Hij leek zoals altijd, mijn vader, kort warrig haar, lang en gekleed in een pak. Maar nu had hij ook nog wallen onder zijn ogen.
Mam was aan het zitten, ze keek één keer en daarna niet meer.
"Mam." Zei pap aan mijn oma, hij kuste haar hand.
"Cece."
"Andrew."
"Rosa, Carol."
"Andrew."
"Andrew."
"Harry."
"Serieus?" Zei ik tegen Harry.
"Wat? Niemand zei mijn naam zo ik dacht na. Waarom zeg ik mijn eigen naam niet."
"...... Je bent freaking 22."
"Volgens mam ben ik nog een kind."
"Ja, dat is wel waar." Zei tante Rosalie.
"Andrew, ik moet met je praten." Zei Opa.
"Oke Harold ik kom." zei pap.
Pap en opa verlieten de woonkamer en gingen naar een aparte kamer.
"Tasha?"
"Ja mam?"
"Wil je gaan winkelen met mij?"
Ik glimlachte naar mijn moeder en knikte.
Een uur later waren we bij één van de buurlanden aan het shoppen. Ik keek naar mam, ze keek blij. Ze was ook blij maar met pap gaat het minder goed.
Ze ging een winkel binnen, het was een jurken winkel.
Ze keek me aan en glimlachte, "Zoek een leuk jurkje uit, als we terug zijn in Frankrijk zal je vader zeker een ball geven."
"Mam, wat gebeurd er tussen jou en pap?"
"Van alles en nog wat."