HAILEY POV
"MISS DE LUNA!"
Pinagkaguluhan nila ang bagong dating. Sa likod ng dalaga ay ang ilang mga bodyguards na may bitbit na mga shopping bags.
Matamis ang ngiting iginawad ng dalaga sa mga empleyado. Nakipagkamustahan pa nga ito at nakipagbeso-beso. Hindi na ako nagkumento ng bigyan niya ang bawat departments ng regalo. Siguro nga ay sweet lang talaga ito.
Nang pagmasdan ko siya ay para lang akong nanliit sa aking sarili. Napakaganda niya at mahahalata ang dugong italian sa kanya. Chestnuts long wavy curls, deep chocolate eyes and a smile so wicked.
She was Brianna De Luna, the one and only daughter of the legendary Francis De Luna, heir to De Luna Empire Group.
Her eyes did a quick scan of my face down to my body back to my face, before she flash me another wicked smile. "Here, take this.", Aniya ng iabot sa akin ang isang shopping bag. "Hindi kita kinalimutan. How could I, di ba?", Dugtong pa niya ng siya na mismo ang kumuha sa kamay ko upang tanggapin ang inaalok niya.
That being said... It was like she was the easiest person to ignore. She didn't turn her eyes away even tough I'd made my preference clear by sitting on the far side of the room.
Instead, humalukipkip ito at tinitigan ako. "Nakita mo na ba ang designs ko?"
Shit! Yung mga designs niya. Darn, paano ko ipapaliwanag na nagkandakusot-kusot yung fashion designs niya?!
I'm doomed!
"Tungkol dun..."
"We have about seven days to do close to two months of work. That's why we called the Empire Group for some back-up. If we can pull this off, it'll be the second greatest manger in Phillipines history in shopping mall businesses. Ang hirap na rin kasing i-achieve ang limit sets by Chinese stockholders. Pero buti na lang ay madiskarte si Hunter. Tiwala siya sa mga PR heads and legal departments. Hopefully, this season will become successful."
Tango na lang ako ng tango. Nakasunod pa rin ako sa kanya ng pindutin namin ang top floor sa elevator. Nangunot pa ang noo ko ng pareho kaming nagtungo sa direksyon patungo sa opisina ni Hunter. "It's his office, right? Tama ka, magkatabi lang ang office namin. Okay lang ba iyon sayo? I mean, secretary ka niya so maybe I need your assistance sometimes like... you can also make me a cup of coffee every morning. Kasali rin naman iyon sa trabaho mo. You okay with that?"
Kung hindi lang senior head ito baka kanina ko pa inihiwalay ng tuluyan sa anit niya yung buhok niya sa sobrang pangda-down sa akin. Remind ko lang, secretary ako rito hindi barista!
Pero sa halip na makipagtalo ay nilunok ko na lang ang nagngingitngit kong kalooban. Nang pasadahan ko ang office niya ay hindi ko maiwasang humanga sa disenyo sa loob non. Mayroon doong cherry woods desk at leather chairs. Mayroon ding sofa sa gilid ng dingding. At may iba't-ibang halaman na maayos na nakalagay roon. At ang nakakaagaw pansin ay ang isang malaking painting roon. Painting ng mukha ni Brianna at Hunter.
Nginitian niya ako na animo nanalo sa lotto.
"You're not going to make me look stupid, are you? ", Iyan ang gusto kong sambitin sa mga oras na iyon subalit nagpigil ako at plastic na ngumiti. "It's beautiful. Maganda yung art.", Pinagdiinan ko pa ang salitang art para may impact.
"Bagay ba kami?", Tanong niya.
Umarko ng tuluyan ang kilay ko. "Bakit ako ang tinatanong mo niyan, Miss De Luna? Alam mo namang naging parte rin ako ng buhay niya."
Ngumisi siya. "Oo, you're the ex-wife."
Tumaas ang kilay ko at humalukipkip. "And you're just the ex-girlfriend."
Tumalim ang titig niya sa akin. Parang batang inagawan ng candy ang paraan ng kanyang pagkakatitig sa akin. "Yeah, we both are. Hindi na dapat natin pang ungkatin ang nakalipas. Dahil nakabaon na iyon sa limot, hindi ba Miss Sandoval?"
Napabuga ako ng hangin at sa tingin ko ay lahat ng dugo ko sa mukha ay mede-drain na sa pakikipag-usap sa babaeng ito.
Sasagutin ko sana siya ulit ng unahan niya ako sa pagsasalita. "Magsisimula tayo sa pamamagitan ng formal draft and uhm, sa tingin ko ako na lang mismo ang magsasabi ng plano ng departments kay Hunter. Oh, bago ko nakalimutan, asan na ang mga designs ko?"
"Tungkol don...", Kinalkal ko ang bag ko at iniabot iyon sa kanya. Nakagat ko pa ang labi ko at inihanda ko na rin ang tainga ko.
Siguradong maghi-hysterical ito kapag nakitang gusot-gusot na iyon dahil sa kaganapang nangyari sa condo kahapon. When me and Hunter almost....
"Ano ito?! Anong nangyari sa designs ko?!", Sigaw niya. "This is so important yet nilamukos mo lang ng ganito? Siguro nga you hated me so much pero hindi tamang gawin mo ito para lang magantihan ako. You thick-headed woman! Minamaliit mo ba ang kakayahan ko bilang designer?"
"There's a valid reason kaya yan nagkanyan, Miss De Luna..."
"Care to explain your reason?"
GOSH! PAANO KO NAMAN IYON IPAPALIWANAG SA KANYA?!
Lalong tumalim ang pagkakatitig niya sa akin. "Hindi lang ako designer rito Miss Sandoval but I am also the inter-office liaison--- you know what that means?"
Tumango ako. Ang ibig sabihin rito ay hawak niya ang mataas na posisyon inspire of her young age. It means, nasa kanya rin ang kapangyarihan para patalsikin ako sa kumpanya.
"Saan ka ba nag-aaral at mukhang naiwan yang utak mo sa kung saan? My God, your not even qualified in this field. Wala ka pa nga sa kalingkingan ng standards ng other applicants. Pasalamat ka na lang at ang CEO mismo ang nag-hire sayo!"
Naningkit ang mga mata ko sa naging sentimyento niya. Goodness, puputi na yata ang mga buhok ko sa gaspang ng pag-uugali niya. Kung kanina ay napaka-sweet niya sa mga empleyado ngayon ay natanggal ang maskarang ikinukubli niya. "Badget, benefits, base salary, payroll system, financial statements, and stock options. Alam ko lahat iyon. Now if you're stupid enough to acknowledge my ability, I wouldn't know how to help you, Miss De Luna. Excuse me, I need to go to Mr. Sylverio's office. Thank you Ma'am for your time."
HUNTER POV
CRAZY. Maybe ito ang maidedescribe ko sa sitwasyon namin at mukhang pinaglalaruan talaga kami ng tadhana. Ang akala ko ay mapagtatagumpayan ko na siyang iwaksi sa aking puso't-isipan subalit ngayon? Ang mga ngiti niya. Ang mga luha. And even our drama. No, it is really an undeniably disastrous love between me and her. No, actually between me, Hailey, Brianna and Light. All the four of us.
Mahal ko pa rin siya, hindi ko iyon maitatanggi pa. Tinanong niya ako kung sino ang naging rebound sa kanila ni Brianna. Hell, I hated to admit myself to admit but the mere fact that I uses Brianna's feeling for me to make her jealous. At ngayon, mukhang pinalala ko lang ang sitwasyon.
So basically it was wreck.
Ginawaran ko ng tingin si Hailey na mukhang abala sa pagtulong sa pagse-set-up ng prenup photoshoot nina Trisha at Lennox. Ang venue ay nag-ala mystical garden sa dami ng mga bulaklak at mayroon pang waterfalls sa gilid.
Si Hailey nga ay nagmistulang photographer sa walangsawang pagkuha ng mga litrato ng dalawa kahit pa may mga photographers na doon.
Busy ang lahat ngunit heto ako't nagmumukmok sa sulok na walang magawa kundi ang pagmasdan lang ang mga tao sa paligid.
A smirked flastered in my face. Parang turning tables lang ang nangyari. Four years ago, it was my brother who act as my bestman but now it was my turn.
"Hey, babe...", Sumulpot sa gilid ko si Brianna at inabutan ako ng pineapple juice.
Well, she was invited too. Kasama din naman ito ng magtungo rito. Tinaggap ko ang juice saka ko siya tiningnan. Pagkatapos ay tumabi ito sa akin.
"Look at Knoxx, he's too happy. Ang laki ng pinagbago niya.", Puna nito sa kapatid ko na hindi nawawala ang pagkakangiti sa tuwing tinutukso ito at ng mapapangasawa ng mga kaibigan namin.
Tumango ako. Tumayo at nagtungo sa ilang mga taong abala sa pag-aayos ng mga bulaklak. Sumunod din naman sa aking likuran at makitulog sa pag-aayos si Brianna. Sa isang sulok ay nakita ko ang nakatinging si Hailey. Nag-iwas lang siya ng tingin sa akin. Nang akmang na akong hahakbang sa direksyon niya'y hinawakan ni Brianna ang braso ko upang ako'y pigilan.
"Come on, Hunter. Tumulong na lang tayo rito. It's fun."
"I have some business to do.", Wala sa loob na sagot ko.
Humalukipkip ito Saka ako tinaasan ng kilay. "Huwag mong gawing rason Ang business, Hunter. Alam ko namang bubuntot ka lang sa kanya. Hindi mo ba nahahalata, umiiwas siya sayo? And one more thing, she's with the other guy. Based on their reaction, mukhang nagkakamabutihan na si Hailey at Light."
Napangiwi ako sa naging pasakalye niya. Oo, Alam kong andito si Light at mukhang seryoso din ang lalaki sa panliligaw kay Hailey pero I need to take action too.
HAILEY POV
"MISS SANDOVAL, have that report on my desk by tonight. May dadaanan pa akong pina-dry clean ko in an hour, and the people from the Empire Group are coming by tomorrow so I need you to look at meeting room at five and make sure it's ready for them."
Umangat ang mga mata ko sa mukha niya. Bahagya pa ngang kumunot ang noo ko sa kanyang binanggit na pina-laundry gayong kung tutuusin ay hindi na niya iyon kailangang gawin dahil base sa kaalaman ko ay marami siyang katulong para gumawa ng mga labada niya gayunpaman ay minabuti Kong huwag na lang nagkumento patungkol sa bagay na iyon.
"Okay, Sir.", Bigkas ko, marked everything in my notepad. "Gusto mo bang dalhin ko na lang ang mga pina-dry clean mo up here to your office?"
Ngumuso siya. "Is this suit wrinkled?"
Hinayaan kong maglakbay ang aking mga mata sa suot niyang kulay asul na suit na tinernuhan niya rin ng asul na pantalon. Kapit na kapit sa katawan niya ang damit.
"It looks good to me.", Mahina kong bulong.
Umangat din ang mga mata ko sa mukha niya. Napansin ko ang pagkakaayos ng buhok niya. "Then if you don't mind pakipadala na lang yung pina-dry clean ko sa bahay.", Napapitik pa siya saka nagpatuloy, "I'll have my chef bring dinner over. I asked him to make some for you as well."
Nang makarekober sa pagtitig sa kanya ay napakurap ako nang marealize ang kanyang tinuran. Nauna pa nga atang lumabas ang aking sinabing salita bago ko pa iyon maunawaan. "Bakit?"
I heard him chuckle. "Magiging busy ako mamaya at wala akong mood for take out foods again. And besides, I can't starve my secretary.", Kumindat siya bago nagkibit-balikat.
Iniabot ni Hunter sa akin ang susi na agad ko namang kinuha. "Susi yan sa bahay in case lang na tulog na sila at walang magbukas ng pintuan. Doon mo na lang idala ang pina-dry clean ko at pakikuha na lang yung pinaluto kong pagkain sa cooler sa kusina. Okay lang ba sayo ang request ko, Miss Sandoval?"
"Of course, Sir.", Sabi ko saka ngumiti.
Umupo na siya sa desk niya saka bahagyang yumuko upang tumuon ang mga mata sa kanyang mobile phone.
Dumilim na sa labas. Hindi ko na halos namalayan ang oras sa sobrang busy naming lahat.
Papasok na sana ako sa elevator ng maka-receive ako ng call kay Trisha.
"Hey, Hailey out ka na ba from work?", Tanong agad niya sa kabilang linya. Wala ng hello-hello pa.
"I'm on duty, pero may errand pa akong gagawin kaya----"
"Alam mo na mayroon din kayong photoshoot ni Hunter. Alam mo na, kayo ang bestman and maid of honor."
"Uhm, yeah ... Oo.", Nagpakawala ako ng buntung-hininga.
"Your boss okay with that?"
"Oo, alam na niya iyon. I'm in a bit of a rush, Trisha---"
"Hailey, nailed it okay? Aasahan ko kayo ni Hunter. Okay bye~"
"HAILEY!!"
Natawag ang atensyon ko sa sigaw ni Light ng nasa labas na ako ng building.
He reeked of booze and his shirt wrinkled and unbuttoned.
Ito na rin ang unang humakbang papalapit sa aking gawi. "Hey, Lei!"
"Anong ginagawa mo rito?", I hissed. "Hindi ka ba nag-work ngayon sa company niyo?"
Ngumuso ito sa akin saka kumurap ng makailang ulit. "Sick day.", He mumbled, stumbling closer. Humakbang ako ng kaunti subalit hinuli nito ang balikat ko sa pamamagitan ng pag-akbay sa akin.
"I'm here to pick you up."
"Uuwi akong mag-isa."
"Aren't you going to nurse me up?", Lalong tumulis ang pagkakanguso nito.
Kaya naman inalis ko ang kamay niya sa balikat ko. "Hindi ako pwede ngayon, L. Busy kasi kami ngayon sa company. Umuwi ka na lang at magpahinga."
Umiling si Light. "Ako na ang maghahatid sayo."
"Hindi na. Ako na ang maghahatid sa kanya.", Narinig namin ang malakas na tinig na iyon ni Hunter sa aming likuran.
Mariin kaming nagkatitigan ni Hunter. Hindi na ulit siya nagsalita pero base sa galaw ng mga mata niya ay nais niyang ipahiwatig na sa kanya ako dapat sumama.
Bumuntung-hininga ako.
Nakita kong Tumalim ang mga mata ni Light kay Hunter. Nanatili rin itong tahimik habang ako ay nakamasid sa mga palitan nila ng masasamang titigan.
"Ako ang unang nag-aya sa kanya, Sylverio. So, back off!"
Dumako ang paningin ni Hunter sa akin. Sinalubong ko naman siya ng tingin.
"She promise me already na sa akin siya sasama.", Ani Hunter ng hilahin nito ang kamay ko at mabilis ang naging paghakbang namin palayo sa nangangalit na si Light.
At kailan ako nangako sa kanya?!
Hindi hinayaang bitawan ni Hunter ang kamay ko nang buksan niya ang front seat at nilahad niya ang isang kamay upang senyales na umupo ako sa loob. Luminga ako at nakita ko ang naguumayam na titig ni Light. Mukhang bad mood ang isang iyon. Nang ibaling ko ang mga mata ko Hunter, he smiled eerily at me... I have no choice but to be with him, huh?
"Sasama ako dahil pinilit mo na naman ako. Ano ba iyong ginawa mo kanina? Sinasadya mo ba siyang inisin?", Sabi ko defensively.
Tumango siya at hinayaan akong magsalita.
Pumasok ako sa loob. Sinarado niya muna ang pintuan saka umikot patungo sa driver seat at pumasok na rin sa loob. Huli na ang pagtatangka kong pagkabit sa seatbelt dahil siya na mismo ang nag-ayos non.
Hindi ko tuloy alam kung sinasadya niya pa bang tagalan ang pagkabit nung seatbelt dahil masyado siyang madikit sa akin. I can even smell his masculine scent and his peppermint candy breath.
Tumikhim ako ng simulan na niyang buhayin ang makina. Gusto ko tuloy siyang tanungin SA mga kung anu-anong bagay dahil masyado nang nakabibingi ang katahimikang namamagitan sa amin.
"I realized I have no jurisdiction over your personal life, but I'm just curious about one thing."
"Ano?"
I suddenly want to ask him about the painting of him and Brianna... Ganoon ba kahalaga ang babaeng iyon sa kanya kaya may painting pa silang dalawa? Well, umarangkada ang pagiging bitch nito kanina at hindi ko na iyon ikinasorpresa. May gusto rin ito kay Hunter at obvious naman na karibal ang turing nito sa akin.
Nilingon akong muli ni Hunter bago muling itinuon ang atensyon sa kalsada.
"Gaano ba kayo ka-close ni Miss De Luna kaya mayroon pa kayong painting na dalawa sa office niya. Nabalitaan ko ring natutulog pa siya sa bahay mo?", Nakagat ko ang ibabang labi ko matapos makapagtanong ukol sa bagay na iyon.
Nginisian niya ako. "Selos ka?"
Tumaas ang sulok ng aking labi.
"She's my guest at dahil maraming rooms sa bahay, hinayaan ko na lang siyang matulog roon. Iniisip mo ba na... That I slept with her?", Naningkit ang mga mata niya saka ngumisi.
Biglang nag-init ang mga pisngi ko. Malay ko di ba? Sa ugali niya may chance na humantong sila sa ganoong estado. But darn, ano bang pumapasok sa utak ko. Nahawa na yata ako sa pagiging naughty niya kaya pati ako nagiging berde na!
"If wala siyang matakbuhan kung may problema siya, pwede naman siyang mag-hotel dahil marami naman siyang pera pambayad. Kaya bakit kailangan niyang sa bahay mo pa makitulog?", Sarkastikong tanong ko.
"It's just once or twice a month.", Sumulyap siya sa akin.
Nanlaki ang mga mata ko. Bwiset na Sylverio ito, Hindi man lang naging defensive! Ang cool-cool pang sinabing isa o dalawang beses nitong pinatulog so Brianna sa bahay niya. Gutso ko tuloy siyang gilitan ng leeg, eh.
"I heard from Trisha na laging nasa apartment mo si Acueza? He even enters your room? Wala ka na bang delikadeza?", Mapait niyang pahayag.
Naging mabilis ang pagpapatakbo niya sa ferrari. Yung tipong kulang na lang ay gayahin niya yung mga arcade games sa computer sa bilis ng kanyang pagmamaneho. Pwedeng-pwede na nga yata siyang sumali sa Fast and the Furious, eh.
"Can you slow down? Galit ka ba? For all I know, wala akong ginawang masama."
Umasim ang hitsura niya ng unti-unting naging normal ang kanyang pagda-drive. "Lagi niya ba iyong ginagawa?", Malamig niyang pahayag.
"Hindi mo nga pinalalayas ang babaeng iyon sa bahay mo. Welcome na welcome pa nga siya, di ba? Kaya bakit kailangan mo ring malaman ang mga bagay sa akin."
"He's a guy, Hailey! At yung lalaking nasa loob ng kwarto mo for how many hours?! Hindi ako makapaniwala na nagpapasok ka ng ibang lalaki sa kwarto mo! Ano yun nagkatitigan lang kayo?"
Napanganga ako. "Don't think dirty stuff in your head. Ikaw ang gumawa ng mali. I saw how she kissed you and you didn't even resist."
"Because I want you to get jealous! Alam kong mali ang magtake-advantage ng feelings ng iba pero iyon ang ginawa ko kay Brianna. And I hated myself for that...", Mahina at halos pabulong niyang saad.
Natahimik ako habang ang mga mata ko ay nanatiling naka pokus sa kalsada. Kita ko sa peripheral view ko ang mga mata niyang nagnanakaw ng tingin. Gusto kong sapukin ang aking sarili. Pakiramdam ko ay sumobra na ako sa aking mga binitawang salita at nasaktan ko ang damdamin niya. Pero ano ang magagawa ko, I was beyond of my rage of anger too. And he's the reason of it.
"He also kiss you infront of me.", Muli niyang sinabi.
Tila ba may kung anong bagay na humarang sa aking lalamunan kaya't pakiramdam ko ay hindi ako makapagsalita.
"Should I make something even more submissive?", Anya nang itigil niya ang sasakyan sa gilid ng daan. Ang kanyang paningin ay sumentro sa aking mukha. "Yung hindi mo makakalimutan at mas hihigit pa sa ginawa ni Acueza?", Hunter shot her a look.
"H-Huhh?", My heart sped and it's beat pounded against my ears.
The conversation halted suddenly. I knew he was trying to lure me after everything that had happened. My enraptured mind was slow to take in the warning signs in the car.
Umiling ako pagkuwa'y ibinaling ang aking paningin sa kalsada. Nakakasawa na rin kasi ang makipagtalo pa sa kanya.
Suddenly, kinilabutan ako nang maramdaman ko ang mainit niyang hiningang sumasayaw sa tainga ko. "Right now, right here.", Bulong niya na nagpangatog sa katawan ko.
Nilingon ko siya. Gustung-gusto talaga niyang pinepeste ako. Nangunot ang noo ko.
"Ang sabi ko liligawan kita. Kukunin kita because you're belong to me.", Seryoso niyang sinabi.
Pinakatitigan ko siya. Hindi ko alam kung ano ang ipinakita kong reaksyon dahil ngayon lang ata rumegister sa aking utak ang kanyang huling pahayag.
"Your about to surrender in the end, I'll make sure of that.", Anya saka ngumiti.
Uminit ang pisngi ko. "H-Hunter..."
Muli niyang pinagmasdan ang sasakyan at wala na kaming tinalakay pa maliban sa mga nakaw naming sulyapan.
Umiling ako at bumuntung-hininga.
"Tama na tong iwasan natin. Hindi naaganda ang epekto sa ating lahat.", Basag niya sa katahimikan.
Umayos naman ako ng upo at ramdam ko ang aking pagiging tensyonado.
"Alam kong nasaktan kita and part of it is because of me. Sinaktan mo rin naman ako but this has to stop. Kailangan na nga talaga nating magsimula ng bago, don't you think?"
"H-Hindi ako ang para sayo..."
"And Light's the one for you? Ganoon ba?"
Tiningnan niya ako ng masama. Hindi ko na ikinagulat ang klase ng tinging ipinukol niya sa akin dahil obvious naman na nagtitimpi siya sa sitwasyon ngayon.
"Paano kung siya nga?", Panghahamon ko pang tanong kahit na pilit ko iyong sinabi.
I need to end this awkward conversation. At some point, we all have to move forward and move on.
Itinigil niya ang sasakyan. Nang tingnan ko na ang paligid ay agad ko siyang binalingan. Nagtatanong ang mga mata kung bakit sa bahay niya kami dumiretso. Walang gumalaw sa aming dalawa upang lumabas kundi nanatili pa rin kami sa loob ng ferrari.
"You're fucking unfair! Hailey, you're fucking unfair! Ako ba ang nang-iwan, di ba ikaw? You don't care about me cause you only care about your own feelings! I'm adjusting, Hailey..."
Lumunok ako. Nakapikit siya habang napapahampas sa manibela at naging mabilis ang paghinga dahil taas-baba na ngayon ang ritmo ng kanyang dibdib.
Pilit akong suminghap ng hangin. Hindi ko mapigilan ang paghikbi na tumakas sa aking labi. Maagap Kong pinunasan ang nag-uunahang tubig na lumalandas sa mga mata ko. Dahil doon, lumingon siya sa akin.
"H-Hindi ko gustong saktan ka! I mean it! I'm sorry...", sagot ko.
Hinaplos niya ang pisngi ko. "I know... I love you, Hailey. Sobra-sobra. And I hate to lose you without doing a good fight. I'm asking you, ako ba o siya?"
I furrowed my brow and studied his face. Nalilito ang mga mata ko at hindi makapirmi sa mga mata niya.
"You have no idea how much I love you. Your voice, your mind, all of you drives me to distraction."
His voice was a whisper filled with cool and dominant demand. "Ano ba tayo? I'm just your ex. But this relationship doesn't seem platonic as it sounds."
Napatingin ulit ako sa mukha niya. Sinalubong din naman niya iyon. "Alam ko na mahal mo pa rin ako pero pinipilit mo ng mala move on. Your blocking your heart. Madali ka lang basahin. If I'm near you, lumalakas ang pintig ng puso mo. You can't directly look straight in my eyes dahil na-o-awkward ka. You can't deny that kasi ganyan din ang nararamdaman ko towards you. Ikaw lang din ang nakagagawa non sa akin. Ikaw lang."
Marahan niyang hinawakan ang labi ko at umamba pang hahalikan ako.
Agad kong itinulak ang mukha niya habang nakikipag-unahan na rin ang pagtakbo ng puso ko sa hininga ko.
"A-Ano ba! Hindi mo ba maisasantabi ang kamanyakan mo?!", Sapo ko pa ang aking dibdib.
"Kasalanan mo to, masyado kasi akong nadi-distract sayo. You're too addicting. Basta sayo, I can't control myself."
Ewan ko ba para na talaga akong natitimang. Kung kanina, nagpapalitan kami ng maaanghang na pahayag, nagsisigawan, at nagsisisihan ngayon ay ngumingiti naman ako. Ganito na ba ako kadaling magpalit ng facial expression? Napangiti na lang ako dun sa sinabi niya.
"Don't worry I'm harmless.", Dugtong pa niya.
Anong harmless?! Halos kumawala na nga ang puso ko sa pinaggagagawa niya. This is beyond awkward!
Hinila niya ang kamay kaya naman dumiretso ang mukha ko sa tapat ng dibdib niya. "Ano ba, Hunter!"
Tumawa siya ng makita ang pamumula ko. Narinig ko din ang ritmo ng puso niya. It was a beautiful rythm... "Did you hear it? Yung heartbeat ko?"
Tumuwid ako ng pagkakaupo. Tumikhim at pinaypay pa ang mukha ko gamit ang aking mga kamay.
Naglakbay naman ang paningin ko sa features niya. Kahit na blonde na siya naroon pa rin ang charm niya. Yung buhok niya, Yung katawan niya, Yung long eyelashes niya, Yung lips niya... God, ako na ang dakilang stalker! My eyes couldn't peel to look away from him.
Napakurap ako nang humarap siya sa akin at haplusin ang buhok ko at maging ang labi ko ay naging paborito na rin niyang haplusin. Napanganga na nga ng bahagya ang bibig ko sa ginagawa niya. Yan tuloy, nahihirapan na akong controlin pa ang sarili ko. Maging ang aking paghinga ay tuluyan ng naging abnormal. Para bang malaking kasalanan kung iiiwas ko ang mga mata ko sa kanyang pagkakatitig. Hirap na hirap akong itulak siya palayo para kumawala ako sa titig na iyon.
Is that they called sparks in the movies?
Pumungay ang mga mata niya at nag-uumapaw ang ngiti sa labi niya. Hindi ko rin namalayan ang unti-unting pagsilay ng ngiti sa aking labi.
"It's a bit late already, dito ka na kaya matulog?", Sabay tingin niya sa wrist watch niya.
Nag-aasume tuloy ako na hahalikan niya talaga ako kanina. Hindi ko inakalang ako pa ang nag-iisip ng ganoon. Ako ata itong pervert sa mga bagay na pumapasok sa utak ko. Bakit iniisip kong gusto niya akong halikan porke hinaplos niya yung labi ko? Bakit ako mismo ang may gusto sa halik? Damn, kailan pa ako naging green?
"Hailey.", Ngumisi si Hunter.
"H-Huh?"
"Sabi ko dito ka na matulog."
"No. Iuwi mo na lang ako."
"Pero inuwi na kita."
Umiling na lang ako matapos ko siyang sapukin.
_________