GLAIZA'S POV
Flashback
"Bitawan mo ko! Aba malay ko bang naglolo-" hindi na niya ako pinatapos na magsalita dahil agad niya akong hinatak at hinalikan ako..
Hindi ko alam kung ano ang pumasok sa isip ng babaeng to. Agad kong inilayo ang sarili ko sa kanya, dahil bigla akong nag-init.
"WHAT THE HELL?!" Bigla na lang akong napasigaw dahil sa inasal niya. Bakit ba kasi niya ako kailangan halikan? Aaminin kahit papaano nagustuhan ko., pero kasi galit ako sa kanya. Kaya huwag niya akong bigyan ng mga ganyang galawan.
"HAHAHAHA! You're so cute.. It just a friendly kiss Glaiza." What? FRIENDLY KISS? SA LABI TALAGA?
"Ganyan ba lahat ng friendly kiss mo? Sa labi mo hinahalikan? Ha! Patawa! Alam mo ikaw, umalis ka na. Aalis na rin ako." Narinig ko lang siyang tumawa. Ano bang nakakatawa sa sinabi ko? Baliw talaga ang babaeng to.. Uminom muna ako ng tubig bago ako lumabas sa unit ni Chynna. Nasa likod ko lang pla si Rhian.
"Glaiza, sorry na" she said.
"Ok" tipid na sagot ko sa kanya. Nawala na talaga ang mood ko. I like the thing that she's here, pero may part sa akin na ayoko.
Sa hindi ko inaasahan, bigla siyang nag back hug sa akin.
"Please Glaiza, forgive me. I didn't mean it. Bigla na lang akong hinalikan ni Jason at nagulat ako kaya hindi ako nakareact. Alam ko naman na naiinis ka kasi fiancee kita, kahit na palabas lang lahat. Kaya Glaiza sorry na. Uwi ka na sa bahay." Napapikit na lang ako sa mga sinabi niya. Huminga ng malalim para mawala ang bigat ng loob.
"Ok fine. Sige na. Ok na tayo ok?" I said.
"Talaga?" Para siyang bata kung magtanong.
"Oo nga. Sige na kain na natin tong niluto mo. Siguraduhin mo lang na tama ang lasa nito" pagbibiro ko sa kanya. Wala lang gusto ko lang siyang asarin. Hahaha.
Medyo gumaan na din ang loob ko. Kahit papaano ok na kami ni Rhian. Nakakatampo lang kasi talaga. Pero hayaan na tapos na yun eh.
"Nga pala. Next week may outing kaming mga teachers dun sa university na pinagtuturuan ko dati. And I want you to come. Maybe tag Sally with you or kahit sinong gusto mo." I said.
"Sige, I'll call Sally and..." Hindi natuloy yung karugtong ng sasabihin niya dahil may biglang tumawag sa kanya.
"Hello Jase?" Hays! Kababati lang, may tipaklong nanaman.
"Uhmmm. I can't I'm with Glaiza kasi eh. Sorry. Maybe next time ok? Bye" she's with me raw. Tse! Pero sa inner side ko, kinikilig ako. Siguro niyayaya nung tipaklong na yun si Rhian, pero hindi pumayag si Rhian, because she's with me. Mwehehehehe.
"Oh bakit siya napatawag? Sana sumama ka na lang"
"Seryoso Glaiza? Paano ako sasama sa kanya, eh gusto kitang kasama!" What did she said? Gusto niya ako makasama?
"Wh-whatever" taray mode muna ako.
"Hays! Kababati lang, iba nanaman ang angas mo! Basta kahit san ka magpunta, sasama ako! Hindi muna ako papasok sa coffee shop. Gusto kong makabawi sayo"
"You don't have to. Marami akong aasikasuhin sa office, marami rin akong meetings today, mababagot ka lang"
"Pero pleasee.." Para talaga tong bata. Ano bang meron sa kanya ngayon? Ok na nga kami eh.
"Rhian, drop it ok. After ko sa work lalabas na lang tayo. Basta huwag ka na lang sumama" pagkukumbinsi ko sa kanya. At mukhang ayos lang sa kanya.
"Ok sige. Basta ako mamimili ng place"
"Fine. Sige na halika na ihahatid na kita sa coffee shop. Sayang naman ang binabayad ko sayo dun kung umaabsent ka lang"
"Pasensya naman daw po BOSS! Tsaka hindi ko naman kasalanan kung may balak akong absent ngayon"
"At sino ang may kasalanan?" Tanong ko.
"Malamang ikaw! Arte arte mo kasi! Kung sinagot mo lang mga tawag at text ko, edi sana tapos na tong pagtatalo natin. Alam mo ba halos kabahan ako kagabi dahil hinanap ka sa akin ng dad mo, tapos hindi ka pa umuwi. Ayun tanong ng tanong!" So ngayon galit na siya.
"So ako pa ngayon ang maarte? Tsk! Alam mo, tara na. At may TRABAHO PA TAYONG KAILANGAN ASIKASUHIN!"
"Fine!" Tsk! Pasalamat ka mahal kita, kung hindi pinektusan na kita.
Sabay kaming umalis sa unit ni Chynna, pero naghugas muna ako ng plato, baka sakalin ako ng bestfriend ko kapag nakita niyang may dumi sa unit niya. Malinis na tao pa man din yun.
"Ihahatid na kita sa coffee shop"Sabi ko sa kanya ng makasakay kami sa kotse ko.
"Yeah. Wala naman akong magagawa eh" she said.
"Talagang wala." Hindi na siya sumagot at nakatingin na lang sa tanawin.
Ilang sandali lang nakarating na kami sa shop.
"Pick me up at 6:30pm! Huwag kang malalate ah" Rhian said, tsk naging bossy naman na siya.
"Fine. Just go ahead. Mauna na ako. Bye!" Agad kong inistart ang engine ko at umalis na.
Pagkarating ko sa office, agad kong pinuntahan si Alchris.
"Good Morning Ms.CEO. What can I do for you?" Nakangisi ito, so alam niya ang ipinunta ko.
"Anong maganda sa morning Mr.COO?"
"I guess you are. Blooming ka ngayon sis! Ano musta ang experience?" Anong experience ang pinagsasabi nito?
"Anong experience?" Tanong ko sa kanya.
"You and Rhian, lalo na't solo niyo ang unit ni payat, so imposibleng you know." Bigla naman nag init ang mukha ko. Oo may nangyari, pero halik lang. Halik na FRIENDLY KISS LANG.
"Wa-wala! Pero teka! Bakit mo sinabi kay Rhian kung asan ako. Sayo ko lang sinabi diba?" Hay naku Alchris! Kapatid kita pero masasapak talaga kita.
"Eh anong magagawa ko, mapilit eh. Naawa naman ako sa magiging sister-in-law ko nuh. Hindi ako ganun cha!"
"Hayss! Oo na. Sige na. Magtrabaho na tayo. Ililibre mo ko ng lunch mamaya"
"Oo na big sis! Hahaha"
Umalis na lang ako sa office ni Alchris at pumunta na rin ako sa office ko para masimulan ko na ang work ko. Kailangan ko na rin magprepare dahil may meeting pa akong kailangan asikasuhin..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Sinigurado ko na before 6:30 nasa coffee shop na ako. Baka mainis lang yun kapag hindi ko sinunod ang oras na gusto niya.
Pagdating ko dun nakita kong nakaupo si Rhian kaya agad ko tong nilapitan.
"Ready to go?" I ask,
"Bakit andito ka na? Diba sabi ko 6:30pm? 6:21pm pa lang!" What the?!
"Rhian, it's just 9 minutes. Ano bang problema? Buti nga maaga ako eh!" Ewan ko ba sa babaeng to, gulo ng utak.
"Eh kasi..."
"Kasi ano?" Tanong ko sa kanya.
"Hindi pa kasi tapos yung niluluto ko eh. Pinagluto kita, nagpatulong ako kay Sally. Wala kasi akong maisip na lugar kaya sana dito na lang tayo, tapos di pa ako nakaset up. Akala ko rin kasi malalate ka kaya hindi na ako nagmadali"
"Awww! Ang naglalambing yung may topak. Ang sweet naman this girl" pang-aasar ko sa kanya. Hahaha.
"Tse! Buti nga pinagluto pa kita, kahit hindi ko alam. Hmft."
"Hahahaha! Sorry na po. Sige na taas muna ako ah. Tawagin mo na kang ako kapag ready ka na ok?" I said.
"Sige"
Agad na rin akong pumunta sa second floor. Umupo sa usual place ko. Check my social media accounts. Tinitignan ko kung ano na ba nangyayari sa mga students ko before. Nakakatuwa lang, kahit papaano naalala pa nila ako.
After 20 minutes na paghihintay, tinawag na ako ni Sally at nakaset na raw ang lahat. Pagkababa ko nakita ko na medyo madilim ang paligid at may mga kandila na naka palibot sa buong paligid..
Ano to? Iaalay na ba ako sa makapangyarihang nilalang? O may orasyon lang naisip si Rhian? Agad kong hinanap si Rhian at nakita ko nakatayo, at may hawak na BULAKLAK?!
Agad akong lumapit sa kanya at tinignan ko siya ng what-is-this-look.
"Anong pakana to?" Tanong ko sa kanya, nakangiti lang to sa akin.
"Wala. Ito bulaklak para sayo. Parang ang unfair lang kasi sa side ko na ako lagi ang sinusurprised mo at kahit papaano napapasaya mo ko. So ngayon gusto ko ikaw ang isurprise ko. Kaya Glaiza, salamat at sorry sa mga inaasal ko sayo, alam kong medyo childish ako,. Pero ganun talaga ako eh." Napatingin lang ako sa mga mata nito, at ng makita ko to, napatunayan ko sa sarili ko na mahal ko na ta,aga ang babaeng to.
"Hoy! Glaiza! Magsalita ka naman!" She said.
"Ah. Eh. Sa-salamat" yun na lang ang nasabi ko, dahil natulala ako sa ganda niya.
"Osige, umupo na tayo para makakain na tayo. Alam kong gutom at pagod ka. Ako nagluto niyan ah." Halata nga na siya ang nagluto, iba kasi ang itsura, at medyo nasunod konti yung friend chicken.
"Tinulungan lang ako nila Sally" dagdag niya.
"Ok good, atleast safe tong kainin. Hahaha"
"Tse!"
Naging tahimik ang pagkain namin, wala ni isa sa amin ang gustong magsalita. Paminsan minsan ay sumusulyap ako sa kanya. Nakakatuwa lang, ang simple niya lang pero ang lakas ng dating niya.
"Glaiza" nagulat ako ng bigla siyang nagsalita. Nakita kaya niya ako na sinusulyapan siya? Naku huwag naman sana,
"Op?"
"Naalala mo ba nung una tayong magkita?" She ask.
"Ha. Sino bang hindi makakalimot, tinapunan mo lang naman ako ng kape" sabi ko sa kanya, natawa naman siya sa sinabi ko.
"Oo nga eh. Dun nagsimula lahat. Lahat ng pagtatalo natin. Pero narealized ko, kung hindi kita natapunan ng kape, baka hindi magkkrus ang landas natin, baka nagulat na lang tayo na balak tayong ipakasal ng mga magulang natin."
"Yeah. True." Pangsang-ayon ko sa kanya.
"And I think dahil dun hindi tayo naging you know, naging friends. Kaya lang ganito ang pakikitungo natin sa isa't isa dahil sa kasunduan thingy. Pero Glaiza I want to be your- friend" shet, masakit na malupet. Friends? Wooo!
"Oo naman. Friends" sabay ngiti sa kanya, inabot ko rin ang kamay ko, para naman makita niya na sang-ayon ako sa gusto niya, kahit masakit. Sige na lang.
"I'm Rhian Ramos." She said.
"Glaiza De Castro" sinabayan ko na lang ang trip ng babaeng to.
"Friends na talaga tayo ah. So kahit kasal na tayo at nagawa na natin yung plano, sana magkaibigan pa rin tayo."
"Oo naman." I said.
"Promise?"
"Yeah. May isang salita ako Rhian. Kapag sinabi ko, ginagawa ko. Kaya don't worry" napangiti naman siya sa sinabi ko.
May isang salita ako, kaya tutuparin ko ang bawat salitang sinabi ko. Kahit masakit kailangan kong tanggapin. Dahil kung sakaling ganun nga ang mangyari, I need to accept it. At kung masaktan, edi masaktan, I'm willimg to take a risk. Masaktan kung masaktan, ganun ang buhay eh. Minsan na akong nasaktan, minsan na akong nasaktan ni Sanya before, nakaya ko. Ngayon pa kaya. I know I can do this..
----
AN:
Hi guys, I'm back. Sorry kung short lang, gusto ko lang talagang bumawi sa inyo.. Sorry talaga.
Sa mga readers ko na naghintay at matiyagang naghintay sa pagbabalik ko, maraming salamat po, salamat sa pag-intindi. At sa mga readers ko na hindi natuwa sa pagkawala ko at HINDI NAINTINIDHAN YUNG SIDE KO, I understand po and I'm sorry, hindi akong perfect na tao, may mga bagay din akong kailangan ayusin.
Ito muna ang iuud ko ah.. Medyo busy eh. Exam na kasi, I need to focus,. Salamat talaga. Sa next UD ko medyo exciting yun,.. Kaya abangan niyo na lang..
A.B.