Chapter Eight
“WHAT? Aalis ka?” Gulat na bulalas ng kapatid ng sabihin niyang aalis na siya sa bahay nito. Kulang nalang ay baliin nito ang hawak na kutsara at tinidor habang nakatitig sa kanya na para bang nasisiraan siya ng bait. “At kanino ka titira sa fiancé mo? Hindi pwede! Hangga’t hindi pa kayo kasal hindi pa kayo pwedeng magsama.”
She rolled her eyes at Jaxon. “You heard it right brother I am going to transfer but it doesn’t mean na makikipaglive-in ako kay Raj goodness ano nalang ang iisipin ni mommy kapag nalaman niya iyon? She would freak out and probably she’ll have another heart attack sa tingin mo ganyan ako Katanga upang hindi maisip iyon.”
“But why? Hindi ka ba masaya dito? Napapabayaan ba kita?” as a sister she can her brother’s point for being so over protective to her.
“Don’t think about that kuya as a brother you are really great pero hindi ka makakapag-asawa agad kung nandito ako. I am not going back to London and besides eventhough your place is really good mas malapit ang lilipatan kong condo unit sa work place ko.”
Jaxon sigh, “I told you, you don’t have to work anymore.”
“And I can provide living for myself I might be your princess but I am my own’s queen. I have a life, I need to work I need to prove a point for myself and relying my entire life to you is not good. Hindi ako ganyan pinalaki kuya I grow up to rely on myself. Tapos na ang pagbabakasyon ko at hindi forever na hihinto ang mundo ko dito sa bahay mo.
“May katulong ka ba doon? If you want to hire a maid I can-.”
“No need for maids besides me and Ash is a very good team we can chores together. You can visit us or me if you wanted to.”
“Ash? Your bestfriend?” nag-iba ang boses nito ng mabanggit niya ang pangalan ng matalik na kaibigan.
”May iba pa bang Ashley?”
“Kailan ka lilipat?”
“Excited much lang kuya na paalisin ako dito sa bahay mo or mas excited ka na mabisita ako?”
“I am just asking.”
“You are interested kay Ashley?” she joked tapos biglang namula ang teynga nito na ikinapanlaki ng kanyang mga mata. What the hell!? “Oh my God, you like my bestfriend?” mas lalong tuminis ang boses niya sa ginawa niyang pagsigaw.
“O-of course not.” And he stuttered.
“You do like her.” Pang-asar niya.
“Hindi nga sabi.”
“Wala kang dapat ikahiya kuya Ashley is single although you might need a little work on her especially taming her.”
“I am not interested.” Insist nito.
“Okay, irereto ko siya sa isang single friend ko since hindi ka naman pala interested sa kanya. Hmmn, sino kaya sa mga friends ko?”
”Fine, I like her.” suko nito.
“And?”
“Don’t pair her with other guys.”
“Sabi mo eh,” nanunuksong sabi niya at pinagpatuloy nila ang pakain sa likod ng kanyang isip ay kagustuhan na makalayo kay Claude. If she wants to have her happiness, she needs to stay away from her sadness because that is the first sign that she is ready to move on.
NASA Royale siya ng mga oras na iyon at ginagawa ang kanyang mga reports kasama niya ang kanyang assistant na pumalit kay Ashley dahil sa ayaw at sa gusto nila Raj forced them to jump into a new position. Ashley is now handling the marketing department, it suited her bestfriend well dahil Marketing graduate naman ito. She on the other hand is the acting CEO of R.J.S habang pabalik-balik pa si Raj from London back to Philippines. Gusto kasi nitong maging main branch ang nasa Pilipinas ewan ba niya sa lalaking iyon gustong-gusto na dito. If she only knew.
Ibinaba niya ang cute na tasa ng kape sa ibabaw ng mesa, isa pa sa enjoy niya sa pakulo sa Royale. The place could be a restaurant and a coffee shop at the same time, nasa back wing siya ng resto kung saan parang nasa London café lang din siya, the place is field with flowers and cozy sceneries. Malamig hindi dahil sa aircon kundi dahil sa halaman and what’s funny is the cups, they have paired cups for today. Sabi ng nagserve sa kanya ay pair week daw ngayon at freebees na iyong mga cups. Her cup is very cute, may face pa nga pero napahilot pa rin siya sa kanyang noo.
“Headache?” tiningnan niya ang nagtanong sa kanya, Amber her new assistant. Amber is a tsinita beauty na mahilig sa black at red. She have this plain beauty too plain style that for some reason it gives her that attractive look around her. Para ba iyong hindi sinasadyang ganda.
“Not really just tired.”
“Love life ang kulang mo Belle.”
”Bakit ikaw may lovelife?”
”Huh? Ano iyan? Pagkain? Saan ko pwedeng mabili iyan?” biro nito.
”Loka, here.” ibinigay niya dito ang kalahati ng kanyang binabasa. ”As my assistant, read it and summarized it as well I-send mo sa email ko once you are done.” Kinuha nito ang mga papers and then stood up.
“Babalik lang ako sa office naiwan ko doon ang brain ko.”
“Ingat.”
Nang makaalis na si Amber ay binalikan niya ang pagbabasa ng biglang may pumitik sa kanyang sentido niya. Masyadong stress ang kanyang work, hindi naman kasi nila inaasahan na tatanggapin agad ng mga Pilipino ang clothing line nila. Sa London sikat ang line nila at inaamin naman nila na talagang may kamahalan ang bawat piece ng damit ng R.J.S. May mga Filipino customers sila pero pawang mga celebrities o kaya naman ay mga kilala sa lipunan way back then. When they said they na magkakaroon ng branch dito ay bigla nalang silang nakatanggap ng sobrang daming calls and orders.
She missed her old job being a fashion consultant is not this tiring.
“Shit!” ipinatong niya ang kanyang ulo sa ibabaw ng mesa dahil wala na siyang maintindihan sa binabasa niya.
“Coffee?” tiningnan niya ang nagtanong akala niya ay waiter pero mahihiya naman ang coffee shop na ito kung waiter ang tawag sa napakagwapong lalaki na nasa harap niya. Isa kasi ito sa dahilan kung bakit sumasakit ang ulo niya. She tried to rid him off her brain by working her arse.
“What are you doing here Claude?”
“Coffee shop. Umiinom ng kape?” pilosopong sagot nito.
“Heh, kung pagtitripan mo lang ako please lang not now dahil wala ako sa mood. Pakiusap lang.” nanghihinang saad niya kaya lang mukhang wala itong balak na tantanan siya dahil umupo ito sa upuan kaharap siya.
“Ang tagal nating hindi nagkikita tapos susungitan mo ako?”
Hindi siya umimik the last time they have this conversation ay ninakawan siya nito ng halik.
”Kung ako ang papipiliin I should have leave the moment you stepped here.”
”Aminin mo na namimiss mo ako.” mas lalo niyang idinikit ang noo sa table.
”Kapal!” ibinaba nito ang tasa na may lamang kape sa harap niya at napataas ang kanyang kilay dahil iyong tasa niya ay kaparehas ng tasa niya. They matched.
”Bakit naman kita mamimiss?” at ang walang hiya ngumiti ng pagkalapad-lapad. She groaned annoyingly and close her eyes dahil lumiwanag ng masyado ang paningin niya dahil sa ngiti nito.
“You missed me.”
“Asa.”
“Sige nga kung hindi mo ako namimiss bakit ka nakatingin sa picture ko na nasa newspaper.” Nguso nito sa newspaper na nakatupi sa isang tabi. Binabasa ito kanina ni Amber kunot-noong tiningnan niya ang newspaper at umayos ng upo. She looked at the paper and her brow rose up when she saw his picture ay inihampas niya ito sa mukha nito.
“Mukha mo hindi ko pa nakikita ang newspaper na iyan baka ikaw ang nakamiss sa akin.” Asar na ingos niya dito.
“Yup.”
“Huh?”
“I missed you kaya nga sumama ako sa kapatid mo ng sabihin niyang pupunta siya dito, he told me you are here.” Her heart beats as fast as it could be when she heard what he said. Para kasing seryosong-seryoso ito sa sinasabi nito and her heart being hopeful as it is managed to beat again. She missed him… a lot.
“Kasama mo si kuya?” bambabalewala niya sa sinabi nito. She doesn’t want him to know about what she feels because he might use it against her.
“He is in the counter.” Sagot nito at saka hinuli ang mga mata niya. Her cheeks is still leaning the table when they have this mini staring contest. Hindi nga siya nakaimik ng hawiin nito ang ilang hibla ng buhok na tumabing sa mukha niya at inipit sa likod ng kanyang teynga. The gesture is so sweet kaya wala siyang nagawa but to give in.
Hindi na niya kayang pagsinungalingan ang sarili niya she is still madly in love with him and even if running away is her only option she will still fall in love with him. Paano ba niya ito makakalimutan? How can she runaway from her sadness when in fact he is still her happiness? She is running in circles and that pains her.
“Baby sis are you okay?” mabilis na hinila ni Claude ang kamay nito sa buhok niya ng lumapit na ang kanyang kapatid. Umayos siya ng upo at tiningnan ang kapatid niya ibinaba nito ang hawak nito at saka niya inilibot ang mga braso sa leeg nito and pressed her face into his chest. “Hey, what’s wrong?” malumanay na tanong nito. Kung sinuman ang mamahalin ng kapatid niya she is one lucky woman. She suddenly sobbed para kasing nakahanap siya ng kakampi sa lahat ng kaguluhan na nararamdaman niya ng mga oras na iyon. “Hey, sinong nang-away sa iyo?” her brother tensed up. Wala sa loob na tinuro niya si Claude na umiinom ng kape.
“Si Claude?” Tumango siya. “Anong ginawa mo sa kapatid ko Claude?”
“Huh? Wala pa nga akong ginagawa sa kanya.”
Napapikit siya when her brother rubbed her back like a baby. She is close to sleeping and that’s what she did. “Ang sakit ng ulo ko, parang mababasag na siya kuya.” Bulong niya.
“Dalhin kita sa hospital.”
“Ayoko doon kuya. I want to sleep.” Hindi ito kumibo at hinayaan nalang siyang umiyak hanggang sa hindi na niya maramdaman ang sarili. She close her eyes tightly and felt her brother’s arm around her. Iba talaga kapag kapatid mo ang kayakap mo you will feel nothing but pure safety.
NAGISING siya ng maramdaman niya ang masarap na pakiramdam ng masahe sa kanyang ulo. Napasubsob pa nga siya sa may-ari ng mabangong amoy na naaamoy niya ng mga oras na iyon. She opened her eyes and bit her tongue when she realized that Claude is hugging her tightly and gently. Ito din ang humihilot sa ulo niya.
“Gising ka na?”
“C-claude?”
“Your brother received a call from his office kailangan niyang pumunta. That is why I took the responsibility of taking care of you.” Pilit niyang kumawala dito, the feeling is so good but it doesn’t mean she needs to cave in.
“You don’t have to do this Claude dapat ay ginising mo na ako.”
“You look so tired and you are even crying in your sleep dahil sa sakit sa ulo mo.”
“S-sorry naabala ka pa tuloy. I’m okay now.” Pinilit ulit niyang hilahin ang katawan niya mula rito for some reason she find his body so relaxing and warming. Iba sa kapatid niya para bang ang sarap sa pakiramdam sa mga bisig ni Claude. Mas safe ang pakiramdam plus pa iyong nakakakuryenteng pakiramdam na para bang hinahakot ang buong lakas niya.
”I know you are not okay may lagnat ka pa you should rest.” Muli siya nitong ikinulong sa mga bisig nito.
“I will later kailangan ko pang bumalik sa trabaho ko.”
“Hindi mo kaya.”
“Kaya ko Claude kaya ko dapat kayanin ko.”
“Don’t jeorpardied your health dahil lang sa trabaho mo. Does your boss know that you are not feeling well?”
“Raj isn’t here, bumalik siya sa London. At marami pa talaga akong trabaho kaya hindi ako pwedeng magkasakit.”
”Pero nagkasakit ka na.” hindi talaga siya nito pinakawalan.
”Wala sabi ito I am okay.”
“You are not okay.” He insisted.
“Claude please I am okay I will be okay at magiging okay lang ako.” She emphasized it by raising my hands infront of him. Hindi siya pwedeng magtagal na kasama ito.
”No, you are going with me. Quit running away from me Belle it is not working I will keep on chasing you no matter what you do.”
Sasagot na sana siya ng biglang nagring ang cellphone niya kaya kinailangan niyang kumalas dito. Si Amber.
“Yes, Amber?”
“Belle, may problem tayo hindi dumating ang model natin para sa shoot. Hindi ko alam ang gagawin ko deadline pa naman ngayon ang mga pictures.”
Mas lalong sumama ang pakiramdam niya sa sinabi ni Amber, ang kukulit ng mga tao ngayon kapag nakita niya ang walanghiyang model na iyon swear mawawalan talaga ito ng career.
“Ako na ang bahala pupunta na ako sa office. Ang model ba babae or lalaki?”
“Babae.”
“May naisip na ako and contact Ashley.”
“Y-yes.”
“Papunta na ako diyan.” Ibinaba niya ang phone at napabuntong-hininga, mas lalo siyang nanghina sa nalaman niya.
“Who said you are going to the office?” Pigil ni Claude sa kanya, he lace his fingers around her wrist preventing her walking away.
“Claude please lang nakikiusap ako sa iyo huwag mo muna akong pagalitan. Masakit ang ulo at masakit ang katawan ko.” muntik na siyang maiyak sa frustrations feeling kasi niya iyon na ang pinakworst time sa araw na iyon. At mas lalo pang nakakastress dahil nakikita siya ni Claude na sobrang stress, haggard at pangit.
“I’ll drive you to your office.” Iyon na yata ang pinakamagandang narinig niya mula dito, not really may sinabi pa ito kaninang until now hindi pa rin madecipher ng utak niya. Para bang isang wrapped gift, alam mong gift kaya masaya ka pero natatakot kang buksan kasi nakakatakot malaman kung ano ang laman ng gift na iyon.
“Thank you.” Tumayo na siya at inalalayan siya ng binata na umayos ng tayo.
“Are you okay?” nag-aalalang tanong nito.
“I think I am okay.” Ginagawa lang lahat ito ni Claude dahil sinabi ng kuya niya hindi maaaring paasahin na naman niya ang sarili niya dahil masasaktan lang siya. Ayaw na niyang bigyan ng kahulugan ang lahat ng ginagawa nito sa kanya.
“I’ll carry you.”
“Ha? Huwag na Claude kaya ko na talaga.” Pero matigas ang ulo nito dahil parang unan na kinarga siya nito bridal style. Isinubsob niya ang mukha niya sa dibdib nito dahil nasa public place sila at alam niyang may mga nakatingin sa ginagawa nito.
Lord! Ang bango niya…
Bakit siya pa Lord? Bakit siya pa? I have a painful history with him hindi ko na kaya pang masaktan ng dahil sa kanya. Sobrang sakit na…
Maingat siyang ibinaba ni Claude sa loob ng sasakyan nito. He even buckled her seatbelt tapos dinama ang ulo niya.
“Pagkatapos ng trabaho mo you need to take a rest.” Malumanay na sabi nito and she just nod wala na siyang energy na makipag-away kay Claude she let him maneover. Habang nasa daan sila ay tinawagan niya si Ashley she asked her to be their replacement model. Sa una ay nagreklamo pa ito pero mukhang nahalata yata nito na may sakit siya kaya pumayag na rin. Along the way ay pahinto-hinto sila dahil sa traffic and she is also freezing to hell bakit ba naman kasi nauso pa ang maninipis na damit? Kaya ng mapansin ni Claude iyon ay hinubad nito ang suot nitong suit at pinilit na ipasuot sa kanya.
“Ang taas ng lagnat mo, okay ka lang ba talaga?” Tanong uli nito ng huminto sila dahil sa traffic light. Dinama nito ang leeg at noo niya he even tied her hair upang hindi iyon humarang sa mukha niya. “You are freezing.”
“I-I am okay I just need this work to be done and I am free to go.”
“Psh.” Halatang hindi nito gusto ang ideya ang pagtatrabaho niya. “Halika nga dito.” and the next thing he did? Mahigpit siya nitong niyakap, nabawasan ang ma chills na nararamdaman niya.
“Nandito na tayo.” Untag ni Claude sa kanya.
“Hmmn.” Sagot lang niya as she weakly unbuckled her seatbelt pero noon lang niya napagtanto na kapag may sakit pala kahit ang pinakasimpleng bagay ay sobrang hirap gawin. Wala na talaga siyang lakas na kumilos pa dahil sa sobrang panghihina niya.
“Hindi lalaban iyan My Belle.” At ito na mismo ang nagtanggal ng seatbelt niya. Mabilis din itong nakalabas after he removed her seatbelt to open the car’s door. He gently tugged her arms and lead her to the building. Hinayaan nalang niya ito na sumama sa kanya papasok.
“Dito nalang ako Claude. Salamat sa pagdala sa akin ditto you can go now.”
“Sasamahan kita hanggang sa matapos ka na sa trabaho mo.”
“No, wala ka bang trabaho? I can manage.”
“I can always skip my work, its my business afterall. And you are more important than my work okay?”
You are more important than my work.. ang sarap pakinggan ng sinabi nito pero natatakot siya na i-digest ang sinabi nito dahil ayaw na niyang umasa pa.
Pagpasok nila sa building ay agad siyang binati ng mga staffs nila. She just gave them a simple smile dahil wala na siyang lakas na makipagkumustahan pa. Si Claude na rin ang nagdala ng mga gamit niya habang naka-wrap ang arms nito around her waist upang hindi siya matumba. He makes her stand still.
“Ash.” Mahinang tawag niya sa kaibigan na inaaway ang make up artist nila. “Please cooperate.”
“Belle, I am cooperating. Ako nalang kasi ang mag-me-make up sa sarili ko.” Tapos ay napatingin ito sa kanya at sa lalaking kasama niya na naging dahilan kung bakit nanlaki ang mga mata nito. “Bloody hell!” and she cursed using her English accent.
“Claude is here to help me okay dahil sinabihan siya ni kuya na tingnan ako kasi may sakit ako. Kaya kung kaibigan kita mananahimik ka diyan at hindi na magrereklamo pa.” maagap na sabi niya baka kasi may sabihin na naman itong ikapapahamak niya.
“Sabi ko nga eh.” At ayon nanahimik na ito and then she look at Amber who is busy checking her iPad.
“Belle.” Tawag ni Amber. “Napakiusapan ko ang management to extend the deadline tomorrow morning.”
“It’s okay Amber we will pass the pictures today at alam kong magagawa iyan ni Ada.” Tukoy niya sa official photographer nila. “And can you tell me the reason kung bakit hindi nagpunta ang model natin?”
“I called her and she told me that she was drunk last night and she slept late.”
“And remove her from our list. Hindi na natin siya kukunin pang model sa clothing line.”
“Roger boss.” Tapos ay tumingin ito kay Claude na may mapanuksong tingin. “Ang gwapo ng boyfriend mo.” tukso nito.
“He is not my boyfriend he is my brother’s friend.” Mahina niyang sagot sa assistant niya. He is also my first love and first heartbreak.
“Gayumahin mo na Belle sayang din iyan panglamang tiyan.” bulong nito hinampas niya lang ito dahil baka marinig ni Claude. Prenteng-prente lang itong nakaupo sa sofa sa loob ng studio habang nakatingin sa buong paligid. Baka malamang ang mga models niya ang tinitingnan nito. Nakaramdam siya ng sakit sa katotohanan na kahit kailan hindi nito magagawang mahalin siya na tanga siya na sa loob ng labing dalawang taon na paglayo niya ay ito pa rin, na hindi nawala ang pagmamahal niya ditto.
Kapag nakakita na ng babaeng mamahalin si Raj ay maiiwan na siyang nag-iisa. Kapag nag-asawa na si Ashley paano na siya? Na-upo siya sa gilid habang hinihintay na matapos ang show masakit na nga ang katawan niya masakit rin ba pati ang puso niya.
<<3 <<3 <<3
a/n: done editing chapter eight!