-----Point of View, Natasha La Grande -----
Ik voelde een felle licht voor mijn ogen heen schijnen. Kreunend probeerde ik mijn ogen open te doen. Serieus waarom is alles zo fel. Een schaduw kwam voor mijn neus, what the hell is dat? Het bleek een man te zijn.
''Is it her?''
''Yes.'' zeiden ze. Oke.... What the hell is happening, Ik werd naar voren getrokken waarna ze me op de grond gooiden.
Ik beet op mijn lip om de pijn een beetje te verzachten, het was pijnlijk maar ook niet leuk om gevangen te zitten.
''What do you want from me?'' vroeg ik aan hen.
''What do you think, you're still a little girl wh-'' ik onderbrak ze ''Oi! I am NOT a little girl!'' schreeuwde ik.
Oke, Natash, niet meer schreeuwen, dat levert mij alleen maar klappen op.
''Your Majesty, she is here.'' hoorde ik van binnen komen. Damn, Wie is die majesteit.
Ze kwam binnengelopen met een hele freaking lange jurk. Damn it daarin houd ik het zelfs niet vol. Ze liep naar mij toe maar bekeek me ook.
''Are you Natasha Amalia Rosalie La Grande, princess of France?'' vroeg ze aan mij.
Met een sluwe glimlach zei ik:''Do I look like a freaking princess, by the way, who are you?''
''I am Princess Lorraine," zei ze.
Hmm oke dus een princess.
"Bring her to the dungeon." Zei ze.
Ze trokken me omhoog en trokken me mee naar beneden, damn it het was hier vies. Ze lieten me achter de tralies.
Ik was dit echt niet gewend. Hoe koud en naar het ook is om hier te zitten, ik moet het volhouden.
Ik zat stil en dacht na. Ik was misschien wel een prinses maar toch, alleen hier zitten is al erg genoeg.