P.o.v. Delia:
1 ding is zeker, ik heb zeker niet gelogen over dat we hier nog wel even zouden zitten. Ik druk de zoveelste knop in, terwijl Zack weer buiten staat, maar dit keer te dansen, omdat zijn broek in de fik staat. Normaal had ik me slap gelachen om hem, maar op dit moment niet. Ik wil hier zo graag weg. Welke verdomde knop is het dan ook?
Ik bekijk de knoppen nog maar eens, stuk voor stuk, maar geen enkele knop geeft me het gevoel dat ik erop moet drukken. Een diepe zucht verlaat mijn mond en ik begin te schoppen tegen de muur, waar ineens een piepje vandaan komt. Ik kijk verbaasd naar mijn voet, waar een rood puntje op te zien is. 'ZACK!' gil ik, als ik door mijn knieën ben gezakt, om te kijken wat het lichtje is. En kijk eens aan, wat ik hem gevonden. EEN KNOPJE.
'WAT?' schreeuwt Zack, als hij eindelijk de kamer heeft bereikt. 'Kijk' zeg ik wijzend op de knop, die ik heb gevonden met mijn voet. Hij trekt een wenkbrauw op en komt naast me zitten, op zijn knieën. 'Dat is een knop?' vraagt hij. Wat? Heeft deze jongen een bril nodig. HET IS MISSCHIEN DE FACKING KNOP OM TE ONTSNAPPEN. Welke hint begrijp je er niet aan. 'Ja, een knop' zeg ik sarcastisch, waardoor hij me verbaasd aankijkt. 'Wat bedoel je daar mee?' 'Ga naar buiten' beveel ik hem, wat hij dan ook doet.
Ik volg elke beweging op de beeldschermen en zie hem richting, waar het krachtveld hoort te staan, lopen. Hij kijkt nog eens om naar de camera en knikt dan, als teken dat hij het gaat proberen. Hij loopt naar voren en naar voren, en naar voren, en naar voren, ho wacht! HIJ IS VOORBIJ HET KRACHTVELD. DIT IS EEN FEEST!
Als een speer ren ik naar buiten, achter Zack aan en vlieg hem op zijn rug, wat hij blijkbaar niet aan zag komen en valt. 'Delia' moppert hij en draait ons om. 'Wat doe je?' 'Je bent voorbij het krachtveld' zeg ik blij en klap in mijn handen. Verbaasd kijkt hij op en ziet dan hetzelfde als ik net zag. Meteen staat hij op, trekt me overeind, plaatst zijn handen op mijn wangen en geeft me een kus.
'We hebben het gehaald!'