luke yeşil kabı alarak dondurma bölümüne geçerken esnedi ve kaptaki suyun küçük bir kısmını sarı saksıya boşalttı. o saksıdaki çiçek henüz açmamıştı ama ondan sonraki, pembedeki çiçeğin yaprakları yeşildi; belki birkaç hafta sonra açardı. uzun sürecek gibi durmuyordu. luke mavi olana geçtiğinde çiçeklere düşen gölgeyle birinin geldiğini anladı ve kafasını kaldırdığında daha önce gördüğü lila saçlı çocukla göz göze geldi, yine. çocuk ona gülümsüyordu ve gözlerindeki bir şey, luke'un gülümsemesini sağlıyordu.
"günaydın" dedi çocuk elini yüzü hizasına kadar kaldırarak, sonra parmaklarını hafifçe oynattı ve elini indirdi. "nasılsın?"
luke hemen cevap vermek için dudaklarını araladı ama birkaç saniye duraksadı; patronu bayan waley'nin ona, müşterilere karşı saygılı olması hakkındaki uyarısını ve onun davranışlarını anımsayarak konuştu. "iyiyim efendim, siz?"
çocuk önce kaşlarını çattı, luke kötü bir şey yapıp yapmadığını düşündü ama çocuk birden kahkaha atınca kötü bir şey yapmadığını anladı. sorun şu ki, gülünecek bir şey de yapmamıştı. ister istemez kaşlarını çattı.
"tanrım, çok tatlısın." çocuk gülmesini sonlandırarak söylediğinde luke şaşırdı, kaşları havaya kalktı ama çocuk onun daha fazla tepki göstermesine ya da bir şey söylemesine izin vermeden kolu altındaki gazeteyi çıkardı ve luke'un eline tutuşturdu. "bayan waley'ye michael'ın gönderdiğini söylersin, geç kalacağım."
luke ikinci bir şokla gazeteyi hafifçe tutarken koşmaya başlayan çocuğa baktı, sokaktan çıkana kadar onu izledi ve çocuk karşı kaldırıma geçip gözden kayboldu.