A/N : Gusto ko lang mabatid ninyo na ang pangalang Wang Shih En (Andrew Wang) ay may katawang tao at hindi likhang isip lamang . Sya ay isang Taiwanese Missionary na nakilala ko . At . . . GWAPO sya . BAHAHAHAHHAHA ! Wala lang . Trip ko lang ibahagi . :D Naisip kong gamitin ang name nya dito . HAHA . :))
Wang Shih En (Andrew Wang)------------>
(Lee Donghae)
***
Minamasahe ko ang sentido ko habang nanginginig na humihithit sa yosi ko . Nagpaalam ako kay Sir Greg na lalabas sandali at kakausapin ko ang “kapatid” ko . So nandito ako sa isang coffee shop na malapit sa office , kasama si Mr . Wang . Nalaman ko rin na patay na si Wang Shou Zhong o mas kilala sa pangalang Daniel Wang , ang tatay daw namin .
“So . . . pwede pakipaliwanag kung paano tayo naging “magkapatid” ?” pagbasag ko sa katahimikan namin .
Tumango ito bago nagsalita . “Alam ko , our dad was an ass . Sorry for the word pero sya rin mismo ang nagdescribe sa sarili nya na ganun sya . Let me explain further .”
Umayos ito ng upo at niluwagan ang necktie .
“Before pa makilala ng Mom mo si Dad , pamilya nya na kami ni Mommy . Three years old na ako that time . Nagkaroon ng relationship ang Mom mo at ang Dad ko ; your mom never knew na pamilyado na si Dad . At nagtagal din ng dalawang taon ang relasyon nila behind our backs . I was almost six nung nangyari yung hindi inaasahan . Isang araw , bumalik si Dad sa bahay namin saying na kelangan daw muna namin lahat umuwi sa Taiwan . Hindi namin alam na tinakasan lang pala nya ang Mommy mo na buntis na pala sayo that time .”
Tumingin ito sa akin . Parang naghahanap ng reaction from me . Pero nakatingin lang din ako sa kanya na parang wala lang sa akin ang mga sinabi nya . Pero ang totoo , awang-awa ako sa sarili ko dahil totoo pala ang hinala ko na simula noon , kahit hindi pa ako naipapanganak ay ayaw na sa akin ng tatay ko .
Ipinagpatuloy nito ang pagkkwento nang makitang wala syang mapapalang reaction galing sa akin .
“I was 15 nung nagdecide si Dad na bumalik dito dahil nga namimiss na ni Mommy ang family nya . Filipina din kasi ang Mommy ko so umuwi kami lahat dito at nag-business na lang ulit sila . Nung naging successful ang publishing business , nagdecide si Dad na ipahanap kayo ng Mommy mo . Hindi pa rin namin alam yun that time dahil tinatago nya parin sa amin all those years . Nalaman lang namin ang tungkol sa inyo nung nabasa ni Mommy ang text message ng private investigator na ni-hire ni Dad para ipahanap kayo . When she learned about that , dinamdam nya ng husto ang paglilihim ni Dad . Mas galit sya sa ginawa ni Dad na pang iiwan nito sa iyo noon . Sana daw ay sinabi na lang ni Dad kay Mommy ang totoo , matatanggap naman daw ni Mommy na may anak si Dad sa iba at willing syang i-adopt ka that time .”
Nag pause ito para tingnan ulit ang reaction ko . Dahil nga sanay na ako at puro kalyo na ang puso ko , kahit na nakakaiyak lahat ng sinabi ni “Kuya” Andrew ay nanatiling bato ang expression sa mukha ko .
“So as I was saying , nung nagkaalaman , tumulong na rin si Mommy sa paghahanap sa inyo . Pero natigil yun two years ago nang biglang mamatay si Dad . Na-heart attack sya at diretso na namatay . So dahil sa shock and grief namin ni Mommy , ipinatigil muna namin ang pagpapahanap sa inyo at nagluksa muna kami . After that , ako na ang humawak sa publishing business . Fate has been so good to me dahil sa Publishing House ko pa nadala ng boss mo ang Comic Series mo . Ako ang Presidente ng Publishing Company na nag-publish ng Comics mo , Ice . Sakto naman na may lead na daw ang private investigator noon at sinabing namatay na nga rin daw pala ang Mommy mo at ikaw na lang ang natira ; sinabi nya sa akin ang full name mo at binigyan nya ako ng copy ng photo mo . So nung nalaman ko ang name mo at nakita ka nung signing of contract with my company , hindi ako lumabas . Naaalala mo ba yun ?”
Dahan-dahan ang pagtango ko . Totoo , naaalala ko yung contract signing . Hindi nga daw makakalabas ang President Wang na iyon dahil busy , kaya yung Secretary lang ang nakausap namin ni Sir Greg .
“I’m so sorry kung hindi agad ako nagpakilala sayo that time . I was thinking kasi na kaya ko na humarap sayo pero nung makita kita , na kamukha ko pa , it came as a shock to me . Kaya nag ipon muna ako ng lakas ng loob bago kita napuntahan dito ngayon . Naghihintay din si Mommy na ma-meet ka . Nasa Taiwan lang sya ngayon dahil may inaayos syang citizenship something .”
Pinitik ko ang yosi sa trash bin sa gilid ko . Nanginginig ang kamay ko habang sinusuklay ko ang buhok ko na lumalago na . Hindi ko alam kung ano ang dapat kong i-react sa mga narinig ko . Yun bang feeling na hindi ko alam kung magiging masaya ba ako o magagalit o maiinis sa nangyari . Ito na nga e , ito na yung sagot sa katanungan ko noon na bakit ako iniwan ng Tatay ko . Andito na sa harap ko at sinabi na sa akin ang dahilan . Pero bakit ang sama pa rin ng pakiramdam ko ? Bakit ang laki laki pa rin ng galit ko sa Tatay ko !
“I’m sorry kung na-shock ka sa mga sinabi ko sayo . Pasensya ka na . Kaya lang , sa tinagal-tagal kasi ng paghihintay namin na mameet ka , ito tuloy , nasabik ako masyado . Simula kasi nang malaman ko na may kapatid ako kahit hindi buo , sobrang saya ko dahil sa wakas , mararamdaman ko na ang feeling na magkaroon ng kapatid .”
Tahimik lang ako . Hindi ko magawang sumagot sa mga sinabi nya . There’s a huge lump in my throat . Kaya tumayo ako at pinilit ko ang sarili ko na ngumiti .
“Mr. Wang , may trabaho pa po ako . Saka na lang ulit tayo mag usap . Mejo busy ako . Isa pa , hinihintay na ni Sir Greg na maipa-publish ang Volume 2 ng comics ko . Ayoko naman po mahuli sa deadline sa inyo . Nakakahiya .” sabi ko .
Tumayo na rin ito at tinitigan ako . Punong-puno ng concern ang mga mata nito . “Ok . I understand . Sana , ok lang sayo na dalawin kita every now and then .”
Tumango lang ako tapos umalis na ako .
***
Hindi ako makapa-concentrate dahil hindi ako mapakali sa idea na nakilala ko kanina ang kapatid ko . I mean , WTFH ! Hindi ko talaga alam ang dapat kong i-react kanina .
Nilinis ko ang lahat ng gamit ko sa pag gawa ng comics . Nagpakawala ako ng isang buntong hininga . Napansin ko na napatingin sa gawi ko si Chester na nanonood ng cartoons . Yung Phineas and Ferb . Bata talaga .
Ini-off nito ang TV . Nilapitan nya ako .”Kuya , what’s wrong ?” tanong nito .
Umiling ako .”Wala , dude . Ituloy mo na ang panonood mo . Favorite mo yun diba ? Sige na . Wala naman akong problema .”
Pero lalo lang itong sumiksik sa couch at tumabi sa akin . “Kuya naman , I know may problema ka . Spill the beans . Para gumaan ang dibdib mo .”
Nangingig ang mga labi ko nung nagsalita ako . “Nameet ko kasi ang kapatid ko kanina .”
Nanlaki ang mga mata nito . “Akala ko wala kang kapatid ? Sabi mo . . .”
“Ssshhh . Ganito kasi yun , Chester . . .” at sinimulan kong ikwento sa kanya ang totoong nangyayari sa buhay ko na hindi nya alam . All he knows is namatay ang tatay at nanay ko kaya si Tito Bogs ang nag alaga sa akin . Pero ngayon , hindi ko rin malaman kung anong dahilan bakit sinasabi ko lahat ito kay Chester .
Halo-halo ang expression sa mukha nito habang nagkkwento ako . By the end of the story , para nang gripo ang mga mata nito habang umiiyak . Sya pa ang naiyak instead na ako . Grabe talaga tong batang to .
Iniabot ko sa kanya ang box ng Cleenex . “O sige , magdrama ka pa . Buhay mo kasi yan e ano ?”
Pinalo nya ako sa balikat . “Huhuhu . Grabe ka , tao ka ba ? Bakit hindi ka man lang naiiyak jan ? Hindi ka ba nasasaktan ?”
Ngumiti ako ng mapait . “Chester , nasanay na ako . Manhid na ako sa mga ganyang bagay . Lumaki ako sa turo ng Tito Bogs ko na kapag parating naiyak , WEAK .”
Suminga ito sa tissue paper . “Kuya , hindi naman ibig sabihin na umiiyak ka ay weak ka na . Walang masama sa pag iyak . Hindi mababawasan ng pag iyak ang pride mo as a person . Luha lang yan , Kuya . Pakawalan mo . Alam ko na nahihirapan ka rin at gusto mong ilabas lahat ng sama ng loob mo .”
Umiling ako . Kahit na nararamdaman ko na ang nagbabadyang pagtutubig ng mga mata ko ay pinigilan ko ito . “Woo . Keri ko lang to , Chester . No worries , pramis .”sabi ko .
Ngumiti ito . “Tsk , si Kuya talaga . Halika nga , hug kita !” Tapos niyakap nya ako .
At ito namang dibdib ko , para na namang may drumroll . Badtrip , ano ba nangyayari saken lately ! Ayoko na talaga itong nararamdaman kong kakaiba pag nagkakalapit kami ni Chester . He really needs to get out of this place soon .
Pero mas lalo akong naestatwa nung matapos nya akong yakapin ay inipit nya ang mukha ko sa mga palad nya at hinalikan ang noo ko .
“Hehe . Pampabuenas .” sabi nito saka tumayo at ini-on ulit ang TV . Samantalang ako , naiwang nakatulala .
***
“Karina . Paki-explain bakit nandito ang dalawang kutonglupa mong manliligaw please ?” bulong ko kay Karina na busy na naman sa kaka-peysbuk sa laptop ko . Nandito na naman sya sa office kasi dinadalaw nya daw ako . Yeah as if ako nga ang dinadalaw nya .
“Ewan . Baka sumunod na naman . Alam mo naman yang dalawang yan , may pagka-stalker ang dating .” sagot nito na nakatitig sa screen na nakangiti pa .
Napailing na lang ako . Mukha naman talagang stalker na tong dalawang kambal na ito sa kakasunod kay Karina e . Pati ba naman dito ? Akala yata nila , hindi ko sila kita na nagtatago sa likod ng puno sa labas ng office . E ang laki-laki kaya ng bintana dito . Kitang-kita ko sila na nakatambay sa likod ng puno .
“Hindi ka ba natatakot sa dalawang yan ? Baka mamaya obsessed na pala sila sayo ?”
Umiling lang si Karina . “Naku . Yang pang dalawang yan . E isa’t kalahating tanga din naman yang mga yan . Yaan mo na lang sila . Mga bata e . Kung makapagsalita ka jan , parang hindi isip-bata ang housemate mo . Minsan nga napapaisip ako e , baka kaya hindi na umalis yun sa unit mo kasi may secret relationship na kayo . HAHAHAHAHA ! Ang sagwa !”
Namula ako sa sinabi nya . Potek na babae to ! Ano bang mga pinagsasasabi nya !
“Baliw ka ! Umayos ka nga jan .”
Nilingon nya ako bigla . “Aba teka . Something’s fishy . . . Ba’t parang iba ang reaction mo ? Parang ang defensive ? Aba , aba , aba . Ang akala ko pa naman e si Royce ang target . Naiba na ba ang type mong lalaki ? HAHAHAHAHAHA !”
Lalo akong namula sa sinabi nya . “Shunga ka . Tumigil ka na nga ! Alis jan , may tatapusin pa akong trabaho ! Badtrip na to !”
Tumawa ito . “Halaaaa ! Crush mo na yung bata no !”
Hindi ko sya pinansin dahil naiirita ako sa mga sinasabi nya . Duh ! Si Chester crush ko ? No way ! ! ! As in capital ASA !
“Uyy crush ! Uyy crush crush crush ! ! !” patuloy na pangungulit nya .
“Pwede ba , wag ka na makulit jan . Wala akong gusto sa kanya ok !”
“Oh e bakit ka defensive jan ? Saka namumula ka oh ! HIHIHIHI ! ! ! Dalaga ka na ulit ha !”
Nagpakawala ako ng buntong hininga . “Karina isa pa , uupakan na kita !”
Bigla naman itong tumahimik . “Haha . Ikaw talaga , shempre joke lang yun .”
Sasagot pa sana ako pero biglang bumukas ang pintuan ng office ni Sir Greg at lumabas ito na galit na galit ang mukha . Anong meron ?
“Miss Jose !” sigaw nito at dire-diretsong naglakad papunta sa amin .
Napalunok ako . Patay na . Galit na naman si Sir kay Karina ? Akala ko good vibes na sila ?
“Hi !” at talagang nagawa pang bumati at ngumiti ni Karina !
“Miss Jose , bakit dala-dala mo na naman ang dalawang asungot na batang iyon dito !”
Nangunot ang noo ni Karina . “Hindi ko sila kasama Sir . Isa pa , paano mo naman nalaman na nandito sila ?”
Hinila ni Sir Greg bigla ang kamay ni Karina at dali-dali silang pumasok sa office ni Sir . At dahil natural na chismoso , sumunod ang ibang mga co-workers ko . Shempre di ako papahuli , sumunod din ako at nakisilip sa nakaawang na pintuan .
“Damn those kids ! Miss Jose , pagsabihan mo sila dahil pag hindi ako nakapagpigil , may kalalagyan sila sa akin !” galit na galit na sabi nito .
Sino bang hindi magagalit ? May spray paint lang naman sa malaking bintana ng office ni Sir Greg . May word na “ASSHOLE” na nakasulat .
“Hindi ko agad napansin na may nags-spray paint na sa bintana ko . Nakita ko lang ang reflection nilang dalawa sa bathroom mirror !” dagdag ni Sir Greg .
“Ok Sir , don’t worry . Sasabihan ko talaga sila . Pasensya ka na .” sabi ni Karina .
Napailing ako . Grabe talaga ang lahi nila ! Bakit sila mga abnormal ? Ano bang klaseng pamilya meron ang mga yun ? Magkakasing-level sila ng ka-abnormal-an ni Chester !
Nagsibalikan kaming lahat sa desks namin nung nilingon kami ng galit na hitsura ni Sir Greg . Kakatakot talaga yun .
“Girl , tulungan mo naman ako oh . Grabe ang kukulit talaga nung dalawa na yun . Diba pinsan naman yun nung crush mo ? Sabihin mo naman kay Chester na pagsabihan oh !”
Binatukan ko sya . “Ilang beses ko ba kailangan ulitin na hindi ko crush yun ?”
Ngumiwi ito . “Grabe , hindi naman yun ang topic ngayon . Nahingi ako ng tulong e diba ? Nabanggit ko lang , naging defensive mode ka na naman ! Ano ba , nahahalata na kita !”
Pinandilatan ko naman sya . “Mukha mo ! Naiirita lang ako pag sinasabi mo yan ! Duh !”
Nagsmirk ito . “Hmmm . Sige i-deny mo lang ngayon . Papayag ako . Pero i’m sure sa susunod hindi mo rin kakayanin yan at aamin ka rin . Hmp !”
Umiling na lang ako . Bahala na nga sya sa buhay nya . Nahihibang na talaga sya . Ako ? May crush daw kay Chester ? Oh please .
Hindi ko na lang pinansin ang mga tingin na ipinupukol ni Karina sa akin . Mapang asar yung ngiti nya na parang sinasabi , “I know something you don’t” .
“Sinasabi ko lang sayo , girl . . . Hindi lahat ng bagay , kaya mong i-deny . Kahit pa ilang ulit mong sabihing hindi kung lalabas din naman sa expression ng mukha mo , halata pa rin . Kaya sige . I-deny mo hangga’t kaya pang itago ng maskara mo . HAHAHAHAHA !”
***
Pasakay na sana ako sa elevator ng Zinnia pero bigla akong tumalikod nang makita ko na pumasok bigla sa front door ng Zinnia si Yves , yung kapatid ni Ate Crisbel . Ayokong makita ito e . Baka mamaya ay mamukhaan pa ako . Humahaba na kaya ang buhok ko . Baka ma-recognize nya ako mahusay na . Kaya lumabas muna ako papunta sa side door papunta sa pool area .
Dun ako umupo sa mejo malapit sa parking space . Mamaya na ako aakyat kasi ayokong magkita kami ni Yves if ever .
Maya-maya ay nakita ko si Speedo na paparating . Kilalang kilala ko na ang hitsura ng kotse ni Chester . Nag-park ito sa malapit sa entrance sa side door .
Bumaba si Chester . Aba , nagbibinata na nga yata ito ah . Kasi mukha na syang lalaki sa porma nya . Hindi na sya mukhang malamyang bading .
Sisigaw na sana agad ako para batiin sya pero nagulat ako nang may isa pang tao na lumabas mula sa sasakyan nito . Napatitig ako sa kakababa lang na babae .
Maliit ito , mahaba ang straight at itim na buhok , cute at chinita . Sino ito ?
Nakangiti si Chester habang inaalalayan ito sa paglakad papasok sa side door . Kitang-kita ko sa mukha ni Chester na masaya ito . Parang inspired na inspired ang aura nya .
Hindi kaya . . . ? ? ?
“Chester .” Bati ko sa kanya .
Nagulat ito sa pagtawag ko . Lumingon ito sa direksyon ko at ngumiti . Hinila nito palapit sa akin ang babaeng kasama nya .
“Hi Kuya !” bati nito sa akin .
“H-hello po .” bati nung babae . Nakangiti ito ng awkward na parang natatae na naiihi .
“Hi . Saan ka galing ? Galaero ka talaga .” puna ko kay Chester . Aba e buong sembreak nya e hindi na pumirmi sa unit ito e . Hada ng hada kung saan saan .
“Jan lang . Hehe . Ay oo nga pala , Kuya . . . May ipapakilala ako sayo .” sabi nito .
Tumaas lang ang kilay ko . Mukhang totoo ang hula ko kanina ah .
“Kuya , meet Beverly . Classmate ko . Bev , si Kuya Ice nga pala , yung kinukwento ko sayong housemate ko na author ng Kiss Angel .”
Nakipagkamay ako kay Beverly . “Nice to meet you .” Bati ko sa kanya .
Ngumiti ito na parang namimilipit . “N-nice to meet you din po .”
Tumaas ang kilay ko at tiningnan ko si Chester . Ngumiti naman ito at bumulong sa akin .
“Kuya , sya yung kinukwento ko sayo na crush ko . Avid fan mo yan .”
-------------------
:))