Edward's POV:
"Hey, where do you live? San ka nakatira?"
Nakaupo siya sa harap ko, may damit na siya ngayon. Di ako nagdamit sa kanya kundi yung tagalinis na once a week na pumupunta dito sa bahay ko.
"Bingi ba to? Pipi? Nagsalita naman to kanina"
Tinignan ko siya , di siya nakatingin sakin. Palipat lipat kasi siya ng tingin sa paligid.
Ngayon lang ba to nakakita ng bahay?
Hinawakan ko ang balikat nya
"He----"
I was cut off nang tumingin sya sakin. Ng masama.
"Chill"
Sabay bitaw ko sa balikat niya, this girl is really creepy -_-
"San ka nakatira?"
Tanong ko ulit,
"Hindi ko alam"
Nagulat na naman ako ng magsalita siya, sino bang hindi? Eh parang pipi to eh, minsan lang magsalita.
"What the hell are you saying that you don't know?"
Nag shrug lang siya at nilibot ulit ang tingin sa bahay ko.
Buti naman nakakaintindi pala to.
Tumayo siya bigla at naglakad kung saan saan, tumayo na lang rin ako at sinundan siya.
"Hey, wag kang malikot baka may mabasag ka!"
Hinawakan ko braso niya para pigilan siya pero sinamaan na naman ako ng tingin kaya bintawan ko ulit. Problema ba nito?
Lumapit siya sa salamin, at para bang tuwang tuwa siya ng makita sarili niya.
"Ako..haha"
Rinig kong sabi niya, luh? Baliw ata talaga to.
Niyakap niya bigla ang salamin ko,
"Ho-hoy, ginagawa mo? Bitaw!"
Hinigit ko siya, bahala na kung ang sama ng tingin niya, kailangan nyang lumabas sa pamamahay ko.
Hinigit ko siya palabas hanggang sa gate, tinulak ko siya ng mahina palabas.
"Miss, you should go back home, ok? And also, wag kang pumapasok ng bahay nang hindi sayo, pasalamat ka at hindi kita nireport sa pulis, kasi mabait ako. Ok? Uwi na"
Sabi ko sabay sinarhan ang gate pero di siya umaalis, nakatayo lang siya doon at tinitignan ako.
"You know what? You're scary, go home bago magbago isip ko at ereport ka"
Di parin siya umaalis at tinignan lang talaga ako, this is the first time namaka encounter ako ng ganito katigas na ulo.
Binuksan ko yung gate at nilapitan siya.
"Doon ka sa ibang bahay tumayo, kilala mo ba ko? Syempre oo, artista ako miss. Baka ano isipin ng mga tao. Kaya umalis ka na!"
Tinignan ko siya, napahinga ako ng malalim, bat ba ko nag sasayang ng oras sa babaeng to?
Tinignan ko ang paligid, baka may paparazzi na naman. I took my wallet at kumuha ng pera at inilagay sa kamay nung babae.
"Di ka umaalis kasi wala kang pamasahe! Tama, tama ako diba? Oh eto, may pamasahe ka na. Go home now,"
At pumasok na ulit ako, isinarado ko yung gate, pero di pa rin siya umaalis doon. Kaya pumasok nalang ako sa bahay.
" i need to call my guards, baka makapasok na naman yun"
Unknown's POV:
Hindi ko alam kung nasan ako,
Hindi ko alam kung sino ako,
Wala akong maaalala.
Tinignan ko ang paligid, i felt like a stranger.
Everything around me seems unfamiliar,
Tinignan ko yung bagay na nasa kamay ko,
"Pera..."
Alam kong pera to, alam kong bahay tong nasa harap ko.
May mga alam ako, marami akong alam sa kinatatayuan ko pero bakit pakiramdam ko, iba ako?
Napatingin ako sa bahay at naalala ang lalaking kaharap ko lang kanina.
Wala akong ibang maalala, maliban sa pag gising ko katabi siya, doon ang simula at huli nang aking naaalala.
Hinding hindi ako aalis dito, siya ang una kong nakita sa pag gising ko, kaya aasahan kong may alam siya sa nangyayari sa paligid ko.
Naglakad ako papalapit sa gilid ng gate at doon ay umupo.
"I'm not moving."
I said in a low tone voice.
Edward's POV:
"Manager Sam, tell Romeo and Sandro to come back immediately. A fan trespassed my house earlier, punta ka rin dito at kunin ako, I need to go and see Heaven "
Sabi ko sa manager ko, di pa siya nakakasagot ay enend ko na ang call.
Romeo and Sandro, sila yung guards ko.
Pina day off ko, pero kailangan nilang bumalik agad, nakakatakot ang ibang fans ngayon, though i dont know if that woman is a fan.
Ano ba pinag iisip mo Edward? Fan talaga yun.
"I should've give her an autograph, tsk."
Inayos ko yung buhok ko habang nakatingin sa salamin.
"Edward, you're handsome man"
I said in my reflection at kumindat.
Kinuha ko yung phone ko ng may tumawag.
"Yes?"
Bungad ko .
[Edward, where are you?"]
Napatingin ako sa caller,
heaven.
Sinuot ko yung relo ko, sabay sagot
"Wait for me a little bit, ok? I'm waiting for manager sam ."
[Dont wait for that turtle! Come here already!]
Heaven with her demanding attitude again -_-
"You know that I can't do that, just wait."
Heaven Peralejo, is uhhh? I dont know? Ugh, maybe we're friends?
She's actually acting like my girlfriend, pero hindi naman.
Ka-love team ko siya in a teleserye and an upcoming movie, at napaka demanding niya.
[I'm giving you 5 minutes to be here!]
"I dont care if you wait long. Bye"
At binabaan ko na, isa talaga sa ayaw ko being an actor is that kinokontrol nila ginagawa mo.
Dapat kang magpakilig minsan napipilitan ka na lang ngumiti, pinipilit nilang may something sa inyo ng ka love team mo pero there's really nothing.
Hindi lahat ng loveteam nagkakatuluyan,
Hindi lahat ng loveteam totoo,
Hindi lahat ng loveteam,
Dapat magkatuluyan.
Pano naman personal feelings namin? Its actually hard to be pushed into someone plus yung nagugustuhan mo lang pala ay nasa tabi tabi lang. But anyway, work is work, pakiligin mo lang ang fans, ok na. It's different on cam and off cam.
Nag ring ang phone ko ulit, tinignan ko yun at nakitang tumatawag ulit si Heaven.
Hindi ko nga sinagot, girls be like.
I'm wearing a plain black t-shirt and black jeans.
Kinuha ko yung cap ko at pabaliktad na sinuot, wala akong iniwang strands ng buhok na nakabitay, gusto ko malinis., itinago ko lahat sa cap ko yung parang bangs na makikita sa noo ko.
Nag ring ang phone ko at nakitang may nag text, binasa ko yun
-----------
Andito na ako, labas na.
-----------
It's my manager, kinuha ko yung shades ko at bago lumabas ay tumingin sa salamin.
"Gwapo"
Sinuot ko yun at lumabas ng bahay, nakita kong nasa labas na nang gate ang Van ni Manager, kung pwede ko lang gamitin kotse ko, pinagbawalan naman ako.
Nagtaka ako ng lumabas sa kotse yung manager ko at parang may kinakausap sa labas, baliw na ba siya?
Binuksan ko yung gate at sinarhan ulit yun ng makalabas na ako.
"Tara na,"
Sabi ko sabay tingin doon sa parang kinakausap nya at malapit na kong matumba nang makita kong andun parin ang babae.
"What the--"
Tinanggal ko ang shades ko, at tinignan siya.
"Kilala mo?"
Tanong ni manager sakin,
"Bat andito ka pa rin? Ano ba talaga kailangan mo?"
Di ko pinansin si manager at nilapitan yung babae, tumayo siya sa pagkakaupo niya at nginitian ako.
Napa atras tuloy ako, nakakakilabot talaga. Lumapit siya sakin at bigla akong inamoy amoy.
"Hoy! "
Lumayo ako,
"Sino ba yan?"
Tanong ulit ni manager,
"Hindi ko kilala, i just woke up earlier na katab---"
I realized baka ano isipin nito ng malamang nagising nalang ako bigla na katabi ko to sa kama.
"A-ano.., obsess fan ata to, eto yung sinasabi kong nakapasok kanina"
Napatingin si Manager sa babae at nginitian lang rin siya.
"Ang ganda naman ng obsess fan na to"
Yun talaga una niyang napansin -_-
"Bayaan mo yan, tara na!"
Pinagbuksan ako ni Manager ng kotse, papasok na sana ako ng hawakan nung babae ang laylayan ng tshirt ko.
"Problema mo?"
Sabay tanggal ko nang pagkakahawak niya, pero hinawakan lang niya ulit.
"Umuwi ka na sabi, kulit ah!"
Sabay tanggal ulit, nang hawakan nya ulit, kabadtrip na ah.
"Wala kong bahay"
Nagsalita siya,
"Oh? Talaga? Problema mo na yun, bitaw!"
Hinigit ko yung laylayan ng damit ko na hawak hawak nya sabay sumakay, sinara agad ni manager ang pinto ng kotse.
As I said before, hindi mo ko makikita sa loob ng Van kasi tinted. Pero makikita kita sa labas.
Pumasok na yung manager ko, tinignan ko yung babae pero nagulat ako, kasi parang nakikita nya ko sa loob.
Nanlaki pa ang mga mata ko ng ngumiti sya sakin,
"Ma-manager! Sure ka bang, hindi tayo nakikita dito sa loob?"
Tanong ko kay manager na nag se-seatbelt.
"100 percent sure "
Tumingin ako ulit doon sa babae at nakatingin lang rin siya sakin.
"Hihintayin kitang umuwi"
Narinig kong sabi nito at ngumiti.
Kinikilabutan ako.
"Dalian mo ang pag alis, kinikilabutan ako sa babaeng yan"
Agad na pina andar ni manager ang van at sinundan lang kami ng tingin nung babae at umupo siya ulit sa gilid ng kalsada.
"Anong gagawin mo doon sa babae?"
Tanong ni manager, napaisip ako.
"I think I need to report her, lalo na pag nasa labas pa siya ng bahay pag uwi ko"
Huminga ako ng malalim, sumasakit na naman ulo ko.
There's something about her smile.
And I don't know what is it.
-------------
A/n: Hi maaaring maraming typos sya, eedit ko pa kasi. Gabi ko pa sana ipupublish tong secind chapter pero ngayon na lang. Keep on supporting thia story. Vote.Comment.Share po
Heaven Peralejo on the media.