Unedited
Ng naisara ni Matteo ang pinto ay agad nya itong ini-locked. Kakausapin na lang niya ang nobya kapag malamig na ang ulo nito.
Samantala disedido naman si Freya na mapalapit sa kalooban ng kapatid, kaya kinaumagahan ay maaga syang gumising dahil sabi ng kanilang ina ay maaga ang duty nito sa hospital, inalam din niya ang mga paborito nitong almusal. Matapos siyang magluto ay inihain nya ito sa mesa may fried rice, bacon at fried egg and tinapa na may sawsawan kamatis at sibuyas. Panabay na ng hagdan si Fatima ng mamataan ito ni Freya, agad niyang inihanda ang ngiti at nilapitan ito.
"Morning sis." Bati niya sa kapatid. Napatingin naman si Fatima sa kapatid hindi niya alam ang dapat iakto o sabihin ng mga sandaling iyon.
"Morning." Tipid niyang sagot.
"Ahmm, I made a breakfast, kain ka muna bago ka pumasok." Sabi ni Freya at hinila sya sa kusina.
"Salamat."
"Kain ka na, sis."
Briz watching her sister, the way she talked the way she smile, siguro nga wala naman masama kung pagbigyan niya ang sarili NZ makinig dito. Matapos na syang kumain ng may magtaklob sa kanyang mga mata.
"Mahal?"
"Good morning Mahal ko." Masayang bati ni Matteo sa kasintahan kasunod ang isang matunog na halik sa labi.
"Ang sweet nyo naman, kainggit ha, haha." Komento ni Freya sa dalawa.
"Morning Freya." Bati ni Matteo.
"Morning, o sabayan mo na si Briz mag-almusal, gisingin ko lang si Mama."
"Okey thanks."
"Mahal hindi ka ba umuwi?"puna ni Fatima ng makitang iyon pa rin ang suot ng nobyo.
" hindi Mahal kasi nagkakwentuhan pa kami ni Mama, inabot tuloy ng umaga, dito na nya ako pinatulog."
"Ahh, okey. Pasok ka ba sa opis mo?"
"Yes after I drop you."
"Okey, thanks love you."
"Your most welcome, love you too."
Mula sa papalapit na mag ina ay kitang-kita ni Freya at Mrs Lagdameo ang pagmamahal ng binata sa dalaga. Kaya naman pareho silang nakangiting lumapit sa mga ito.
"Morning mga anak, nice to see all of us here." Nakangiting sambit nito.
"Morning Ma." Sabay na bigkas ng magkasintahan.
Habang nag-aalmusal ay nagpapalitan sila ng mga usapin, nauwi sa kasalan , sa trabaho at sa mga gusto sa buhay.
"Me, wala na akong mahihiling pa kundi ang makasal sa magandang dilag na nasa aking harapan." Buong suyong sabi ni Matteo.
"Ma, aalis na po kami, mahirap matrapik." Paalam ni Briz sa ina.
"Anak." Naiiyak na sabi ni Mrs Lagdameo.
"I love you Ma, see you later." Sagot ni Fatima. "Bye a-ate."
Parang nabunutan ng tinik sa dibdib si Fatima ng umusad ang kotse ng kasintahan palabas ng kanilang bahay.
"Are you alright?"
"Yah, thank you mahal ko.''
Ng sapitin nila ang hospital kung saan nagtatrabaho si Fatima ay agad na pinagbuksan ni Matteo ng pinto ng kotse ang dalaga, isang halik ang iginawad nya dito bago ito pumasok ng hospital.
" take care Atty.I love you."sabi ni Fatima na ikinatawa ng binata.
"I love you too nurse Briz." Sagot nya kasabay ng pagkindat sa dalaga.
Diretsong umuwi ng malaking bahay ng mga Angeles si Matteo para maligo at magpalit ng damit.
"Iho?" Ang tawag ng kanyang ina ng palabas na sya ng bahay.
"Ma, hi good morning."
"Saan ka natulog kagabi, anak?"
"Kila Briz Ma."
"Really, may APO na ba ako?"
"Ma, natulog lang ako, hindi po gumawa ng apo mo."
"Anak ang bagal mo naman eh matanda ka na, atsaka gusto ko ng mag-alala ng apo."
"Ma, I'm going ma-le-late na ako sa trabaho." Sabi ni Matteo at natatawang lumabas ng bahay.
Samantala magkasama ang mag-inang Freya at Briselda na namamasyal sa mall ng masalubong nila ang taong pinakaayaw makita ni Briselda.
"What a nice day ladies, a reunite to the two of you, a long lost daughter found her long lost mother, so how's the treatment to the three of you?" Mapangutya nitong sabi.
"Pwede ba Rosendo, leave us alone! Your ruining our time!" Mariin bigkas ni Briselda.
"Haha, so Freya kamusta naman ang pinakamamahal kong pamangkin?"
"Tito, please hayaan mo na kami nila Mama."
"Wala naman akong ginagawang masama, in fact I want to meet your sister."
Kinabahan bigla si Briselda sa narinig buhat kay Rosendo. Hindi sya makakapayag na lumapit ito sa bunsong anak.
"Kung ano man ang pinaplano mo Rosendo, hindi ka magtatagumpay tama na ang panggugulo mo sa buhay ko! Sa pamilya ko!"
"Ma, tama na umalis na lang po tayo."
"Briselda, wag kang kampante sa kapaligiran, ang aksidente ay palaging hindi inaasahan."
Mabilis na hinila ni Freya ang ina palayo sa tiyuhin daig pa ang sira ulong tumatawa habang nakatingin sa kanila.
"Ma, don't mind him. As long as I'm here, no one can harm you and Briz."
"I'm just scared to him anak, he's the reason why your Dad is so angry to me at hindi man lang ako nakapagpaliwanag sa kanya bago niya nilisan ang mundong ibabaw." Umiiyak nitong wika.
"Ma, please stop remembering the past, andito na ako, kaming mga anak mo, at gaya ng sinabi ko sayo, gagawin ko ang lahat mapalapit lang kay Briz."
"Maraming salamat anak, salamat."
Ng mga sandaling iyon ay nagpaplano si Rosendo kung paano sya makakalapit sa anak na nawalay sa kanya ng mahabang panahon, nagpasya lang sya sa pasulyap-sulyap dito mula bata ito at ngaun ay dalaga na. Mahal na mahal nya ang anak kaya kahit ang lapitan ay hindi nya magawa dahil baka matakot ito sa kanya. Nakangiting minamasdan no Rosendo ang larawan ng anak.
"I know time will come at mapapatawad mo rin ako anak, sa nagawa ko sa nanay mo."
Hindi naman mapalagay si Fatima sa kanyang trabaho bagay na napuna ng kaibigan na si Grace.
"Girl, problem? Kanina ka pa alumpihit dyan ah?''
" ha? Wala naalala ko lang si Mama."
"Mama's girl ka talaga, paano na kapag kinasal na kayo ni Matt?"
"Loka, bigla ko lang maalala ang Mama ko ano."
"Briz, Grace, ipintatawag kayo ni Big Boss." Ang sabi ng isang nurse na lumapit sa kanila.
"Bakit kaya?" Pareho nilang bigkas. At agad na tinungo ang lift paakyat sa opisina ng Director. Apat na katok ang ginawa nila bago ito bumukas.
"Good morning Mam."sabay na bati ng dalawa.
" good morning Ladies, ipinatawag ko kayo para sa isang mahalagang bagay."
"Ano po yun Mam?" Tanong ni Fatima.
Tiningnan sya ng Directres nila ng matiim kaya naman tila nahulog ang puso nya sa kaba.
"Well, it's about your job, Fatima, Grace."seryosong sagot nito.
"Mam,ano po ang ibig nyong sabihin?" Tanong ni Grace.
"Napag-isip isip ko na dahil kayo ang outstanding employee dito sa hospital, ay ipapadala ko kayo sa Harvard for two months, para mag trainee. At sa pagbalik nyo i-aasign ko na kayo as a head nurse sa buong nurse sections."
Magkahalong tuwa at excitement ang mababakas sa mukha ng mag-kaibigan.
"Kailan po ito Mam?" Tanong ni Fatima na agad pumasok sa isip ang kasintahan.
"Ready na ang visa at plane ticket nyo, in one week ang flight nyong dalawa, wag nyo sana akong bigiguin at ang hospital."
"Mam, hindi po ba Ito makaapekto sa nalalapit Kong kasal?"
"Kailan ba ang kasal mo?"
"In four months po."
"It's only two months, Fatima and you still have two months after the training, well it's all up to you, it's all about your promotion."
Ng nagpaalam ang dalawa at bumalik sa kanilang pwesto ay pansin ang katahimikan ni Fatima, nahulog siya sa malalim na pag-iisip dahil sigurado siyang magtatampo ang kasintahan.
"Briz, alam ko ang iniisip mo. If I were you, hindi ako tutuloy, hindi dahil gusto kong masolo ang promotion."
"Alam ko yun, Grace nauunawaan ko, but ahhhh! Grace anong gagawin ko?"
"Kausapin mo si Atty."
Alas sais ng hapon ng dumating si Matteo sa hospital, nakangiting nilapitan nya ang kasintahan naghihintay sa kanya lobby ng hospital.
"Hi mahal."
Isang simpleng ngiti ang ibinigay ni Fatima sa kasintahan, na ikinatawa ng binata.
"May problema ba mahal?"
"Ahmm, wala naman pero gusto kitang makausap mahal."
"Tungkol saan?"
"About, me, you and the wedding."
"Anong ibig mong sabihin?" Tanong ni Matteo na biglang naapakan ang preno ng kotse nito.
"Wag mong isipin ang kung ano-ano na negative,mahal kinausap ako ng director ng hospital to go for a trainee."
"Yun lang ba mahal, it's okey you can go."nakangiting sagot ni Matteo.
" sa Harvard ang trainee! "
"What!!!!? You must be joking Mahal!"
"Matt, sinabi ko sayo para alam mo, at hindi pa ako nagdedesisyon sa bagay na ito dahil gusto ko munang sabihin sayo, at kung papayag kao hindi, it doesn't matter to me if ayaw mo."
Tahimik lang naman nakatuon si Matteo sa pagmamaneho, hindi pa nya alam ang isasagot sa kasintahan, mas pinili nya ang maging kalmado. Inihinto nya ang kotse sa gilid ng daan at tiningnan ang nobya.
"What is all about?" Mahinahon niyang tanong.
"She said after the trainee, I'll be a head nurse of all departments, it's a promotion, na hindi ko tatanggapin kung ang kapalit
ay ang hindi natin pagkakaintindihan."
"Ilang araw naman ito?"
Napakagat labi si Fatima, sa tanong ng kasintahan. Pilit mata siyang sumagot dito.
"Two month's!"
"Mahal! Ang tagal ng two months paano ang preparation sa kasal natin.?"
"Look, Matt like I said a while ago, hindi pa ako pumapayag dahil wala pa ang permission mo, is that an issue to you? Oo lang naman o hind wag mo ng pahabain pa, wedding is still in hindi yun mababago, Matt alam Kong alam mo ito, pang lang beses na nilang offer ito sa'kin ang mga naunang offer lahat ni-refuse ko kasi ayaw mo, this time wala pa ako desisyon, dahil ikaw ang gusto Kong tanungin."
Hindi nakaimik si Matteo sa tinuran ng kasintahan, well she's right marami na itong tinanggihan promotion dahil hindi sya pumapayag.
"Mahal look, I'm sorry nag worry lang talaga ako n baka magahol tayo sa oras."
"Iuwi mo na ako, I'm tired, it's okey i understand what you mean, kapag maliwanag na sayo, then tell me."
"Okey." Mag-inang sagot ni Matteo, hanggang sa nakarating sila sa bahay ng nobya ay hindi sila masyadong nag uusap.
"Thanks I'm going inside." Paalam ni Fatima at binigyan ng isang mabilis na halik sa labi ang kasintahan. "Take care."
Nasundan na lang ni Matteo ng tingin si Fatima, first time nilang magkaroon argument ng dahil sa trabaho ng dalaga,pinuntahan nya ang isang kaibigan at naghinga ng pangyayari.
"she's been nurse for almost 7 years! Bakit kailangan nyang maging ganun ka-dedicated sa trabaho!"sabi ni Matteo.
" ang paranoid mo, Kung sinabi niyang wala pa syang desisyon, dahil sayo anong mahirap dun abogado ka napakasimple ginagawa mong complicated pare!"
>>>>>>>TBC