— Kageyama, jeszcze jedna!
Chłopak wystawił rudowłosemu piłkę, a ten przebił ją na drugą stronę z ogromną siłą. Reszta drużyny poszła się przebrać, ale nie ta dwójka. Chłopcy postanowili jeszcze poćwiczyć. Nagle do sali wbiegł Nishinoya z zeszytem w dłoni.
— Kageyama! Przed przebieralnią znalazłem twój zeszyt z angielskiego!
Piłka, którą rzucił Hinata Kageyamie, spadła czarnowłosemu na głowę. Chłopak był zaskoczony faktem, że ta cała Ichime dotrzymała słowa i przyniosła mu zeszyt. Nie zwracając uwagi na rudowłosego, który przeraził się faktem, że uderzył on Kageyamę, rozgrywający podszedł do starszego o rok kolegi i wziął swój zeszyt.
— Hinata, na dzisiaj starczy, muszę iść do domu.
Tobio chciał sprawdzić, czy list od Ichime jest w skrzynce. Nie miał zamiaru przyznać się przed kimkolwiek, a tym bardziej przed samym sobą, że czekał na listy od dziewczyny.
Kageyama zatrzymał się dopiero przed domem. Zajrzał do skrzynki i z zadowoleniem stwierdził, że była w niej koperta adresowana do niego. Szybko wbiegł do domu, zdjął buty w korytarzu i popędził do swojego pokoju. Usiadł na łóżku i otworzył kopertę. Rozłożył lawendową kartkę i zaczął czytać.
05.01.16 Karasuno
Drogi Kageyama-kun!
Widziałam, jak grałeś. Wspaniale, zresztą jak zawsze.
Tak jak obiecałam, oddałam ci zeszyt. Może nie zrobiłam tego osobiście, ale efekt jest taki sam. Mam nadzieję, że Noya-senpai oddał ci go. Jestem ciekawa, czy wczoraj odrobiłeś wszystkie zadania z matematyki. Biorąc pod uwagę to, że byłeś z Hinatą, wątpię. Pytanie na dziś: ciężko ci grać z silniejszymi od ciebie?
Całuję i pozdrawiam.
Ichime
Kageyama zmarszczył brwi. Ciężko było mu myśleć o czymkolwiek oprócz siatkówki, a co dopiero o tym, kim jest dziewczyna. Musiała być w wieku Tobio, to pewne. Inaczej nie nazwałaby Nishinoyi senpai'em. W dodatku była dzisiaj w szkole. Kageyama odłożył list do szuflady biurka i postanowił dokończyć wczorajsze zadania z matematyki.
***
Betowała mi Optypesyreal za co bardzo dziękuję, późniejsze rozdziały również będzie mi sprawdzała ^.^ mam nadzieje xD