chapter 12
rowena's pov
"my sanib ka ba?" O_O mata ko yan at bigla akong napahinto kakaikot ko
"wahahaha si rowena kiniki.....hmmmmmm" bigla akong napatakbo kay kuya na asa pintuan pano isisigaw sana niya na kinikilig ako, mahirap na baka lumaki pa ulo ni mike
"kuya nman eh" sabi ko na kunyari nag mamaktol ako na umupo sa kama, my pagpadjak effect pa un ah,
si kuya noel ko yan di ko pa pala nasasabi sa inyo na my older brother ako, mabait yan at super close ko pa dalawa lang kasi kami na mag kapatid kaya super close kami
"mmmm mukang napalitan na si bert sa puso mo ahh princess" princess tawag sakin talga ni kuya dati pa medjo malayo din kasi ung agwat namin 9 years kaya pag asa barko si papa si kuya ang tatay ko
"kuya nman matagal ng wala si bert" nalungkot ako bigla nung naalala ko si bert, kababata ko un, bago siya pumunta ng newyork sabi niya na mahal niya ako, di na ako umarte sinabi ko din na mahal ko siya at kapag bumalik siya magiging kami na.
"ohh wag ka ng malungkot mas gwapo ung asa baba kaysa kay bert" ginulo ni kuya ung buhok ko kay kumuha ako ng unan at papaluin ko sana siya
"di na un babalik,,, sagutin mo na yung gangster sa baba hahaha" biglang tumakbo pababa si kua kaya hindi ko na siya hinabol
hays si bert ilang taon na din ba akong nag iintay sa kanya 1,2,3 years? di ko na alam, di na lang ako umasa na babalik ung perfect ideal man ko, matagal na din nman akong naniniwala na wala talgang perfect eh
mike's pov
andito kami ngayon ni rowena sa isang beach sa batanggas, nakaupo lang kami sa buhangin at pinag mamasdan ko siya,
"mas maganda ka pa sa sunset" sabi ko habang nakatitig lang si rowena sa sunset, mukang nagagandahan siya kasi hindi niya inaalis ung tingin niya sa araw na palubog
"bola tumatalbog bilog"
" alam mo nakita na kita nung 5 years old ka" sabi ko habang nakatingin din ako sa araw
