JIRAH'S POV
Nung una hindi ako sigurado sa gagawin ko. Pero naisip ko na baka pag umatras pa ako, lalo lang kaming lumayo sa isa't isa. At ayoko naman na malayo sa kanya. Ngayon pa nga lang nahihirapan na ako, nasanay lang talaga siguro
ako na lagi ko siyang kasama.
Bumalik na ako sa dorm na may kasamang kaba, kinakabahan ako siguro dahil hindi ako handa sa magiging reaction niya pag nagkita kami.
Pero pagdating ko sa dorm, sina Mommy Fille at Mommy Gretch yung nadatnan ko. Parang bigla akong nabuhayan nung makita ko sila. Yung mga pagaalala nila at concern nila sakin nadamang dama ko. To be honest, sa kanila ako humuhugot ng lakas ng loob ngayon.
After kung makipag kwentohan kina Mommy Gretch at Mommy Fille, umakyat na ako sa room namin kasi gusto kong magpahinga saglit eh.
Pagpasok ko, syempre nanibago ako kasi ilang days rin akong hindi natulog dito. Yung tipong pagpasok ko palang ng pinto, pabango niya agad yung malalanghap ko. Ugh! namiss ko siya ng sobra
Ganun parin yung kwarto niya, malinis, mabango, maayos, isa lang naman yung napansin kong nabago eh. Para lumongkot ang dating masayang kwarto.
After kung maayos yung nga gamit ko sa cabinet ko. Umupo muna ako sa study table ko, namiss ko eh:)
Habang hinahalungkat ko yung mga libro ko, naramdaman kong parang may natamaan yung siko ko kaya napatingin ako sa sahig.
Nahulog yung post its ni Marge..
Pinulot ko at nakita ko yung nakasulat.
"My biggest mistake wasn't falling for you, it was thinking that you had fallen for me too"
Nagets ko naman yung nakasulat, pero hindi ko magets kong bakit niya sinulat to.
Sumakit na yung ulo ko sa kakaisip kong ano ba yung dahilan kung bakit niya sinulat ito. Kaya tinigilan ko na
Humiga muna ako bed ko, gusto kong matulog pero hindi ako madalaw ng antok eh kaya magdamag akong nga nga..
Nakarinig na ako ng pagbukas ng pinto. Unang pumasok sa isip ko si Marge kaya napaupo ako sa kama sa kaba.
Pero nung makita ko na si Gizelle yun, napahinga ako ng maluwag.
"Jirah!" sabi niya
"Hello" sabi ko ng nakangiti
"Buti naman at naisipan mong umuwi dito?" sabi niya
"Syempre..namiss ko kaya kayo" sabi ko
"Ahem! kami ba o Siya?" sabi niya
"Hahaha..hay ewan ko sayo" sabi ko
"Kanina ka pa?" sabi niya at lumapit siya sakin at bumeso
"Oo..kanina pa" sabi ko at bumeso rin ako sa kanya
"Nasa baba siya" sabi niya
"Ah.." sagot ko
"Bihis muna ako" sabi niya
"Cge" sagot ko at umupo ulit ako sa kama
After a few minutes, lumabas na siya galing sa CR tapos nagpaalam na bababa saglit. Hindi na ako sumama kasi hindi pa ako handang makita siya
Hindi ako mapakali sa upuan ko, hindi ko alam kung bababa ba ako o hindi na? Kinakabahan talaga ako eh
Nakarinig na ako ng mga hakbang mula sa hagdan. Lalo akong kinabahan nung marinig kong hindi lang isang tao yung mga hakbang.
Napahinga ako ng malalim at umayos ng umupo. Handa na akong dedmahin niya sabi ko sa sarili ko.
Nabalot ng kuryente yung buo kong katawan nung makita ko na siya sa pinto. Grabe! namiss ko yung mala Minnie Mouse niyang mukha:)
Hindi rin siya nakagalaw sa puwesto niya. Siguro pareho lang kami ng iniisip ngayon. Gusto ko na siyang yakapin pero di ko magawa.
May binulong si Gizelle sa kanya pero hindi ko alam kung ano yun. Pumasok na si Gizelle at kinuha yung laptop niya. Bago pa siya makalapit sa pinto. She gave me a Its going to be alright look.
Tuloy tuloy na siyang naglakad papuntang pinto.
"Iwan ko muna kayo" sabi niya at tinapik yung likod ni Marge.
Gusto siyang pigilan na wag na lang muna bumaba. Natatakot ako sa pwedeng mangyari pag nagharap na kaming dalawa.
Mga two minutes siguro ang nakalipas, doon pa lang siya pumasok ng pinto. Ugh! di ko kayang tumingin sa kanya.
Tumalikod siya sakin at nilagay yung mga gamit niya sa study table niya.
Tinitigan ko siya sa likod niya. Dahil alam kong babawiin niya lang yung tingin niya pag sa mga mata niya ako tumingin.
Hindi ako sigurado sa gagawin ko pero ang alam ko lang, kanina ko pa gustong gawin to. Kaya humugot muna ako ng lakas ng loob at tumayo na. Tumingin muna ako sa kisame at humiga ulit ng malalim. Humakbang na ako papalapit sa kanya.
Nung mga 2 hakbang nalang yung layo namin sa isa't isa, humarap na siya sakin. Nagulat ako nung una, pero nung nakita ko na yung mga mata niya, hindi na ako umatras.
Dahil sa takot kong baka umiwas siya, humakbang na ako papalapit sa kanya. Nakita ko naman na napahawak siya na upuan sa likod niya. Pero umayos rin siya ng tayo.
Lumapit na ako ng mas malapit sa kanya at nilagay ko na yung dalawang kamay ko sa bewang niya at niyakap ko na siya.
Nakapatong lang yung baba ko sa balikat niya. Grabe! namiss ko yung yakap niya. Namiss ko yung bango niya.
Hindi parin siya yumayakap sakin, pero wala akong balak kumalas, kaya pumikit na lang ako at hinayaang lumabas ito sa mga labi ko..
"Namiss kita"
Enexpect ko na na hindi niya ako yayakapin pabalik. Pero gusto lang talaga siyang yakapin eh.
Nung nawalan na ako ng pag-asa na yayakapin niya ako pabalik. Dahan dahan ko ng dinulas yung kamay ko paalis sa kanya.
Tuluyan na akong kumalas sa kanya. Tinignan ko lang siya sa mata, at nginitian ko siya.
Tumalikod na ako sa kanya, pero bigla niyang hinawakan yung kamay ko at hinala ako pabalik sa kanya. This time, yung mga kamay naman niya ang nakalagay sa bewang ko.
"Hindi ko kayang sabihin na hindi kita namiss, kasi sobrang namiss talaga kita. Sobra" ang mga salitang kanina ko pa hinihintay.
Niyakap ko na rin siya ng mahigpit. Itong yakap na toh ang yakap na gusto kong gawin sa kanya noong umamin siya sakin sa Park, pero dahil sa sobrang gulat ko, hindi ko na nagawa.
"I'm sorry Marge, matagal na pala kitang nasasaktan. Hindi ko pa alam, Sorry talaga ha" sabi ko habang magkayakap kami
"Kasalanan ko rin naman toh eh, hindi ako agad unamin sayo. Kaya hindi mo nalaman agad" sagot niya
Kumalas ako sa yakap niya, at tinitigan ko siya sa mata.
"Oo aaminin ko, nagulat ako nung araw na umamin ka sakin. Kasi hindi ko talaga inexpect na hahantong yung gabing yun don. Hanggang ngayon nga naguguluhan parin ako eh. Kasi yung inakala kong kaibigan kong laging nanjan para sakin, yung kaibigan na laging handa akong tulungan, yung kaibigan na inakala kong tutulong ako sa lovelife ko, inlove pala sakin" sabi ko, nakita ko namang napayuko siya sa sinabi ko
"Ji, kung pwede ko lang turuan yung puso ko na wag ng ikaw yung mahalin, ginawa ko na dati pa. Kasi alam ko naman na hanggang kaibigan lang talaga tayo. Alam ko naman na si Rex talaga yung gusto mo. Pero Ji, kahit pigilan ko, hindi ko talaga maiwasang umaasa na balang araw mamahalin mo rin ako pabalik" sagot niya habang nakayuko
Npahinga ako ng malalim nung makita ko na siyang nagpunas ng luha sa mga mata niya habang nakayuko.
"Marge" hindi ko talaga kayang nakikita siyang ganito. Hindi ako sanay
Tumingin siya sakin, namumula yung mga mata niya.
"Ji, okey lang naman kung hanggang kaibigan lang talaga tayo eh. Tatanggapin ko kahit masakit. Alam ko naman na mahal mo si Rex eh, kahit hindi mo sabihin, alam ko. Sabi mo nga diba, akala mo ako yung taong tutulong sa lovelife mo. Pero dahil wala talaga tayong pag-asa, yun nalang siguro yung gagawin ko para sayo. Ang tulungang mapunta yung taong mahal ko sa taong mahal niya" nagsimula ng tumulo yung luha niya.
Napakagat siya sa labi at napatingin sa kisame habang pinipigilan ang umiyak.
Huminga ako ulit ng malalim, pero this time, yung hinga ko parang gusto ng umiyak.
"Marge, bago ka namang sumuko, pwede bang tanungin mo muna kung meron kang pag-asa"
Napatingin siya sakin.
"Kung tatanungin ko ba sayo yun, ano ba yung isasagot mo?"
"Hindi ka naman mahirap mahalin eh, pero syempre hindi sapat na sinabi mo lang sakin na mahal mo ako, gusto ko patunayan mo."
Nakita ko naman na ngumiti na siya. Lumapit na siya sakin at niyakap ako.
"So, you mean. Sinasagot mo na ako" sabi niya, kumalas ako
Kinurot ko siya sa ilong habang nakayakap parin siya sa bewang ko at nakayap parin yung isa kong kamay sa batok niya.
"Hep, hep, hep..sagot agad agad?? Pwede po bang manligaw ka muna" sabi niya habang kinukurot ko yung ilong niya
Hinawakan niya yung kamay kong nasa ilong niya.
"So, pinapayagan mo akong ligawan ka?" sabi niya
"Yup.."
Yayakapin na niya sana ako pero pinigilan ko siya.
"Hep! papayagan kita, pero seryosohin mo ah?" sabi ko
Hinalikan na niya ako sa pisngi at niyakap niya ako ng mahigpit.
"Seseryosohin ko talaga!" sabi niya ng masaya.
Hindi na ako nakasagot, dahil tulala parin ako sa halik niya sakin. First time niyang ginawa sakin toh.
Mga dalawang minuto siguro kami magkayakap dalawa. Ayaw niya akong bitawan eh, actually ako rin eh ayaw ko siyang bitawan.;)
Bumitaw na siya sa yakap. At tinignan ako.
"Masaya kana?" tanong ko
"Hindi pa eh" sabi niya
"Bakit naman?" tanong ko
"Mas sasaya ako pag sinagot mo na ako" sabi niya.
"Hehe..maghirap ka muna..bleh" binelatan ko siya
Pero niyakap niya ako. Nakayakap siya sa bewang ko, samantalang ako nakayakap sa balikat niya
"Namiss talaga kita" sabi ko habang magkayakap kami
"Ako rin, sobra" sagot niya
"Ilang gabi rin akong hindi ako nakatulog noh?" sabi ko
"Bakit..kasi hindi mo ako katabi?" tanong niya
"Opo" sagot niya
"Ako rin eh, ilang araw rin akong walang kasabay magbreakfast, kasabay mag puyat at mag dinner sa labas" sabi niya
"Aww..pwede pa naman nating gawin yun ngayon diba?" sabi ko
Umupo kami sa terrace.
"Oo naman..ngayon rin na ngayon sisimulan ko na yung panliligaw ko" sabi niya
"So, seryoso ka talaga ha?" sabi ko
"Oo naman..yung pa dinner dinner lang natin sa labas dati, magiging date na ngayon" sabi niya sabay ngiti siya
Nginitian ko lang siya. Tapos tumingin ulit siya sakin, pero malungkot yung mukha.
"Bakit?" tanong ko
"Dalawa pala kaming nanliligaw sayo noh?" sabi niya
She's reffering to Rex..
"Uhm..papatigilin ko siya" sagot ko
"Hindi okey lang naman na dalawa kami eh. May the best wins na lang" sabi niya
"Hindi, ayoko..papatigilin ko na siya" sabi ko
"Bakit?" tanong ko
"Eh hindi lang naman ako yung nililigawan niya eh" sagot ko
"Oh?" tanong niya
"Yup..pero hindi na ako nainis at nagalit kasi hindi lang naman siya yung manliligaw ko..diba?" sabi ko sabay sandal sa balikat niya
"Oo naman..nandito pa ako noh" sagot niya
Nakatulong talaga yung mga araw na nag stay ako sa bahay, nalinawan yung magulo kong isip, nagkaliwanag yung madilim kong isip.
Nung nasa bahay pa ako, nakapag desisyon na ako na bibigyan ko siya ng chance na patunayan yung pagmamahal niya sakin. Hindi naman kasi siya ganun kahirap mahalin eh, mabait siya..tsaka napakadami na naming napagsamahan ni Marge kung toto-usin.
Alam ko naman na hindi ako magsisisi sa pagbigay ng chance sa kanya eh, kasi alam ko kaya niyang patunayan yung ine-expect ko. Na e-excite na nga akong simulan na niya yung panliligaw niya. Ngayon lang ako magkakaroon ng manliligaw na babae noh:)
Dahil sa sobrang pagod ko na rin, nakatulog na ako. Nagising na lang ako nung marinig kong bumukas yung pinto. Tinignan ko kung sino yung pumasok, si Marge:)
May dala dalang pagkain na naka tray, para tuloy akong nasa hotel:)
Umupo siya sa tabi ko kaya umupo narin ako.
Inabot niya sakin yung pagkain.
"Para kanino toh?" tanong kom
"Syempre..para sayo" sabi niya:
"Nagluto ka?" tanong ko
"Yup" sagot niya
"Luh..di mo naman kailangan gawin toh." sabi ko
"Ahem! baka nakakalimutan mo, nanliligaw po ako" sabay pacute siya ;)
Napatingin ako sa pagkain at ngumiti :)
"Ay oo nga pala" sabi ko habang palihim na kinikilig :'">
Sinimulan ko ng kainin yung hinanda niya para sakin. Infairness, improving ang luto niya, dati kasi hindi mo malaman kung anong lasa..:D
"Nag-cooking lesson kaba?" pang-aasar ko sa kanya
"Hindi ah..bakit?" tanong niyan
"Improving yung luto mo eh..hehe" sabi ko
"Ay ganyanan?" sabi niya
"Joke lang naman..sarap kaya" sabi ko
"So, pwede na kitang ipagluto araw araw?" sabi niya
"Ha?..sure kaba?" okey lang naman na sa labas na lang" sabi ko
"Ligaw nga diba?" sabi niya
"Ang alam ko kasi ang panliligaw eh, yung date, harana, flowers and chocolates. Para naman kitang yaya na niyan pag pinagluto mo ako araw araw?" sabi ko
"Oo nga noh" sabi niya sabay kamot sa ulo..;)
After kung kumain, nag-usap lang kami tungkol sa panliligaw niya. Ang saya lang na nag-uusap na kami ngayon after nung nangyari.
"Push mo na talaga yung panliligaw mo?" tanong ko
"Oo naman" sagot niya
"May rules and regulations rin ako" sabi ko
"Ay grabe.." sabi niya
"Oo naman noh" sabi ko
"Ano naman yung mga rules?" tanong niya
"First hindi pwede ang kiss" sabi ko
"Grabe naman.." sabi niya
"Oo noh..manliligaw kaba o mag chachansing?" sabi ko
"Haha..syempre manliligaw" sabi niya
"good...hehe" sabi ko
"Kahit sa cheeks, hindi pwede?" tanong niya
"Hmm..sige sa cheecks and forehead pwede pero sa lips hindi ah..no..no..no" sabi ko..:D
"Yun!..eh hug?" sabi niya..hayy naku -_-
"Hindi rin" sabi ko ;D
"Luhh!" sabi niya
"Pwera na lang kung sobrang miss na miss na kita, or miss na miss mo na ako" sabi ko
"Oh di pwede palang everyday?" sabi niya..o_O
"Bakit naman?" tanong ko
"Eh everyday kitang namimiss eh" sabi niya
*Speechless* ;)
Bigla niya akong kiniliti..
"Oy, kilig siya" sabi niya
"Oy hindi ah.." sabi ko
"Haha..joke lang" sabi ko
"Tapos ikaw na bahala sa iba mung gagawin..basta ang clue ko lang is, mahilig ako sa surprises" sabi ko
"Deal!" sabi niya
Biglang bumukas yung pinto.
Napatingin naman kami ni Jirah.
Si Mommy Fille at Mommy Gretch pala:)
"Mukang bati na!" sabi ni Mommy Gretch
Pumasok na sila at umupo sa kama namin.
"Okey na kayo?" tanong naman ni Mommy Fille
Tumangon lang kaming dalawa at ngumiti.
"Buti naman" sabi ni Mommy Fille
"Baka po kasi bawiin niya yung Deal namin eh" sabi ni Marge.
"Deal?..anong Deal?" sabi ni Mommy Gretch
Nagkatinginan ulit kami ni Marge at ngumiti na lang ako sa kanya:)
"Liligawan ko na po siya" straight na sagot ni Marge..:)
Hindi nakasagot sina Mommy Fille at Mommy Gretch ;)
"For Real?!" gulat na tanong ni Mommy Fille.
"Hindi naman po sapat na sinabi niya lang po na Mahal niya ako eh. Syempre gusto ko patunayan niya" sabi ko with matching smile:)
"Naku..kailangan ayusin mo!" sabi ni Mommy Gretch habang naka-akbay kay Marge
"Oo naman Mommy" sabi ni Marge:)
Pumunta muna sa terrace sina Mommy Gretch at Marge. Naiwan naman kaming dalawa ni Mommy Fille sa kama.
"Buti naman pinayagan mo siya?" tanong sakin ni Mommy Fille
"Well..hindi naman kasi siya ganun kahirap mahalin eh. And she's asking for a chance to show what she really has for me. So why not?" sagot ko
"Alam mo, natutuwa ako na okey na ako. Pero mas natuwa ako nung laman kung manliligaw na siya for you. After how many pains!" sabi niya sabay tawa.
"So you mean, matagal niyo na din pong alam?" tanong ko
"Honestly, Oo..kami kaya iyakan niyan pag nasasaktan mo.." sabi niya at tawa unti:)
Nginitian ko lang siya..:)
"Ang tagal niyang tinago kung ano man yung meron siya para sayo ngayon. Hindi mo lang alam kung ilang luha ang pinapatak niyan sa tuwing sweet kayo ni Rex sa isa't isa. Hayy..kung alam mo lang kung gaano ka kamahal ng taong yan"
--