Vermoeid sla ik op mijn wekker, om het akelige geluid te laten stoppen. Vandaag is de dag dat alles gaat beginnen.
Opgewonden trek ik de kleding aan die ik gister had uitgezocht. Het ziet er best oké uit als je het aan hebt, maar nooit iets wat ik zelf zou samenstellen.
Ik borstel mijn haar en zet het vast in een hoge staart. Ik zet de lampjes rond om mijn spiegel aan en doe wat mascara en eyeliner op. Vandaag is één van de weinige keren dat mijn eyeliner daadwerkelijk goed gaat. Ik knik opgelucht.
Ik probeer nog mijn sokken aan te doen, terwijl ik ondertussen de trap af loop- en toen lag ik weer op de grond. Ik wrijf pijnlijk over mijn enkel die een wat rare draai heeft gemaakt. 'Verdomme..' Hinkelend maar toch nog wel een beetje vrolijk loop ik naar de koelkast om daar melk en cornflakes te pakken.
Ondertussen check ik mijn social media en ook dat is geen goed idee want ik loop volop met mijn heup tegen de hoek van het keukeneiland aan. Mijn mobiel valt uit mijn handen en ik krimp in één. Ik mompel onverstaanbare woordjes, terwijl ik mijn tanden op elkaar bijt.
Na zo'n vijf minuten zo op te grond hebben gelegen kan ik weer overeind komen en zoek op de grond naar mijn telefoon. Ik zie hem met zijn scherm op de grond liggen en dat kan niet goed zijn.
Ja die is helemaal dood. Je hebt je ouders gehoord; je krijgt geen nieuwe meer als je deze ook sloopt.
Shitterdeshit
Als je nou ééns kijkt waar je loopt, zou heel wat geld schelen.
Misschien heeft hij het overleefd, dus stil nou maar.
Lijkt me sterk als je ook nog te naïef bent om een hoesje eromheen te doen.
Ssst..
Bang voor wat ik nu ga zien pak ik hem op. Ik draai het scherm naar me toe en zie duizende barsten.
Ik zei het je, je kan maar beter niet de optimist uithangen.
Hey, ik ben wel slim genoeg geweest om er een extra glaasje op te plakken, dus misschien is ie nog gered.
En zo begin ik dus met elk gebroken stukje van mijn scherm af te peuteren. Mijn scherm licht op en ik zie een berichtje van Jay verschijnen.
Hebben jij en Lanie weer ruzie?
Reageren gaat niet echt met sommige stukken eigen scherm en andere stukken beschermlaag.
Als ik dan eindelijk alle stukjes eraf heb zie ik dat mijn scherm het helemaal overleeft heeft. Samsung is geslaagd voor de waar vele andere in zijn gefaald. En zo heb ik dus ook weer heel wat gezeik van mijn ouders bespaart.
Ik open whatsapp en reageer op het berichtje van Jay.
U: ja ze reed vrijdag de greppel in met het terugfietsen en nu is ze boos
Jay: was het jou schuld dat ze in die greppel reed??
U: ja..
Jay: *zucht* fiets je nog met ons mee?
U: jullie zijn toch altijd al weg tegen de tijd dat ik op het afgesproken punt ben.
Jay: true, zie je op school dan maar!
Ik poets snel nog even mijn tanden en fiets dan naar school. *fietfjiew* ik hoor iemand fluiten dus ik draai me om.
Het is Matthew een jongen met wie ik in de klas zit bij Wiskunde. Hij komt naast me fietsen. 'Hee! Wie ben ji-' hij kijkt me met grote ogen aan. 'Wie ik ben? Nou volgens mij zit ik naast je met wiskunde en zitten we al sinds groep 1 bij elkaar in de klas en zijn we toen naar dezelfde middelbare school gegaan, maar jij vond me te kinderachtig dus heb je me ongeveer het hele jaar geskipt. Oja! Ik weet het weer, jij bent Matthew toch? Of vergis ik me?' Ik kijk hem arrogant aan. Hij begint te grinniken. 'Is dat je bitch face? Dat moet zo.' Hij trekt 1 wenkbrauw omhoog en trekt een ik-ben-veelte-goed-voor-jou-gezicht Ik moet een beetje lachen maar probeer toch serieus te blijven. We praten wat en fietsen samen verder naar school.
Als we op het schoolplein aankomen zie ik een paar vrienden van Matthew staan. 'Zozo Matthew! Heb je een chick? Goeg gedaan hoor.' Roepen er een paar. Ik word een beetje rood en loop dan snel naar de fietsenstalling. Ik pak mijn tas van mijn rekje en doe mijn fiets opslot. Natuurlijk stop ik mijn fietssleutel weer naast mijn zak en valt hij dus op de grond. Op het moment dat ik buk voel ik dat er iemand in mijn kont knijp. Ik sta meteen weer rechtop en kijk achter me.
Het is John één van die vieze jongens die aan ieder meisje wilt zitten.
Oké, ik kan dit, ik ga deze jongen even goed op zijn plaats zetten. Ik haal diep adem en zeg: 'Ga eens even aan iemand anders zijn kont zitten. Misschien aan één van die van je vriendjes, die vinden dat altijd zo leuk.' Ik wijs naar het groepje dat verderop zit en kijk hem vuil aan. Hij kijkt me net zo dom aan als altijd. Ik wacht nog even op een reactie maar een komt niks.
Zo weinig hersenen dat hij alleen maar weet hoe hij aan meiden moet zitten.
You go girl!
Dat was wel pittig badass van me
Goed hoor, boontje
*zucht*
Snel loop ik naar binnen. Ik kijk op mijn ice watch. Als ik zie dat ik nog twee minuten heb, ren ik paniekerig naar het A-gebouw. Terwijl ik de trap op ren open ik op mijn mobiel de rooster-app. B206!? We zitten helemaal nooit in het B-gebouw!
We hebben twee gebouwen, omdat we eigenlijk veel te veel kinderen rondlopen en het daarom ook altijd stervensdruk in de pauze is. Laten we het dan maar niet over de kluisjes hebben..
Ik ren naar het B gebouw. Hijgend ben ik op de eerste verdieping. Ik ben net een eend met astma, ofzoiets. Ik moet echt wat aan mijn conditie doen.
Net als ik bij de laatste traptreden ben laat ik mijn mobiel vallen. Ik grijp er nog met mijn hand naar, maar het is te laat. Met een pijnlijk gezicht kijk ik hoe weer de trap af naar beneden 'godskolere.' zwaar geëriteerd ren ik weer naar beneden. Net als ik naar mijn mobiel grijp, gaat de bel. Dat word dus weer een briefje halen.. Het achterklepje van mijn mobiel ligt eraf en mijn batterij ligt een meter verder. Ik raap alle losse onderdelen weer op en zet her weer in elkaar, terwijl ik naar boven loop. Als hij het nog doet, dan ben ik Samsung me leven schuldig.
Uitgeput kom ik in het klas lokaal aan. 'Kiona, waarom ben je te laat?' Zegt Mevrouw-ik-kan-niks-Bree.
Ik zie eruit alsof ik een marathon heb gelopen en ze heeft dan NIET door dat ik het heel zwaar heb. Ik ben uitgeput en heb genoeg gesport voor de rest van de maand. En dan vraagt ze niet eens beleefd of ik wat drinken wil. Nee hoor, want wat nou als je leerlingen je aardig gaan vinden.
'Laat maar zitten ga maar een briefje halen.' Zegt de duivel zelve, maar oké ik ga al. 'Nou zijn we daar ook weer vanaf.' Zeg ik net te snel. 'Wàt zeg jij Kjiona.' Ja mevrouw heeft een beetje moeite met mijn naam uitspreken. Het is namelijk zo'n lastige naam. Kie-jo-na. Next level shit bruh.
Ik doe snel de deur dicht en loop naar de trap voordat ze me stopt. Ik heb geen zin om me ook nog te gaan melden.
Trappen kan ik de komende tijd ook niet meer zien. Wat een verschrikkelijke uitvindingen.
"au! Fuck!'
Eerst heb ik de aula geveegd en nu door naar de volgende les. Ik zucht duidelijk hoorbaar. 'Nu al buiten adem? Misschien moet je iets aan je vetjes doen.' Zegt Claire.
'Moet je is naar jezelf kijken met je fatface.' Ik facepalm mezelf. Meen je dat? Wat een domme opmerking. Arrogant loopt Claire door. Elke keer als Claire wat zegt word ik nerveus. Da kind maakt me gewoon zenuwachtig en dan weet ik niet meer wat ik moet zeggen.
Nou je had inderdaad wel wat beters kunnen bedenken
WEET IK JE HOEFT ME NIET TE HERHALEN!
Ik zie en paar mensen raar naar me kijken. Er word wat gefluisterd en gegrinnikt, maar dan is iedereen alweer op iets anders gericht. Één of andere brugpieper struikelde en is in een prullenbak gevallen. Ik dacht altijd dat dat alleen in films voorkwam, blijkbaar zijn er echt van die debiele mensen. Oké dat mag ik niet zeggen, want ik val veel te vaak van de trap af.
Ik ga op een stoel zitten achterin en stop mijn oortjes in mijn oren. 'Something 'bout you, makes me feel like a dangerous woman!' De hoge stem van Ariana Grande galmt door mijn gehoorgang.
Lana zit weer naast iemand anders. Veel maakt het me niet uit, wanr het laatste waar ik zin in heb is het gezeik en gezanik van Lana. Vanuit mijn ooghoek zie ik Claire overdreven heupwiegend aan komen lopen. Ook in Claire heb ik op het moment helemaal geen trek.
Zuchtend kijk ik haar aan. 'Uhum je zit op mijn plek.' Ze kauwt overdreven op haar kauwgom. Dat vind ik gewoon vies. Mensen die met open mond smakken op hun kauwgum, het is niet cool of arrogant of wat dan ook, het is gewoonweg vies.
Door mijn slechte humeur ben ik niet van plan om mijn kont nog naar een andere plek te verschuiven.
'Staat je naam er dan op? Nee. Ik zie hem niet hoor, jij wel?' Ze kijkt me met open mond aan. 'Dus jij denkt dat je zo tegen MIJ kunt praten?!' Zegt ze erg geëriteerd. 'Ja, jij bent evenveel waard als elk ander in dit klaslokaal, je hebt dus geen privileges.' Ik kijk haar doods aan.
'Dat was een theoretische vraag liev- kind. ga nou maar van mijn plek.' Lacherig kijkt ze naar haar vriendin. Ik facepalm mezelf en kijk haar fronsend aan. Ze maakt een grapje hoop ik. 'Je bedoelt retorisch, lieveschat.' Wat doet zij op VWO man.
'Als je hier zo graag wilt zitten, schrijf je naam dan de volgende keer op de stoel.' Vervolg ik mijn zin. 'En als ik geen pen heb.' Ik zie dat ze denkt dat ze slimmer is. Wat ze natuurlijk niet is. 'Je smeerd om de 10 minuten een nieuwe laag lippenstift op. Dan kan je hem ook wel een keer gebruiken om je naam op een stoel te schrijven.' Ze kijkt me vals aan en loopt, gevolg door haar kontenlikker, naar een andere tafel.
Ik pak mijn boek en schrift en begin gedichtjes te schrijven. Ik word onderbroken door mijn mobiel. Voorzichtig haal ik mijn mobiel uit mijn zak en kijk op mijn scherm.
'Uhum, Kiona lever je mobiel maar in.' Zuchtend loop ik naar het het bureau.
Mijn mobiel is tijdens de les nog drie keer afgegaan en de docent is ondertussen zwaar geïrriteerd
Als ik mijn mobiel van het bureau pak kijkt de docent me erg boos aan. 'Zorg de volgende keer dat je geluid UIT staat.' Er vliegen wat speeksel spetters van zijn lippen. 'Gadverdamme.' Mompel ik net iets te hard, waardoor de docent het hoort. 'WAT zeg je jongedame?' 'Niks, niks..' Snel loop ik het lokaal uit. Ik bekijk de berichtjes op mij mobiel.
Mam: Er komt morgen een nieuw iemand op school.
U: Oké suc6 dr mee
Mam: Ben je chagrijnig? Is er iets gebeurd?
U: Nee en nee
Mam: Oké, maar wat ik nou dus wou vragen was of je hem kon ronleiden.
Rondleiden*
Ik: nee eigenlijk wil ik dat niet.. Maar heb ik een keus? Nope.
Mam: Misschien is hij hartstikke aardig.
U: Hij?
Mam: Ja het is een 'hij'
U: Okee ik doe het!
Mam: goedzo lieverd ;)
Voor de rest had ik nog een paar berichtjes van Jay. Ook zie ik dat een berichtje van Lana heb ontvangen. Ze besluit eindelijk weer om tegen me te praten, zo zo.