kasi matiis na wag umiyak kasi pakiramdam ko my galit sakin ung teacher ko kaya kahit alam ko nman na maaus ung pag kakanta ko sinisigawan pa din niya ako.
"kailangan mo lang ng inspiration sanggol, isipin mo sa knya mo kinakanta ung kanta mo" sabi ni mike habang nakaupo siya sa harapan ko, ako nman nakaupo sa malapit sa karaoke
"ok game! wag mo akong pag tatawanan papatayin kita" sabi ko kay mike habang nakangiti ako, di ko alam pero pakiramdam ko na boost ako ng napakaraming confident dahil sa sinabi ni mike sakin.
'when you tell me i'm the only one you need
sweet and tenderly, and your love
breaks away the clouds surrounding me
all i have i want to give to thee'
titig na titig ako kay mike dub.dub.dub.dub ng puso ko sobra ung reaction pero hindi naapektuhan ung pagkanta ko, parang napakadali lang nung kanta na halos ilang araw ko ng pinag aaralan, si mike lang pla kailangan ko para makakanta ako ng ganito, kahit ako sa sarili ko, hindi ko alam na makakaya kong kumanta ng ganito kataas na kanta.
'if i should fall, your love is strong enough to lift me up
if i'm afraid, you chase away my fears
and take me to, a brighter place, beyond the rain
and i feel alright coz your by my side
trough it all'
*clap clap clap clap*
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------