Hello angelvic! dedicated to u at thanks sa support mo LSG. hihi God bless!
<3 ate dean
********
CHAPTER 28.1.3
ADISON
May kung ilang araw na rin ang nakakalipas simula nang ikuwento sa akin ni Sebastian ang tungkol kay Matt. Actually ay kumukuha lang ako nang tiempo na kausapin siya. All of a sudden ay hindi ko maiwasan ang mag-alala. Puro tanong kasi ang naglalaro sa utak ko. Medyo malamig din ang pakikitungo niya sa akin lately. Hindi ko tuloy alam kung papaano ko ba siya papakiharapan.
"Matt..." tawag ko pa. Kasalukuyan siyang nakatambay sa favorite spot namin ni Nicole. I could see Raul from where I am and surprisingly ay medyo nasasanay na nga yata ako sa presensya niya.
"Hey," matabang pang bati niya.
"How are you?"
"Is that what you wanted to ask me?" mapait pang tanong niya habang nakatingala sa akin.
"No..." Banayad pa akong umiling at naupo sa kanyang tabi.
Napabuntong-hininga lang din siya sa sagot ko at tumingin sa malayo.
"Why didn't you tell me?"
"It's not my secret to tell, Ady..." Umiling-iling lang siya at payak na ngumiti. "Actually, hinihintay kong ikaw ang magsabi. Pero obviously, inilihim niya ang nakaraan niya sa'yo. And you're not telling me anything to, right?"
"Magkaibigan tayo, sana may sinabi ka man lang, 'di ba?"
"Look, Ady... Hindi ba parang ang sama ko naman kung sasabihin ko sa'yo ang nalalaman ko kay Sebastian? You think makakabuti kung sasabihin kong naging asawa niya ang mother ko?"
Hindi naman ako nakakibo sa kanyang sinabi. May point din naman siya. But he could at least tell me something.
"And besides, if I tell you anything, mababago ba ang pagtingin mo sa kanya?"
Saglit akong natahimik sa tanong. Kung hindi ko siguro minahal si Sebastian baka nga iniwan ko na lang din siya. He may be fucked up, but I saw goodness in him that made me loved him so easily.
"Have you gotten to a point where you wanted to get the inheritance that should have been for you since you are the son?"
"No," mabilis namang sagot niya. "It's the other way around..."
"What do you mean?"
"I want to get you, Ady. Not the money," matigas pang sagot niya at muling napabuntong-hininga. "I knew that he is not good for you. He just want your body. Am I right?"
"T-that was b-before..." That comment made me blush. "It's different n-now..."
He deeply sighed again...
"How sure are you?"
"He wanted to marry me."
"Marry you?" Umalsa ang kanyang boses at kumunot ang noo. "Why rush? Are you pregnant?"
"Gosh, Matt! I am not pregnant, okay?! Jeez..." I rolled my eyes. Kanina pa rin nag-iinit ang mukha ko sa itinatakbo nang pag-uusap namin.
"Did you say yes?"
"I-I do..." tumatangong sagot ko.
"When are you planning to get married?"
"S-soon... I guess."
"Jeez, Ady! With everything that is going on with him?! Are you out of your mind?!" dismayado pang aniya.
"After that incident in the helicopter, I realized kung gaano siya ka-importante sa akin, Matt. Ayokong mawala siya sa buhay ko. I love him. He's the one for me."
Natahimik lang siya sa aking sinabi at napatingin sa kawalan.
"I knew that deep inside he's a good man, Ady, pero hindi ba masyado pang maaga para magpakasal?"
"I wanted to be with him..."
"You are living with him!" untag pa niya.
"I know... but be legally married, it's a different thing."
"It's just a piece of paper, Ady!"
"It's wasn't, Matt. I'll be Mrs. Greene. How's the sound of that?"
"Awful..." He smirked, but then ay unti-unti na rin siyang ngumiti. "Mukhang hindi ko na rin naman mapipigilan ang plano n'yo."
"No..." Umiling ako at sumandal sa kanyang balikat. "You're my friend, Matt. I believe in you."
"What if I am not worth your trust?" seryoso pang tanong niya.
"I know you are." Iyon na lamang ang isinagot ko at hindi pa rin umalis sa pagkakasandal sa kanyang balikat.
Napabuntong-hininga lang ulit siya sa sinabi ko, pero hindi naman na nagsalita. Quotang-quota na siya sa pagbuntong-hininga, a.
Hindi man siya magsabi ay ramdam ang lungkot niya.
I'm sorry, Matt...
I love Sebastian...
At kahit pa kaibigan ko siya ay hindi ko pa rin hahayaan na masaktan si Sebastian. I need to keep a close eye on him. The fact that he hid that kind of information about him, I can't be careless.
Sebastian
It's been a busy day, pero may mga kinausap na akong tao para mag-asikaso sa pagpapakasal namin ni Adison. I made it clear to Keisha na top secret muna ang info na 'yun. And besides, kailangan ko rin kausapin ang parents niya. How I wish ay wala na ring magiging major problem pa. Gusto ko lang din matapos ang kasal namin nang maayos at tahimik. Sana...
After office ay sa school na ako ni Adison tumuloy. Plano ko rin siyang isama na pumunta sa bagong bukas na bar ni Wayne. Muntik ko na nga ring makalimutan kung hindi pa ako tinawagan ng loko. Matagal na panahon na rin akong hindi nakakapunta sa ganoong lugar simula nang makasama ko si Adison.
Well, I must say, sobrang nabago talaga ako dahil sa pagmamahalan naming dalawa. I think I am becoming a weirdo for having this kind of feeling, but I like it though.
I am happy.
"May puntahan tayo tonight, okay?" bungad ko pa pagpasok namin sa sasakyan.
"Saan?" Nagtataka pa siyang napatitig sa akin.
"Sa bagong bukas na bar ni Wayne. Let's have dinner there. Okay lang ba sa'yo?"
"Will there be a lot of girls there?" nanunuri pa niyang tanong.
Here we go, my jealous girlfriend.
"Knowing Wayne... Possibilities are big." Napangiwi ako nang bahagya. "But one thing is for sure, Baby..." I tugged her chin and lift to meet her eyes. "My eyes will only look at you."
"You better be." She smirked, but smiled. "But I don't have anything to wear."
"You have a closet loaded with new clothes. I think you'll find something there." Umusad ako mas palapit at inakbayan siya.
"Of course, I almost forgot..." Ngumiti siya sa akin at parang batang inamuy-amoy ako.
"What breed are you?" I chuckled.
"I like smelling you, Sebastian. I am addicted to your smell." Ngumuso siya at muling ibinaon ang mukha sa kurba ng aking leeg.
"Really? Should I take you in rehab now?" nakangiting tanong ko pa sabay taas ng kilay.
"I think so..." nangingiti namang sagot niya.
"Well, then... I'll think of something because I might come with you too. I am very much addicted to you too." I gave her a peck on her lips.
"It felt like I'm in heaven when I'm with you."
"Ditto, Baby..." I sincerely said as I passionately kissed her lips that I loved the most.
"God, I want you inside me now, Sebastian..." she said biting her lip.
"Don't get me started, Baby..." Umiling-iling ako sa kanya. "I'll make love to you after having dinner, okay?"
"Ang tagal pa n'un," maktol pa niya sabay sumimangot.
"Kanina pa nangungulit si Wayne. And besides, ayokong mabitin."
"Tsss... Saglit lang naman," pangangatwiran pa niya.
Ugh! She's definitely driving me nuts! Begging me to have sex with her and I love her! Damn! It's hard to say no!
"You're killing me, Adison..." Dinilatan ko siya at napahagikhik naman siya. Even her giggles turned me on.
"Fine! After dinner!" Pinaikot pa niya ang kanyang mga mata bago pagapangin ang kanyang kamay sa aking tiyan at pasimpleng dinaanan din ang pagkalalaki ko sabay nagpigil nang tawa.
"Bad girl..." Napasulyap tuloy ako kay Spencer na mabuti na lang din at seryosong nagmamaneho. Jeez...
"When did you become a perv?" pabulong ko pang tanong.
"Me?" maang-maangan pang arte niya. "Nahawa lang naman ako sa'yo, Mr. Greene."
"Really now?" Nakakaloko akong ngumisi at ako naman ang sumimple nang hawak sa kanyang hita pataas. Bahagya ko ring dinaanan ng kamay ang pagkababae niya. Her jaw dropped open! "You started it." I smirked.
Umirap lang siya sa akin at yumakap na lang ulit. She's the only woman who made me feel this excited to have sex or make love would probably the right term.
We desire and love each other so bad. It's almost an addiction that has no remedy.