HAILEY POV
THE REST of the day went pretty smoothly. My thoughts was in the middle of nowhere. Again. Nakagat ko ang aking labi na kulang na nga lang ay dumugo iyon sa diin ng aking pagkakagat. Hindi ako tumigil sa pagsuka kanina habang sobra namang nag-aalala si Trisha sa akin ng ipagtimpla niya ako ng juice. I know I'm hungry so damn much pero kapag hindi naman gusto ng panlasa ko ang pagkain ay iduduwal ko lang ulit.
I inwardly groaned. I hitched my breath and shuddered. I didn't expected Lennox to be here at Trisha's apartment. Nakakahiya dahil it supposedly their private date together but here I am spoiling and ruining their precious time.
Wala akong ideya kung saan o anong level na ng relasyon nila dahil hanggang ngayon hindi kapanipaniwalang nagde-date na ang dalawang ito. Pero mukhang nandoon na sila sa puntong knowing you better first. Means, nasa first stage pa lang ang relasyon nila. Tulad pa rin ng dati, Lennox was still hard as stone. Good luck na lang kay Trisha if matutunaw niya ang yelong puso ng binata.
Nang humarap si Lennox sa akin, his arms crossing over his chest as he watched me incisively. "Hey.. can you look at me for a minute."
He looked up with angst on his features. He exhaled slowly. He looked back at Trisha before turning his gaze on her. "Ilang araw na yang nararamdaman mo?"
She seemed to get ahold herself as she hit the hint of what he's trying to find out.
Tumabi naman si Trisha sa akin habang hinahaplos ang likod ko pero hindi nakaligtas sa akin ang kakaibang titig niya. Batid kong may kakaiba sa titig niyang iyon sa akin. Para bang nahanap nito ang butas ng karayom nang humarap sa akin. Alam kong may hinala siya sa nangyayari sa akin. Ayokong tumingin sa kanya, I feel shiver jolted my body.
"Hailey, you're not feeling well I know that. Pero wala ka namang sakit."
Bigla ang naging nag-igting ng puso ko. Tama siya wala nga akong sakit. Sadyang masama lang talaga ang pakiramdam ko. Realization hit me, alam kong pinagdududahan nila ngayon ang nangyayari sa akin. Nanginig ang kamay ko, ginawa namin yon ni Hunter at dahil unexpected ang nangyari wala siyang ginamit na proteksyon. Subalit isang beses lang naman iyon at hindi n nasundan pa. Oh my Gosh, Am I fertile that time?
Kapwa nila ako tinitigan. Malalim. Mapanuri.
"Okay lang ako, Trisha. Wala ito.", Sabi ko na lang habang abala parin ang realisasyon sa pagpoproseso sa utak ko. It can't be!
Matapos kong makalahati ang basong inabot inilahad ni Trisha kanina sa akin na naglalaman ng juice ay kinuha ko na ang bag ko. "Sorry sa pagpunta ko dito, Trisha. Hindi ko naman alam na nandito pala si Knoxx."
I was about to pace off when Lennox grab my hand. His eyes furrowed in concentration, his small lips resolutely firm yet raised just slightly out of irritation. "I won't let you leave this house not until you tell us what's going on with you. I cared for you because you used to be my sister-in-law. Though, you're not actually."
Tumayo naman si Trisha at sinamaan
ng tingin si Lennox. "Knoxx, huwag kang masyadong hyper diyan. Gusto ko ring malaman to. But you're scaring her!"
Mabigat ang buntung-hininga na pinakawalan nito bago tuluyang bitawan ang braso ko. Iginiya naman ulit ako ni Trisha pabalik sa sofa.
Nagseryoso ang kaibigan ko. Naliit ang mga mata niya ng tumingin ako. "Nagsusuka ka, check. Ngayon nahihilo ka rin ba?"
"Hindi. Ano ba?", Malamig kong sabi
"Not this day, yung mga nakaraang araw."
Seryosong-seryoso ang mukha ni Lennox ng ito ang nagdugtong sa itinatanong ni Trisha. At alam kong may bahid na suspetsa ang pagakakatanong niya sa akin non. Talagang kinokorner nila akong dalawa.
"When did the last time you've done it? Alam mo na..." Ani Trisha.
WHAT?? TATANUNGIN PA TALAGA YUN? DARN, THAT'S PRIVATE!
"Stop it, Trisha. I don't need to answer that."
"Are you pregnant?", Sabay at diretsahan nilang tanong sa akin. "Huwag kang mag-deny. Ayan na ang mga senyales. That's proof!"
"We did it once! Maybe nagsusuka ako pero hindi naman ibig sabihin na buntis ako agad? Pwede ba huwag muna kayong tangayin ng pagdududa at assumptions niyo. Don't try to jump to conclusion."
"Okay, fine pero kailan nung huling red day mo? Sige nga ,aber? Sagutin mo ako.", Pakikipagtalo pa rin ni Trisha.
Hindi ako nakapagsalita. Natulala ako. Now that she mention that, it's almost a month and.... Shit!
Nakagat ko na rin ang aking daliri nang lingunin ko silang dalawa. Pareho silang mukhang natutuwa at dismayado. Natutuwa dahil may posibilidad na buntis nga ako. Dismayado dahil parang ayaw kong tanggapin ang katotohanang may angel sa tiyan ko. Gumalaw si Lennox at tinapunan ako ng kanyang cold expression.
"You need to tell that to my brother. I'm sure he will be so happy that he will soon to be a father."
"What if false alarm lang to? There's also a possibility na pwedeng ganon, di ba? Noong college ako, naranasan ko na rin ang irregular menstruation."
Sa sinabi kong iyon agad ba tumayo si Trisha. Ang hintuturo niya ay nakaturo sa akin at ang isa niyang kamay ay nakapameywang sa kanyang beywang. Nakaukit sa mukha niya ang pinaghalong inis at pagkadismaya."Hailey, huwag kang tanga. Naduduwal ka, nahihilo ka! Blessing yan. Ayaw mo bang magka-anak? That's your flesh and blood! Don't tell me na if our accusations were true, ipapalaglag mo yan? If you do that, I'll kill you!"
Biglang kumalabog ang puso ko. Uminit pang lalo ang pisngi ko. Syempre kailanman ay hindi sumagi sa aking isipan ang iniisip ni Trisha. Hinding-hindi ko iyon makakayang gawin. Ngunit, hindi pa ako handang maging Ina.
"No more what if's, Hailey.", Binalingan ni Trisha si Lennox. "Cyborg, bili ka ng Pregnancy Test."
Napaawang ang bibig ni Lennox ng ng ituro niya pa ang sarili niya para sigurahuhin kung siya nga ba talaga ang inuutusan ni Trisha. "Are you nuts? Bakit ako ang bibili?"
Tumalim ang mga mata ni Trisha. "Just do it! Gusto mong malaman kung may pamangkin kang darating then bumili ka. Huwag maarte! Yung PT lang ang makakapagpatunay na buntis nga siya."
Humugot ng malalim na hininga si Lennox pagkuwa'y ibinuga rin ang hangin na iyon bago ako pinasadahan ng tingin. Ibinulsa niya ang dalawang kamay sa palabulsahan mg suot niyang leather jacket saka nagsimula ng humakbang palayo.
"I can't be pregnant... Of course I really wanted a baby pero please lang huwag ngayon... This child will be in danger."
Huminto sa paglalakad si Lennox nang muli akong lingunin. Alam niya ang ipinhihiwatig ko, ang pinupunto ko. Nakipagtitigan din ako sa kanya habang si Trisha naman ay nangunot ang noo trying to figure out what really means behind my words.
Her body shook, a tremble that grew more violent with each passing second. A knot hardened in her stomach, a sense of fear she couldn't dislodge.
She close her eyes slowly, taking a deep breath, dreading what would come next.
If ever nga na buntis ako, ang bata ang higit na mapapahamak. Ang bata ang higit na malalagay sa panganib. Unti-unting dumausdos ang isa kong kamay patungo sa aking tiyan. I half-smile at the thought that there was a baby inside it. Pero ang ngiting iyon ay agad ding napukaw. Things would never be the same but gets more complicated. Ang dami kong tanong tulad ng bakit ngayon siya dumating? Ano ng mangyayari? Magiging mabuti ba akong Ina? The sense of inadequacy kept reappearing and she beat it back as she could, but the common denominator in the situation was the baby, right?
It was her relationship with Hunter that makes the baby put in the dangerous situation.
Pasalampak kong isinandal ang aking likuran sa sofa. Mas lalo kong mariin na ipinikit ang aking mga mata. Ang aking mga kamay ay kumuyom at muling bumuka as she push her depraved thoughts back.
Bakit ba kasi napaka-demonyo ni Trent? Noong nagtungo ito sa shop ay nag-warning na itong babalik upang manggulo ulit at ngayon lalo akong kinakabahan kung kailan yon.
Her phone buzzed beside her as she cringed at the thought of seeing Hunter's name on the screen.
Text iyon galing kay Hunter: Just checking to make sure you're doing okay. Nami said you were at Trisha's apartment.
She hit reply: Oo. Mukhang busy ka sa company. Just text me later.
Pakiramdam ko ay nagi-guilty ako. Ilang araw na ding malamig ang pakikitungo ko kay Hunter. Lalo na ngayong malaki ang posibilidad na buntis nga ako. Hindi ko alam kung paano ko ito sasabihin sa kanya. Gusto kong maiyak. Ayaw kong mapahamak at maipit sa sitwasyon ang bata. Sa oras na mapahamak ako, mas malalagay sa peligro ang anak ko. What should I do?
"Anong ibig mong sabihin, Hailey? Dapat nga proud ka pa dahil magkaka-baby na kayo ni Hunter.", Ani Trisha.
She nodded and took in a shaky breath. "I kept thinking that these horrible emotions will stop. Kanina lang ang saya-saya ko pero ngayon I feel like I'm the worthless person in the universe."
Naramdaman ko ang luhang lumalangoy sa aking vision at nakagat ko din ang aking labi. Niyakap ako ni Trisha kahit na hindi niya talaga alam ang dahilan kung bakit ako umiiyak dahil wala siyang alam na buhay pa si Trent. Si Lennox ay walang ginawa kundi ang tingnan lang kaming dalawa pero nandoon sa mukha nito ang biglang pagtalim ng mga mata.
"We're her to protect you, Hailey. If kailangan kitang bantayan 24/7 I'll do it. For the sake of your unborn child."
Bahagya akong lumayo sa pagkakayakap ni Trisha upang tingnan si Lennox. Lumapit ang binata sa akin. Kumuyom ito upang punasan ang luha sa aking mga mata.
I found it awkward dahil alam kong may something na sa kanila ngayon ni Trisha kaya dapat hindi niya iyon ginawa sa akin.
She looked up, waiting for the rest of his dissertation on how he understood me. He understood that she was running instead of fighting. He understood that she was racing from a great and grand to the middle of nowhere. Nauunawaan niya na nanghihina ako at nawawalan mg lakas ng loob dahil mas kailangan kong protektahan ang anak ko. That my baby is the least priority.
"Look after her. I'll go buy that PT thing. I really wanted to know if she's really pregnant.", Ika niya kay Trisha.
Tumango naman si Trisha bilang pagsang-ayon. "Cyborg, Ill miss you like crazy already.."
Tumaas ang sulok ng labi ni Lennox kasabay ng pagtaas ng kilay nito. "Don't fool around woman. Walang lugar ang joke mo sa sitwasyon ngayon."
Nang mawala na sa paningin namin ang binata ay saka naman ngumuso si Trisha.
"Sungit niya talaga!"
Nilingon ko si Trisha. Nakangiwi na siya ngayon. Pagkatapos ay hinaplos ang tiyan ko kahit flat pa iyon. "Excited na akong bumili ng mga baby clothes. Geez, hindi pa nga pala natin alam kung lalaki ba iyan o babae. See? Mas excited pa ata ang ninang mo sa pagdating mo kaysa sa mommy mo. If ever na ayaw ka niya kukunin kita kay Hailey. Hindi ako maghehesitate na ampunin ka. Ako na lang ang mommy mo at daddy mo si Knoxx."
Binatukan ko tuloy ang babaeng ito. Ngumiti ako, pinagagaan niya lang ang kalooban ko. "Tse! Huwag kang mang-angkin, gumawa ka ng sa inyo!", Panunudyo ko.
Akala ko ay tatawa siya pero nagulat na lang ako ng pamulahan ang mukha niya hanggang umabot na rin sa tainga niya. Hiyang-hiya pala siya sa sinabi ko.
Yumuko na lang ako. Kahit kalmado na ngayon ang katawan ko ay hindi ko pa rin maalis ang kabang bumabalot roon dahil andiyan lang pala si Trent sa tabi-tabi. Hindi nito malaman ang kalagayan ko. Iniisip ko din kung paano na ngayon. Ano na ang susunod na mangyayari?
AFTER THREE DAYS mula ng namasyal ako kay Trisha ay ngayon lang ulit ako nakaramdam ng pagsusuka. Nagmamadali akong nagtungo ng bathroom. Halos isuka ko na nga ang lahat ng kinain ko. Matapos kong magmumog at hilamusan ang mukha ko ay titig na titig ako ngayon sa replika ko sa harapan na salamin.
Pakiramdam ko ay tatamaan ako ng kidlat kung patuloy ko pang itatanggi ang nangyayari sa katawan ko. Mabilis ang naging paghinga ko ng bilangin ko kung ilang linggo na ang lumipas mula ng huli kong period. Pitong linggo na pala ng hindi ako dalawin ni 'Red Day'. No, actually magwawalong linggo na pala. And that's mean one thing. At mula ng magtungo ako kay Trisha hindi na natanggal sa aking isipan ang posibilidad na buntis nga ako. At ayaw kong ipaalam kay Hunter ang sitwasyon dahil natatakot ako.
Nagmamadali kong tinungo ang side table at kinuha ang shoulder bag ko. Agad kong kinapa roon ang PT na pinabili ni Trisha kay Lennox. Hindi ko kasi ginamit agad iyon noon. Nang mahagip iyon ay agad ko ding binasa ang instructions ng paggamit non. After that, muli akong bumalik sa CR.
Nangangatog nag katawan ko nang maghintay ako ng ilang minuto. Hindi ako mapakali habang diin na diin ang pagkakahawak ko doon sa PT kit. Maya-maya ay tumayo ako, tumingala at muling itinuon ang mga mata sa PT. Kabadong-kabado ako at namumutla habang hinihintay ang resulta.
Dumausdos ang PT kit sa aking kamay hanggang tuluyang nahulog at lumikha ng ingay sa sahig. Nalaglag ang panga ko ng makita ang dalawang linya roon. Alam ko na malaki nga ang possibility pero ipinapanalangin ko na sana huwag muna ngayon. Pero dalawang linya iyon.
Congratulations, Hailey Gail Sandoval you are pregnant!
"Oh my God!"
Muli akong kumuha pa ng isa pang PT upang subukan uling gawin iyon sa pangalawang pagkakataon para makasigurado. Nawindang lang ako ulit ng mag- hello ang dalawang linya sa PT.
Windang na windang pa rin ako ng lumabas ng bathroom. Tulala akong naglakad pababa at naupo sa couch. Hindi ko na nga din alam kung nanonood pa ba ako ng TV o pinaglalaruan ko lang yung remote control dahil palipat-lipat lang ng channel ang ginagawa ko. Pagkatapos ay inihagis ko ang remote control sa gilid ng couch.
Tumingala ako sa kisame. Buntis ako!
I am really pregnant at may baby talaga sa tiyan ko.
Ano na ang gagawin ko sayo? Ang pagdating mo ay wala talaga sa plano ko. Ayaw kong mapahamak ka... Paano ko to sasabihin sa daddy mo. Oh God, buntis ako!
Bumagsak ang luha sa pisngi ko habang nananatiling nakatitig sa kisame ang mga mata ko.
She pressed her back against the couch, her heart beating furiously in her chest as she tried to catch her breath.
"Are you okay, Young Miss?", Sighing, Nami approach her.
She let her head drop in defeat. "Okay lang ako. Okay lang talaga.."
"Gusto mo bang ipagluto kita?"
"No.", Saglit akong natigilan. Kahit na wala akong gana ay kailangan kong kumain dahil hindi ko na sarili ngayon ang katawan ko. "Uhm, actually yes."
Pagkatapos kong sumang-ayon sa ideya niyang ipagluto ako ay wala ng inaksaya pang oras si Nami ng agad itong magtungo ng kusina.
NAPAPIKIT akong muli kasabay ng panginginig ng aking kalamnan. Ayaw kong madamay ang baby ko sa magulong buhay ko.
Hinaplos ko ang tiyan ko. Isang ngiti ang gumuhit sa aking labi. May baby sa tiyan ko. Ang anak ko. May anghel kami ni Hunter.
May anak kami.
Tulala ako sa dami ng mga bagay-bagay na na gumugulo sa aking isipan ng tumunog ang aking cellphone. Hinugot ko iyon sa aking bulsa at ng dungawin ko kung sino ang caller ay hindi iyon naka-register sa contact lists ko. From unknown number ang nakalagay sa caller ID. Nagdadalawang isip tuloy ako kung sasagutin ko ba ang iyon o hindi. Dahil baka prank call lang iyon ng taong walang magawa pero dahil sa curios akong malaman kung sino ang caller ay pinindot ko na ang call button. Itinapat ko ang cellphone sa aking tainga.
"Hello?"
After eight seconds walang sumagot.
So, tama nga ang hinala ko na prank call lang ito? Pipindutin ko na sana ang end button ng marinig ko ang pamilyar na mala-demonyong tawa na iyon sa kabilang linya.
"Tic-toc-tic-toc. Hel-looo little doll... Wanna come and play? I'm solo bored. You're my favorite toy after all.", A devilish voice called out. Even the connection was bad, and even if the voice was badly audible, it only took me second to identify the caller.
My blood turn to ice, rattling in my veins and making me feel cold all over.
"You devil, how'd you get my number?"
"Ooohhh, whatta fierce lady you are. Still the same,eh? I have a lot of resources."
Kumuyom ang isa kong palad habang ang isa naman ay naging mas mariin ang pagkakahawak sa cellphone na nasa kanang tainga ko. "Tigilan mo na kami Trent, please. Nagmamakaawa ako just stop it. Can we just move on and begin our lives to a new chapter? To a new beginning? Can you just washed that hatred you felt towards him? I know it's hard pero iyon lang ang way para mabuhay tayo ng maayos."
Mapait ang naging pagtawa ni Trent sa kabilang linya. "Emileigh and my unborn child got killed by the Beehive. How can I just move on and let that bastard happy? Hindi ako titigil hangga't hindi ko siya napapatay at ang mga taong pinahahalagahan niya. I'm going to enjoy his death. I'm the one who will put his grave to ashes. Ito ang pakatatandaan mo, bloodshed will soon to come. Ahhhh, maybe I'll give you an option. I'll never going to hurt you if you will break his heart. If you will break him to pieces. I promise I'll never bother you again. Nice deal, huh?"
His words were like explosion in my veins. Lalo akong nakadama ng takot. Paano kung nalaman ni Trent ang tungkol sa baby ko? Hindi ko na napigilan pa ang tuluyang umiyak kahit pa alam kong naririnig iyon ni Trent sa kabilang linya.
"Umiiyak ka ba? Scared already? Easy, easy... Sshhh, just pick up my option two and we're even. Atta girl, sshhh..." Pagkuwa'y humalakhak si Trent.
Hindi ko na tinapos pa ang susunod niyang sasabihin ng ako na mismo ang tumapos ng kanyang tawag. Pumikit ako ng ilang sandali habang ang mga kamay ko ay naihilamos ko sa aking mukha.
Nang tumayo na ako ay sakto namang pagpasok roon ni Hunter na nakatayo di kalayuan sa akin. Ibinaba niya ang hawak niyang brief case at tiningnan ako.
Kumalabog ang puso ko at pakiramdam ko ay lalo akong nanghina lalo na ng maalala ang option two ni Trent. Break his heart. Can I really do it? Can I really do that to you Hunter? Humakbang na sana ako palayo nang tumakbo siya patungo sa akin at yakapin ako sa aking likuran.
"I'm clueless any you're acting so cold towards me pero I want you to feel na andito lang ako parati sa tabi mo. Baby, please tell me what's going on.", Sabi niya pagkatapos ay ipinatong niya ang kanyang ulo sa aking balikat.
Kinagat ko ang labi ko ng alisin ko ang mga braso niyang nakapulipot sa aking beywang saka ko siya hinarap. Mabigat at malalim ang tinging ipinukol niya sa akin habang pinag-aaralan ang mukha ko.
Ngayon pa lang naiiyak na ako. I'm going to deal with option two. Break his heart... I don't have a choice.
"Anong problema?", Aniya.
"Pagod na ako."
"Okay, you should rest up."
"No, Hunter. Pagod na ako. Pagod na pagod na ako sa... Sa relasyong ito... L-Lets end t-this..."
"That's so unreasonable! Pwede bang sagutin mo ng tama ang lahat ng katanungan ko and please don't try to run away nor avoid me. Nagsasawa na rin ako at napapagod sa kakaintindi sayo. I sacrificed enough. Don't be so mean trying to break up with me. Please baby, don't try to do it. Gusto kong malaman kung anong problema but your just building a wall between us. Why so rude and heartless, Hailey?", He concluded.
Nagulat ako sa mga sinabi niya. "Nagsasawa at napapagod? Hunter hindi ko na alam ang gagawin ko dahil natatakot na ako. Bakit ba hinayaan ko ang sarili kong nahulog sayo? Loving you just put me in a dangerous situation. Naiipit na ako sa gulo niyo ni Trent. Walang nagpapatalo sa inyong dalawa. Parehas kayong nagba-backfire! I fear of loving you. Loving you is so dangerous."
Nagtama ang paningin naming dalawa. Humakbang siya palapit sa akin. Hindi ko na nagawa pang umatras palayo ng tumama ang likuran ko sa dingding. Ilang pulgada na lang ay magdidikit na rin ang aming katawan. Sinalubong ko ang mga mata niya. Titig na titig siya sa akin at makikita ko talaga ang galit na gumapang sa mukha niya.
How can I do this? I can't hurt him. I feel the ache deepens in my chest. Sobrang sakit non.
"So, you mean you don't wanna continue this relationship and just end it? Iiwan mo din ba ako gaya nila? Your going to break up with me? Yun ba ang gusto mong mangyari?", Mariin niyang sabi.
Nag-iwas ako ng tingin habang ang luha sa aking mga mata ah kusang bumagsak sa aking pisngi. Hindi ko alam ang isasagot sa kanya dahil windang pa rin ang utak ko at hindi ko iyon kayang sabihin mula sa bibig ko.
Pero kailangan... If option two will save my child then I don't have a choice...
"What if I said yes?", May diin din ang aking mga salita.
Muli kong sinalubong ang mga mata niya pero sumalubong lang sa akin ang pag-igting ng mga panga niya at ang lalong pagkakunot ng kanyang noo kahit pinangsisihan ko agad ang sinabi ko ay nanghihina lang ako.
"Call me selfish and lunatic but this time I really wanted to save myself from Trent, Hunter. If makikipaghiwalay ako sayo lulubayan niya na ako. Ayaw ko na ng ganito Hunter. Pagod na akong mapahamak at masangkot sa gulo niyong dalawa. He called me earlier and threat me again. He gave me option two. Kung hihiwalayan kita hindi na niya ako guguluhin pa. Call me scardy cat pero mas pipiliin ko ang option two."
Lalong napasandal ang likuran ko sa dingding ng mas idikit niya ang katawan niya sa akin. Rumagasa agad ang pagtambol ng puso ko. Iyon ang katotohanan. Matindi pa rin ang epekto niya sa akin. Pakiramdam ko nga ay kinakapos na ako ng hininga.
"You make me believe in forever. You make me believe in fairytales and happy endings. You make me believe in soul mates and destiny. You make me believe that you love me. You make me believe that we have happily ever after. You promise not to leave me..."
Gusto kong humagulgol sa mga sinabi niya. Agad akong na-guilty pero pinatatag ko ang puso ko. Kailangan maging bato ang puso ko ngayon. Pero ang katawan ko ay agad na sumusuko. Nangangatog na rin ang mga tuhod ko at ang bilis ng pintig ng puso ko.
Hindi ko nagawang mag-iwas ng tingin sa pagkakatitig niya dahil tila ba ako nahihipnotismo sa mga mata niya. Nagdikit narin ang mga ilong namin habang ang noo niya ay kusa niyang idinikit sa noo ko. Humigpit rin ang pagkakahawak ko sa suot niyang sleeves sa tapat ng dibdib niya.
Hinuli niya ang labi ko pero agad ko iyong iniwasan. Pumikit ako dahil ayaw kong makita ang mukha niya. Dahil sa ginawa kong nag-iwas, dumampi ang labi niya sa pisngi ko sa halip na sa aking labi.
"Bakit mo ba ito ginagawa sa akin? Your hurting me to much.", Bulong niya.
Nagsisi ako ng tingalain ko ang mukha niya. "Dahil ayaw ko ng maipit sa magulo mong mundo. I told you before that loving you is dangerous, right? That phrase was true. Dahil lagi akong nalalagay sa peligro at kung ang option lang na ito ang makakapagligtas sa akin then wala akong choice.", Umiiyak kong sabi.
Dumapo ang isang kamay ni Hunter sa mukha ko pababa sa aking labi. Hinawakan ng isa niyang daliri ang labi ko. Napalunok ako ng ilapit niyang muli ang mukha niya upang halikan ako. Pero saglit siyang huminto ng malapit ng magdikit ang mga labi namin.
"I don't want to lose you. I just can't. Ayaw ko yon, Hailey. Please don't leave me. Hindi ko kakayanin.", Bulong niya na may halong pagsusumamo.
Tuluyan na akong umiyak ng umiyak. Anong dapat kong gawin? Nahihirapan na ako sa sitwasyon. Ayaw ko din siyang mawala sa akin but I can't afford to lose my child. If I'm going to choose between the father and my baby, obvious naman na mas pipiliin ko ang anak ko. This is so hard.
"Hailey, mahal kita sobra-sobra."
Hinalikan niya ako ng tuluyan habang ang mga mata namin ay patuloy ang pagdaloy ng mga luha. Hinapit niya ang katawan ko patungo sa kanya at ikinulong ako sa pagitan ng kanyang mga bisig. Nanatili lang akong nakatayo samantalang abala siya sa paghalik sa labi ko.
"Hailey?", Tanong niya ng lumayo sa akin at punasan ang luha sa mga mata ko gamit ang palad niya.
Kinagat ko ang labi ko ng yumuko ako. Humagulgol na ako sa pag-iyak. Niyakap niya akong muli. Wala akong nagawa kundi ang ibaon ang mukha ko sa kanyang dibdib. Naramdaman ko rin ang paghalik niya sa aking buhok kasabay ng paghaplos niya sa aking likuran. Yumakap rin ako sa kanya.
"Hun..ter.. B-Buntis ako... I'm pregnant with your child. It's yours.. Your going to be a daddy.", Sabi ko sa nanginginig na boses.
Marahan niya akong naitulak palayo sa katawan niya upang hulihin ang mga mata ko. Hindi siya nakapagsalita pero bahid sa reaksyon ng mukha niya ang sobrang ligaya. Muli niya akong hinalikan pagkatapos ay binuhat niya ako pagkuwa'y agad din niyang ibinaba.
"Kaya ko gustong makipag-hiwalay sayo d-dahil sa baby. Hunter, natatakot ako para sa baby. Ayaw ko siyang mapahamak."
Bumuntung-hininga si Hunter ng bumaba ang paningin niya sa tiyan ko at lumipat ulit sa mukha ko. "I'm going to protect you and our baby. I'm going to be a father..."
Pinanood ko lang ang pag-ngiti niya. Ang pagsigaw niya habang tumatalon. Sobrang saya niya.
"Hailey..." Aniya habang pinupunasan ang luhang lumandas sa aking pisngi.
Inangat niya ang baba ko at muli akong hinalikan. Nanlalaki ang mga mata ko dahil biglaan yon. Uminit ang pisngi ko lalo na nang mas naging mainit at maalab ang paghalik niya sa akin ngayon. Itinutulak ko na nga siya palayo subalit mas lalo niya lang akong hinahatak padikit sa kanya.
Tumigil siya pagkatapos ng halik.
"Hindi ka na talaga makakatakas sa akin ngayon. You have my child now. Let me marry you, Hailey."
"Hunter.. No. Ayoko."
Nalaglag ang panga niya sa sinabi ko. Ang pag-reject ko sa inaalok niyang kasal.
"Hailey, but your pregnant! We have a baby!"
"How can I marry you and be with you with all these complications around us?"
"Do you really love me?" Tanong niya.
Tumango ako at ngumiti siya na halos mapunit na nga ang labi niya sa labis niyang pagkakangiti pagkuwa'y binalot niya ako ng isang mainit na yakap saka hinalikan ang noo ko. "Then I can't take NO for an answer. Kung kailangan kitang itali para lang makasal sa akin then I'm going to do it."
Napanganga ako sa tinuran niya. Seryoso ba talaga siya?
Kailangan ko bang sumigaw sa desisyon kong iyon. Hindi ko na sarili ang aking katawan ngayon. Kasama ko na ang anak ko.
"Can you tell me the details of your pregnancy? Ano yung mga gusto mong kainin? Uhm, what's the gender of the baby? Can we go shopping tomorrow to buy baby stuffs? Ugh, kailangan na natin ng renovation para sa room niya. Ano ang ipapangalan natin sa kanya?"
Bumagsak ang mga mata ko sa mukha niyang hindi magkadaugaga sa pagsasalita at pagpaplano sa future ng bata kahit na hindi pa siya naisilang sa mundo. Ngumuso siya sa akin at sinabihan akong tulungan siyang magplano.
"Hunter, the baby's a month and three weeks old kaya hindi ko pa alam ang gender niya pero kung magplano ka parang sigurado kang lalaki yung baby. Huwag kang masyadong exaggerated diyan."
Pinasadahan niya ako ng tingin. "How can you wear shorts? Baka lamigin kayo ni baby. Go change, cover yourself up.", Malamig niyang sinabi.
Natigilan ako at tiningnan siya. Parang kanina lang ang drama namin at umiiyak ngayon ang saya-saya na niya. Mukha na nga siyang lunatic.
"You're too exaggerating.", Napailing ako.
"Yes, I am. If hindi ka magpapalit I will undress you and cover you up. So, get change!", Nakataas ang kilay niyang utos sa akin.
"Hunter, your going over board."
"Stop that nonsense. Hailey, I'm going to ba a daddy!"
"Sorry...", Bigla kong sinabi.
Umiling siya. "No, ako dapat ang mag-sorry dragging you at my own mess up world."
"Sorry dahil muntik na akong makipag-hiwalay sayo just because I'm weak. Natatakot lang ako para sa anak natin kaya ko iyon nagawa."
"You know I won't let you leave me."
Iniwan ko siya sa living room dahil nagpalit ako ng jogging pants and jacket. Nang bumaba ako ay nadatnan ko si Hunter na busy sa pagtitipa sa laptop niya. Nang silipin ko kung ano ang niresearch niya ay bahagya akong natawa. 'All about the Baby' yun ang nasa tab niya. Nilingon niya ako ng marinig ang bungusngis ko.
"Don't lecture me. I'm going to be a great daddy."
"Just chill, okay."
Hindi siya kumibo patuloy lamang siya sa pag-scrolldown, pagtira ng keyboards at pagpindot ng mouse.
Ang sarap tuloy niyang sapakin sa pagiging OA niya masyado pero hindi ko na iyon naisaplano ng makita ko ang mapupungay niyang mga mata. Ngising-ngisi siya nang bumaling sa akin.
"I'm going to build up a basketball team.", Kumindat pa ang walanghiya!
Ngumisi din ako ng lapitan ko siya sa couch. Nang iangat niya ang mukha niya ay hinalikan ko siya habang nakatayo akong nakayuko sa kanya habang siya ay nanatiling nakaupo. Labis ang panlalaki ng mga mata niya sa ginawa ko.
Hinaplos niya ang buhok ko at naghuramentado ang buong sistema ko.
"Hailey, stop doing this. Your turning me on too much.", Aniya.
Tumawa ako sa sinabi niya.
"Your seducing me perfectly."
Tuluyan na akong lumayo sa kanya. "Hindi kaya. Diyan ka na nga. Pupunta na ako sa taas."
Narinig ko kung gaano kalutong ang pagtawa niya. Bumuntung-hininga na lang ako ng pumanhik ako sa kwarto ko.
___________