I dedicated it to her dahil isa siya sa mga patuloy na sumusoporta sa akin. Yung sobrang magagandang comments....nakakataba ng puso! Sa iba pang mga readers na patuloy na nagbabasa....I'll dedicate next chapters sa inyo!!!! SALAMAT!!!!!!
Chapter 14
KATH’S POV
Monday morning! Ang sarap ng tulog ko. Maaga ako nagising. Sa tuwing gigising ako dumiderecho muna ako sa weighing scale tapos sa salamin.
Tiningnan ko ang timbang ko. 100 lbs. Check! Kahit na puro fats ang kinain ko ng weekend hindi naman tumaas ang timabang ko. Buti na lang, kasi kung naging 101 lbs yan nako....mahihimatay ako. sunod akong pumunta sa salamin.
5 ................4....................3........................2................................1
Kath: OW NO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Napasigaw ako. There’s a big zit on my face!!!!
Patakbong umakyat si Ate Lorna, kasunod si Yaya Meding.
Lorna: Kathryn anong nangyari??? Alalang alala niyang sabi.
Kath: Look???????????????????? Sabay turo sa kung ano man ang nasa mukha ko.
They rolled their eyes.
Kath: Ate Lorna...anong gagawin ko???? Ano????
Lorna: Juskong bata ito...para pimples lang akala ko kung naano ka na.
Meding: Yaan mo yan, wag mong pansinin at lalaki yan lalo.
Kath: Wag pansinin??? Eh papansin siya eh.
Nagwawala na ako.
Kath: Aahahahahah....ayoko nito. Ayoko nito.
Lorna: Sige tiyang ako na ho ang bahala sa kanya.
Bumaba na rin si Yaya Meding.
Lumapit sa akin si Ate Lorna.
Kath: Ate Lorna, tumawag ka sa school sabihin mong hindi ako makakapasok. May sakit. May lagnat. Cancer basta sabihin mo hindi ako makakapasok!
Lorna: Kathryn Chandria....pimples lang yan. Patingin nga....parang may letter.
Kath: Anong pimples lang??? Sobrang nakakahiya to. Anong letter???
Lorna: Parang may letter D.
Kath: Nakuha mo pang magbiro??? Wahhhh.
Nakasubsob ako ng may kumatok.
Si Daddy!!!
Nagliwanag ang mata ko.
Kath: Dad....paiyak akong yumakap sa kanya.
Dad: Ang aga aga anong sinisimangot ng prinsesa ko???
Kath: Look???? Naiiyak pa ri ako.
Biglang tumawa ng malakas si Daddy. Sumimangot ako.
Kath: Daddy naman eh, masama na nga yung loob ko, tinatawanan mo pa.
Daddy: Sobrang liit lang niyan para iyakan mo.
I stomped my feet.
Kath: Pero Dad, nakakahiya..makikita nila “KATHRYN BERNARDO”...pimple queen!! NO WAY!!!
Dad: Halika ka nga dito.....
Umupo kami sa kama.
Niyakap niya ako.
Dad: Anak, kahit ilang pimples pa ang tumubo diyan..you’re still the most beautiful princess for Daddy.
Kath: Such a biased compliment DAD.
And we both laugh. Sobrang miss ko si Daddy. Kakauwi lang niya from Abroad, ngayon naman aalis na ulit siya. Dumaan lang daw siya to check kung anong lagay ko. Minsan parang ang sarap magrebelde pero I promised mom na, I will understand Daddy. I will love him unconditionally. Kahit wala siyang masyadong time. Dad never fails to let me feel na mahal niya ako. I love my Dad so much.
After magpaalam ni Dad, dumirecho na ako sa kusina. Walang ano anoy natapig ko ang mug na nakapatong sa mesa. Shocks! It’s Dad’s coffee. Natapunan ako ng kape sa damit. NO!!!!
Dali dali akong umakyat. Mabilis kong hinubad ang damit ko, pero dahil masyadong marami, umalingasaw na sa buong kwarto ang amoy ng kape.
Naramdaman ko ang kinatatakot ko. Napahawak ako sa tiyan ko.
Kath: Ate Lorna!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Pigil pigil ang paghinga pumasok ako sa banyo.
Lorna: Kath....ano okay ka lang????
Nasa labas siya ng pintuan ng CR.
Kath: Awwwwww...ang sakit....
Masakit talaga ang tiyan ko. Hindi ko na kaya....at alasdsfdaslfkls kjdgjkadsfgdhjhjhkhjkhjkh...!!!@#$^$#
Success! Sobra akong pinagpawisan. Grabe ang kape talaga.
Hindi ako lumabas ng banyo hangga’t hindi nawawala ang amoy ng kapeng humalo sa hangin.
Lorna: Kath..okay na wala na ang amoy.
Pagkasabi niya’y lumbas ako ng banyo. Ang swerte naman ng araw na to. Grabe! Una pimples tapos yung coffee??? Eeeeeeeeeeeeee
SETTING: GREEN PARK MONTESSORI
I am wearing my favorite rayban shades. Hindi dahil puporma ako kundi para matakpan ang pimples na one cenimiter ang layo mula sa mata ko. Nakakainis. Late ako. Nalate ako dahil sa pagrerebulusyon ng tiyan ko dahil sa kasuklam suklam na kapeng yon. Siguro pag nalaman ng kahit na sino yon dito sa School bawas ang hotness ko. NO WAY!
Naguumpisa na ang klase ng dumating ako. nagsorry ako sa teacher at umupo na sa upuan ko. Ngayon ko lang nalaman ang feeling nang pinagtitinginan hindi dahil nagagandahan kundi ngayon nahihiwagaan sila. Ayaw ko kasing hubarin ang shades ko.
Nakita kong nakatingin si Dj sakin, sabay magbubulungan sila ni Anthony. Sige kwento pa Padilla, kung hindi dahil sa kung ano-anong pinakain mo sakin hindi naman tutubo ang monster na to sa mukha ko. Ano to souvenier???
Natapos na ang klase. Nagtext sakin si Julia na namgkita daw kami sa tambayan.
“Sorry meron akong gagawin sa library” reply ko.
Alam kong pagtatawanan nila ako dahil sa pimples na to kaya hindi muna ako magpapakita sa kanila. Hindi pala punta ang mga iyon sa library, annoying daw kasi ang librarian na konting kibot daw ay naka “SHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHHH” na kaagad. Knowing them???? Dito ligtas ako.
Nagpunta ako sa library. Doon hinubad ko ang shades. Kumuha ako ng isang librong pwede kong itakip sa mukha ko. Kunwari nagbabasa.
Nagulat ako ng may umupo sa katapat na upuan.
Si Daniel.
Sumubsob ako sa libro.
Dj: Ano bang meron sayo??? May sakit ka??
Umiling ako. hindi ko siya tinitingnan.
Dj: Ano bang meron?? Hinawakan niya ang libro at kinuha yon.
Yumuko ako.
Dj: Sus....pimples lang? Nagkakaganyan ka???
Tumingin ako sa kanya.
Kath: Eh kasi..nakakahiya.
Tumawa siya ng marahan.
Dj: Akala naman neto nakakamatay ang pimples. Napa concious mo.
Kath: Basta ayoko nito. Sumimangot ako.
Dj: Hindi nakakabawas ng ganda ang pimples don’t worry.
Ngumiti ako.
Dj: O ayan ngumiti ka din. Masabihan lang ng maganda, masaya na. Ang babaw talaga.
Kath: Sira ka!
Sabay nagtawanan kami.
From that nagsimula na ang pagkakaibigan between DJ and I. Library ang sikreto naming hideout. Hindi pala punta ang CHARMS at wala rin masyadong varsity team na nagagawi.
Minsan nga nasa kabilang shelves siya at ako naman sa kabila. Nagkukulitan lang. Minsan nga nagulat pa ko ng pagkuha ko ng isang libro biglang bumungad ang mukha niya. Hindi ko maimagine kung walang Dj na nagexist sa buhay ko..magiging kasing exciting kaya nito?
Nagkasundo kaming hindi ipaalam sa mga Friends namin na magkaibigan kami. MAGKAIBIGAN, inuulit ko. Sa loob nang classroom ayun casual lang din.
First practice game ng mga basketball team. Team ni Deigo vs. Team ni Enrique. Kahit practice game lang ito, pinanood talaga namin.
Bago ako pumunta sa covered court nakita kong may nakaipit na maliit na papel sa locker ko. Ngumiti ako.
Kamahalan,
Manood ka ng game huh. Tingnan mo ang bangis ko!! Buwahahahah
Super gwapong DJ
Nakakatawa talaga ang taong to. Hindi na nawala sa kanya ang pagtawag saki ng kamahalan o kaya mahal na prinsesa. Kasama ko ang buong CHARMS, papunta na kami sa covered court.
Yen: Gurl, bakit parang hindi ka na namin masyadong nakakasama?? Namimiss ka na namin.
Kath: Ah eh medyo busy na alam niyo naman sa section namin.
Kiray: Busy...dati rati naman busy ka rin. Hmmmmm baka may boyfriend ka na huh???
Nagulat ako.
Kath: Ako??? Wala noh.
Julia: Kathryn...baka naman may inililihim ka na samin huh!
Napayuko ako.
Kath: Wala.
Yen: Rule #2...walang secret remember?? Especially when it comes to lovelife!
Tumango ako.
Kath: Hindi ko naman nakakalimutan. Ano ba kayo???
Julia: Tigilan na nga natin si Kath, of all people? Si Kathryn pa ba ang pagdudahan. We’re sorry Kath. Sabay ngumiti.
Parang naguiguilty na ko grabe.
Narating na namin ang covered court. Nakita ko na sila Enrique at ang grupo nila Diego. Nakita ko na rin si Dj. Napangiti ako. Nakatingin rin siya sa gawi namin.
Nagulat ako ng kalabitin ako ni Yen.
Yen: Gurl, kinakawayan ka ni Enrique...kinikilig siya.
Hindi ko napansin iyon. Para hindi sila makahalata na si Dj ang tinitingnan ko, I waved back to Enrique na lang.
Umupo na kami. Nakita kong palapit si Enrique. Dati rati paglumalapit siya, ako na ang hindi mapakali, ngayon parang gusto kong magkaron ng butas sa lupa at mahulog si Enrique don.
Ngumiti ako ng peke.
Enrique: Kath, tong game na to para sayo.
Kath: Sa-salamat.
Sabay hinawakan niya ang buhok ko. Tiningnan ko si Enrique sa mukha. Gusto kong kalampagin ang puso ko, asan na ang feelings ko para sa lalaking to??? Ano bang nagustuhan ko sa kanya dati?? Bakit parang ngayon hindi ko na mahanap yung feelings na yon?? Bakit parang natatawa na lang ako sa tuwing naiisip kong nagustuhan ko siya. Si Enrique na iniwan ang 2 years niyang girlfriend para sa iba? Si Enrique na walang ginawa kundi magyabang? Bakit? Bakit ako nainlvoe sayo dati????
Hinawakan niya ang baba ko.
Enrique: Wag mo nga akong titigan ng ganyan. Lalo akong naiinlove sayo eh.
Gusto kong ubuhin sa sinabi niya. Walang epek. May kilala kasi akong lalaki na kahit hindi bumanat, kahi waley ang sinasabi niya, kinikilig pa rin ako. Peer pressure lang ba kaya nagustuhan kita? Bakit ngayon ko lang nakikita na kahit ikaw pa ang sikat sa buong school na to eh, may isang lalaki paring nangunguna sayo sa puso ko.
Julia: Kath...grabe huh. Kakakilig. Sabay siniko niya ako. Don lang ako natauhan. Bumalik na si Enrique sa pwesto nila.
Yen: Grabe huh....kaw na gurl. Alam mo bang halos lahat na ata nagaabang na aminin niyo ni
Enrique ang relasyon niyo????
Nagulat ako.
Kath: Huh?? Anong relasyon????
Kiray: Sa mga titig na ganon Kath, walang relasyon???
Umiling ako.
Nagtawanan sila.
Naguumpisa na ang laro. Nakina Enrique ang bola. Bantay niya si Dj.
Kiray: Papa Enrique galingan mo!!!
Nakuha ni Dj ang bola.
May narining akong naghiyawan. Di ko alam na marami ka palang fans Mr. Daniel Padilla. Buti na lang at napigilan ko ang damdamin ko kundi isa rin ako sa mga humiyaw ng makuha ni Dj ang bola. Go DJ! GO!
Kiray: Nakakainis naman kasi, bakit magkalaban pa sila.
Yen: Syempre don tayo kay Enrique.
Julia: Sorry guys, kay Diego ako.
Kiray: Wathever Juls.
Nakay Dj ang bola.
Kath: Shoot please...shoot. pabuulong kong sabi.
Kiray: Ano kath? Shoot??? Kanino ka ba??
Nagulat ako.
Kath: Ano????
Kiray: Anong shoot?? Kina Diego ka rin? Eh diba dapat...
I cut her.
Kath: Ang sabi ko shet...shit kasi naagaw yung bola!
Kiray: Ahhhhh akala ko shoot.
Yen: Kiray tigilan mo nga si Kath. Syempre kay Enrique yan. Sabay ngiti si Yen sa akin.
Tumingin sa gawi namin si Dj. Nakangiti. Gusto ko mang mag smiles back, nakatingin na ang buong CHARMs sa akin. Nagkibit balikat na lang ako. Maangmaangan.
Hawak ni Dj ang bola. Tumatakbo siya. Nagdrdribble. Humarang si Enriuque. OMG hindi ko alam kung bakit parng may tensyon. Ihinagis ni Dj ang bola, at bigla siyang bumagsak sa lupa. Pinatid siya ni Enrique????? Namilipit sa sakit si Dj. Napatayo ako.
Gusto kong takbuhin si Dj. Sobrang daming tao sa court. Lahat sila natulala sa nangyari. Nakita kong patakbong inalalayan ni Sab si DJ.
Kiray: Epal Sab Alert!!!!
Umupo na lang ako. SELOS. Yun ba ang tawag sa nararamdaman ko??? nakita kong inupo si Dj sa bench. Nag thumbs pa siya, para ipaalam na okay siya. Nakahinga ako ng maluwag.
Grabe. Practice Game pa lang to huh.....Pagkalipas ng ilang minuto, tinuloy na rin ang game. Hindi na halos makashoot ang grupo ni Diego. Bantay sarado kasi si Diego kay Enrique. Lumalamang na sila.
Yen: Sabi ko na nga ba, sila ang mananalo eh. Pilya nitong sabi.
Tapos na ang game. Panalo sila Enrique. Nakangiting lumapit ito sa akin. Gusto ko siyang tadyakan. Iganti man lang si DJ sa ginawa niya. From Enrique’s back nakita kong naglalakad si Dj papuntng locker. Nakayuko ito. Inaalalayan siya ni Anthony at ni Diego.
Enrique: So ano ang premyo ko???
Konyat gusto mo???
Kath: Ahm...libre kita ng fishball???
Naningkit ang mata ni Enrique.
Kiray: Ito talagang si Kath, sobrang joker. Sabay akbay.
Sorry may kilala kasi akong lalaki na fishball lang ang katapat eh.
Kath: Ahh..oo..joke.
Yen: So san tayo? I’ll text Aaron na lang din.
Enrique: My place?? Sama ka huh.
Kath: Dadaan na muna ako sa library huh. Then magpapahatid na lang ako sa driver ko sa inyo. Pwede ba yun??
Julia: Library na naman??? Kath nagiging bookworm ka na?
Nagtawanan sila.
Enrique: Sige, pero bilisan mo huh.
Tumango ako.
Bumalik na kami sa classroom. I wrote a note for DJ.
Mr.K,
Dahil naging goodboy ka, may premyo sayo ang prinsesa!!
Kathryn
Inabot ko ang letter kay Anthony.
Kath: Pakibigay huh...
Tumango lang ito. Kasalukuyang nasa clinic kasi si DJ. Nilalagyan ng bandage ang pilya niya. Sabi ni Anthony hindi naman daw ganoon kalala.
Hindi pa tumutunog ang bell, dahil wala naman kaming teacher lumabas na ako. Nagtago ako sa guardhouse para hindi ako makita ng kahit na sino.
Guard: Ma’am wala pa ho ang sundo niyo.
Kath: Huh??? Eh...oo nga eh...
Guard: Tatawagin na lang ho namin kayo mam pag narito na po. Mainit po rito.
Kath: Okay lang manong.
Ilang saglit lang ay dumating na rin ang sundo ko. Nagtext sakin si Dj na naroon na siya.
Papunta kami sa isang kainan. Itretreat ko siya ng kwekkwek. Sa labas kasi ng school walang mga ganoong pagkain kaya pumupunta pa kami sa isang labas ng isang public school.
Nakita kong nasa labas ng kotse si DJ. Bumababa na rin ako.
Kath: Kamusta ka?? Ipapakita pa ang bangis huh... inaasar ko siya.
Dj: Naisahan kasi ako ng BOYFRIEND mo eh.
Sinimangutan ko siya.
Kath: Di ko boyfriend yon no.
Ngumiti siya.
Kath: So tara?? My treat.
Dj: Grabe naman sa yaman mong yan, kwekkwek lang?????
Kath: Bakit?? Ikaw din naman huh..
Dj: So gumaganti ka???
Kath: Hindi no. Kung ayaw mo eh di wag. Kaw na nga tong ililibre eh.
Dj: Ang sensitive mo naman your highness!! sabay pisil sa ilong ko.
Kath: Che!
Hindi ko maimagine na ako? Si Kathryn Chandria Bernardo eh mahilig na ngayon sa mga street foods?? Minsan nga nagpapabili pa ako kay Ate Lorns ng kwekkwek eh. Hindi ko alam kung anong inienjoy ko bukod sa lasa....siguro yung......memories nitong kasama.
Sa tuwing naiistress ako. Pressured. Ayun kwekkwek lang ang katapat.
DANIEL’S POV
Hindi ko alam kung dapat akong magpasalamat dahil close na kami ng kamahalan ngayon. Mas close kami, mas nahuhulog ang loob ko sa kanya. Alam ko namang may iba siyang gusto. Hindi ako ang tipo niya. Mas gusto niya at ng mga kaibigan niya yung MAS SIKAT. Ang hirap pala ng ganitong sitwasyon...yung walang kang right sa kanya. Hindi man niya ipaalam sa mga kaibigan niyang kaibigan niya rin ako, pero bakit nakokontento na ako? Siguro meron kasing takot akong nararamdaman yun yung posibilidad na mawala siya sa akin.
Naalala ko pa nga yung usapan namin sa library noon.
Dj: So tapos na ang pagpapanggap?
Nakangiti siya. Iniisip kong excited siya kasi makakabalik na siya sa buhay niya. Wala na siyang pananagutan sa akin.
Dj: So, back to normal??
Napayuko siya.
Kath: Kaw! Kaw bahala.
Dj: Frends????
Tumingin siya sa akin.
Kath: O sige. Pero..........
Hindi ko na siya pinatapos. Parang naiisip ko na ang sasabihin niya na ayaw niyang malaman ng mga kabarkada niya ang tungkol dito.
So ako na ang nagsalita.
Dj: Wag natin tong ipapalam kahit kanino. Friends tayo per ayokong may makakaalam nito.
Tumngin siya sa akin.
Kath: o-okay.
Tapos yumuko. Kinuha niya ang bag niya at umalis.
Naiisip ko non...gusto ko sanang sabihin na .....pwede ba nating totohanin na lang kamahalan??? Sana tayo na lang.
Kath’s POV
Kath: Anong iniisip mo jan?? Parang tulala ka ata???
Dj: Ahh wala. Naisip ko lang...kung bakit....
Kath: Bakit???...
Dj: Bakit ayaw mo sa kape???? Sabay tawa.
Kath: Hanggang ngayon issue parin??? Basta. Iniwas ko ang tingin.
Dj: uiiiiiiii..sabihin mo na diba friends tayo??
Kath: Pag handa na ako. At pag hindi ka na mahilig mangasar.
Dj: eto naman...
Kath: Gusto mong maligo ng palamig??
Dj: Manong oh..sabay tago sa likod ng tindero.
Bakit pag kasama ko ang lalaking to, puro tawa lang ang ginawa ko? hindi ko na maitatago ang feelings ko sobra. Bakit kasi hindi na lang natin tinotoo huh Dj???
Naalaka ko yung paguusap namin sa library. Nasaktan ako ng sobra. Sabi kasi niya wag daming ipaalam sa iba. Bakit?? Dj? Bakit hindi pwede? Nahihiya ka bang maging kaibigan ako? Gusto ko lang naman na makilala mo ang friends ko para tigilan na nila ako kay Enrique. Bakit hindi mo ako pinagbigyan magsalita?? Bakit??
LAUREN & MONIQUE:
Lauren: Is that Kathryn Bernardo????
Nasa loob ng sasakyan.
Monique: Where???
Tinuro ni Lauren ang babaeng nakauniform na kumakain ng kwekkwek.
Lauren: Kuya, stop the car. There oh...look...si Kathryn yan!
Monique: Knowing Kathryn Bernardo??? Hindi yon pupunta sa ganitong lugar no. Look nakakadiri dito.
Lauren: Pero uniform natin yon. Tapos look at that guy na kasama niya.
Monique: He looks like...Daniel??
Lauren: Sila ba yan??
Monique: Yeah....pero kumain ng something like that??? I don’t know.
Lauren: whatever! Kuya tara na nga.
....KONTRABIDA ALERT! KONTRABIDA ALERT!!!.....sorry kung natagalan sa pag-update!!! BLANKO kasi ang isip ko last weekend!