Innocent
Kumatok ako bago pumasok sa hospital room ni Mr. Campos, bumungad sakin si Marco na naka-panjama at simpleng tshirt lang at mukhang kakakagat lang sa hawak niyang mansanas, napangiti ako ng manlaki ang mata niya ng makita ako.
"Hello po." Bati ko kay Mr. Campos na gising naman at nakangiti saakin, mukhang ayos naman na siya.
"Pasok ka, Universe." Sabi ng katabi niyang babae na mukhang kanyang asawa, may hawig rin siya kay Marco kaya ko iyon napansin.
May nakita rin akong isang teenager na babae at isang maliit na batang lalaki sa isang sulok, mukhang naglalaro sila ng games sa Ipad.
Iniabot ko ang dala kong prutas kay Marco, sa may restroom ay may lumabas na lalaking medyo matanda sakin, he looks mature, maybe he's 25 above.
"Kamusta po kayo?" Tanong ko kay Mr. Campos.
"I'm a bit okay, sobrang init lang talaga sa site kahapon, I collapsed and now I'm here." Sabi niya natawa pa ng kaonti bago isubo ang ubas na hawak ng kanyang napakagandang asawa.
"The doctors said that he should rest for three weeks, mabuti at ganito lang ang nangyari, baka rin hindi makapagtrabaho si Daddy hanggang sa susunod na buwan." Sabi ni Marco at nilingon ang kuya niya.
"Don't worry, Marc, I'll handle it." Sabi sa malalim na boses ng siguro ay kuya niya?
"Uh, Universe, this is my older brother, Mackenzie." Sabi ni Marco sabay turo sa kuya niya, I flashed a smile but he stayed straight face but offered his hand to me, medyo kinabahan tuloy ako sa asta niya.
"Hi, Mackenzie." Ulit ko sa kanyang pangalan at tinanggap ang kamay niya.
"Call me 'Ken." He said at unting unting ngumiti when we shook our hands.
Bumitiw naman agad ako ng humawak si Marco sa braso ko.
"Can you join me? I'll buy our food, dito ka na magtanghalian." Sabi niya at tumango ako. I don't mind to it in a private hospital room, anyway.
Nagpaalam naman kami sa kanila at lumabas kami.
"Wag kang lalapit sa kuya ko, he's known as playboy, I don't want him to flirt with you, wawasakin lang non ang puso mo." Panimula ni Marco, I giggled at the image of him warning me to stay away from his brother.
Same ang features nila ng kuya niya, but his brother is taller and more masculine, mukhang marami naring karanasan sa business at sa mga babae..
"Ganyan ba ang kapatid? Sinisiraan ang kuya?" Sabi ko at tumawa, he don't even look pleased so I stayed quiet.
Hindi kami sa Canteen bumili dahil ayaw daw ng daddy niya roon, he prefers fastfoods like KFC.
We bought two buckets of chicken.
"Ako na sa isa." Sabi ko at nakiagaw sa kanyang dalawa na paper bag.
"No, just hold my wallet and cellphone." He said since wala siyang bulsa, his panjama is abnormal, walang bulsa?
"Do you want an ice cream, natikman ko iyan ng bumili yung dalawa kong batang kapatid and its 10/10, treat ko." Sabi niya at tumigil kami sa tapat ng isang ice cream truck, at meron namang mga table sa tapat nito kaya nilapag niya ang dala don. "Chocolate ang akin, ikaw?" He asked at kinuha sakin ang wallet niya pero hindi ang kanyang cellphone.
"I want that rainbow ice cream." Sabi ko at tinuro ang nasa poster, ngumiti naman siya at tumango bago pumunta sa counter.
Nagvibrate ang cellphone ni Marco at umilaw iyon, nakita ko ang kanyang lockscreen, its his sister and his younger brother, mukhang dito ang picture na yon, madungis ang batang lalaki samantalang natatawa ang kanyang babaeng kapatid.
"Here you go." Sabi niya at inabot sakin ang kulay rainbow na icecream, ang cute.
"Baka nagugutom na sila don, baka magtagal pa tayo rito." Sabi ko pagkatapos ay tinikman ang icecream.
Its good, ice cream will always be one of my favorite foods in the whole universe.
"Its only 11:30, their stomach's can wait." Sabi niya at kumain ng ice cream, humagalpak ang tawa ko ng makita na puno ng ice cream ang tip ng kanyang ilong.
"Akala mo naman ako lang." Sabi niya at nilapat ang tissue sa ilong ko.
Nagtawanan pa kami roon, and by now I can say that this all Marco thing, hanggang kaibigan lang, walang hiyaan, walang awkward, kaya kong tumawa kasi kaibigan lang talaga, I'm comfortable, I feel free.
But Mason, iba siya, maybe I'm comfortable with him as well, may iba akong nararamdaman kapag kasama niya, sumasabay ang puso ko sa kasayahan.
"So what happend at the party last night, I'm really sorry that I had to go." He apologized.
"No, its okay, umalis narin naman ako sa party, I got really pissed at Mason, anyway." Sabi ko.
"Why? Ilang taon na ba kayong magkakilala?"
"Bata palang kami, bestfriend ko na siya, para na nga akong nagkaron ng kapatid eh." Sabi ko at tumawa, that would be incest, Universe.
"I really never had a bestfriend kahit nong bata pa ako." Sabi niya na parang nasasayangan ay hindi niya iyon naranasan.
"May mga kapatid ka naman kaya hindi na kailangan." Sagot ko at kinain ang cone ng ice cream.
"Si kuya Ken, napakawalang kwenta non, may bestfriend siyang babae nong bata kami, puro yon ang kasama niya! Tapos kapag uuwi ng bahay ay aawayin lang ako." Reklamo niya.
"That's natural!" Sabi ko at tumawa.
After minutes ay bumalik na kami sa hospital, naabutan pa naming pinapasay ni Mr. Campos ang kanyang bunso.
Namula naman ang pisngi non ng makita ako at nagtago sa likod ng kanyang ate, nagsitawanan naman kami.
We ate together, mukhang ang saya saya ng kanilang pamilya and this is the family I dreamt to have, small or big, you still have ways to be with each other.
"I'm really sorry, Universe, that your father had to go instead of me, wala ka bang kasama sa bahay?" Tanong ni Mr. Campos.
"Wala po pero I booked a flight to Cebu po this weekend, I want to travel po kasi malapit na ang pasukan." Sagot ko.
"Sino ang kasama mo? Mga kaibigan?"
"To be honest, I'm alone po, pero pumayag narin si Papa." Sabi ko.
"What? You are travelling alone? Bakit ka naman pinayagan ng ama mo! Delikado iyon." Sabi ni Mr. Campos.
"Marco can join you, since Ken is the one who'll handle the business this time, its a good idea, right?" Sabi ni Mrs. Campos, tumingin ako kay Marco na parang hindi napigilan ang kanyang ina.
"Ayos lang po ako, ayoko rin po makaistorbo kay Marco." Sabi ko.
"Not that I don't want it-" pinutol agad ni Mr. Campos si Marco.
"Join her, anak, its not safe for a lady to travel alone." Sabi ng kanyang nakangiting ama.
"Is that okay?" Marco asked me.
"Oo naman, sasabihin ko nalang kay Papa." Sabi ko at ngumiti.
Natapos ang usapang iyon at nagkaroon nang sarisariling kwentuhan, magkatabi kami ni Marco, walang nagsasalita samin at parehas lang kaming nakatitig sa tv.
"You're so innocent, Universe.." Bulong niya sakin, napatingin ako sa kanya, pero sa tv parin siya nakatingin. "It makes me adore you more." Sabi niya at tumingin sakin.
"I'm not." I said.
"Then why did you accepted my offer?" He asked at nanliliit ang kanyang mata.
"For you to protect me when my first protector isn't with me?" Sabi ko at tuluyan siyang napapikit.
"You are really innocent, you're so close from making me your rebound." He whispered at hindi ko iyon masayadong narinig.
"What did you say?"
"Nevermind, I'll book my ticket tonight, you already have my number, right? text me for the details." Sabi niya at nilabas ang kanyang cellphone.
"Alright."
//
Stop reading right here, I'm still editing the next chapters.