Return of the Unknown Power...

Bởi redeeagle

2K 75 1

The aftermath of the adventure of Class Zulu, dealing with the Pellington Clan preventing them to stop devour... Xem Thêm

•2•
•3•
•4•
•5•
•6•
•7•
•8•
•9•
•10•
•11•
•12•
•13•
•14•
•15•
•16•
•17•
•18•
•19•
•20•
•21•
•22•
•23•
•24•
•25.1•
•25.2•
•26 •
•27•
•28•
•29•
•30•

•1•

600 8 0
Bởi redeeagle

5 years ago

'Pa , Huwag mo akong iwan' nais kong sabihin ang mga salitang iyon... 'Pa I love you...' Pero nasaan siya? Wala na eh... Hindi man lang nagpaalam... Hutas naman ohh...

"Cipher , Tama na ililibing na siya." wika ni Lolo. Pinunasan ko ang mga luha sa aking mata.

Pa gagawin ko yung huli mong habilin sa akin. Iingatan ko yung sarili ko. Magtatago ako. Wala akong paniniwalaan kundi ikaw at si Lolo lang.

***

(Present)

Darren's P.O.V.

"Anong nangyayari?" tanong ko sa mga nagkakagulong mga bata...

Yumuko siya. "Sir , yung buwan po" at umalis na siya , nagmamadali siyang lumabas...

"Darren" tiningnan ko si Kendra..

"She comes unexpected,

She will stop the started wrath,

Her power will be the light ,

And the rival will be her wings..

She will find where she is..

And take the path that destined to be.

But the dark will take her down." wika niya...

"Darren the prophecy , her power... Showed"

Wika ni Kendra at tumingin kami sa buwan... Walang pagbabago sa hugis nito , full moon ito at ang laki laki pero.. Ang kulay nito. Kulay purple

"We need to find her.."

***

"CIPHER!!!"

Bumangon ako mula sa aking pagkakahiga at lumabas ng kwarto.

"Bakit ba tita?" galit kong wika..

Pumunta siya sa harapan ko at...

"ARAY!!! Tita naman eh!"

"Wala kang galang huh!"

"Sorry na po" wika ko habang kinakamot ang ulo ko.

Bakit ba lagi nalang ganito ang senaryo? Haist, bat di na kasi ako nadala..

"Tawag ka ng pinsan mo... "napakunot ako sa sinabi niya. Sino naman kaya iyon?

"Sino po?"

"Hello Cipher.. na decode mo na ba yung Ciphers?" wika niya with matching salute...

Kumunot ako " Ang korni mo kuya..."

"Korni ba ako? Ebat tuma-tawa si Tita?"

Tiningnan ko si Tita. "Eh bakit totoo naman huh? Ciphers , code naman iyon huh?"

"Heh!! Ohh... Bakit ka naman nandirito huh? Himala ata.." panimula ko. Nagulat ako ng naging seryoso yung mukha niya...

Sa pagkakataong ito, alam ko na iyan na naman ang sasabihin niya sakin... Samin.

"Bakit ba ayaw mong sumama sa akin at--" pinutol ko ito. Nagpunta lang siya para doon? Ilang beses na niya akong kinukulit tungkol doon... Simula ng , mawala si Papa.

"Ayaw ko. I know I am not belong in this world but hindi naman masama na mag migrate dito huh? At isa pa... Iyon lang ang huling habilin sa akin ni ni Papa. Kuya Aeiou , patawad pero sana ito na yung huling pagpunta mo dito... Mapanganib sa mundo natin." mahaba kong litanya.

"Kaya nga kailangan kita , natatandaan mo? Alone you are smart..."

"Together we are brilliant.." wika ng isang matanda sa aming likuran.

"Lolo..." napatayo ako upang magmano , pero si kuya ay wala man lang ginawa... Nakaupo lang siya. "Hoy kuya wala ka bang gagawin? Hindi ka ba magmamano?"

Tumingin siya sa akin , kay Lolo. "Simula noong namatay ang mga magulang natin.. Ang iyong ama at ang mga magulang ko ay hindi ko na siya tinuring na Lolo , dahil wala man lang siyang nagawa... Nandoroon siya pero wala man Lang siyang ginawang kahit ano." tumayo siya at pumunta sa pintuan. Lumingon siya sa akin. "Cipher eto ang tandaan mo, lumabas na ang aura niya kailangan na natin siyang mahanap."

"Kayo lang huwag niyo akong idamay" and with that ay tuluyan na siyang umalis.

***

"ARRGG!!!" sigaw ko habang ang unan ay inilagay ko sa mukha ko.

Bumangon ako. Bakit kailangan pa niyang sabihin iyon sa akin?, tumingin ako sa bintana namin. Matindi ang sikat ng araw pero kakaiba para sa akin ang nilalabas nitong init , kung sa normal na tao init ang nararamdaman , ito ay para sa amin ay nakakaramdam ako ng kaunting panghihina.. Na para bang may humihigop sa buo kong lakas. So? Totoo kaya yung sinabi ng korni kong pinsan? At bakit ba niya ko pinipilit pumunta doon? Sasama ko kung maraming gwapo doon!!! Hahaha joke lang..

***

"Lo , Tita , Alis na po ako!"

"Sige apo ingat ka.."

Bago ko pumunta sa school ay huminto muna ako sa bahay nila Sphiler , si Sphiler ay isa kong matalik na kaibigan , nagkakilala kami noong highschool at napag-alamang iisa lang kami ng Barangay.

"Si Sphiler po?" wika ko sa Mama niya. Nagtaka ako sa mukha ng ina niya.

"Tita may nangyari po ba kay Sphiler?"

"Ano kasi... Hindi maganda ang pakiramdam niya kagabi kaya mapagdesisyunan---"

"Ma , Alis na ... Oh Cipher nandiyan ka na pala!.. Ma , Alis na po ako ingat kayo diyan sa bahay huh!" masayang bati ni Sphiler sa akin at pamamaalam sa ina niya.

"Ikaw... Ikaw Sphiler ang mag-ingat" puno ng pag-aalala ang tinig ng kanyang ina noong binanggit niya ang mga katagang iyob.

Napakunot ako dahil sa mga katagang iyon. Bakit sobrang seryoso ng nanay niya hindi naman ganoon iyon palagi huh?

"Sphiler... Hindi daw maganda yung lagay mo kagabi..." panimula ko ng topic

"Huh? Ahh oo nahihilo ako at feeling sinusunog ako..." at sa pagtingin ko sa mga mata niya , napaurong ako... Namamalikmata lang ba ako o talagang nagliwanag ang mga ito? At yung pupil niya nag-iba ng kulay , anong kulay? Ewan masyadong mabilis ang pangyayari.

"Hey Cipher , are you okay?" pagtatanong niya dahil napahinto ako sa paglalakad.

Imbis na sumagot ay tiningnan ko siya ng maigi mula sa kanyang mata , tiningnan ko siya ng malalim... At unti unti kong naramdaman ang bagay na iyon , bagay na matagal ko ng hindi nararamdaman , isang malakas na pwersa , katulad ng Kay Kuya Aeiou.

Umiling ako "Wala Tara na at baka malate pa tayo." at hinila ko siya para tumakbo sa dyip.

Isa lang ang alam ko. She's one of us. She is a mutant.

***

Hindi mawala sa isipan ko ang mga bagay na iyon... Tumingin ako sa bintana.

Isang babae , isang babaeng naka cloak ang nakatingin sa akin... Puti.. Puting pupil. Napatayo ako sa gulat.

"Is there any problem Cipher?" wika ng aming guro.

"May i go to C.R.?"

"Yes you may." at pagkasabi niya noon ay agad agad akong tumakbo..

"Pher san ka pupunta?" hindi ko siya sinagot at lumabas na ng silid na iyon. Taliwas sa sinabi ko sa aming guro ay hindi ako pumunta sa c.r. bagkus ay dumiretso ako sa gawing iyon kung saan ko nakita ang babaeng iyon.

"Mystica?" ngumiti siya.. At tinaggal ang hood sa kanyang ulo.

"Masyado na ba akong Famous at nakilala ako ng mga mutant ngayon? Anyways kung kilala mo ako , ade kilala mo rin si Agata?"

Agata? I think i hear that name somewhere , san nga ba?

"She's , she's my cousin." napatingin ako sa likuran... Sphiler? Sinunda niya ko? Pero bakit di ko mnaramdaman ang presensya niya? And... Kung sini man ang Agata na iyon ay pinsan niya raw the heck? Is she really one of us?

"Who are you? Why do you know her? What happen to her?" nagbago ang tinig niya, napuno ito ng kuryusidad, kung sino man ang taong yun ay tiyak napakahalaga nito sa kaibigan ko.

And wait... Agata? Agata! Yes i remember her , may dalawa siyang uri ng dugo, ang kabutihan at kasamaan... They say they are special but some says may sumpa siya , sumpang kailan man ay hindi na makokontra , kapalit ng dugong iyon ay ang pagiging immortal dahil ang dugo niya ay kayang magpagaling... At dahil doon mahirap siyang patayin... Minsan na siyang naging masama pero ngayon ay nawawala siya? Iyon ang sabi sa akin ni Kuya Aeiou.

Lumapit si Mystica kay Sphiler at hinawakan ito.

"You are the light and she is the darkness,

You are opposite but you are not rivals ,

The dark will be the shade and the light must hide,

Because the light is near to fade"

Paggkatapos niyang sabihin ang mga katagang iyon ay ngumiti siya at parang nag-usap ang dalawa gamit ang mga mata nila. "Sa tingin ko ay alam mo na ang pinupunto ko , you must hide or else you'll be dead " at tiningnan niya ako. "Help her dear" at umalis na siya.

What? Ang gulo niya. Ano na ba talaga ang nangyayari at marmaing mutant ang nakikita ko.

***

Chapter 1

Đọc tiếp

Bạn Cũng Sẽ Thích

1.5M 101K 33
When an unlikely group comprising of a photographer, writer, musician, artist, and poet band together for a documentary film project, anything can ha...