ခရီးေဆာင္အိတ္ေလးအားကားထိုင္ခံု အေပၚအထပ္ကေလးေပၚ တင္လိုက္သည္ . ျပီးေနာက္ ကားမွန္ဘက္နား ထိုင္လိုက္ျပီး
''အားလံုးျပီးသြားျပီ ကေလးရယ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနရစ္ခဲ႔ပါ ဒီေကာင္ကို ေမ့လိုက္ပါေတာ့ ''
Yixing တစ္ေယာက္ ႏႈတ္မွ တိုးညွင္းစြာ ေ႐ရြတ္ရင္း JD အေၾကာင္း တစ္စြန္းတစ္စက ေခါင္းထဲေပၚလာေသးတယ္. မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလးငိုခဲ႕တာေလး , မိုးေရထဲအတူေျပးခဲ့ၾကပံုေတြ , သူမ်ားကိုစေနာက္ျပီး ျပံဳးရယ္ေနတဲ့ ပံုစံေလး . လက္ထိခိုက္မိတုန္းက ထမင္းစားပံုေလးေတြ အစီအရီ ေခါင္းထဲမွာ ျဖတ္ေျပးေနေတာ့ နာက်င္စျပဳေသာ ဘယ္ဘက္ရင္အံုေလးကိုဖိကာ က်လာတဲ႔မ်က္ရည္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း သုတ္ပစ္လိုက္တယ္ .
ထျမည္လာတဲ႔ ph ေလးကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့
''Sehun!!! ''
ဖုန္းကို power off လိုက္သည္ . ကားထြက္ဖို႔ကလဲ 3မိနစ္ေလာက္သာ လိုေတာ့သည္ .
*******-------*******
ဖုန္းဆက္ေနေပမယ့္ မကိုင္ . ကားဂိတ္တြင္ ဟိုေျပးဒီေျပး လိုက္ရွာေနတာလဲ ၾကာေနျပီ အရိပ္အေယာင္ေတာင္မေတြ႕ရေသး .
''arrr!! ဒီ hyungေတာ့ ''
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ေျပးလႊားေနတဲ႔ Sehunကို Yixing ကားေပၚမွ လွစ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္သည္ ... Sehun ကလည္း ကားမွန္ေဘာင္ကေန လွမ္းျမင္လိုက္ေတာ့
''Hyung !!"
ေျပးသြားလိုက္ခ်ိန္ ကားထြက္ခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကားက စတင္လႈပ္ရွားလာသည္ . ကားစထြက္ေတာ့ Sehun ေျပးလိုက္ျပီး မွန္ကို ပုတ္ကာ ေျပာေနေပမယ့္ အျပင္ကဆိုေတာ့ Yixing မၾကားရ .
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ျပီး ထြက္သြားလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ဘာလို႔ အေလာတၾကီး လာေခၚေနမွန္းမသိ . JD မ်ား!!!!!. အသိစိတ္က တားျမစ္ေနေပမယ့္ နွလံုးသားက ထြက္ခြာခြင့္မေပးေလေတာ့
''Arjushi !! ခဏရပ္ေပးပါ ''
အထုပ္ကေလးယူကာ ေျပးဆင္းလာလိုက္မိသည္ .
''hyung !! ကယ္ပါဦး Jongdaeေလ ''
''wae??? သူ ဘာျဖစ္လို႕လဲ ''
''Jongdae ေပ်ာက္သြားတယ္ !"
"~ဘာာ!"
ၾကားလိုက္ရတဲ႕ စကားက ရင္ထဲ ေစာင့္တက္သြားတယ္ . ေဆးရံုမွာ ရွိေနရမယ့္ ကေလးက ဘယ္ေရာက္သြားရတာလဲ ...
********-----------******
