Chapter Six
"Kuya." i said and hugged Kuya Andrei's waist. matangkad kasi si Kuya hanggang balikat nya nga lang ako eh.
"I miss you Baby." he said softly and kissed my forehead. Andrei Sanvictores is the first born of the family and he's managing our international businesses. like the ASC (Alexis Shopping Center) and the export products, we are exporting furnitures worldwide. My Dad, Don Arthuro Sanvictores, is managing the Sanvictores Furnitures. ASC local branches. the franchises and every local businesses. Sanvictores is an empire (chain of businesses) partners with the Del Rosarios, Fortalejos, Pinedas and the Valdeverros.
the reason why we became bestfriends. kami kasi lagi ang magkakasama sa walang katapusang social gathering ng mga magulang at Lolo namin.
"Asan si Ate Celine?" tanong ko sa kanya na di umaalis sa pagkakayakap sa kanya.
"Miss me Sis?" tanong ni Ate Celine na lumabas sa kusina habang naka apron at may hawak ng pan na puro cupcakes. napangisi ako saka niyakap sya sa leeg bago hinalikan sa pisngi.
"I miss you Ate. Sumexy ka ata?" nakangising sabi ko. Celine Yulo is Andrea's Cousin and my brother's Wife.
"wag mo na kong bolahin. yung pasalubong mo nasa kwarto namin. tara sa taas." nakangising sabi nya. "Hon paki lagay sa oven. nakaset na yun." hinalikan nya si Kuya sa pisngi saka hinila na ko paakyat.
"Teka Ate, di pa ko nakikita nila Mommy." sabi ko. bumaba ako saka pumasok sa dining area para humalik kay Mommy. ngumiti si Mommy saka niyakap ako. Doña Victoria Sanvictores. the queen of the house.
"Bumaba kayo agad ng Ate Celine mo. ipapahanda ko na yung pagkain." bilin nya bago ako binitawan. humalik din ako kay Daddy saka kay Vincent bago umakyat sa kwarto nila Kuya.
"That box is yours." nakangising sabi ni Ate sala tinuro yung isang malaking box dun. nakangising pinuntahan ko yun saka binuksan. puro dresses. heels and bags ang laman. All from the designer's shop. pero ang pinakanagustuhan ko dun ay yung loafers na galing nanaman sa Chanel.
napasimangot naman si Ate nung makita nyang dun lang kumislap yung mata ko.
"Alexis naman. sayang naman yan kung di mo gagamitin." nanghihinayang na sabi nya. ngumisi ako saka yumakap sa kanya.
"i will use it Ate. promise. Now. i'll bring this all to my room and lets go downstairs. they're waiting for us. magbibihis lang ako. Thanks for this." i kissed her cheeks and went out while pulling the box.
pagdating ko sa kwarto ko pinasok ko lang sya saka nagbihis ng shorts saka big shirt at bumaba na dun. nandun na silang lahat.
"Sorry." i whispered and sat beside Ate Celine. umiling lang si Daddy saka nagstart na kaming kumain.
"How's the business, Andrei?" Tanong ni Daddy kay Kuya. ngumisi si Kuya.
"Doing Great. Stocks reached two hundred percent higher for the last Six Months. and i'm six hundred billion richer." mayabang na sabi nya.
"ha-ha. its so galing. i'm so great na." patuyang bulong ko na ikinatawa ni Ate Celine. ang yabang naman kasi ni Kuya. ang hilig magbuhat ng sariling upuan.
"Saying something Baby?" nakataas ang kilay na sabi ni Kuya. nakanguso sya para bang pinipigilan na ngumisi. parang baliw lang.
"i'm so proud of you, Son." proud na sabi ni Daddy saka tumingin sakin. patay na. ako nanaman pagbabalingan nyan. "Wish i could say the same to you, Baby."
i bit my lips. alam ko na kasunod nito eh. "Dad. Let her be. not because she did not take her masteral in Harvard doesnt mean she wont do great someday. she's your daughter and she'll do great one day. she's still young." tanggol ni Mommy sakin.
"But she could do better there. you know that, Via." nanghihinayang na sabi ni Daddy. napayuko nalang ako.
"Dad. she did great in her last training in italy. wala pa syang masteral nyan ah! it was her idea to redesign the shops and the last furniture design that we presented is hers. so we earned six hundred billion because of her." nakangisi at proud na sabi ni Kuya Andrei.
"i'm sorry." mahinang sabi ni Daddy. ngumiti lang ako saka yumuko.
"But speaking of your masteral Sis. ayaw mo ba talaga sa harvard?" tanong ni kuya. yumuko ako.
"Kuya i dont have anyone there. i have my family here kaya walang dahilan para pumunta dun." mahinang sabi ko.
"Yeah. maybe. but being offered to study there for free because you got the perfect score of the exam is something . it doesnt always happen. why dont you grab it, Baby? offer like this are rare." mahabang sabi ni Kuya.
"But i dont wanna go there." mahinang bulong ko na di na nila narinig.
"Well anyway. the offer is open anytime you wanna grab it. bahala ka nalang." nagkibit balikat nalang si Kuya. haay. ayan nanaman sila.
"i'm done po. Akyat na po ako." sabi ko saka tumayo na at umakyat.
pagpasok ko sa kwarto ko umiilaw yung iphone ko na nasa kama. sasagutin ko sana yung tawag kaso namatay na.
pagtingin ko sa screen napanganga ako. 126 missed calls. 97 messages. All from Master Steven. napatapik ako sa noo ko.
Hala! nagpapatext nga pala yun kapag nakauwi ako. lagot nanaman ako.
nagtatype ako ng reply sa kanya nung tumawag nanaman sya. sinagot ko agad.
"BAT NGAYON MO LANG SINAGOT?!" pasigaw na sabi ni Steven. napakagat ako sa labi saka nilayo yung iphone sa tenga ko.
"Sorry Steven. di ko kasi naririnig yung tawag mo. nasa baba kasi ako."
"Hindi rason yan!" inis na sabi nya.
"Sorry" i whispered softly.
"Tss!" yan ang sabi nya saka pinatay yung tawag.
halaaa! Lagot ako. i bit my thumb nail and sat on my bed. i immediately typed a message for Steven.
to Master Steven.
Sorry wasnt able to text you. si Ate Celine kasi hinila agad ako. it slipped off my mind. sorry.
Lagot na ko. papahirapan nanaman ako nun bukas.
ilang sandali pa tumawag ulit sya.
"I'm sorry Steven." i whispered softly.
"Damn! hindi kita matiis!" naiinis na sabi nya at parang frustrated pa.
"Di ko namam sinasadya eh." mahinang sabi ko.
"yeah. just get some sleep. i'll see you tomorrow. goodnight Alexis."
"Goodnight Steven." i whispered and cut the call.
"Damn! hindi kita matiis!"
what does he mean by that?
nakatulugan ko na yung pag iisip nun kaya kinabukasan. late na ko nagising. nagmamadaling kumuha ako ng jean saka t shirt. pagkaligo ko nagbihis ako. kinuha ko yung loafers na binigay ni Ate Celine saka yung messenger bag na bigay nya din. kinuha ko yung iphone ko saka susi ng kotse bago nagmamadaling bumaba. nag aalmusal na sila pagbaba ko.
"Sit down, Baby." sabi ni Mommy na nakangiti. umiling nalang ako.
"I cant Ma. i'm late na po ako. Bye." i kissed her cheeks. and everyone.
"Ihahatid na kita." sabi ni Kuya saka pinunasan yung labi saka tumayo.
"di ako magdridrive ng kotse ko?" tanong ko. ngumisi sya saka umiling.
"Hindi Baby. gabi ang uwi mo baka mamaya mapano ka lang. kotse mo pa man din ang yabang. takaw pansin." nakasimangot na sabi ni Kuya. ngumisi ako saka tinignan sya.
"Sino ba bumili non? eh diba ikaw? you had it shipped from italya." nakangising sabi ko.
"i know. papalitan ko nalang." tumawa ako saka umiling. nag oa.nanaman si Kuya. kinuha nya yung susi saka kamay ko saka binulsa. hinila nya na ko papasok sa kotse nya. a Freaking McLaren. mas mayabang. i rolled my eyes. pasikat talaga to eh.
"Nagpayabang nanaman ang mga sikat." nanunuyang sabi ko. ngumisi lang sya saka binuksan yung pinto saka pinasakay ako dun. sinara na nya yung pinto saka sumakay sa driver's seat.
"bago to?" tanong ko pagpasok nya. nilalabas na nya yung sportscar nya.
"Yeah." nakangising sabi nya. pasikat talaga to eh.
nagdrive na sya papunta sa school. pinasok pa talaga sa loob. huu pasikat talaga. at ayun. pinagtitinginan tuloy kami sa yung mga lalaki manghang mangha sa kotse nya. "nakuu kuya!"
"what?" natatawang sabi nya bago bumaba at pinagbuksan pa ko ng pinto.
bumaba na ko saka tinignan sya ng masama. ngumisi lang sya lalo. This is Andrei Sanvictores. he loves the attention. papansin kahit may asawa na. sus!
"Sige na Baby. you'll be late for class. what time i'm going to pick you up?" tanong nya sakin nung inabot nya yung bag ko.
"tatawagan nalang kita Kuya. and please. wag mo namang iparada dito yan. pinagtitinginan tayo eh." mahinang bulong ko.
"You should get used to the attention. Sanvictores ka kaya." nakangising bulong nya.
"ay ewan ko sayo Kuya. Alis na ko. Bye." i kissed his cheeks and started walking.
"Call me okay Baby? I love you!" malambing na sabi nya na narinig na ng iba.
"I love you too. Drive Safely okay?" nakangising sabi ko. i waved him goodbye and continued walking to my first class. malapit na ko sa room ko nun may humila nanaman sakin papasok sa.CR ng lalaki. sa isang cubicle.
"who the hell is that?" Steven whispered in my ear and pinned me against the wall.