So I Married The Mafia Boss

By MarvelousLu

1.2M 23.1K 552

[Completed] Hunter Louis Sylverio, famous entrepreneur, a man with status and more money than most. He got pe... More

Copyright
Characters
Simula
Kabanata 1
Kabanata 2
Kabanata 3
Kabanata 4
Kabanata 5
Kabanata 6
Kabanata 7
Kabanata 8
Kabanata 9
Kabanata 10
Kabanata 11
Kabanata 12
Kabanata 13
Kabanata 14
Kabanata 15
Kabanata 16
Kabanata 17
Kabanata 18
Kabanata 19
Kabanata 20
Kabanata 21
Kabanata 22
Kabanata 23
Kabanata 24
Kabanata 25
Kabanata 26
Kabanata 27
Kabanata 28
Kabanata 29
Kabanata 30
Kabanata 31
Kabanata 32
Kabanata 33
Kabanata 34
Kabanata 35
Kabanata 36
Kabanata 37
Kabanata 38
Kabanata 39
Kabanata 41
Kabanata 42
Kabanata 43
Kabanata 44
Kabanata 45
Kabanata 46
Kabanata 47
Kabanata 48
Kabanata 49
Kabanata 50
Epilogue

Kabanata 40

14.8K 296 3
By MarvelousLu

HUNTER POV

I WAS CRAZY. I had to be crazy, because instead of waking this woman beside me and ask her address, I'd just keep on driving. Hahawakan ko sana ang mukha niya ng muli ko lang iyong ibalik sa manibela.

Her hair was messy. I was staring at her for a bit moment. I shook off my daze and said, "I hate you, you know that?"

Our roles seemed to have reversed, because I kept my calm but my heart still pounding abnormally. I was supposed to act brave yet how I am still trembling?

"Alam kong were not in the same chapter anymore. Pero why would you pick that fucker over me?"

Patuloy pa rin ako sa pagsasalita na animo gising at nauunawaan ng babaeng katabi ko ang mga sinasabi ko.

Napahampas pa ako sa manibela nang maalala ang nangyari kanina. Nang makita sa mismong harapan ko kung paano yakapin ni Light si Hailey. At ang lalaking iyon ang kapal ng mukhang nakatingin pa sa akin. Kung hindi siguro ako nakapagpigil baka kung ano pa ang nagawa ko rito.

"I hate you, Hailey for hurting me over and over again.", Umiling na lang ako saka ipinirmi na ang mga mata ko sa mahabang kalsada habang patuloy iyong binabagtas upang makarating sa bahay ko.

A pause. Okay lang ba kung iadadala ko siya roon?

I smiled faintly. Pinagpatuloy ko na lang ang pagmamaneho sa nakakabinging katahimikan.

Noon, siya ang babaeng magandang bagay na nangyari sa akin. Siya ang nagdala ng liwanag sa madilim kong mundo. Subalit siya rin pala ang nagdala ng karimlan sa buhay ko. At ang madilim kong mundo ay lalo pang nagdilim. Yes, I feel lonely.

Kanina pinahirapan ko siya. Lahat ng inis ko at init ng ulo ay ibinuhos ko sa kanya. Guilt. Yes, I feel guilty. Pauuwiin ko na nga sana siya pero nadatnan ko siyang mahimbing na nakatulog sa mesa niya habang ang mga papeles na pina-e-encode ko ay nagkalat sa table.

Inayos ko ang mga papel at pinagpatung-patong muli ang mga iyon. Ipapatapos ko na lamang siguro iyon sa ibang empleyado. Pagkatapos ay hinubad ko ang coat ko at ibinalot sa likuran niya habang iginiya ko naman ang aking sarili patungo sa harapan ng desk niya. Kumuha ako ng swivel chair at umupo roon. Pumapangalumbaba habang pinanood siya. Mga isang oras mahigit siguro ang nakalipas bago siya nagising.

Pigil na pigil pa ako sa pagtawa nang makita na muntik na siyang mahulog sa swivel chair niya ng makita ang presensya ko.

There will be time enough to change the world with the subtle magic. This too shall pass, I think.

"Hunter..."

Bigla ko tuloy naipreno ang sasakyan nang marinig ko ang bigla niyang pagtawag sa pangalan ko. Nang lingunin ko siya ay mahimbing pa rin siyang tulog.

Makailang beses akong napakurap. Imahinasyon ko lang ba iyon o naghahalucinate na ako sa kakaisip sa kanya kanina?

How much moral degradation can happen to me in such a short amount of time?

Muli ko na sanang bubuhayin pa ang makina ng sasakyan ng makarecieve ako ng call kay Mr. De Luna. Pero nang pindutin ko na ang receive call button. Isang boses ng babae ang narinig ko.

"Again, Brianna pwede ba huwag na huwag mong gagamitin ang numero ng ama mo!", Pangangaral ko sa babae. Sinubukan kong huwag magising si Hailey.

Narinig ko ang bungusngis ni Brianna sa kabilang linya. "C'mon, babe. I know naman na hindi mo sasagutin ang mga tawag ko unless si Daddy ang tatawag sayo."

Napabuga tuloy ako ng hangin sa sinabi niya. She is really one tough woman.

"So bakit ka napatawag?"

"Of course, to inform you na babalik na ako sa company. I am your business partner, right?"

"Tss. I don't need an employee na mahilig umabsent."

Lalong lumandas ang hagikhik ni Brianna. "Oh, I'm sorry. Pero ngayon I will not let you off out of my hands lalo na't nalaman kong ginawa mo pa talagang secretary yung ex mo. Seriously, what kind of a game you're playing this time? Feel like gusto kong sumali, eh."

Nadiin ko tuloy ang mobile phone sa tainga ko. "Brianna, this isn't a game. I have an important things to do. Bye~", Pagkatapos ko sa usapan.

Brianna De Luna is a real brat. Napailing na lang ako ng muli kong buhayin ang makina ng sasakyan ko.

HAILEY POV

IT TOOK ME AWHILE to gather where I was. Naitakip ko pa nga ang isa kong kamay sa nakaawang kong bibig. Umikot ang paningin ko sa pamilyar na paligid. Dahan-dahan kong inalis ang kumot saka itinapak ang aking mga paa sa marble na sahig.

Iisipin ko sanang panaginip lang ang lahat ngunit nang makita kong nakasuot ako ng maluwang na black shirt at boxer shorts ni Hunter.

Kung ganon ay dineretso niya ako rito dahil ayaw niya akong gisingin.

Hinanap ko ang mga damit ko. Balak ko na kasi sanang umalis rito. Alangan naman kasing lumabas ako ng bahay niyang naka-boxer short?

Pababa na ako ng spiral staircase nang masilayan ko ay nakahalukipkip na si Hunter sa babae. Naglakas loob pa rin akong magpapatuloy sa pagbaba ng hagdan.

"Uhmm...", Tumikhim ako para sabihin sana na aalis na ako pero sa bawat hakbang na pupuntahan ko ay ay kanya namang haharangan. Nagmukha tuloy kaming mga batang naglalaro ng patintero.

The tint on my cheeks deepened as I registered I was still basically sprawled on his chest. A pair of two strong arms cupped my waist complelling me to look up at the pair of his dark eyes looking at me sleepily.

"Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?", Aniya sa inaantok na tinig. Kinusot ko pa ang ilong ko ng maamoy ang alcohol sa hininga niya.

"U-Umiinom ka?", Tanong ko kahit pa alam ko na ang sagot.

Tinaasan niya ako ng kilay. "Yes. Bakit, nag-aalala ka ba?", He asked irritated.

Gusto kong itanong kung bakit at kailan siya uminom? What is good in slurring incoherently? Oo, nag-aalala ako subalit pinatahimik ko ang aking sarili. Kung nagtatanong ako alam kong babarahin niya lang ako pabalik. The strings on us don't reconnect now. But still ain't we supposed to tell each other's problem.... As friends?

"I-I am sorry, Hunter.", I stuttered.

"Yeah? Dapat noon mo pa sinabi yan.", Naiinis niyang sabi.

A low chuckle echoed in the surrounding.

"You are the stupidest person I've ever seen.", Napayuko siya. "At ikaw rin ang pinakamaganda at pinakamasakit na nangyari sa buhay ko."

Bumaba rin ang aking paningin sa aking mga paa. Damang-dama ko ang hapdi sa mga tinuran niya.

Walang katapusan ang nararamdaman kong kirot. Hindi ko tuloy alam kung dahil ba ito sa nagi-guilty ako o doon mismo sa mga sinabi niya.

Gusto ko sanang sabihin na mali ang mga sinabi at ginawa ko noon. Ibubuka ko pa sana ang bibig ko ng muli siyang magsalita.

"Huwag ka munang pumasok ngayon. Take a day off. Ihahatid ka na lang ni Xander mamaya. Hintayin mo na lang siya rito."

Hindi ko mapigilan ang unti-unting pamumuo ng luha sa mga mata ko ng tumango na lang ako sa kanya.

Napasinghap pa ako ng hawakan niya ang kamay ko. "Dammit, Hailey. Stop crying!"

Pinahid ko naman ang luhang nagbabadyang mahulog. "Tama ka, kasalanan ko ang lahat!", Tumaas na rin ang tono ng boses ko. "Curse me. Hurt me ten times! Ano pa ba ang dapat kong gawin? Lumuhod sayo?!"

Gumalaw ang mga panga ni Hunter. "How I wish na gawin mo yon?", Malamig niyang sinabi at humakbang dahan-dahan palapit sa akin.

Napangisi ako saka nagkasalubong ang kilay ko at nilabanan ko ng buong tapang ang mga mata niyang nanlilisik. "It's all over, di ba? Keep torturing me if diyan ka masaya. Tatanggapin ko na lang lahat until I could repay my sins."

Hindi ko pinansin ang malungkot na pagbati sa amin ni Nami at ng mga men in black niyang tauhan. Tuluy-tuloy lang ang ginawa kong paglakad. Hindi ko nga namalayan na nakasunod na pala siya sa akin.

Umiling na lang ako saka hinarap siya. Pero bago iyon, bumuntung-hininga muna ako. "Bakit mo ako sinundan? Hindi ka pa ba satisfied sa panghahamak mo sa akin? Hindi ka pa kuntento?"

Hindi naman siya nakipagtalo. Hinawakan niya ang kamay ko subalit agad ko iyong hinawi.

Nasa labas na kami ng gate pero nananatili pa ring nakabuntot sa akin si Hunter. Pagsasabihan ko na sana siya na tigilan na ang pagsunod sa akin dahil hindi ko na maunawaan pa ang naranmdaman siya. Nagmumukha siyang timang as ginagawa niya.

Napapikit pa kaming dalawa na maaaninag namin ang head light sa sasakyang pumarada sa harapan namin. Bumaba ang tingin ko sa kulay puting sasakyan nang makita ang plaka non. Hindi ako maaring magkamali, pagmamayaari iyon ni Light.

Hindi ko rin maiwasang mapalingon sa kulay itim na kotse at nakagat ko ang labi ko nang halos sabay pang lumabas ng kani-kanilang sasakyan si Light at Brianna.

Pareho ang ekspresyon nilang dalawa ang ipaglipat-lipat ng tingin sa amin ni Hunter. Nakita ko pa ang pag-ismid ni Brianna nang mapansin ng babae ang suot kong shirt at boxer ni Huntee pero itinago iyong ng dalaga sa iisang matamis na ngiti.

"Oh mukhang andito na ang iyong ideal boyfriend.", Tumingin siya sa akin. Kumaway si Light sa direksyon namin at lumakad patungo sa akin.

"Lei!", Sigaw sa pangalan ko kahit na Ang layo niya pa sa amin.

"He's just my friend, Hunter. Huwag kang mag-isip ng kung anu-ano."

Nilingon niya ako. Nabigla pa ako ng bahagya siyang yumuko para lang bulungan ako. "Talaga lang ha? I guess ang dali mong maka-adopt sa France. Hindi ko akalain na naghahalikan na pala ngayon ang magkakaibigan. Were friends, right? Kaya can you give me my free kiss?"

Maaanghang ang bawat salitang sinambit niya. Nangunot pa ang noo ko. Hindi namin alintana ang dalawang taong nasa harapan namin. Nagpalitan lang kami ng matatalim na tinginan. Kapwa nanghahamon.

Magsasalita na sana ako kaya lang ay hinapit niya si Brianna. "Brianna!", Tawag niya at hinalikan sa labi ang dalaga.

Napanganga ako. Iyon ba ang pahiwatig niya sa binulong niya sa akin kanina. That was his cue a friend right here right now?

You're a jerk Hunter Louis Sylverio!

Nang maghiwalay ang labi nila nakita ko kung paano nangislap ang mga mata ni Brianna.

Hinampas pa nga ni Brianna ang braso ni Hunter. "You love making surprises, babe. You caught me off guard over there. Grabe, nakakahiya!"

Gusto ko tuloy hablutin lahat ng buhok ni Brianna sa anit nito. May hiya pa palang bumabalot sa babaeng ito gayong mukhang nag-e-enjoy sa ginawang paghalik ni Hunter.

Nang balingan ako ng dalaga ay ang tindi ng titig niya sa akin saka ito humalukipkip nang pasadahan ako ng tingin. "Bakit ka nandito, Hailey? At bakit suot mo ang damit ni Hunter."

Seryoso rin na tumingin si Light sa akin. Nakuyom pa nga ang mga kamao nito. "Sinusundo kita dito, Lei. Sinabi sa akin ni Miss De Luna na baka nandito ka at tama nga ang hinala niya."

"You what?!", Hunter exclaimed nang lingunin nito ang babae. "Did you send some agent to spy us?!

"Whoah! Chill, babe. I did it for our sake. She's just your secretary. And your off limits.", Paliwanag ni Brianna.

Hinila ni Light ang kamay ko. "Thank you, Mr. Sylverio pero kukunin ko na siya.", Ang malamig na tugon ni Light saka niya ako tiningnan. "Can we go now?"

Narinig namin ang pagtawa ni Hunter.

Matalim ang naging pagtitig niya sa akin gamit ang mga mata niyang singkit na lalo lamang naningkit saka sarcastic na ngumiti. Kilala ko na siya dahil matagal din naman kaming nagsama noon. At kapag ngumiti siya ng ganon batid kong inis na inis siya sa akin.

Nag-igting ang mga panga niya nang hapitin ako ni Light at niyakap ako ng mahigpit. Gusto ko nang lamunin ako ng lupa ng halikan nito ang labi ko. Nag-iwas ng tingin sa amin si Hunter habang ngiting-ngiti naman si Brianna.

Oh, Lord what is happening?!

Itinulak ko siya palayo pero mahigpit na hinuli nito ang mga kamay ko para hindi na ako makapanlaban pa.

"Uh-oh mukhang may nainggit kanina. Look at the two love birds. Aren't they meant to be? Bagay sila. Why'd you think?", Pahayag ni Brianna.

Ngumisi si Light saka nagsalita. "Well, she's my girl after all." He emphasis the word 'my girl'.

"Can I come inside now? Ang lamig dito sa loob, eh. See you around Mr. Acueza, Miss Sandoval."

Pagkalingon ko kay Hunter ay nauna na itong pumasok sa loob ng bahay nito. Bumusangot naman si Brianna paulit-ulit na sinasambit ang pangalan niya sa pakantang paraan.

Natahimik kaming dalawa ni Light habang pinanood ang dalawa. Hanggang sa sinarado na ang pintuan.

Hinubad ni Light ang jacket niya saka ipinulipot sa beywang ko upang matakpan ang legs ko.

"Lei...", Naiiyak kong tawag sa pangalan niya.

Tumuwid na ang pagkatayo nito ng pahidin and luha kong dahan-dahan ng pumapatak.

"Hailey, S-Sorry... Nadala lang ako sa sitwasyon."

Natigilan ako sa sinabi ni Light.

Nag-iwas ako ng tingin. "Don't do that again, L! Alam mong--"

"That's why I'm here, Lei. Hindi mo ba nakikita na nasasaktan ka lang? Paulit-ulit ka niyang sasaktan. Bakit siya pa rin? Can you please open your eyes!"

Tulala ako sa sasakyan ni Light. Ihahatid niya ako sa apartment unit na nilipatan ko. Sobra akong nawindang sa mga kaganapan kanina kaya hanggang ngayon hindi ko alam kung kaya kong iproseso ang lahat ng mga nangyayari.

Tinawag na 'babe' ni Brianna si Hunter kanina. Sila na ba? Kahit alam kong gusto lang akong inisin ni Hunter kaya nito hinalikan ang babaeng iyon kanina ay nagpabagabag pa rin iyon sa akin.

Makailang beses akong ninakawan ni Light ng tingin habang nagmamaneho siya. Wala siyang sinasabi sa akin.

"Sorry dahil nasigawan kita kanina, L."

"Huwag kang mag-sorry dahil maliwanag na ako ang nagkamali.", Sumulyap siya na may lungkot ang mga mata.

"Hindi ko kasi akalain na magagawa niya iyon."

"You saw how he change. At nagi-guilty ka dahil your the source of that change. Ang hindi ko lang maintindihan ay yung point na nireject mo ang offer ko at agad mo namang tinaggap ang alok niya?"

Napalunok ako. Sinasabi ng utak ko na dahil iyon sa paghahamon niya at nais kong ipakita na kaya ko siyang harapin kaya hindi na ako nag-hesitate pa na tanggapin ang alok ni Hunter pero isinisigaw naman ng puso ko ang katotohanang hindi ko maitatanggi--- na mahal ko siya.

"By the way, may get together sila Xander. Inimbitahan ako ni Trisha. Pupunta ka ba?"

Bumuntung-hininga ako. "S-Siguro.."

Saglit na napamura si Light at alam kong hindi ito masaya sa sinabi ko. Dumiretso na lang ang tingin nito sa kalsada. Naipit pa kami sa trapiko sa EDSA. Ilang saglit lang ay muling nagsalita ang binata.

"Your working with him now everyday. Hindi ko tuloy alam kung saan mo pa nakukuha ang lakas ng loob para harapin siya."

"Uhm L, Alam kong nag-aalala ka lang sa akin. P-Pero---"

"Ilang beses mong sinabi sa akin na naka move on ka na but the way I look at you awhile ago proves me that you still have feelings for him. Nakita ko ang panlilisik ng mga mata mo kay Brianna."

"L, I'm still on the process, okay?!"

Ngumisi siya. "You should move on, Lei. He's not the same man you used to loved. You just created a devil out of him."

Ito na talaga ang katotohanang patuloy na isinasampal sa mukha ko. Ang katotohanang ang lapit ni Hunter sa akin pero ang hirap na niyang abutin. Milya-milya na ang inilayo ng puso naming dalawa at mukhang hindi ko alam kung paano ko iyon muling ipagdudugtong.

"NAGHALIKAN SI HUNTER AT BRIANNA?!", Ala megaphone na tanong ni Trisha nang pumasok kanina sa loob ng unit niya.

"At hinalikan ka rin ni L?!"

Tatango ba ako o sasagot?

"Shit ano ba ang nangyayari? Ang complicated ng buhay mo, friend.", Umiiling pang sambit ni Trisha saka ako pinagtulakan sa loob ng banyo. "Dahil diyan you need to cool down. Take a shower!"

"Huh?", Naguguluhan kong tanong. "Kaliligo ko lang."

"Tsupi. Maligo ka na lang.", Kinindatan pa ako ni Trisha. Yung tingin at ngisi niya parang may something na gusto kong malaman.

Binatukan ko siya ng tuluyan habang tumatawa lang siya na parang baliw. Ako naman, takang-taka na ewan.

"May tinatago ka ba sa akin?"

Nahilig niya ang ulo na animo walang kaide-ideya sa aking ipinapahiwatig. "Ano naman ang ililihim ko sayo?"

"Ang weird mo kasi.", Sabi ko kasabay nang huling hampas ko sa kanyang braso.

"Just go and freshen up!", Tumawa siya ulit.

Nag facepalm na lang ako saka ko sinunod ang gusto niyang mangyari.

Hindi ko alam kung ilang minuto o oras ba ako sa banyo. Nang dumampi kasi sa katawan ko ang tubig na ibinubuga ng shower ay nag-enjoy na akong maligo. Lahat ata ng stress ko sumabay na ring sa agos ng shower.

Binalot ko ng tuwalya ang katawan ko. Subalit bigla akong napaigtad ng malamang wala pala akong damit!

Dahil sa dalawa lang naman kaming babae ni Trisha sa apartment niya ay dire-diretso akong bumaba sa hagdan.

Naudlot ang aking pagsasalita at sa halip ay singhap ang namutawing tunog sa aking bibig nang sabay-sabay silang nagsitaasan ng tingin sa akin. Ang mga lalaking iyon kabilang na si Nami ay dating miyembro ng Beehive.

OH MY GOD! SANA LAMUNIN NA LANG AKO NG LUPA O KAYA'Y MAGING INVINCIBLE. KUNG PWEDE LANG SANA! Gusto kong sabunutin ang sarili ko sa kahihiyan.

Tanging yung kulay pink na tuwalya lang ang bumabalot sa katawan ko. Nahiya akong bigla sa itsura ko.

"Hello.", Chorus nilang lahat.

Saglit lang silang napatingin sa mukha ko pero bumaba ang titig nila sa mga hita ko.

Mga lalaki talaga!

Okay, nag-ala angry bird na si Hunter, sa loob ko pa.

Pinaningkitan kasi ako ng unggoy kong ex.

"Sorry about that.", Patikhim na sabi ni Trisha nang hilahin ako at inilayo sa kanila.

"Did you plan this?", Sinamaan ko siya ng tingin.

Umiling agad si Trisha na umaktong inosente. "No!", Pinagkrus pa nito ang mga braso sa tapat ng dibdib nito at mataman siyang tinitigan. "Okay. Ngayon ang get together natin pero hindi kasali sa plano ang ibalandra mo yang legs mo. At saka nagawa ko lang ito baka kasi hindi ka sumama, eh."

Sa inis ko tuluyan ko na siyang binatukan.

"By the way...", Ngumuso pa si Trisha ng sikuhin ako. "Inimbitahan ko ang arogante mong ex at ang masugid mong manliligaw. Alam kong complicated kayo ngayon pero ayaw kong magtampo sila kaya inimvite ko na lang. Hoping, sana walang commotion na maganap."

Nag-echo sa akin ang mga pahayag ni Trisha. Kinagat ko ang labi ko. Hindi ko na malaman ang tamang salita para sagutin ang sinabi niya. Alam ko kasi ang tinutukoy niya. Nakita ko kung paano magpalitan ng titigan ang dalawang lalaki kanina.

"DON'T TELL ME INIMBITAHAN MO RIN SI BRIANNA?"

Dahil kung talagang inimbitahan talaga niya ang babaeng ito ay sasabog na talaga ako ng tuluyan.

"I dont, pero I can't promise you something. Kita mo naman ang babaeng ito kung makadikit sa ex mo, di ba?"

Nagbihis na ako. Nanginig pa ang mga paa ko nang muli kong tinahak ang salas. Napalingon sila sa akin. At ganon na lang ang pagkawindang ko ng sabay pang tumawag sa akin si Hunter at Light.

SHIT! WAR NA BA ITO? OKAY, ASSUMING NA AKO!

"Hailey, kanina ka pa mukhang gulat na gulat ah? Masyado ka bang nasopresa?", Natatawang puna ni Xander.

Nakangiti o kaya'y nakangisi sila sa akin. Meaning, baka move on na sila. Kung gayon, ako lang ba dito ang bukod tanging bitter? Ako lang ba ang nakadama ng panghihinayang at pagsisisi? Because of my stupidness nawala sa akin ang taong mahalaga sa akin. Dahil inuna ko ang pride ko at ngayon ang tayog na ng pride ni Hunter. Ang hirap tuloy iyong buwagin. Hanggang kailan ba ako aasa na babalik ang dating Hunter na minahal ko? Hanggang kailan ko ba paniniwalain ang aking sarili na may pag-asa pa sa aming pwede kong matamasa?

"Hey, anong tinatayo mo diyan? Halika dito ", Nakangiting lumapit sa akin si Nami at iginiya ako sa sofa.

Ang bilis tuloy ng pagtibok ng puso ko sa kaba ng ngisian ako ni Hunter. Mayroon man dito ang mga dating miyembro ng Beehive ay andito naman ang bukod tanging nakakagawa ng ganoong emosyon sa akin.

Nainis pa ako sa setup dahil kaharap ko si Haunter. Gusto ko tuloy maglupasay sa sahig.

Nag-uusap sina Xander, Levi, Nami, Trisha at Lennox ng kung anu-anong bagay. Kaming tatlo naman ay nananatiling tahimik lang at nagkakatitigan.

"Lei, after this.. can we hang out together?"

"Wow. Date agad?", Puna ni Levi..

Nakita ko ang biglang pag-asim ng mukha ni Hunter.

Napatingin ako kay Hunter na nakangiti ito. Hindi ko masabi kung anong klaseng ngiti ang dala-dala niya ngayon. Ang hirap niyang basahin.

Tinapik naman ni Xander ang balikat ni Levi upang ipaalam na huwag na itong magsalita pa. Naunawaan naman agad iyon ni Levi.

Ilang sandali pa ay nagyaya silang naglaro ng pool sa mismong mansion ni Hunter. Nakakainis lang dahil naalala ko lang ang mga pangyayari nang maglalaro din sila ng billiard noon.

Hanggang sa sinet-up na ng mga katulong yung mga pagkain sa mahabang rectangular table malapit sa pool side para sa pananghalian.

"Lei, try this.", Nilagyan ni Light ng ulam qng pinggan ko.

"Thank you, L.", Nginitian ko na lang ang bestfriend ko.

"Pahinging kanin.", Nguso ni Hunter sa kanin. Iniabot ko naman iyon sa kanya.

"Lei, gusto ko yung sinigang na bangus.", Ibinigay ko yung mangkok na may sinigang.

"Give me some slices of porkchop.", Sabi ni Hunter.

"Lei, juice please.", Kumurap-kurap pa si Light para lang gawin ko ang nirequest niya.

Napanganga na lang yung mga kaibigan namin sa nasaksihan. Pinanood habang hindi ako magkumayaw sa pagggawa ng mga iniuutos nilang iaabot ko o ilalagay ko sa mga plato nila hanggang sa mamundok na ang mga pinggan nila.

Hindi naman sila gutom niyan, ano?

Nang marealize ko ang nangyayari, Nilingon ko silang dalawa na kulang na lang ay may lumabas na laser beam sa mga mata nila. Ganoon sila magpatayan ng titigan sa isa't-isa. Tahimik na kumakain ang ilan pero ang mga mata nila ay palipat-lipat ng tuon sa aming tatlo.

Bumuntung-hininga na lang ako at binalewala ang dalawa. Sumandok na lang ako ng kakainin ko saka yumuko at tahimik na sumubo.

"Wow, love triangle?"

Napaubo ako sa sinabi ni Levi.

Inabutan naman ako ni Hunter ng tubig samantalang juice naman ang kay Light.

Hindi ko tuloy alam kung alin sa dalawang inumin ang aabutin ko hanggang sa tanggapin ko iyon ng pareho. Ininom ko muna iyong juice saka ko isinunod yung tubig.

"Lei, naiwan mo pala yung shirt mo sa bahay. Pinalabhan ko na yon kay Manang. Kailan mo kukunin?", Nabigla ako sa tanong ni Light.

Halos naibuga ko pa ang tubig na iniinom ko. Nanahimik naman sina Trisha, Nami, Xander at Levi. Ang tinutukoy ni Light ay noong naabutan kami ng ulan non. Dahil nabasa ako that time ay bumili naman ng damit si Light. Doon na lang ako nagpalit ng sa bahay nito.

"M-May naiwan Kang shirt mo sa bahay ni L?", Sa wakas ay nagsalita rin si Lennox.

"Yeah, were that close. Kami kasing dalawa ang laging magkasama, eh. Plus tumira kami sa iisang bubong nung nasa France kami. We're almost like a married couple. Marriage na lang talaga ang kulang.", Pinisil pa ni Light ang tungki ng ilong ko.

What the heck! Baka kung ano ang isipin nila sa aming dalawa. Gusto ko tuloy isaksak yung tinidor na hawak ko sa mga biro ni Light. Hindi na ito nakakatuwa!

Pabalag na ibinagsak ni Hunter ang kubyertos sa pinggan. His eyes was so dark. Namula pa nga ang mukha niya dahil sa inis.

"But that's nothing to compare when we live together. Kasi noon, magkasama din kami sa iisang bubong and we did something you can't imagine, Light Acueza."

Napaawang ang bibig ni Light maging ang mga dating miyembro ng Beehive sa tinuran niya.

Si Trisha naman tila may nais ipahiwatig ang tingin sa akin.

OMG! NAG-INIT ANG BUO KONG MUKHA KO. I'M DOOMED!

__________

Continue Reading

You'll Also Like

59.5M 1.1M 38
All his life, Andrius Salazar only wanted three things. A peaceful life that he plans to live to the fullest, he wanted to be left alone by his famil...
6M 139K 67
Ang tao ay para sa tao. Syempre alangan namang para sa hayop diba? Isipin mo nalang kung anong pwedeng mangyari kapag ganun. Pero ibig din bang sabih...
879K 12.6K 31
He hates me but I love him..