Chapter 34: He's Proud
"Baby." sabay hawak nito sa braso ko..
Tinaggal ko agad ito at tumingin sa ibang direksyon. Hindi ko alam pero nung pagkakataong 'yun, 'di ko maiwasang magselos at matakot sa posibleng mga mangyari.
"Gusto ko ng umuwi." sabi ko sabay lakad papalayo..
Ang tangi lang nasa isipan ko ay sana hindi na lang nangyari yung nakita namin doon ang best friend niya kasi, alam ko sa sarili ko, pagseselosan ko siya. Hindi hamak na mas maganda at mas seksi siya sa akin at hindi malayong magkahulugan sila ng loob. Natatakot akong mawala sa akin si Johan. Natatakot akong magmahal siya ng iba.
Lumabas ako ng simbahan nila ng hindi masaya, pero hindi rin naman ako malungkot, hindi ko alam ang tawag dito. Sumakay na ako sa kotse ni Johan. Pagkasara nito sa pinto, hindi pa nito pinaaandar ang kotse.
"Baby." mahinang sabi nito..
Hindi ako umimik na parang wala akong naririnig. Binitawan ni Johan ang kamay ko at kinuha ang cellphone nito, para bang may tinatawagan siya.
"Ano ginagawa mo?" tanong ko..
"Tinatawagan si tita. I'll say I can't come."
"Bakit?"
"Because you didn't want to, I'll not go."
"Hindi pwede. In-eexpect kang pumunta don."
"And? If you say na 'wag pumunta, gagawin ko."
"No. Pumunta ka."
"And you? You'll not come with me?"
"Hindi." madiin kong sagot..
"But why, baby?"
"Kasi.. ayoko."
"Okay. Hindi na talaga ako pupunta."
"Umuwi na tayo." sabi ko..
Habang nagbibyahe kami ay tahimik lang ako. Sobrang tahimik din ni Johan, hindi ko alam kung galit siya o ano basta hindi kami okay ngayon. Pagkadating sa tapat ng bahay namin.
"Mauuna na ako." sabi ko sabay hawak sa bukasan ng pinto..
"Wait."
"Bakit?"
"Nagseselos ka ba kay Shana?"
Napatahimik ako sa tanong ni Johan.
"Nagseselos ka? Gusto mo.. layuan ko siya para sa'yo?"
"Oo. Nagseselos ako pero 'wag mo siyang layuan."
"Bakit? Why you're jealous?"
"Kasi.. sobrang sweet niyo tapos, maganda siya tapos seksi tapos.."
"Baby, stop. Ikaw mahal ko at I'll never leave you. She's just my bestfriend, a friend close to my heart. You're my girlfriend, who lives inside my heart. Your love flows to my veins that make me alive. Without you, I'll be nothing. I'll die." sabi nito habang nakatingin sa mata ko..
Hindi ako nakapagsalita, gumaan pakiramdam ko sa sinabi niya. Nakita ko sa mga mata niya na totoo ang sinasabi nito.
"Baby.. Lalayuan ko na siya."
"Baby, I'm sorry.." sabay tungo ko..
"Baby. For what?"
"Sa inasal ko.. Natatakot kasi akong mawala ka sa akin. Natatakot akong maagaw ka ng iba, natatakot akong magising isang araw na hindi mo na ako mahal, na hindi na ako ang hinahanap-hanap mo, na siya na ang ihahatid at aalagaan mo palagi. Natatakot ako." pahikbi kong sabi, malapit ng bumuhos ang luha ko..
Pero bumaba ito ng kotse, umikot at binuksan ang pinto sa tabi ko, niyakap niya ako habang nakaupo ako at siya, nasa labas.
"It will never happen. I'm all yours, foreve and always."
"I love you Johan.. Foreve.."
"I love you too, baby.. Foreve.."
Pagkatapos ng pangyayaring 'yun, umuwi na ako at umuwi na rin si Johan. Mga bandang 1:30pm, nagtext si Johan sa akin. Nakahiga ako nun dahil balak kong matulog.
"Baby, tutuloy pa ba ako?" text nito..
"Ikaw bahala baby, hindi ako magagalit kung tutuloy ka :-)"
"Sure? Pero.."
"Yes. Anong pero?"
"I want to be with you.. Sumama ka na please!"
"Magkasama naman tayo kanina eh?"
"Oo pero I want to introduce you to my third mom. Baby, please?"
"Uhmm."
Nag-isip akong mabuti kung sasama ba ako o hindi. Wala namang mawawala o mangyayaring masama dahil kasama ko si Johan. Pero..
"Okay baby. Sunduin mo ako later :-)"
"Really??"
"Ayaw mo ba?"
"I want!! Thank you baby. :*"
"No prob :) I love you!"
"I love you too, super!"
Hinintay ko yung reply niya pero.. nakatulog ako bigla. Sa pagod siguro tsaka sa sakit ng ulo ko.
*snooze*
"A - ano ba 'yun??" sabi ko habang hinahanap yung tumutunog..
Nakita ko na nanggagaling sa cellphone ko, may tumatawag.
"Teka.. Ah, si Baby pala." bulong ko sa sarili..
"H - hello?"
"Baby, nagising ba kita?"
"Uhmm. Hindi naman."
"Akala ko eh. Bihis ka na baby, I'll be there at 4:40pm."
"Okay. Ingat sa pagpunta."
"Oo baby. I love you!"
"I love *yawn* you."
Pagkatapos naming mag-usap ay nag-ayos na ako. Medyo casual ang sinuot ko para 'di ako mapahiya sa mom ni Shana. Nag-makeup din ako ng konti at nagpaganda.
Naghintay ako sa sala namin. Nang makarinig ako ng busina ng sasakyan, lumabas na ako. Alam ko kasing kay Johan na 'yun eh. Pagkasakay ko dito.
"Baby."
"Hmm?" sabay tingin ko..
"You're so beautiful."
"Nambola pa." sabay dila ko..
"Haha. I'm just saying the truth!"
"Oo na. Haha."
"Uhm.. Are you ready?"
"Oo. Basta kasama kita, okay ako."
"Good! Let's go." sabay ngiti nito..
Pagkarating namin kina Shana, napansin kong may mga naka-park ring mga sasakyan sa tapat ng bahay. Bumaba, naglakad at pumasok kami ni Johan sa loob na hawak ang kamay ko. Medyo nahihiya ako pero nang hinawakan nito ang kamay ko, napawi ang hiya at takot. Pagkadating namin sa loob, marami ng tao. Karamihan sa kanila. nakita ko sa church nila. Umupo kami ni Johan sa may gilid. Kahit wala akong kakilala noon at karamihan ay kakilala ni Johan, hindi niya ako iniwan. Mahigit dalawang oras kaming nagkukwentuhan, nagkukulitan, naglalambingan at nagtatawanan na parang kaming dalawa lang at walang ibang tao roon. Nakakatuwa kasi hindi ako ikinahihiya ng boyfriend ko, pinapakilala niya ako sa mga taong kumakausap sa kanya. Hay.. Napaswerte ko talaga sa kanya!
Pasado 7:00pm na noon, marami ng nag-uwian pero kami, hindi pa dahil hinihintay ang dinner with her third mom, yung mommy ni Shana.
Pinaupo kami sa center table, kasama namin ang tatlong relative nina Shana at dalawang churchmate. Katabi ko si Johan, katapat namin ang mommy ni Shana at mismong si Shana. Sinerve na ng maid nila ang pagkain. Medyo naiilang akong kumain kasi.. hanggang sa hinawakan ulit ni Johan ang kamay ko at pinalakas ang loob ko.
Habang nakain kami.
"So.. She's the one pala." sabi ng isang ka-churchmate nila..
"Hm? Yes. She's my girlfriend." pangiting sagot ni Johan..
"Akala ko si Shana kasi madalas kang nandito sa kanila dati." singit ng relative nila..
"Nako. Hindi ho. Nagpapaturo lang akong maggitara sa kanya, diba bes?"
"Yes. Tinuruan ko siya kung paano manligaw ng tama eh."
"Ah. Kaya pala. Pero bagay kamo kayong dalawa." pabiro ng Tito nito..
"Tito! Andito yung gf nya oh. Some respect, please."
"Okay okay. Nagbibiro lang eh."
"You shouldn't do that again, Tito."
Habang nag-uusap sila, nakikinig lang ako. Nakakatuwa kasi kahit sobrang close ni Shana kay Johan, may respeto pa rin siya sa relationship namin. Kakaunti na lang ang bestfriend na hindi nafa-fall sa bestfriend nila. Buti na lang siya ang bestfriend ni Johan, siguro kung ibang tao 'yan, gagawin na lahat maagaw lang si Johan sa akin.
Hanggang sa..
"Monday. Tama ba?" tawag ng mom ni Shana..
"Opo." sagot ko..
"Paano naging kayo nitong anak-anakan ko?"
"Uhmm.."
At sinimulan kong ikwento ang lahat sa kanila. Medyo nahihiya pa ako nung una pero nang magtagal, naging at home na ako at naging komportable sa pakikipag-usap sa kanila.
"Baby." singit ni Johan..
"Tapos po.. Ay, baby bakit?"
"I think, we should go na."
"Maaga pa baby oh."
"8:00pm lang paalam ko kay Tita, baka magalit 'yun sa akin."
"Ay ganun ba? O'sige, paalam na tayo sa kanila."
After naming magpaalam, umalis na kami. Nagbyahe kami ng masaya at nag-uusap. Pagkahatid ni Johan sa akin, humingi siya ng sorry kay Tita dahil na-late kami ng uwi, 10 minutes lang naman. Ayun, hindi naman nagalit si Tita at doon, doon natapos ang maghapon namin. Noong una, ayoko pa pero naging panatag ako dahil mabait ang pamilya ng bestfriend ng boyfriend ko. Ang saya lang.