Chapter 13: Deathless Memories
*Curfiel's POV*
Ang daming tanong ni Mongol kaya tumakbo na lang ako papunta sa aking kwarto upang makaiwas sa pagtatanong niya.
~~
Pilit kong kinakalimutan ang mga pangyayaring yun, pero bakit bumabalik na naman? Naalala ko na naman siya...
Naalala ko na naman dahil kay Mongol.
Bakit ba kasi sa daming pwedeng gawin pagdidilig pa ng halaman ang ginawa niya. Nandun nakatago ang mga bagay na pilit kong kinakalimutan. Doon ko yun nilagay dahil sa hardin parating kaming naglalaro ng kababata ko, sa hardin ng MAFIA ACADEMY pero wala na yun ngayon tinayuan na ng mga bagong gusali. Pagdidilig din ng halaman ang isa sa mga pinakagustong gawin ng kababata ko.
Naalala ko rin tuloy si Dora, yun kasi ang parati naming pinapanuod nung mga bata pa kami.
Hindi ko naman kasi alam na mahuhulog ang loob ko sakanya, na mamahalin ko siya.
Pero nagkaroon ng away ang mga pamilya namin kaya pinaghiwalay nila kami. Ang sakit mawalay sa taong iyong pinakamamahal. Simula noon hindi na ako nagmahal ng iba, siya yung sobrang minahal ko noon na pilit ko ng kinakalimutan ngayon.
Di kaya si Mongol ang kababata ko? pero hindi eh', hindi naman Hershien ang pangalan niya. At ang kababata kong yun magaling magpainting hindi kagaya ni Mongol, magpapaturo pa nga lang siya ngayon kung paano magpainting. Pareho lang sila ng ugali... Asan na kaya siya?
Teka, teka, bakit ko pa ba iniisip ang mga bagay na kagaya nito? ilang taon na ang nakalipas pero wala pa ring nangyayare sa balak kong paglimot.
Siguro talagang mahirap kalimutan ang mga alaala na hindi naman talaga nakatago sa ating isipan, yung alaalang nakatago sa ating mga puso.
Ba't ba ang drama ko ngayon? Hindi bagay saken! Fucking shit! kasing mga alaalang to, di mamatay-matay.
Nahiga na lang ako.
Makalipas ang ilang minuto ng pagdadrama, lumabas ako ng kwarto, nakita kung nagpapaturo si Mongol kay Nagel magpainting.
Bumaba ako ng hagdan nang hindi nila napapansin.
Pumunta ako sa may hardin, sa ilalim ng lilim ng isang malaking puno at nahiga sa luntiang damo, pinagmamasdan yung mga mapuputing ulap na marahang pinapagalaw ng hangin at yung mga lumilipad na grupo ng mga ibon sa kalangitan, ako kaya? kelan ako makakalaya sa mga alaalang kumukulong saken, Kelan ba ako makakalimot?
Para san ba kasi't naimbento ang pag-ibig? ano yun? para saktan lang ang mga tao? para umasa? para umiyak? FUCK THE WORLD!!
Gusto kong sumigaw pero wala naman yung magagawa.
"Curfiel, gusto mo tumulong samin? pupunta kami ni Anne kung saan nagrerepack ng mga relief goods para sa mga nasalanta nung Super typhoon Yolanda, gusto mo sumama?" tanong ni Mongol at naupo siya sa tabi ko.
Bigla-bigla na lang siyang sumusulpot... Nakita nang nagmomoment yung tao! Panira naman oh'.
"Ha? bakit naman ako tutulong wala naman akong makukuha do'n, at saka wala akong pakialam sakanila, mas mabuti pa dito sa bahay hindi pa ako mapapagod." sagot ko sakanya habang patuloy pa rin na pinagmamasdan ang mga ulap at ibon.
"Ayaw mo no'n? makakatulong ka sa mga taong lubos na nangangailangan? mas maganda na tumutulong tayo sa iba kesa yung tayo ang tinutulungan nila." pamimilit niya pa saken.
"Si Nagel na lang isama mo, siya naman yung nanliligaw sa'yo, hindi ako."
"Sasama nga siya pero mas maganda kung marami tayo para mas marami rin tayong magagawa."
Ang kulit niya talaga haaay... yung kababata ko mahilig din yung tumulong sa iba sa abot ng kanyang makakaya.
"Sige, sasama na lang ako." sagot ko sa kanya tapos bigla siyang ngumiti.
Mongoloid talaga. hahaha.
"Umalis ka na nga diyan ayoko ng maingay." utos ko sakanya.
Pagkasabi ko nun umalis na siya at naglakad papunta sa loob ng bahay. At ako? nanatili na lamang do'n sa hardin sa ilalim ng lilim ng puno.
"Nandito ka na naman nag-iisa sa ilalim ng punong 'to, ano na naman bang iniisip mo?" tanong ni Zhaic at kasama niya si Sky na may subo na namang lollipop.
Kakaalis pa lang ng isang asungot may dumating na namang bago.
"Tumigil nga kayong dalawa!! Gusto niyo pala sumama samen ng alipin ko?" tanong ko kay Sky at Zhaic habang sila'y umaakyat sa puno.
"Bakit san ba pupunta?" tanong ni Sky at nakaupo na siya sa sanga ng puno.
"Tutulong magrepack para sa mga nasalanta ng bagyo." tugon ko.
"Ikaw tutulong magrepack? akala ko ang alam mo lang magre-FUCK hahaha." sagot ni Sky sabay tawa at nakitawa rin si Zhaic.
"Ganun? kung hindi kayo sasama, huwag kayong papasok sa Academy bukas!" I shouted, I stand up and strongly kicked the trunk of the tree, naalog 'yon kaya muntik ng mahulog yung dalawa.
"Interesado ka yata masyado tumulong. Ano bang meron do'n?" Zhaic inquired na pilit ibinabalanse ang katawan para hindi mahulog.
"Ngayon ka pa tutulong at naawa sa dami na ng napatay natin?" tanong din ni Sky.
"Hindi naman talaga ako tutulong o naaawa may iba lang talaga akong rason, huwag niyo ng itanong dahil alam kong alam niyo na yun." sagot ko sa tanong nilang dalawa at nahiga muli ako sa damohan.
"Sige sasama na kami, alam na namin ang rason mo." magkasabay na sagot nung dalawa.
Tapos nanahimik na lang ako, meron kasing paru-parong dumapo sa noo ko. Paru-paro ang parati naming hinahabol ng kababata ko sa tuwing naglalaro kami sa hardin.
"Oh' natahimik ka?" tanong ni Sky.
Pareho na silang nakahiga ngayon ni Zhaic sa may tig-isang sanga.
Dito sa punong 'to, natutulog kami ng Crucifix Six pag wala kaming ginagawa pero noon yun, ngayon kasi bihira na kaming tumambay dito. Merong anim na sanga ang puno kaya tig-iisa kaming sanga sa tuwing matutulog o kaya kung tatambay kami. Sa pinakamataas na sanga ang pwesto ko. Dito rin sa punong 'to nagsimula ang pagkakabuo ng grupo namin.. Kung sino kasi yung makakaakyat member na agad.
Si Jao hindi yun nakaakyat, kaya hindi talaga siya member ng Crucifix Six pero dahil sa kaibigan namin siya, kaya isinasama pa rin namin si Jao sa lahat na ginagawa ng grupo.
"Wala may naalala lang." sagot ko habang nakatulala.
"Hanggang ngayon di mo pa rin talaga siya nakakalimutan. Pag-ibig nga naman hahamakin ang lahat masunod ka lamang." sabi ni Sky, Lakas makaFLORANTE.
"Diyan na nga kayo!" malakas na pagkakasabi ko tapos tumayo na ako at iniwan yung dalawa na nakahiga pa rin dun sa sanga.
-End of Curfiel's POV-
*Hershien's POV*
Pagpasok ni Curfiel sa kwarto niya nagpaturo ulit ako kay Nagel magpainting. Ano kayang nangyari sakanya at bigla na lang napatakbo papunta sa kanyang kwarto?
Habang nagpipinta ako biglang tumunog yung celfon ko. Kinuha ko agad yun dahil wala namang nagtitext saken kung hindi talaga importante.
1 Message received
Text from Ayesha:
"Shien, tumulong ka naman samen magrepack."
"Magrepack nang ano?" reply ko.
"Magrerepack tayo nang uling. :p" reply naman ni Ayesha.
Ano? nagtitinda na ba sila ng uling ngayon?
"Aanhin mo naman ang uling?" tanong ko sa kanya.
"Kahit kelan ka talaga Shien, magrerepack tayo ng relief goods hindi uling. Punta ka na lang dito sa Heaven's Ethos Academy, dito kami sa may Gym."
Akala ko naman uling ang irerepack. Parati na lang siyang nagbibiro.
"Sige pupunta na lang ako diyan mamaya." reply ko kay Ayesha.
Inantay ko siyang magreply pero hindi na siya nagtext kaya naman ay ipinagpatuloy ko na yung pagpipinta. Natatawa nga ako sa sarili kong painting dahil mukhang mas maganda pa nga ang painting ng Kindergarten kesa saken.
Pinilit ko sina Anne at Nagel na sumama sa pagrerepack ng relief goods para mas madali kaming matapos. Pumayag din naman agad sila.
After I finished painting, I went to Curfiel's room para pilitin din siyang sumama but he wasn't there, kaya hinanap ko siya sa kitchen, sa dining room at pati sa 3rd floor pero wala siya do'n. Sumilip ako sa bintana ng 3rd floor at nakita ko si Curfiel na nakahiga sa garden sa ilalim ng shade ng puno. Bumaba agad ako at pinuntahan siya.
"Curfiel, gusto mo tumulong samen? pupunta kami ni Anne kung saan nagrerepack ng mga relief goods para sa mga nasalanta nung super typhoon Yolanda, gusto mo sumama?" tanong ko habang naglalakad papalapit papunta sakanya.
At mukhang nagulat yata siya sa pagdating ko.
"Ha? bakit naman ako tutulong? wala naman akong pakialam sa kanila, mas mabuti pa dito sa bahay hindi pa ako mapapagod." sagot niya habang nakatitig sa kalangitan.
"Ayaw mo no'n? makakatulong ka sa mga taong nangangailangan? mas maganda na tumutulong tayo sa iba kesa yung tayo ang tinutulungan nila." ginamit ko na talaga ang aking convincing power.
"Si Nagel na lang isama mo siya naman yung nanliligaw sa'yo hindi ako." he answered.
"Sasama nga siya pero mas maganda kung marami tayo para mas marami rin tayong magawa." pamimilit ko pa.
Parati niya na lang iniisip ang sarili niya.
Naisipan ko ngang pilitin siyang isama dahil baka pag nakita niya yung mga taong nagtutulungan para sa ikabubuti ng ibang tao ay magbago yung ugali niya.
Nandito ako para baguhin ang pag-uugali niya hindi lang para maging alipin.
"Sige sasama na lang ako." sagot niya saken.
Sa sobrang galak na nararamdaman ng puso ko, napangisi na lamang ako.
"Umalis ka na nga diyan ayoko ng maingay!" utos niya saken nang nakita niya akong nakangisi.
Kaya umalis na rin ako dahil baka mabadtrip pa siya at magbago ang desisyon niyang sumama samen.
Naglakad na ako papunta sa loob ng bahay, at iniwan siya do'n.
Habang ako'y papaalis ng hardin nakita ko sina Sky at Zhaic na naglalakad papunta sa kinalalagyan ni Curfiel.
***************