''ဒုန္း ဒုန္း ဒုန္း ''
''Jongdaeahh!! ငါရွင္းျပပါရေစ တံခါးဖြင့္ပါဦး ''
Luhan တစ္ေယာက္ တံခါးကို တဒုန္းဒုန္း ထုရင္းေျပာေနေပမယ့္ ဘာသံမွ မၾကားရ...
''Jongdaeahh!!! KimJongdae ''
ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့မွ
''ငါ တစ္ေယာက္တည္းေနခ်င္တယ္ ငါ့ကို ဘယ္သူမွ မယံုဘူးမွတ္လား ေအး ငါလည္း ဘယ္သူ႕ကိုမွ မယံုဘူး ထြက္သြားးးး ထြက္သြားၾက!!!!"
အသံခပ္က်ယ္က်ယ္ျဖင့္ ေအာ္လိုက္ေတာ့ Luhan လန္႔သြားသည္ . တစ္ခါမွ မေအာ္ဖူးသူေလ . ရီေမာေနတတ္တဲ႔သူ မဟုတ္လား ??
"ေအးပါ ငါမွားသြားတယ္ အစကတည္းက ေျပာျပသင့္တာပါ Jongdae ခဏေလာက္ျဖစ္ျဖစ္~~ ''
''မင္းလည္း အတူတူပဲ ထြက္သြားဆို ထြက္သြားေပးပါကြာ ''
luhan စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္ . ဘာလို႔မ်ား ဒီလိုအရာေတြ ေပၚလာခဲ႔တာလဲ . ဘာကစမွားတာလဲ ??
လွည့္ထြက္လိုက္ေတာ့ စိတ္မေကာင္းတဲ႔ အရိပ္အေယာင္ေတြနဲ႕ JD ရဲ႕ appa
''မင္း သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ကိုလည္း ၾကည့္ပါဦးကြာ ''
''arjushi ရယ္ ကြ်န္ေတာ္လည္း ၾကိဳးစားၾကည့္ေပးပါ့မယ္ သူျပန္ေကာင္းလာေအာင္ ''
''မင္းကိုလည္း အားလည္းနာတယ္ မင္းအတြက္လည္း စိတ္မေကာင္းပါဘူး သားရယ္ ဒါနဲ႕ သားappa တို႔ ျပန္ေခၚေနျပီဆို မနက္က arjushi ဆီဖုန္းဝင္လာတယ္ ''
''nae!! ''
မ်က္နွာငယ္ေလး ျဖစ္သြားေသာ luhan အား ေတာ္ေတာ္ေလး သနားမိေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္လည္း မတတ္နိုင္ဘူးေလ . Luhan ကေတာ့
ထားခဲ႔ရမဲ႕ hunnie အတြက္ ရင္ထဲ စို႔နင့္ေနခဲ႔သည္ . ေနာက္ဆံုးေတာ့ ခြဲခြာျခင္းပဲလား ?? Yixing hyung ေျပာကတည္းကသာ လမ္းခြဲခဲ႔ရင္ အခုထက္ပို သက္သာမွာလား ??
ဆံပင္ေလးေတြ ထိုးဆြလိုက္ရင္း သူ႕ကိုယ္သူသာ အျပစ္တင္ေနမိသည္ . ေလာကမွာ အခ်စ္ဆိုတာ မိန္းမနဲ႕ ေယာက္်ားပဲ ခ်စ္ခြင့္ရွိတာလား ?? တင့္တယ္တာလား ??
"ငါလည္း ရူးေတာ့မယ္ hunnie ရယ္ ''
..........................................
ရဲစခန္းတြင္ ~~
''ေက်ာင္းမီးေလာင္မႈက CCTV ရွာမေတြ႕ေသးဘူးလား ''
''ဟုတ္ကဲ႔ စံုစမ္းေနပါတယ္ CCTV က အကြယ္ဘက္ေရာက္ေနေတာ့ ~~ ''
''ခင္ဗ်ားတို႔ ဘယ္လိုစံုစမ္းေနတာလဲ လူ႔အသက္ နဲ႔ ဆိုင္တဲ႔ ကိစၥကို ေပါ့ေပါ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေတြးေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ ''
''Hyung!!!!"
ရဲအရာရွိအား ေဒါသတၾကီးေမးလိုက္ေသာေၾကာင့္ Sehun က လွမ္းထိန္းလိုက္ရေသးသည္ .
''ေတာက္!! မိရဲမိၾကည့္စမ္း အကုန္ အရွင္မထားဘူး ''
''စိတ္ေလ်ာ့ပါ hyung ရယ္ ဖမ္းမိမွာပါ ''
Sehun နွစ္သိမ့္ေပးမွ Yixing နည္းနည္းျငိမ္သြားေပမယ့္ အလိုမက်တဲ႔စိတ္က က်န္ရစ္ေနေသး .
''Jongdaeahh !! ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဖမ္းျပီး လက္စားေခ်ေပးမယ္ ''
....................................
''ကေလးမ ဦးကို ဘာကိစၥနဲ႕ ~ ''
ထိုအခ်ိန္ မ်က္ရည္အား ေက်ာက္တံုးအရည္ညွစ္ သလို ညွစ္ခ်ေနေသာ မိန္းကေလးက
''arjushi ရယ္ Jongdae ကေလ သမီးကို အေတြ႕မခံေတာ့ဘူး ေဆးရံုကလည္း ဆင္းသြားတယ္ဆို သူ သမီးကို ထားခဲ႔မွာလားဟင္ ''
''ကေလးမ မင္းဘာေတြေျပာေနတာလဲ ငါဘာမွနားမလည္ေတာ့ဘူး ''
''သမီးလည္း ဒီျပသနာေတြ မေျပာခ်င္ေတာ့ပါဘူး ဒါေပမယ့္ ဒါေပမယ့္ေလ ~~ arjushi ရယ္ သမီးကို သားသမီးခ်င္း ကိုယ္ခ်င္းစာ ေပးပပါလားဟင္ Jongdae နဲ႕ သမီးကေလ ~~~~''
JD 'appa တစ္ေယာက္ ျမင္ျမင္သမွ်ေတြ ကို အံ႔ၾသသြားသည္ .
''ဒီလိုေတာ့ မျဖစ္ေစရဘူး ကေလးမ မင္းလည္း အထက္တန္းလႊာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပဲေလ အမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေစရမယ္ စိတ္မပူနဲ႕ သမီး ''
''ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ arjushi ရယ္ ''
JD 'appa ထြက္သြားျပီးေနာက္ အေနာက္ခံုမွ အနက္ေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ လူတစ္ေယာက္က
''မင္း ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ ဘာေတြ ထပ္လုပ္ေနတာလဲ ဟိုကိစၥေပၚသြားခဲ႔ရင္ ~~ ''
''မျဖစ္လာေစရဘူး တကယ္လို႔ ေပၚသြားခဲ႔ရင္ေတာင္ သူ႕ေခြ်းမ ျဖစ္ေနရင္ ဘာလုပ္နိုင္မွာလဲ :/ ''
''RuRu မင္းလုပ္ရပ္ေတြက ~~ ''
''ဘာလဲ ထုတိေျပာမလို႕လား အခုရွင္နဲ႕ ကြ်န္မက တစ္ေလွတည္းစီးေနတာေနာ္ သြားေျပာလိုက္ေလ ကြ်န္မတစ္ေယာက္တည္း ခံရမယ္ထင္ေနလား ရွင့္အတြက္ ပဲထမင္းပဲ နားလည္လား ''
''~~nae!!"
ခပ္ညစ္ညစ္ အျပံဳးတစ္ခု ဖန္တီးရင္း ဆက္မွာေနတဲ႔ မိန္းကေလး သူ႕ အဆံုးသတ္က ဘာဆိုတာ သူမျမင္နိုင္ခဲ႔ ~~~
.............................................
''Han မင္း ဒီရက္ပိုင္း အိမ္မျပန္လာသလိုပဲေနာ္ ''
''inn::: ငါ အလုပ္မ်ားေနတယ္ ''
''wae?? မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ ကိုယ္ သိခြင့္မရွိဘူးလား ''
''hunnie !!! ''
''ဟင္ !!"
"~~~~ ဘာမွ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ''
''ေျပာေလကြာ ''
''ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ပါဘူးဆို ''
''Miyan ဒီရက္ပိုင္း မင္းအေပၚေတာင္ ဂရုမစိုက္မိဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ''
''ရပါတယ္ ~~~''
ကုတင္ေပၚ လဲေလ်ာင္းလိုက္ျပီး ပင္ပန္းပံုေပၚေနတဲ႔ Sehun ကို Luhan ဘာမွ မေျပာရက္ . ေငးၾကည့္ေနမိရင္း တရိပ္ရိပ္တတ္လာတဲ႔ မ်က္ရည္ေလးေတြ သုတ္လိုက္ရင္း မ်က္နွာလႊဲလိုက္သည္ . Sehun ကေတာ့ မသိလိုက္ .
.......................................
''ငါ ဒီကေလးကို သားနား မကပ္ေစခ်င္ဘူး ''
Yixing အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လွမ္းတာလိုက္ေသာေၾကာင့္ Luhan က
''arjushi !! Yixing hyung က လူေကာင္းပါ ''
''လူေကာင္း?? ငါသိထားတာ အဲ႔လိုမဟုတ္ဘူးပဲ ''
''arjushi!!"
"မေခၚနဲ႕ မင္းကို ငါတစ္ခါ ေျပာဖူးသလိုပဲေနာ္ ဒါေပမယ့္ ငါ့သားကို ျပန္ရွာလာေပးတာ ေက်းဇူးတင္ေပမယ့္ ငါ့သေဘာကို မင္းသိျပီးသား ျဖစ္မွာပါ ေနာက္ျပီး ေနာက္အပတ္ထဲ Jongdae ကို လက္ထပ္ပြဲ လုပ္ေပးေတာ့မွာ ''
''nae???''
Yixing အပါအဝင္ Sehun ေရာ Luhan ပါ အံ႔ၾသသြားသည္ . ေနမေကာင္းေသးတဲ႔လူကို လက္ထပ္ပြဲ ??
''ရုတ္တရက္ၾကီး waeyo?? arjushi !! ''
''သင့္ေတာ္တဲ႔ မိန္းကေလး ရွိေနခဲ႔တယ္လို႔ပဲ မွတ္လိုက္ပါ ''
''ဒါေပမယ့္ ~~~ ''
Yixing ဆီမွ ဘာစကားမွ ထြက္မလာခဲ႔ . သူ႔ရင္ထဲ ထိုးနွက္သြားတဲ႕ စကားကေတာ့ ''သင့္ေတာ္တဲ႔ မိန္းကေလး '' ~~ ဆိုတဲ႕ စကားလံုး .
''arjushi !! ဒါဆို တစ္ပတ္ အခ်ိန္ေပးေလ Yixing hyung လူေကာင္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ သက္ေသျပေပးမယ္ ''
''Luhan မင္း ဘာေတြေျပာေနတာလဲ ''
''Yixing hyung လူေကာင္းဆိုတာေရာ Jongdae ဘယ္သူ႕ကို ခ်စ္တယ္ဆိုတာေရာ ကြ်န္ေတာ္ သက္ေသျပေပးမယ္ ...''
''ဟား~~ ဟား ဘာလို႕ ခက္ခက္ခဲခဲ ေတြးေနတာလဲ အခ်ိန္တန္ မိန္းမပဲ ယူၾကရမယ့္ဟာကို Luhan မင္းျပာလို႔ ငါ လက္ခံေပးမယ္ တစ္ပတ္ေနာ္ . aww ဒါနဲ႕ JD ပီးရင္ မင္းေနာ္ မင္းမိဘေတြက မင္းကို သိပ္လြမ္းေနျပီ ငါ ဒါပဲ ေျပာပါရေစ ''
JD'appa ေျပျပီးျပီးခ်င္း အိမ္အျပင္သို႔ ထြက္သြားသည္ . ေတြေဝစြာ က်န္ရစ္ခဲ႔တဲ႔ Luhan ကို ၾကည့္ရင္း မယံုနိုင္တဲ႕ အၾကည့္ေတြနဲ႕ sehun .
''han~ အခု ငါၾကားလိုက္တာက ~~ ''
''အမွန္ေတြပဲ Hunnie ''
sehun ရီရမလို ငိုရမလို အျဖစ္နဲ႔ မ်က္နွာက ျပံဳးလိုက္ေပမယ့္ က်လာတာက မ်က္ရည္ေတြ . Yixing လည္း ဘာမွ ဝင္မေျပာတတ္ေတာ့......
sehun တစ္ေယာက္ တုန္ရီေနတဲ႔ luhan လက္ကို ဆြဲကာ အျပင္သို႔ ေျပးထြက္သြားမိသည္ . ထိုအခ်ိန္ အေပၚထပ္မွ
''ဝုန္း____ ဒုန္း!!!!!"
တစ္ခုခု က်ကြဲသံ ~~ Yixing အေပၚေျပးတက္သြားလိုက္သည္ . ပိတ္ထားေသာ တံခါးကို ထုလိုက္ျပီး
''Jongdaeahh !! wae??? ဘာျဖစ္လို႕လဲဟင္!! hyungေလ တံခါးဖြင့္ေပးပါ ya!! kimJongdae ''
ဟုတ္ပါတယ္ Jongdae လည္း အေတြးမ်ားစြာကို တြန္းလွန္ရင္း ဇေဝဇဝါ ျဖစ္ေနေသာ စိတ္ေတြေၾကာင့္ စာေရးစားပြဲကို သိမ္းက်ံဳးကာ ပစ္ေပါက္လိုက္မိသည္ . အျပက္မွ တစ္ေယာင္ေယာက္အသံ ၾကားေနေပမယ့္ ေခါင္းထဲဝင္မလာ. Jiyeon ေသသြားျပီ ဆိုတဲ႕အသိ . ဘယ္သူမ မယံုဘူးဆိုတဲ႕ စိတ္ေတြေၾကာင့္ မြန္းၾကပ္လာသည္ .
''ငါမရွိေတာ့ရင္ ~~ ျပီးျပီေလ~~''
ထိုအခ်ိန္ ဝုန္းဒိုင္းၾကဲျပီး ပြင့္လာေသာ တံခါးနဲ႕အတူ
''သခင္ေလး~~ ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ အခုဆင္းလာခဲ႔ပါ ''
အိမ္ေတာ္ထိန္း ဦးေလးၾကီးရဲ႕ အသံဟာ နားထဲ ဝင္တစ္ခ်က္မဝင္တစ္ခ်က္ ~
''သခင္ေလး ~~ မလုပ္ပါနဲ႕ ''
Jongdae ေက်ာခိုင္းလိုက္သည္ . ျပတင္းေပါက္ေဘာင္ေပၚမွ ေျခေထာက္ေလးသာ အေရွ႕တစ္လွမ္းတိုးလိုက္ရင္ KimJongDae ဆိုတဲ႕သူဟာ ဒီေလာကၾကီး အျပင္ဘက္ကို ေရာက္နို္င္ျပီ~ စိတ္ထိခိုက္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္မက်နိုင္ခဲ႔ . အရင္ကတည္းက သိပ္ကို ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလြန္းတဲ႔သူ မဟုတ္လား ?? တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္ရင္း ေျခေထာက္ေလး လႈပ္လိုက္ေတာ့
''Jongdaeahh!! ''
အသံတစ္ခုေၾကာင့္ ရပ္တန္႕သြားသည္ . ရင္နွီးလြန္းတဲ႕ အသံ ဒါေပမယ့္ လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ ~~
''မင္း ေသသြားရင္ အကုန္ျပီးသြားျပီ လို႕ထင္ေနလား မင္းေၾကာင့္ ခံစားရမဲ႕ Hyung ရဲ႕ နွလံုးသားကို ထည့္မတြက္ေတာ့ဘူးလား မင္းက တစ္ကိုယ္ေကာင္းဆနတဲ႕သူလား ''
''ခင္ဗ်ား ဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ ကြ်န္ေတာ့ေၾကာင့္ ခံစားရမဲ႔သူ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး ''
''မင္းမွားသြားျပီ hyung ကို ၾကည့္ပါဦး မင္းကိုပဲ ၾကည့္မယ့္ hyungက အေရးမပါဘူးလားဟင္ ဒါမွမဟုတ္ ငါပါ လိုက္ေသရမလား ''
Jongdae လွည့္ၾကည့္လိုက္ျပီး
''အလိမ္အညာေတြ အကုန္ လိမ္ေနတာမွတ္လား omma တုန္းကလဲ ထားခဲ႔တယ္ မုန္းတယ္ အကုန္လံုးကိုမုန္းတယ္ ''
JD ျပန္လွည့္ျပီး ခုန္ခ်လိုက္မယ့္ အခ်ိန္. အေနာက္မွ လွမ္းဆြဲလိုက္ေသာ လက္တစ္စံု . ခါးေလာက္ကေန ခ်ီမျပီး ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့ လည္ခနဲ ပါလာေသာ Jongdae. Yixing တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္ရင္း
''ဘာလို႕ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ စဥ္းစားရက္ရတာလဲ ကေလးရယ္ ~~ မင္းမရွိရင္ ငါဘယ္လိုအသက္ရွင္ရမလဲ အဲ႔ဒါ မင္းသိလား "
Jongdae ခံစားလိုက္ရတဲ႕ ေႏြးေထြးမႈ ဒီလို ခံစားခ်က္မ်ိဳး လက္ခံခဲ႔ဖူးတယ္ ~ သိပ္ေသခ်ာတယ္ ~ ပါးစပ္ဖ်ားေလးမွ ထြက္က်လာေသာ အသံေလးက
''Hyung!!!"
.................................
တစ္ဖက္တြင္လဲ
''Han မင္းငါ့ကို ဘာလို႕ မေျပာခဲ႔တာလဲ ငါ့ကို ေသေစခ်င္တာလား ''
''မဟုတ္ဘူး hunnie . ငါ လက္ထပ္မွ ျဖစ္မွာ ''
''ဘာလို႕လဲ မိန္းမေတြကို ခ်စ္တတ္သြားျပီလား ငါနဲ႕ ေနရတာ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူးလား ဟမ္!"
"ဟုတ္တယ္ ငါ~ မေပ်ာ္ေတာ့ဘူး ''
''ဘာ!!! ေတာက္!! ''
''မင္းလဲ အဲ႔လိုပဲ ျဖစ္လာမွာပါ hunnie ''
''ငါ့လက္တြဲပီး အကုန္လံုးရင္ဆိုင္မယ္ဆို မင္းပါးစပ္ကပဲေျပာတာေလ ငါရွိရင္ ရျပီဆို ငါကလြဲရင္ အခ်စ္ဆိုတာ ဟာသပါဆို မင္းလိမ္ခဲ႔တာလား ''
''miyanhae !!"
"အခု ေတာင္းပန္ရမွာ မဟုတ္ဘူး ေျဖရွင္းရမွာ ~ မင္း ငါ့ကို ခ်စ္ခဲ႔ရဲ႕လား ''
''ငါ တကယ္ခ်စ္ခဲ႔တယ္လို႕ ထင္ေနတာလား . မင္းကမွ ဟာသပဲ ဒီမွာ Sehun အိမ္မက္ထဲက နိုးထလိုက္ပါ လက္ေတြ႕ဘဝမွာ အခ်စ္က အသံုးဝင္မယ္ထင္ေနလား ''
''မင္း~~ မင္းကြာ!! မင္း ငါသိတဲ႕ luhan မဟုတ္ဘူး မင္း~~''
'' ေျပာစရာကုန္ျပီ ငါသြားေတာ့မယ္ ''
luhan လွည့္ထြက္လုိက္ေတာ့ luhan လက္ကို လွမ္းဆြဲရင္း
''ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ မင္းအေပၚ မွားခဲ႔တာေတြ ဂရုမစိုက္ခဲ႔မိတာေတြ အတြက္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကိုယ့္ကို မထားခဲ႔ပါနဲ႕ေနာ္ ''
sehun လက္ေလးအား ဖယ္ခ်ရင္း
''ငါလည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္ ငါ့ကို လႊတ္ေပးပါေတာ့ ''
luhan က်လုမတတ္မ်က္ရည္ကို ထိန္းရင္း လွည့္ထြက္လာလိုက္သည္ .
hunnie~~~ အားလံုး ငါ့အျပစ္ေတြပါကြာ ~~ ငါမွ ဒီလိုမလုပ္ရင္ မင္းဘဝေရွ႕ေရးက ငါ့ေၾကာင့္နဲ႕ ~ မင္းမိဘေတြက လူေကာင္းေတြပါ ~ မင္းနားလည္နိုင္ပါေစ ~
က်န္ေနခဲ႕ေသာ sehun ကေတာ့ ဘာကိုမွ မသိ . ေသခ်ာတာတစ္ခုက တန္ဖိုးရွိတဲ႕အရာတစ္ခုဆံုးရံႈးခဲ႔ျပီ ~ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အင္အားကမရွိ~ တစ္ကယ္ပဲ ထားခဲ႔ခံရတာလား ~ လက္ထဲမွာက်န္ေနခဲ႔တာက နွလံုးသား အကြဲအေၾကေလးေတြ ~~~
.......................................
#author ကိုယ္စား type ေပးသည္ #EiEiNwe