"What the hell are you doing here, anyway?" tanong ni Mika kay Vic matapos dumistansiya.
May inilabas ang dalaga mula sa likuran ng suot na pantalon. Ang silver-fan tessen niya iyon, na iniabot nito sa kanya. "Ipinakisuyo ni Cyd na ibigay ko sa iyo dahil hindi ka na bumalik kanina sa laboratory niya. She said she told you to return after an hour."
"Kala ko kasi busy pa siya kanina." Tinanggap niya ang iniaabot nito. "Salamat."
Tumango lang si Vic, pero nanatiling nakatingin sa kanya. Her eyes were not the usual clear brown eyes she used to see. They were a shade darker and she could see some intense passion when Vic gazed at her. But when she blinked, it was gone.
Muling nagsalubong ang mga kilay ni Mika, hindi malaman kung ano ang iisipin habang nakatingin sa dalaga. Kung namamalikmata lamang ba siya o totoo ang kanyang nakita. But her heart quivered and Vic gaze sent a shiver down her spine.
Hinintay niyang muling magsalita si Vic ngunit nanatili lang itong nakatingin sa kanya kahit ilang sandali na ang lumipas. Sumaglit ang tingin niya sa labi ni Vic na siyang nagpa-init sa pisngi nito. Tila iba ang nasa isipan niya at pilit iwinawaksi iyon. She suddenly felt uncomfortable with Vic gaze. It was as if she was drowning with powerful fervor resonating from Vic, an intense feeling that she couldn't deny between them.
Then Vic sighed. Napakunot-noo na lang siya. Tila kasi may gusto itong sabihin sa kanya ngunit tila hindi makaapuhap ng tamang salita.
Nais sanang mag-iwas ng tingin ni Mika dahil hindi na niya matagalan ang matamang pagtitig nito sa kanya. Ngunit pinigilan niya ang sarili.
"May gusto ka bang sabihin sa akin, Victonara?" She wanted to compliment herself for not stammering. Because right at that moment, she felt her knees weakening from that gaze of Victonara.
"Are you having nightmares lately?" sa halip ay tanong din nito.
Hindi niya inaasahang itatanong iyon ng dalaga kaya naman nabigla talaga siya. "Bakit mo naitanong?"
"Because..." She paused. She just gave her a lingering look then turned around. "Kalimutan mo na iyong tanong ko." Sinundan nito iyon ng pag-iling. "By the way, I just wanted to remind you that we have a show at twelve midnight." Iyon lang at tuluyan na siya nitong tinalikuran.
Kunot-noong sinundan niya ng tingin ang dalaga. She really hated Vic when she was being that cryptic. Agad niya itong sinundan. Hindi siya makapapayag na basta na lang itong aalis doon matapos siyang bitinin. Isa pa, matagal na niyang gustong itanong ang tungkol sa mga kakaiba niyang panaginip.
"Victonara!" malakas niyang tawag sa dalaga, na lumingon naman kaagad sa kanya. "I want to ask you something. But first, I want to know why you asked me if I am having nightmares lately."
"Are you?"
"Oo." Hindi na nagpaligoy-ligoy pa si Mika. Tutal naman ay matagal na niyang gustong tanungin dito ang tungkol sa mga kakaibang panaginip na iyon kung saan ay naroroon ito, mabuti pa sigurong samantalahin na niya ang pagkakataon.
"I am having weird dreams lately. And you're always there. Hindi ko maintindihan kung bakit pero parang nangyari ang mga nakikita kong iyon sa panaginip ko pero hindi ko naman mahagilap sa memorya ko." Muli siyang tumingin sa mukha nito.
"May alam ka bang pangyayari kung saan nasa bingit ako ng kamatayan?"
Her face remained placid. Ni hindi man lang gumalaw kahit isang muscle sa mukha nito. She just looked at her, seriously. "Do you really want me to answer that?" mahina nitong tanong.
Sa tono pa lang ng pananalita ni Vic ay nakaramdam na si Mika ng pagbangon ng kaba sa dibdib. It was as if Vic was silently asking her if she really wanted to know the truth. But could she handle it? Bahagya siyang napailing. She was afraid to know the answer to her questions, afraid to know the truth behind her nightmares. Pero hindi niya gusto ang pakiramdam ng tila nangangapa sa dilim.
"Gusto kong malaman. Karapatan kong malaman kung anuman ang bagay na iyan, hindi ba?"
"I will tell you. When you are ready. Soon."
Tumalikod na ito at nagsimulang humakbang
paalis.
"Victonara!" Huminto naman ito sa paglalakad ngunit hindi siya nilingon. Nagpatuloy siya nang hindi ito umimik. "I remembered that I fell asleep in my studio. Ikaw ba ang nagdala sa akin sa silid ko?"
Ilang segundo ang lumipas bago lumingon sa kanya ang dalaga. Tinitigan siya nito, deretso sa mga mata. Tila agad namang nagwala ang kanyang puso sa paraan ng pagtitig nitong iyon sa kanya.
The intensity of her gaze was creating another havoc in Mika's system, her feelings resonating towards Vic.
"Yes."
Kung ganoon, ang akala ni Mika na panaginip lang kanina nang matunghayan ang mukha ni Vic pagmulat ng mga mata ay totoo pala.
She saw her parents in her dream, brutally murdered by their enemies. And when she opened her eyes, it was Victonara who pacified her raging desire to kill. In the deepest recesses of her heart, she was relieved that Victonara was always there to calm her. And to ease her pain... of longing, and the desire for revenge.
"Thanks..." she just whispered softly in the air.
"You were saying something?" Anas niya. Her voice was calm. Biglang kinabahan si Mika, because Vic looking at her so differently.
"I-I said... T-thanks..."
"Welcome," she walked a few steps away nang huminto ito saglit at lumingon uli sa dalaga.
"I think I forgot to tell you something," lumapit si Vic sa kanya. She stood up at humarap sa dalaga pilit nilalabanan ang nararamdamang kaba.
"What is it?" Buti na lang she still handle to talked to her despite the intense gaze they shared.
"You take care of yourself, okay?"
"Okay. But you don't have to remind me always..."
She just shook her head and walked towards the door. Then she stop again before she reach the door. She turned around and she stare hard at her.
"One last thing..." ani ni Vic habang nakatitig ng deretso sa mata ni Mika.
"Ano yun?" Tila curious siya sa inaasta ng dalaga. She came near to her and quickly grabbed her. Na siya namang ikinabigla ni Mika.
"I forgot to do this to you..."
Bago pa makareact si Mika ay magkalapat na ang mga labi nila. Unti-unting nang napapikit ito nang dumaloy na ang pamilyar na kuryente sa katawan niya.
Ramdam niya ang gigil sa paraan ng paghalik sa kanya ni Victonara. She was being aggressive. Mika moaned at the contact of their lips. Napapikit siya uli at napahawak sa mga balikat ng dalaga. Their kiss deepened and the familiar heat crept upon her.
"Uh. . . Vic. . ." sabi niya.
Vic softly grabbed a handful of Mika's hair and gently pulled it. Napatingala siya and she felt Victonara cold lips on her neck now. Mika bit her lower lip, sa dulot ng init na nararamdaman niya sa bawat halik ni Vic.
Vic's other hand started to roam around in her body. The heat intensified at pakiramdam niya ay nilalagnat siya. Napabiling siya dahil sa ginawa ni Vic. All she knew was gusto niya iyon.
"Vic. . ." Hindi niya alam kung bakit tinatawag niya ang dalaga. She shivered when Vic licked her neck and pulled her closer. Her chest was heaving. Para siyang malulusaw sa ginagawa ng dalaga.
Bago pa siya tuluyang malunod sa sensasyon dulot ng ginagawa sa kanya ni Vic. Kinuyom niya ang mga kamay at doon siya kumuha ng lakas.
"V-Vic, Stop.. Please!" she tried to gently push her away pero hindi gumalaw ang dalaga.
"Please... Stop!"
"Mika..." rinig niyang usal ni dalaga.
Tila parang binuhusan ng ice bucket si Vic. Natauhan ito at di makapaniwala sa ginawa. Para kasi siyang sinapian ng masasamang ispirito. Agad naman itong humiwalay sa pagkakahapit sa katawan ni Mika.
"I-I'm really sorry. . . I-I think I should go," sabi ni Vic. She walked away with her heart shattered beyond fixing. Alam niyang nadala lang si Mika sa halikan nila pero hindi ibig sabihin iyon ay mahal na siya ng dalaga. Alam din niyang may mahal na iba si Mika. She knew it from the very start that Mika doesn't feel the same way as she fell inlove with her. Siya lang naman itong umaasa sa himala kaya siya sobrang nasasaktan ngayon.. She hates her feeling though and so she'll make up her mind to do everything in her power to avoid Mika in her life...
#hirap mag-execute ng mga kissing scene. Pasensiya na po 1st time lang nag-experiment ng mga ganito eh. Comments, Votes and suggest if may gusto kayong idagdag. Thanks again for reading