Agad na tumakbo si Kathryn sa kwarto nya nang makitang paakyat na ng hagdan si Daniel. Hindi pa sya handang harapin ito. At the same time, hindi naman nya mapigilan ang sarili na mag-alala kung okay lang ba si Daniel.
At ngayon nga ay nakasandal sya sa dingding sa labas ng kwarto ni Daniel.
Dapat ba syang pumasok? Sabihin na nating pumasok sya, ano naming sasabihin nya? Dapat bas yang mag-sorry? Eh di ibig sabihin nun ay mabubuking na sya. At kung gagawin nya yun ay siguradong Daniel will hate her.
“May kailangan ho ba kayo, Miss Kath.”
Nagulat si Kath nang biglang magsalita ang isang kasambahay.
“Ah wala wala. Gusto ko lang sana icheck kung okay lang si DJ.” Kabadong sagot nya dito.
Napansin nyang may hawak na tray ang kasambahay.
“Ano yan?”
“Ah Aspirin ho. Nirequest ni Sir Daniel.”
“Oh. Ako na magdadala sa kanya.”
Kinuha nya agad ang tray at di na nakapagsalita ang kasambahay.
Humarap na sya sa pintuan at huminga ng malalim bago kumatok.
__________
Ang unang ginawa ni Daniel pagkatapos hubarin ang basang damit nya ay tawagan si Mark, ang secretary nya.
May hinala na sya kung sino ang possibleng may pakana ng pagkasira ng kotse nya at pagkawala ng battery ng cellphone nya pero kailangan nya ng confirmation.
Pagkasagot ng secretary nya ng tawag ay hindi na sya nagpaligoy ligoy pa.
“Wala hong gumalaw sa kotse nyo, Sir, bukod sa mekaniko na pinadala nyo.”
“Mekaniko?”
“Opo. Tumawag si Ma’am Kathryn kanina para sabihin inutusan nyo daw syang magpadala ng mekaniko para sa kotse nyo.”
*Sinasabi ko na nga ba!*
“Bakit hindi ko alam ito?”
“Sabi ho kasi ni Ma’am Kathryn wag ko na kayong istorbohin dahil inutusan nyo sya na sya na ang bahala sa lahat.”
Napakunot na lang ang noo ni Daniel sa mga narinig at ibinaba na ang tawag. Naupo sya sa kama nya at pinikit ang mata nya habang mahigpit na nakakuyom ang mga palad nya sa pagpipigil ng galit.
At eksakto sa oras na iyon ay may kumatok sa pintuan.
__________
“Sino yan?” Garagal ang boses ni Daniel.
“Si Kath.”
Natahimik bigla.
Akala ni Kathryn ay papalayasin sya ni Daniel. Pero…
“Bukas yan.”
Kumakabog ang dibdib ni Kathryn nang binubuksan nya ang pintuan. Habang tumayo naman si Daniel sa may paanan ng kama nya at inayos ang tali ng robe na suot.
Kathryn was tensed nang tuluyan na syang makapasok sa kwarto. Ito kasi ang unang beses na pumasok dito nang gising si Daniel at lalo syang na-tense nang makita itong half-naked at ilang steps lang ang layo sa kanya.
Tumikhim si Kathryn para mawala ang tension na nararamdaman.
“Dinala ko yung gamot mo.” Kalmado nyang sabi habang nilapag ang tray sa side table.
Tumingin si Daniel sa kanya at binigyan sya ng isang strikingly cold and harsh stare.
“Sure ka ba yan lang ang ipinunta mo dito? O baka gusto mo ding alamin kung gano kagrabe ang epekto sa kin ng ginawa mo?”
“DJ… kasi…” “
Tumawag ako kay Mark at sinabi nya sa kin ang tungkol sa mekanikong hindi ko pinadala. Kaya kung aarte ka na parang wala kang alam, wag mo na lang sayangin ang oras ko. Wala ako sa mood para makipaglokohan sayo ngayon.”
Kathryn knew that she deserved that.
“Gusto ko lang sana mag-sorry.”
Daniel laughed mockingly.
“Narinig ko na yan. Bakit? Nauubusan ka na ba ng ideas for pranks?”
Tinanggap lang ni Kathryn lahat ng sinabi ni Daniel dahil alam nyang tama naman ito and she really deserved ang ganoong klase ng treatment.
“Hindi ko naman idedeny yung ginawa ko. Pinalitan ko yung battery mo ng empty batt tapos nagpadala ko ng tao para sirain ang makina ng kotse mo. Ginawa ko yun kasi galit na galit ako sa yo for threatening to jeopardize my fashion show.”
Naramdaman ni Daniel ang truthfulness ni Kathryn at naimpress sya sa lakas ng loob nito na akuin ang kasalanan kaya’t hindi na lamang sya nagsalita.
Naupo sya sa kama at nakatingin pa din kay Kathryn. Alam ni Kathryn na handa na syang pakinggan ni Daniel.
“Alam kong tinanggihan mo ang invitation ni Zharm.” Mahinang sabi ni Kathryn.
“Paano mo nalaman?”
“Tumawag sya kanina. Galit na galit sayo.”
“Hindi ko naman talaga sasakyan ang kalokohan nya. Oo, aaminin ko na ilang beses na kong naiinis sayo pero…”
*Alam ko kung gaano kaimportante sayo ang Glitz* Gusto sanang sabihin ni Daniel.
“…Mas maraming bagay na mas importante sa kin kesa sa fashion shows na yan.”
Narealize ni Kathryn na para sa isang kasing high profile na tao na gaya ni Daniel, mas maraming bagay ang mas importante dito kesa sa fashion shows. At ngayon lang din nya napagtanto na wala naman talagang ginagawa si Daniel na matindi para gantihan sya.
Feeling nya isa syang baliw dahil tinake nya seriously ang panloloko ni Daniel.
“Kaya nga gusto ko magsorry.” Tiningnan nya ito diretso sa mata. “I’m really sorry, DJ.”
Natahimik muli ang paligid.
“Can I expect this to be the last prank from you?”
“Siguro.”
“Siguro?”
“Okay.”
“Can I take your word for it?”
“Ganito na lang, pag ginawa ko ulit, bibigyan na kita ng permission para idemanda ako.” Seryosong sabi ni Kathryn.
“Para san naman at idedemanda kita?”
“Di ko alam. Provocation of psychological imbalance or slaughter of insanity?”
Natawa si Daniel sa sagot nito.
“Yeah, pwede ko nga sigurong gawin yun.”
Natuwa naman si Kathryn sa reaction nya. Alam nyang konti na lang at tuluyan na sya nitong papatawarin.
“Pero wag ka pa ring magexpect na pupunta ko sa show mo.”
Sapat na para kay Kathryn na tinanggihan ni Daniel ang invitation ni Zharm, mas mabuti kung aattend sya sa Glitz fashion show pero alam nyang Malabo iyon knowing Daniel.
“Alam ko. So, napatawad mo na ba ko?”
Kinabahan si Kathryn sa hindi pagsagot ni Daniel.
Nabalot muli ng katahimikan ang paligid at nakatitig lamang sa kanya sa Daniel.
Makalipas ang ilang sandal ay ngumiti ito sa kanya.
“Only if iaabot mo sa kin yung gamot ko.”
Napangiti rin sa kanya si Kathryn. A genuine smile.
__________
Natatawa si Kathryn habang pinapanood si Daniel na iniinom ang gamot. Ang cute kasi ng itsura nito nang malasahan ang pait ng tabletang ininom.
“Kamusta na pakiramdam mo?” Tanong nya dito.
“Masakit lang ulo ko, pero mawawala din ito.”
Dahil sa namumutla si Daniel ay lalong naguguilty si Kathryn sa ginawa nya.
*Mukhang magkakasakit sya.*
Nagdecide sya na magstay muna saglit kasama ni Daniel para siguraduhing okay ito.
Dahan dahan nyang iniabot ang basong hawak ni Daniel matapos itong uminom ng gamot, at aksidenteng nagdikit ang mga balat nila.
Napakunot ang noo ni Kathryn.
“You’re hot.”
“Thanks, Baby.” Sabi ni Daniel sabay kindat.
Tumayo na ito naglakad papunta sa closet nya para magbihis dahil nagsimula na syang makaramdam ng ginaw.
“Hindi yun ang ibig kong sabihin.” Hinawakan nya ang braso ni Daniel bago pa man ito makalayo at inilagay ang palad nya sa noo nito. “May lagnat ka. No wonder you’re delusional.”
“Okay lang ako, Kath.” Pilit na inalis ni Daniel ang kamay nya sa noo at nagbihis na sa loob ng walk in closet.
“No you’re not. Teka kukuha ko ng thermometer. Magpahinga ka lang muna dyan.”
“Kath… wag na!... Teka huy!” Sinubukan nyang pigilan ito pero mas mabilis pa sa alas kwatro ay nakatakbo na ito palabas ng kwarto nya.
__________
Author’s Note: In line with Chichay and Joaquin’s pagbabati. Here you go! Enjoy! Comments!