guys check niyo nman ung di kita crush one shot story ko,, tska pala baka every 4 days o 3 days na ung update ko nito sorry medjo b.c na kasi ako,, at sana pla magcomment kayo heheh,, salamat sa madaming support mwahhhhh
chapter 27
kurt's pov
halos hindi ako makapag concentrate sa test namin ngayon, dahil alam ko na hindi na maganda ung lagay ni mike, pagdalaw ko kasi sa kaniya kagabi nag flat line siya pero narevive nman agad, i know he's not that good but mike is my only bestfriend, he's the only one who believes in me, kung babae nga lang si mike malamang kahit am not on the right age pinakasalan ko na siya. kabwiset na muka tuloy akong bading!!!
"past your paper" napakamot na lang ako sa ulo ko, at alam ko na baksak ako dahil 20 lang nasagot ko out of 100, di niyo ako masisi ung bestfriend ko ang nasaisp ko ngayon, tumayo na ako para umalis na at puntahan na si mike, di na ako papasok ganun din naman, wala din akong masagot sa mga test. bhala na kung bumaksak ako, ang importante malaman ko ung lagay ng bestfriend ko.
"where do you think your going young man?" napahinto ako sa paglalakad nung narinig ko ung nakakatakot na boses ng isang berdugo sa likod ko, lagot na ako nito!
"ma, mike's needs me" sabi ko sabay halik sa mama ko, wag na kayong magtaka kung bakit andito si mama ko, amin ung school, bale sa lolo ko siya talga pinamana lang sa mama ko. nakakainis nga kahit samin ung school hindi nman ako priorty dito, sabihan ba naman ni mama lahat ng teacher na itrato ako as a ordinary student, kung kailngan akong parusahan parusahan daw ako tsk.
"who's is he?" napayuko na lang ako bigla. how is he na nga ba? sabi ko kay tita call me pag meron ng magandang balita kay mike, pero wala akong natangap buong gabi in short no good news.
"i still dont know ma, ma can i go now?"
"bigay mo sakin lahat ng name ng friends mo, at eexcuse ko na kayong lahat ngayon" napaakap na lang ako bigla kay mama, oo sobra siyang masungit mamaber nga tawag ni dada ko sa kanya kasi mama BERdugo siya, but she has a very big heart, and am proud to say, i am a mamas boy.
"ma your the best"
"sige utuin mo pa ako, baka magbago bigla isip ko" nagpout na lang ako kay mama, pero alam ko nman na binibiro lang niya ako, sala sa init sala sa lamig kasi si mama, di ko nga alam bakit natagalan siya ni dada hahaha.
pagtapos kong ilista lahat ng pangalan namin nila mike sa isang papel siyempre sinama ko na si ivy at rowena agad akong pumunta sa klase ni nyak, at jr para sabay sabay na kaming pumunta kila mike, nakakaawa din naman kasi si tita myrna dahil siya lang magisa ang nag babantay kay mike, ang alam ko kasi walang kamag anak sila mike dito sa manila puro asa probinsya.
pagdating namin sa ospital nakita ko si tita myrna na naupo sa tabi ni mike at umiiyak, alam mo na walang tulog si tita dahil namamaga ung mga mata niya at ang lalim na din ng eyebags niya. nakaramdam ako ng awa kay tita myrna kasi tuwing dadalawin ko si mike umiiyak siya.
"tita kami po muna kay mike, pahinga po muna kayo, kung hindi po kayo makatulog dito, kahit po umuwi muna kayo" nginitian lang ako ni tita myrna at tumingin ulit kay mike, kitang kita ko sa mga mata ni tita ung pag awa niya kay mike dahil kagaya ko naawa din ako kay mike.
"brad gising na, naku bahala ka nililigawan na ni emong si rowena" sabi ko habang tinatapik ko ung paa ni mike, nakakaawa ung bestfriend ko, ang daming aparato sa katawan niya ngayon, pero wala na ung mga pasa niya.
"pag di ka gumising ako mangliligaw kay rowena" pagbibiro ko, alam ko nman na mahal na mahal niya si rowena at wala akong planong gawin un kay mike, gusto ko lang sabihin un dahil alam ko naririnig niya kami, baka kasi pag un ang sinabi ko magising siya bigla..
4 na ng hapon at lahat kami nakaupo lang sa sofa dito sa kwarto ni mike wala pa din ngyayari, walang mgandang balita, kaya napagdisiyunan ko na bumaba muna at magyosi, at para na din makabili ng pagkain, nagpaalam muna ako kay tita myrna at sinama ko si jr, pinaiwan ko na lang si nyak baka kasi gutong matulog ni tita atleast andun si nyak meron pa din titingin kay mike...
pero nakakailang hakbang palang kami ni jr palayo sa kwarto ni mike ng biglang...
"DOCCCCCC SI MIKEEEEEEEEEEEEEEEE!"
agad akong tumakbo pabalik sa kwarto ni mike, nakita ko si tita na iyak ng iyak habang si nyak inaalalayan si tita, ung mga doctor inaasikaso si mike, di nman siya nagflatline pero bigla na lang daw nanginig ung buong katawan ni mike kaya nataranta daw si tita, kung magandang sign ba un at malapit ng gumising si mike aun ang hindi namin alam lahat sa ngayon.
"mam for now, stable na po si mike" for now? so it means hindi pa din siya ligtas? ano ba ngyayri bakit ba pinapahirapan ung kaibigan ko, kailngan malaman ko kung sino ung gumawa sa knya nito at kailngan magbayad ung tao na un, kung tao man siya, dahil hindi na siya nakunsensya na iwan si rowena at mike sa kalsada pagkatapos niyang mabanga
"darling si tita myrna mo to, pumunta ka na dito, baka di mo na maabutan si mike" napatingin ako bigla kay tita, gusto kong magalit, bakit aun ung sinabi niya? nag give up na ba siya kay mike? diba dapat samin lahat siya ung hindi nag gigive up. kasi kung ako nga na kaibigan lang ayaw kong igive up si mike, at alam ko na ganun din si rowena.
"BRADDDDDDDD ANO PESTE PAG DI KA GUMISING RARAPIN KO SI ROWENA!" tumulo na ung luha ko, wala akong pakielam kung ano iisipin ng lahat sakin kung bakit ko iniiyakan si mike, wala akong pakielam kung o.a b ao bakla na ako ngayon sa paningin nila bsta ang alam ko lang para ko na siyang kapatid! hindi pwedeng basta basta na lang siyang mawawala...
"mike pls wake up... plssss" napaupo na lang ako sa sofa habang si nyak at jr tumabi sakin, alam nman nila na malapit talga sakin si mike, oo una silang naging kaibigan ni mike at ako ung pinakahuli sa barkada nmin, pero si mike lang tumangap sakin nung mga panahon na binabato ako ng mga tao dahil nerd daw ako,, weird, utang ko lahat ng kaibigan at mga babae na nagkakagusto sakin ngayon kay mike...
"hijo.... pagod na si mike, we need to let him go..." o.a ba ako kung sasabihin ko na nasaktan ako para kay mike dahil sa sinabi ni mama niya?? my makakaintindi ba sakin kung naniniwala ako na gigising pa si mike? alam ko halos isang linggo na siyang nahihirapan sa kalagayan niya, dont they think one week is too short?!
"tita dont give up on mike, mike need us now, we need to be strong for him. atleast give him more time...."
"okey hijo, am glad kayo ang kaibigan ni mike sorry si mike lang kasi kinukuhanan ko ng lakas" napayuko si tita bigla, ngayon naiintindihan ko na bakit niya un sinabi,
"ok po tita, samin na lang po kayo humugot ng lakas" sabi ko habang pinipilit kong gumiti. tama samin siya kukuha ng lakas kung ung power supply niya ngayon eh nakahiga at nakikipag laban sa buhay niya...
tinapik na lang ako sa balikat ni tita at tumayo na, nagpaalam siya na kakausapin muna ung doctor ni mike at ako na muna daw bahala mag bantay ka mike, sumama na din kasi kay tita si nyak at jr....
"brad alam mo, ngayon ko lang napansin ah, sarappalang halikan ng lips ni rowena" sabi ko habang nakaupo ako sa kama ni mike at nakatalikod, nakaharap lang kasi ako sa bintana, ayaw ko din kasing makita si mike na nahihirapan baka pati ako mag give up na sa kanya...
"at ang katawan, weeew ang yummy"
"ang puti pa, sarap sigurong amuyin ng buong katawan nun,, sisilipan ko nga un minsan" patuloy ko sa pang aasar kay mike, di ko tuloy maiwasan maalala ung una ko siyang nakilala, galit na galit siya sakin nun dahil sunod daw ako ng sunod sa kanya, baka daw bakla ako.. di nman ako bakla talgang idol ko lang siya, kasi kahit na anong gawin niya mdami pa din babae na nag kakagusto sa kanya...
"at grabe brad ung leeg niya, parang inaakit ako na kagatin tsk" napangiti ako nung naalala ko na si mike lang ung tao na naglakas loob na ipagtangol ako nung binubugbog ako nung mga lalaki dahil nag lakas loob ako mag sabi sa isang campus crush ng bayan na mahal ko siya..
"sorry mike pero pakiramdam ko, mahal ko na si rowena"
"ngayon pa lang sinasabi ko na sayo, baka pag gising mo, kami na" sabi ko habang nag kukuyakoy pa ako
"TARANTADO!"O_O mata ko yan nung narinig ko ung boses ni mike!
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
