A/N: Some things and events are changed. Ganon naman talaga, lahat nagbabago. CHAR. HAHAHA.
Chapter 8
Kahit ano pa man ang ipakita mong maganda sa kapwa mo, sasaktan ka pa rin nila. Kapag naman may ginawa kang masama, babalik din ito dahil sa tinatawag na karma.
"Hello my sister-in-law!" Ngumisi ito ng nakakainis.
Nakasuot ito ng spaghetti strap dress na puti na mayroong kalat kalat na pulang mantsa. I wonder if those are blood.
"W-what are you doing here?" Lumalapit ito sa akin kaya't napaatras ako pabalik.
I just wish may tao pang iba dito na makakatulong sa akin.
"Hindi madala sa matinong pakiusapan ang kuya mo. Sinabi ko na nga na hindi pa sapat ang isang milyon sa bank account ko, ayun at muntikan na kong ipaligpit. E buti nalang nakatakas ako." Tumawa ito ng nababaliw.
Sayang ang ganda ng babaeng 'to. Kung nagtrabaho siya ng matino ay paniguradong maganda ang buhay niya. Hindi ganito.
Sa kanya pala ang isang sasakyan sa gilid.
"Nakuha ko na ang mga alahas dito. Tara na." Lumabas ang isa pang lalaki na may hawak na baril. Nakasuot ito ng leather jacket at nakatakip ang mukha.
"Sandali lang, idispatsya mo na rin ang isang 'to nang malinis." Ngumisi ang lalaki sa akin at tumakbo na ako bago pa man maputukan ng baril.
"Sige, tumakbo ka lang. Mas masaya ang may thrill." Humalakhak ito.
Nakaabot na ako sa may guard house at nakita ang mga bangkay ng dalawang guard. Naliligo ito sa dugo.
Paano na?
Nagtago muna ako sa isang gilid at nanginginig na hinanap ang cellphone.
Kailangan ko ng tulong. Kahit sino!
Pinindot ko ang nasa unahan ng speed dial ko habang nakatingin sa panggagalingan ng lalaki.
Narinig kong napick up agad ang tawag ko.
"I-I n-need help. I-I'm at the guard house. Hurry up, Kuya! Please I'm-"
"Nakikita na kita. Umalis ka diyan!" Kinalabit nito ang gantilyo at dumaplis sa balikat ko.
Narinig kong napamura ang nasa kabilang linya.
"Please be safe. Damn. I'm coming." Hindi ko napansin na iba ang boses ng nasa kabilang linya.
Hindi ko napigilang mapaigik sa sakit. Tumulo ang masaganang luha kasabay ng pag-asang maliligtas ako sa sitwasyong ito.
Ano ba naman 'tong kinasangkutan ni Kuya!
Nakarinig ako ng yapak at alam kong magiging katapusan ko na.
Just remember that I'll always save you, mi amor.
"But! There's an ambulance. You'll be safe.''
"I can't do it."
Bigla itong lumitaw sa utak ko. Pansamantala kong nakalimutan ang nangyari dahil sa pagsakit ng ulo.
"Tatanga-tanga ka talaga. Binigyan na nga kita ng panahon, nagpahuli ka pa rin." Nagulat ako ng nasa harapan ko na pala ang dalawa. Hinawakan ako nito sa anit at hinila.
Naibagsak ko ang cellphone na kanina pa pala namatay.
"Manang-mana sa Kuya na uto-uto."
Nagpapalag ako kaya hinawakan ng lalaki ang balikat kong may tama. Damn it.
"Ang kinis naman nito, Sweatheart."
"Please let me go. Ibibigay ko ang perang gusto mo. Dadagdagan ko pa." Pagmamakaawa ko sa kanila.
Tumawa ang baliw na babae.
"Ayoko nga. Gusto kong maghirap ang pinakamamahal mong Kuya.
Pwersahan nila akong pinasok sa van at ginapos ang dalawang kamay.
"Humanda kayo sa kuya ko!" Humalakhak ang dalawa. Nasa driver seat pala ang baliw na babae.
"Patulugin mo nga 'yan. Mamaya ay ihuhulog natin sa bangin." Humikbi nalang ako.
Nilagyan nito ng piring ang mata ko at may ipinaamoy na kung ano sa akin.
"Gagamitin ko muna ito bago natin idispatsya." Naramdaman ko ang kamay nito sa hita ko.
Tanginang buhay.
Pinilit kong manlaban kaya lang ay tinawanan lang ako nito.
"Magsisisi na 'yon panigurado sa ginawa sayo, Sweetheart."
Iyon ang huli kong narinig bago mawalan ng malay.
~~~~
"Mama, Papa! Hintayin n'yo ko. Ambilis n'yong maglakad. Hmp!"
"Mabagal ka talang maglakad, Anak." Nakarinig ako ng tawanan.
"Tsk. Palibhasa kasi malaki ang biyas mo e. Ang laki mo na kaya Kuya. Look at me! I'm still small kaya!"
"Oh. tama na yan. Tara na. Tatawid tayo."
"Tsk. oo na 'Pa."
"Papa! You're on kuya's side na naman! I hate you!"
"Oh anak, huwag ka ng magtampo kay papa at mama."
"Baby, 'wag kang tumawid!"
"Hmp! I hate you papa and mama."
"No... Pa..."
"Daddyy"
"Dad"
"No.. Pa..." Nagising ako sa isang lugar na puro puti. Sinubukan kong bumangon pero napansin kong may benda ang braso ko.
"Fuck! Thank God you're awake" Nakita ko ang lalaki na may bandage sa kamay.
Namalayan ko nalang na mauubos ko na pala ang baso ng tubig na ibinigay n'ya.
"Are you okay?" Tanong nito na hindi ko nasagot dahil sa pagbukas ng pinto.
"Baby. How are you?"
"I-I'm f-fine. Why am I here?" Nagkatinginan sila.
"You met an accident."
''Who are you?" I asked them.
Nagkatinginan ang mga ito. Nakita kong hinawakan ng isa ang kamay ko at umiyak.
"I'm sorry baby. It's my fault."
"Who are you? Why are you calling me baby?"
"I-I'm your Kuya."
"Who is he?" Tinignan ko ang lalaki pero nakita kong nakapikit ito at salubong ang kilay.
Nasalubong ko ang mata nito at nakita ko ang sakit. "I'm your boyfriend."
Napataas ang kilay ko.
"Really?" Tumango lang ito.
"What do you want? Water? Hmm, chocolates? Fruits?" Sunod sunod ang naging tanong nito pero puro hindi lang ang sagot ko.
"Bakit hindi ko kayo kilala?" Ngunit pamilyar silang dalawa kaya naniniwala rin ako sa paliwanag nila.
Bumuka ang bibig ng isa pero hindi natuloy dahil sa pumasok na nurse.
"I'll just check on the patient, Sir."
Nakita kong napalunok ang lalaki.
"This is the last time I'll see you here in her room. I want a girl nurse." Napalunok ang nurse.
Tinapos na nito ang ginawa sa akin at nagmamadalung umalis. Kawawang nurse.
Handa na sana akong magtanong ng iba pang detalye ngunit bumukas na naman ang pinto.
Pumasok ang isang babae na naka labgown.
"I'm Doctor Sean." Pakilala ng babae.
"May I talk to the both of you for a while?" Sabi nito at lumabas na ng pinto.
Nagtitigan muna sila at umalis din. Ano kaya ang sasabihin ng doktor?