Sorry talaga
-Universe-
Tumakbo palayo si Elisa, napatingin ako kay Gerald.
Nakahawak siya sa ulo niya.
"Universe! Sorry!" sabi niya at lumapit sakin
Hinawakan niya yung dalawang kamay ko
Yumuko siya.
Nakita kong may tumulong luha sa mga mata niya.
"Sorry nagkamali ako, Sorry..." nalatulo narin yung luha ko
"Walakang kasalanan dito Gerald..." sabi ko at mas hinigpitan yung hawak ko sa kamay niya
"I'm sorry,I forgot that I'm with you and not with Elisa, I felt you we're her, Then I realize that your the one I'm with and not my girlfriend..." Napabitaw ako sa kamay niya
"Go and find her, Gerald..." Matigas kong sabi, pero yung nga luha ko patuloy parin sa pagtulo
"I hope you understand..." sabi niya at tumakbo palayo.
Tinignan ko siya hanggang sa mawala siya
At sa saktong pagalis niya , umulan na.
Malakas na ulan
Napaluhod nalang ako.
"Ako na yung kasama niya pero iba paarin yung nasa isip niya." bulong ko at umiyak
Lumakas yung hangin, lumakas yung ulan, pati yung pagiyak ko lumakas na din.
"AH! I HATE MY LIFE, I HATE MY SELF! MAY KULANG PABA SAKIN? PANGET BA AKO, HINDI PA BA SAPAT TONG MUKHA KO, PARA MAGUSTUHAN NIYA?" Tinakpan ko na ng dalawa kong kamay yung mukha ko.
Pati yung panahon, sumabay pa sakin ngayon.
Tumayo ako, basang basa na yung gown ko...
Haggard na kung haggard
Tumakbo ako paalis dun.
Umalis ako sa castle na yon.
Dumiretso ako sa labas, kahit na ganun yung itsura ko.
Tumakbo ako pero hindi ko mahanap yung kotse ko.
Tumakbo nalang ako kahit na hindi ko alam kung saan ako pupunta.
Basta ang mahalaga, makalimutan ko lahat.
Pero hindi ata kumakampi ang tadhana sakin, Nakita ko sa isang Waiting Shed si Gerald at Elisa
"Mahal na mahal kita, Elisa... Sana naman maniwala kang walang namamagitans aamin ni Universe, Bestfriend ko lang siya, at hanggang dun nalang yun...."
