p.o.v. Staf
Samen met Jessica gaan we naar mijn huis. Ik open de deur en laat haar binnen. "Wil je iets drinken?" vraag ik. "Nee dank je, zometeen misschien. Schat kan je even ter zake komen? Ik wil echt graag weten wat er allemaal aan de hand is. Ik maak me echt zorgen. Je wilt me toch nog altijd he?" Het laatste spreek ik zacht en onzeker uit. "Ja natuurlijk wil ik je nog altijd. Ik wil je nooit meer kwijt" Een zucht van opluchting verlaat mijn mond. "Daarom dat ik dit nog niet eerder heb gezegd. Wat ik nu ga zeggen heb ik nog nooit tegen iemand gezegd en ik heb het er echt moeilijk mee."zeg ik. "Vertel nu maar gewoon" zegt Jessica ongeduldig. Waarschijnlijk heb ik haar gewoon kei nieuwsgierig gemaakt.
Ik vertel haar mijn flashbacks van vandaag. Ze staat recht en komt op mijn schoot zitten en omhelst me. "Waarom zou ik hierom boos moeten zijn? " vraagt ze. Dan drukt ze haar lippen op de mijne, ik kus haar gewild terug. Even later duw ik haar van mij af: "Jessica, dit is nog niet alles. Er is nog meer. En ik vrees dat het stuk dat nu gaat komen niet zo aangenaam gaat zijn." zeg ik terwijl ik mijn ogen op de grond richt. Ze pakt mijn kin vast en duwt hem omhoog. Ze kijkt ik mijn ogen en zegt: "Ik houd van je, onthoud dat." Dan plant ze haar lippen weer op de mijne. Ze vraagt om toestemming die ik meteen geef. Onze tongen spelen een vurig spel. Dit is misschien wel de laatste keer dat ik nog van haar zachte lippen kan genieten. De laatste keer dat ik haar zie. Langzaam komen we los van elkaar en gaat ze naast mij zitten.
Dan begin ik te vertellen: "Ik ben niet wie ik zeg dat ik ben." Ze kijkt me niet-begrijpend aan. "Je hebt me al eerder ontmoet in de echte ik. Ik ben niet Staf maar Dries."
p.o.v. Jessica
Nee dat kan niet, Dries is die jongen van het vliegtuig. Een echte player. Staf is lief, schattig, bezorgd, medelevend,... Dat is echt onmogelijk dat hij Dries is. Nee dat kan gewoon niet. "Je maakt een grapje, toch?" vraag ik. "Nee Jessica nee dit is geen grapje. Weet je nog die keer dat je naar het feestje van Oliver ging, ik zei toch dat ik niet zo van feestjes hield. Ik was daar als dries weet je nog. Je kwam naar me toe en zei dat ik leek op iemand van je klas. Je bedoelde Staf."
Ik blijf hem ongelovig aankijken. "Bewijs het" zeg ik. Hij gaat met zijn vinger naar zijn oog toe en haalt zijn kleurlenzen uit zijn ogen. Dan haalt hij zijn nerd bril van zijn neus en trekt zijn t-shirt uit. Ik bijt om mijn lip want zo ziet hij er kei sexy uit. Ik vergat even wat hij net verteld had en staar naar zijn sixpack "Jessica kijk me aan. De reden waarom ik niet als Dries naar school ga is heel simpel. Ik zit bij de maffia." Het laatste zegt hij al fluisterend maar ik heb het toch gehoord. Ik sta recht en ga voor hem staan. "Je zit bij wat?!" zeg ik al lijkt het meer op schreeuwen. "bij de maffia maar laat het me aub uitleggen..." zegt hij smekend.
"Is het daarom dat je kan schieten, autorijden en zo gespierd bent?" "Ja" zegt hij en kijkt weg. "Waarom?" Ik wil het eigenlijk allemaal niet weten maar toch kan ik het niet laten om te vragen of om weg te gaan. "Mijn vader is de maffiabaas en als zoon van de maffiabaas moet ik zijn bedrijf overnemen maar dat wil ik helemaal niet. Ik ben niet zoals mijn vader. Emotieloos dat lukt me gewoon niet. Omdat ik mijn vrienden niet in gevaar wil brengen ben ik me gaan kleden als een nerd. Zo viel ik niet op en zouden jullie ook niet in gevaar zijn. Het spijt me echt. Ik ..."
Het raam achter Staf of moet ik nu Dries zeggen valt breekt in duizend stukken. Dries bukt zich in de zetel en schreeuwt vanalles naar me maar ik hoor het niet. Ik sta daar versteend. Hij trekt aan mijn hand om me naar beneden te trekken maar het lukt niet. Ik hoor geweerschoten maar het dringt niet tot me door. Dries haalt vanachter een kussen een pistool tevoorschijn en begint te schieten op de mensen door het gebroken glas naar binnen lopen. Allen in zwart gekleed met een bivakmuts. Er wordt tegen de voordeur gebonkt. Uiteindelijk hoor ik een harde klap waardoor ik weet dat de voordeur ingetrapt is. Plots komt er een kogel in mijn arm terecht. En dat was het keerpunt waardoor ik weer in de realiteit getrokken werd. Ik grijp naar mijn arm terwijl ik op de grond ga liggen om zo klein mogelijk te zijn.
Plots word ik vastgegrepen maar ik werk zo hard ik kan tegen. Ik stamp met mijn voeten en kom terecht op de neus van een van de mannen die me vast heeft. Hij laat mijn voeten vallen en grijpt met zijn handen naar zijn neus. Ik zie mijn kans en stamp diezelfde man nog eens op zijn hoofd en hij valt neer. Dan richt ik mij op de man die mijn handen vast heeft. Ik maak een achterwaartse koprol en raak met mijn voeten zijn kin en val bovenop hem. Plots houdt iemand een doek voor mijn mond en neus en ik weet dat ik nu niet mag inademen. Ik houd mijn adem in maar uiteindelijk moet ik toch naar adem happen en voel me licht in mijn hoofd worden. Ik zie nog net hoe Dries tegen iemand aan het vechten is maar mijn ogen worden zwaar. Ik probeer ze open te doen maar het lukt niet. Ik word het zwarte gat ingetrokken. Ik voel hoe ik opgetild word en over iemands schouder gegooid word. Ik hoor Dries nog iets schreeuwen maar wat kan ik niet horen. Daarna voel en hoor ik niets meer.
---------
Hey lezertjes
Spannenddddddddddd vind ik toch wel. Wat zou er met Jessica gebeuren?
xxx Smiling_tomato