a/n: please read my note sa dulo :)
----
"YOU call me all the way from office para papuntahin dito sa condo niyo because you're hungry?" Kunot noong reklamo ni Mara habang nakaupo siya sa single couch at ako naman sa carpeted floor.
"At ginising ako ng pagka-aga aga para panuorin ka kumain?" Pupungas pungas pa si Justin sa screen ng laptop ko na nakapatong sa center table.
"Gutom nga ako talaga." Sagot ko habang ngumunguya. "Russell! Ang tagal mo naman, yung pagkain ko!"
"Ayan na!" Lumabas mula sa kitchen ng condo si Russell na may dalang plate. "Another batch of fishball and kikiam!" Ibinaba niya ang pagkain sa center table sa harap ko.
"Hmm! Bango!" Tumusok ako ng kikiam sa fork at diretsong subo.
"Mainit pa yan—" warning ni Russell but already too late.
"Hot! Hot!" Pinaypayan ko ang bibig while blowing air para mabawasan ang init ng kinakain.
"Kasasabi lang kasi." Natatawang sabi ni Russell.
Inabutan naman ako ni Mara ng orange juice para makainom.
"Bakit mo kasi iseserve ng mainit?" I said glaring at him nang mailulon na ang nasa bibig.
"Paanong hindi eh kulang na lang umusok ang ilong mo sa kamamadali mo sa akin sa pagluluto."
Inirapan ko lang siya bago tumusok ulit ng fishball but this time I'm careful enough para hipan muna bago kainin. "Yung sauce?"
"Eto na po ma'am." He put the bowl in front of me.
"Thank you!" I beam at him. Yung sauce na gawa talaga ni Russell ang dahilan kaya ko gusto ng fishball and kikiam.
"You're weird." Kunot noong naupo sa Russell sa armchair ng couch na inuupuan ni Mara.
"I told you I'm hungry." Dire-diretso lang ako kumain not bothering na alukin sila. They can cook their own food if they want but not what I'm eating.
"It's good you're eating now. Ang sabi ni Grace lately daw hindi ka nagkakakain." Sabi ni Mara.
Natigilan ako saglit and blink thrice. "Wala kasi akong gana but now I need to eat."
"Hindi ka kumakain Kathy? Pero ang taba mo." Nanlalaki ang mga mata na sabi ni Russell.
I glared at him. "Manahimik ka Russell, nasa bahay kita baka gusto mong itapon kita sa bintana."
"Bakit mo kasi ako pinapunta dito?" Tanong niya.
"Para magluto."
"Wow ah, personal chef mo ako?"
Nagkibit balikat lang ako.
"Wala ka pa bang balak makipagbati kay Daniel?" Tanong ni Russell.
Natigil ako sa pagnguya dahil sa pagbanggit niya sa pangalan ni Dan bago nagkibit balikat ulit.
"Hindi mo ba siya namimiss?" Tanong naman ni Justin mula sa screen.
Namimiss, sobra. I told myself but instead nagkibit balikat lang ulit ako without stopping eating.
"Of course namimiss niya kaya hindi makasagot." Justin said, smirking at me.
"I need to pee." Sabi ko na lang at tumayo para magpunta sa bathroom ng kwarto.
"Na naman? Ten times ka na yata nagbanyo since I got here." Sabi ni Mara.
"I drink a lot of water."
"You only have one glass of orange juice." Kontra ni Russell.
"Umiiwas sa usapan kasi guilty." Narinig ko pang pahabol ni Justin bago ako makapasok sa kwarto.
Pagkatapos ko gumamit ng banyo ay nagulat pa ako ng malabasan ko si Mara na nakatayo sa gitna ng kwarto obviously waiting for me.
"You're not telling me something." Pauna niya sa akin na nakapameywang pa.
Nanlaki ang mga mata ko. "What something?"
"I don't know, we're supposed to be best friends slash best cousins pero hindi ka nagsasabi sa akin."
Naupo ako sa gilid ng kama. "You too naman, you're not telling me what's the score between you and Russell, nagkabati na ba kayong dalawa?"
"This is not about me right now Kathy, obviously you're not okay na magkahiwalay kayo ni Daniel but you're acting like everything is fine."
My lips quivered and tears started welling up my eyes. Nanlaki naman ang mga mata ni Mara nang makita ang tuloy tuloy na pagluha ko.
Napaluhod siya sa harap ko. "Hala! Kathy..."
"Namimiss ko na si Dan!" I cried like a baby. "Nakakainis siya, iniwan niya ako."
"Akala ko ba gusto mo ng space?"
"Oo nga pero nagalit siya sakin tapos iniwan niya ako tapos nag I love you ako sa kanya pero hindi siya nag I love you too kasi nga galit siya sa akin." Wala na akong pakialam kung para akong bata na nagsusumbong.
"Miss mo na?" Tanong ni Mara.
"Sobra, and our room doesn't smell like him anymore." I nodded pouting.
"Why don't you call him? O kaya puntahan mo, for sure he's just waiting for you."
"Ayoko!" Humalukipkip ako, "Siya umalis kaya siya bumalik."
"You know what, Russell is right. You're weird and moody."
I didn't say anything.
THAT night ay pabaling baling na lang ako sa kama and ended up staring at the ceiling.
"I can't sleep..." Kinuha ko ang isang unan and buried my face on it para lang madismaya because Dan's scent in his pillow is now fading.
Niyakap ko ang unan at tumagilid and started imagining sheep counting them baka sakaling gumana at dalawin ako ng antok. Lately I'm having trouble sleeping, one thing is dahil unti-unti ng nawawala ang amoy ni Dan sa mga damit niya na sinusuot ko sa pagtulog just so I can still smell him to sleep.
Napabangon ako scratching my head in frustration. I took my phone from bedside table and dial.
"Hello? Kathy?" Said from the other side.
"Hey, Mommy. Did I woke you up?"
"Not really. Everything's okay? Bakit ka napatawag?"
"Nothing, it's just I can't sleep and I want to hear your voice."
"Hmm... MY voice?"
"Mom come on! I'm your baby girl hindi na ba pwede maglambing sayo?"
"If I know better may gusto ka lang kamustahin."
Hindi ako sumagot.
"Let's see, naisipan na naman maglasing ng Daddy DJ mo at ni Daniel, mabuti na lamang at wala si Marion ngayon dito if ever tatlo pa aalagaan ko."
"Uhm, are they okay? Umiinom pa sila?"
"Napaakyat ko na ang Daddy mo sa kwarto, tinakot ko na magda-diet siya for a week kapag hindi pa sila tumigil."
"Ugh! Mom! Too much info please!"
She just laughed at me. "Pero si Daniel ang kulit, ayaw makinig sa akin."
"Why?"
"Nasa pool side pa rin. Ayaw daw niya umakyat dun na lang daw siya."
"He's still drinking?"
"Parang nakatulog na nga yata habang umiinom mag-isa."
"Mom, bring him to my room na baka magkasakit pa siya sa lamig pag nagstay siya ng buong gabi sa labas."
"I'm telling him but he won't listen."
Napabuntung hininga ako. "He's so stubborn."
"Why don't you come here? Sayo lang naman makikinig to."
"Mom..."
"I don't even see the need kung bakit kailangan niyo pa maglayo. Clearly Daniel is in wreck right now and you're not doing okay as well."
Hindi ako nakapagsalita at unti-unti rin nag-init ang gilid ng mga mata ko.
"Huwag mo na pahirapan sarili niyo, okay?"
"Opo." I nodded my head.
The next thing I knew I was already driving to my parents' house.
"OKAY na Mommy Kath. I'll take care of him, matulog ka na." Sabi ko sa ina nang samahan niya ako sa pool side kung saan nagpaka-wasted ang magaling kong mahal.
"Are you sure?"
"Yes po, ihuhulog ko na lang siya sa pool kapag hindi pa rin gumising."
She smile at me and tucked a strand of hair behind my ear. "Be a big girl, ayusin niyo na and no more running away."
I smile back and nodded. "I will, thank you Mom. I love you."
She kissed my cheek. "I love you too."
"Ngayon, paano ko to gigisingin?" Nasabi ko nang makaalis na si Mommy Kath.
Nakadukdok si Dan sa mesa obviously sleepinv at may hawak baso na siyang iniinuman niya, mayroon ring apat na bote ng jack daniel's na walang laman.
"They drink all of that?" Napangiwi ako just thinking about it, no wonder bagsak na bagsak ang lalaking ito, four bottles to think na dalawa lang sila ni Daddy DJ uminom.
Nilapitan ko si Dan at tumalungko sa gilid niya, hinawi ko ang buhok niya to see his face, the face that I missed the most.
"Dan..." Hinaplos ko ang pisngi niya noticing the stubbles forming on top of his upper lip and chin.
Dahan-dahan siyang dumilat, focusing his cloudy eyes on me.
"Get up na punta na tayo sa room."
"Hmm?" Itinukod niya ang siko sa mesa at ipinatong ang pisngi sa palad, smiling at me like an idiot.
"Halika na." Hinila ko siya sa isang kamay but he wouldn't budge.
"Mommy Kath you look pretty tonight." Nakatitig pa rin siya sa akin with this stupid grin on his face.
"What?" Napakunot noo ako.
"I can call you Mommy Kath dahil dito naman ako nakatira di ba? Tsaka asawa ko naman baby girl niyo."
"Asawa?" Tinaasan ko siya ng kilay.
"Oo, asawa, wife pero sshh lang natin yun Mommy Kath," inilagay niya pa ang hintuturo sa labi. "Hindi pa alam ni Kathy."
Napakagat labi ako para pigilan mapangiti. "Okay pero let's go na sa room para makapahinga ka na."
"Ayoko dun, wala dun si Katherine ko." Nakalabing niyakap niya ang bote ng alak. "Miss ko na siya."
Napabuntung hininga na lang ako. "Dan please? Let's go na, huwag mo na ako pahirapan." Kinuha ko mula sa kanya ang bote at sinubukan ulit siya hilahin patayo.
"Okay! Ayoko pahirapan ang future Mommy ko." Bigla siyang tumayo which cause him to wobble.
Inalalayan ko agad siya at ipinatong ang braso sa balikat ko. "Umayos ka ng lakad, you wouldn't want us to fall at masaktan ako."
"Of course." Sinubukan na niya maglakad kahit hirap at pagewang gewang pa siya.
"Don't fall." Paalala ko pa habang halos yakapin ko na siya sa bewang para hindi madapa.
Habang paakyat kami ng hagdan ay naramdaman ko ang pagsinghot niya sa ulo ko. "You smell like my Kathy. Bango."
Napailing na lang ako at nangiti.
With much struggles ay nakarating naman kami sa kwarto ko, pinawisan ako ng sobra ang bigat din kasi ni Dan kahit na halos alalay lang ginawa ko sa kanya.
Pabagsak kong inihiga si Dan sa kama, "Hindi ka magaan ah."
Pinunasan ko ang namumuong pawis sa noo niya and my other hand instantly went to my tummy. "Para akong biglang nagutom dun sa pag-akyat natin."
Hinuli ni Dan ang kamay ko, his eyes focused on me. "I'm seeing an angel. An angel that looks exactly like my love."
"Let's get you change na." Sinubukan kong hubarin ang suot niyang t-shirt.
"No!" Pinigilan niya ang kamay ko. "Magagalit love ko."
A giggle escaped my lips na pinigil ko agad. "Okay then, mag-hubad ka ng sarili mo at kukuha ako ng pamalit mo."
"Hmm...okay." Bumangon siya at sumandal sa headboard to take off his shirt and denim shorts leaving him in just his black calvin klein boxer briefs.
Inabutan ko siya ng white shirt na hirap siyang isuot kaya kailangan ko pang tulungan.
"Higa ka na, sleep na." Inayos ko pa ang unan niya, stroking his hair hanggang unti-unting bumigat ang kanyang mga talukap.
Kinuha niya ang kamay ko at inipit sa kanyang pisngi at ng unan bago pumikit. "Don't leave... Kathy..."
Nahiga ako sa tabi niya, pulling the blanket over us at yumakap kay Dan burying my face on his chest, inhaling his scent. This is much better than wearing his shirt to sleep.
"I missed you."
---tbc.
a/n: hello! Survey lang, if i have readers na from cabanatuan/nueva ecija? I have 10 slots reserved to give away para sa block screening ng Barcelona organized by kads nueva ecija, so kung meron man please let me know, open ang DM ko sa twitter @EverythingKN no need to follow just kindly DM me if interested and i will randomly pick 10 winners.
This is my way of giving back sa pagtyaga niyo magbasa ng story ko and also my way of saying sorry kasi ang tagal ko mag-update. Lool :p