chapter 57

14.6K 119 40
                                    

PLS VOTE AND COMMENT PO KUNG ANONG  TINGIN NIYO SA STORY,,, SORRY DIN PO KUNG MADAMING ERRORS SORRY PO TALGA 

chapter 57

mike's pov

" mahal kita" mahina kong sabi kay rowena nung napansin ko na tulala na nman siya, asa canteen kami ngayon at sabay kaming kumakain, ung ibang tropa kasama ung bwusit na bert na un, ayoko nman talga siyang isali sa grupo namin, kasi talgang nag seselos ako sa kanya, pakiramdam ko kasi masyado siyang perfect, perfect na hinahanap ni rowena, insicure? yeah maybe iam, 

"mike pano kung hindi na kita mahal?" napakunot ung noo ko nung biglang sinabi un ni rowena, out of the blue kasi, at ang nakakapag taka dun bakit niya un sinabi? aun na ba nararamdaman niya sakin kasi andito na ung perfect ideal man niya?

"okey lang, bsta mahal kita okey na un sakin, bakit hindi mo na ba ako mahal?" tanong ko kay rowena habang nakatitig ako sa mga mata niya, gusto ko din kasing malaman kung mean ba niyaung sinabi niya na un sakin o wala lang

"wala kumain na tayo, baka malate pa ako" 

i know there's something wrong about rowena, ilang beses ko na kasi siyang nahuhuli na, nasspace out, i love her too much that i cant afford to lose her, kung si bert ung magiging dahilan kung bakit nagiging cold sakin si rowena, aagawin ko siya kay bert hanggat kaya ko, kasi sa ngayon alam ko na napakalaki na ng laban ko kay bert kahit pa sabihin nila na imperfect ako, ginawa ko nman lahat para kay rowena just to be her perfect ideal man, at kung talagang hindi, i dont have a choice. 

"brad whats up" napaitlag ako nung narinig ko ung boses ni kurt, tsk pati ata ako nahahawa na kay rowena sa pag giging space out niya

"hahahaha ano ba brad para kang nakakita ng multo diyan, problema?" nag smirk na lang ako kay kurt tapos nilagay ko na ung headset sa ulo ko, ayokong makipag usap ngayon, wala ako sa mood, gusto ko lang munang isipin si rowena

"alam kong naririnig mo pa rin ako" 

"argggggggggg ano ba bakit ba?" sabi ko sabay tayo,para makaalis na lang sa classroom, ang kulit kasi ni kurt!

"kung nag seselos ka kay bert, show it, if you want to play basketball, then play, you dont need to be somebody brad para magustuhan ka lang ni rowena! look at you now! hindi na ikaw yan!" para akong sinaksak patalikod sa mga sinasabi ni kurt sakin, yes am fucking jelous! and i want to play basketball. and the best part is i know that  hindi na ako ang mike na kilala nila nuon

"then who am i?!" galit kong tanong kay kurt

"perfect ideal man ni rowena, but not mike quiambao my bestfriend"

rowena's pov 

"perfect ideal man ni rowena, but not mike quiambao my bestfriend" bigla akong napatakip sa bibig ko nung narinig ko ung boses ni kurt na may halong galit, nasasaktan ako para kay mike, nasasaktan kasi ako dahil hindi na siya ung mike na minahal ko dati, ung mike na mukang gangster, ung mike na ang galing mag basketball, ung seloso.

"i dont care about you! all i cared about is rowena!" biglang tumulo ung mga luha ko nung narinig ko ung sagot ni mike, sobra niya akong mahal, hindi ko alam kung kaya ko un pantayan

"kinukulong ka na sa box ng feelings mo for her and am telling you brad, thats not good" kinukulong ko na ba si mike? hindi na ba siya masaya sakin? ako kasi masaya na kasama ko siya, pero ung pagbabago niya ang hindi ko nagugustuhan kasi pakiramdam ko ibang tao na ung kasama ko at hindi na ung mike na minahal ko dati

inintay ko munang tumahimik bago pa ako lumabas, gusto ko sanang puntahan si mike para ibigay sa kanya ung singsing na nakuha ko sa chichirya na kinakain ko, partner kasi siya red and pink, balak ko sanang ibigay kay mike ung pink kasi alam nman niya na favorite ko ung red, pero hindi ko na lang ibibigay, alam ko nman kasi na napipilitan lang si mike na gamitin ung mga bagay na gusto kong gamitin niya, siguro nga tama si kurt nakukulong ko na si mike sa box.

my imperfect ideal manTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon