Sandara Elizabeth's POV
*inhale* *exhale*
Ang sarap ng simoy ng hangin!
Nandito ako ngayon sa veranda. Umaga na kasi kaya masarap magpahangin dito.
Kung iniisip niyo kung ano parin ang kalagayan ko after nung scene between samin ni Taeyang.
Pwes. Hindi parin okay!
>____<
At ayun nga, nabadtrip na naman ako dahil naalala ko 'yon!
Erase. Erase. Erase.
Hindi ko nalang ico-consider na first kiss yun, dahil aksidente lang 'yon.
P-pero.... pero.... baliktarin man natin ang mundo, mapa-aksidente o hindi, first kiss pa rin 'yon!
Aish!! >___<
Oo na, ako na ang OA pero masisisi niyo ba ako kung mahalaga para sakin ang first kiss?
Kayo kaya mawalan ng first kiss!
My precious lips.
Napahawak ako sa labi ko.
Wala naaaaa! Huhuhuhu!
"Gusto mo ba ibalik ko yung first kiss mo?"
O___O
Nilingon ko 'yong nagsalita.
Jiosmio marimar!
Lord, ipagpaumanhin niyo po ako kung makakapatay po ako ngayon.
"Ano? Balik ko nalang yung first kiss mo?"
"ARGH! BWISIT KA!" sigaw ko at pinaghahampas ko siya.
Ang kapal niya ah! Gusto niya pang ibalik!
"A-aray! Ano ba!"
"BWISET KA! KISS KISS KA DIYAN! KISS MO PWET MO!" sigaw ko ulit at sinabunutan naman siya.
Brutal ako? Oo, alam ko.
Ganito ako kapag naiinis!
"A-araaaay! Ayoko na! Tama na!"
Pagkasabi niya nun ay bumitaw na ako.
Syempre, may awa parin naman ako.
Nung tumayo siya ng maayos, inirapan ko siya.
"Napaka-brutal mo naman. Psh." sabi niya at inayos yung buhok niya.
"Oo, brutal ako! Ulitin mo pa 'yang pambu-bwiset mo, hindi lang 'yan ang ipaparanas ko sayo!" naiinis kong sabi.
Napangisi siya.
"Ulitin ang alin? Ibabalik kong halik mo?" sabi niya.
"Kyaaa! Bwiset ka!" sabi ko.
Lalapitan ko na sana siya para batukan pero......
"A-ahh!"
Nadulas ako.
Hinihintay ko ang paglapat ng pwet ko sa sahig kaya napapikit ako.
Pero after ng 30 seconds, hindi ko naramdaman ang sahig dahil iba ang naramdaman ko.
Dumilat ako.
O___O
Salo ako ni Taeyang.
*LUB DUB LUB DUB*
Nagkatitigan kami pero saglit lang 'yon.
Tumayo agad ako sa pagkakahawak niya.
"Ah-eh. U-una na ako. S-salamat nalang. Hehe." pagkasabi ko nun ay naglakad na ako palayo.
Grabe yung heartbeat ko kanina dahil sa kaba.
Napakalampa ko. Psh! -___-
Catherine Faith's POV
Fastforward...
"Hindi ka ba nagugutom?" tanong ni Jiyong.
"Hindi." sagot ko.
Nasa kotse na kami. Kaka-helicopter lang namin.
Kanina nalungkot sila Dara sa biglaang pag-alis namin. Kesa naman sa mag-away lang sina Taeyang at Jiyong, pinili ko nalang rin na umuwi na kami ni Jiyong.
Bukas pa ata uuwi sila Taeyang.
Ngayon naman, papunta na kami sa condo.
"Gusto mo bang mamasyal tayo?" tanong niya.
Sasagot na sana ako nang biglang mag-vibrate yung cellphone ko.
Nginitian ko si Jiyong, sign na sasagutin ko muna 'yong tawag.
Tinignan ko 'yong cellphone ko.
Bunso calling....
Si Harin tumatawag? Sinagot ko 'yon.
"Hello? Harin!"
[Ate, kailan ka ba uuwi?]
Nga pala, hindi ko pa nasasabi sa kanya na ngayon na kami uuwi.
"Pauwi na kami ngayon."
[Ate, sunduin niyo ko ngayoooon~]
Napatingin ako kay Jiyong pagkasabi ni Harin nun.
Nagtaka si Jiyong.
"Err. Sige."
Bahala na. Mabait naman si Jiyong at sure ako na papayag yun na sunduin namin si Harin.
[Yeheeeey! Sige ate. Bababa ko na 'to.]
"Sigesige."
Call Ended
Yung wallpaper ko talaga eh. -___-
Konsensya: Kung ayaw mo ng wallpaper mo, edi sana pinalitan mo na diba?
Ugh! Bwiset talaga na konsensya 'to!
Anyways, tumingin ako kay Jiyong at napa-awkward smile sa kanya.
Napatingin siya sakin kahit nagda-drive siya.
"What is it?" medyo masungit niyang tanong.
"Jiyongie, sunduin daw natin si Harin sa bahay nila Tita Annabeth." sabi ko in a pacute way.
Sana pumayag siya hehehe!
"Okay and stop doing that. Tch." sabi niya at umirap sakin.
Nagpatuloy siya sa pagda-drive.
Stop? Ang alin?
"Ano ang ii-stop ko?" nagtataka kong tanong.
"'Yang pagpapacute mo. Mamaya di ako makapag-pigil dito. Tch." masungit niyang sabi.
Sasagot-sagutin ko pa sana siya nang maalala kong may hiningi nga pala akong pabor sa kanya
Tumahimik nalang ako.
Medyo malapit nalang kami kanina sa condo kaya hindi na kami mahihirapan sa pagpunta kela Tita Annabeth.
Gustong gusto ko na talaga umuwi dahil pagod na ako.
Physically and emotionally. Hehez.
"Hindi ka ba talaga nauuhaw o nagugutom?" tanong niya ulit.
Ang kulit neto. -____-
"Hindi nga." sabi ko.
Ang kulit niyan! Kumain naman kami kanina bago magbyahe pero ngayon tanong ng tanong kung gutom ako.
Nagmaneho na lang siya.
After 15 minutes, nakarating kami sa labas ng bahay ni Tita Annabeth.
Inalis ko na yung seatbelt ko.
Nagtaka ako nung inalis din ni Jiyong yung sa kanya.
"Bakit? Sasama ako sayo. Masama ba?" tanong niya.
Ha? Ano daw? Di pwede!
"Ah-eh. Hindi kasi alam nila Tita Annabeth na may ano ako." sagot ko.
'Ano' yung sinabi ko kasi hindi ko alam yung term na gagamitin sa amin ni Jiyong.
Hindi naman pwedeng boyfriend, kasi hindi kami. Kaibigan? May kaibigan bang nanamantala? (-___-')
"Ano naman? Tch. Bumaba na tayo." masungit niyang sabi.
Bipolar talaga 'to. Hindi mo alam kung masungit o mabait. Psh.
Ayos lang naman siyang ipakita kela Tita Annabeth ngayon dahil mukha naman siyang disente ngayon.--- naka-polo siya. Nagmukha tuloy akong pokpok na yaya dahil sa suot ko. -___- (see multimedia)
Wala na akong nagawa at bumaba na kami sa kotse.
Naglakad na kami papunta sa pinto.
Kumatok ako.
*KNOCK KNOCK*
Maya-maya lang ay bumukas na yung pinto.
Ay jusko!
Bumungad samin si Tita Annabeth.
Kinabahan ako. Hindi ako nakapagsalita.
Ano nalang ang iisipin ni Tita Annabeth samin?
"Good afternoon, Maam. I am Kurt Jiyong. We're here to bring Harin home." prenteng sabi ni Jiyong.
"Harin!!!" tawag ni Tita Annabeth kay Harin.
Pumunta naman si Harin sa amin.-- dala na yung mga gamit niya.
"Hija, boyfriend mo ba 'to?" tukoy ni Tita kay Jiyong.
Nako po. Eto na nga ang sinasabi ko.
"Naku. Hind---"
"I am her boyfriend po."
Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.
Magre-react pa sana ako nang maramdaman ko ang pagpisil ni Jiyong sa kamay ko.
"Hindi mo naku-kwento sa amin na may nobyo ka na pala." sabi ni Tita.
"Ah he-he." tanging sambit ko.
Natahimik kaming lahat at ang awkward na ng atmosphere kaya nag-fake yawn ako.
"Tita, sige po una na po kami. Salamat po." sabi ko.
"Oh sya sige. Mag-iingat kayo." pagkasabi ni Tita nun ay bumeso ako sa kanya.
Tuluyan na kaming umalis sa bahay at tumuloy sa kotse.
Pagkasakay sa kotse.....
"Kyaaaa! Bwisit ka talaga Jiyong!! Harin, hindi kami mag-boyfriend ni Jiyong!!" pambungad ko.
"Hahahaha!!"
Tawa pa, Jiyong. Tawa pa. Mautot ka sana. -_____-
"Okay, ate. Hahaha! Chill." sabi ni Harin.
"'Wag kang maniniwala sa mga pinagsasasabi neto ni Jiyong." nakasimangot kong sabi kay Harin.
Natawa lang si Harin. -____-
Aish!
Nagdrive na si Jiyong.
Hindi nagtagal ay nagsalita naman si Jiyong.
"Harin, gusto mo bang mamasyal muna tayo ng ate mo?"
"Sige po!" masayang sagot ni Harin.
Ano daw? Mamasyal?
"'Wag na! Pagod na ako. Bukas nalang!" reklamo ko.
"Ngayon na, ateeee~"
"Oo nga, ngayon na. Pagbigyan mo na si Harin."
"Psh." sabi ko at inirapan si Jiyong.
Kahit kelan talaga 'tong taong 'to!
Matapos ang ilang minuto, napadpad kami sa isang amusement park na medyo malayo sa condo.
"Wait lang. Magbabayad lang ako para sa entrance natin." sabi ni Jiyong.
Hindi na kami nakasagot ni Harin dahil umalis agad si Jiyong.
"Oh Harin, kamusta?" tanong ko.
"So far so good naman, ate." sagot niya.
"Buti naman."
Hanga ako kay Harin. Bakit? Kasi kahit bata pa siya, naiintindihan niya na ang sitwasyon namin--- na mahirap kami at hindi siya nagde-demand para sa mga bagay na hindi niya kailangan.
Dumating na si Jiyong.
"Oh guys, ilagay niyo na 'yan sa wrist niyo. Pasok na tayo." aya niya.
Nilagay na namin yung parang ticket sa wrist namin.
(A/N: I don't know what's the right term para doon sa nilalagay sa wrist kapag pumupunta sa amusement parks, so basta ayun na yun hehehe!)
"So, saan muna tayo?" tanong niya.
"Sa rollercoaster!!" masayang sambit ni Harin.
"Sure!" sabi ni Jiyong at tumakbo agad sila sa may pila sa rollercoaster.
Aba ang galing. -____- In-echapwera ako ng dalawa. Edi kayo nang dalawa.
Sumunod ako sa kanila.
"Hindi ako sasama sa inyo. Masakit talaga katawan ko. Kayo nalang muna." mahinahon kong sabi.
Wala talaga akong lakas ngayon.
Pagod lang siguro dahil sa biyahe.
"Huh? Bakit? Halika na!" aya ni Jiyong.
"Halika na ate!!" bigla akong hinila ni Harin papunta sa rollercoaster.
Hala. Ayoko talaga.
Wala na. Sasakay na kami sa rollercoaster.
Hindi naman masyadong mahaba yung pila kaya nakapasok agad kami.
Sumakay kami.
Magkatabi kami ni Harin at nasa likod namin si Jiyong.
"Harin, pagod talaga ako ngayon baka mamaya mahilo ako pagtapos neto." medyo nanghihina kong sabi.
"Hindi 'yan ate." sabi niya.
After a few minutes, nag-start na yung ride.
Waaaaaaah!!!!
Puro sigawan ang naririnig ko kaya nadagdagan ang pagkahilo ko.
Para akong nanglata sa ride.
Mga 5 minutes natapos yung ride.
At napag-isipan nilang mag-ride pa sa iba.
Hindi na ako tumanggi kasi mukhang masaya naman si Harin.
Rides dito at rides doon.
(A/N: Hindi ko na idedetalye lahat guys, pagpasensyahan niyo na.)
Matapos ang 2 hours na pagliliwaliw.
Nagutom kami at ngayon kumakain na kami sa isang bench.
"Harin, masaya ka ba?" tanong ni Jiyong.
"Opo! Thank you po Kuya Jiyong!" sabi niya.
Napansin nila ako.
"Faith, ayos ka lang ba? Bakit parang mukhang nanghihina ka?" nag-aalalang tanong ni Jiyong.
Pagod na pagod na kasi talaga ako kaya ako parang nanghihina.
*yawns*
"Ah. Wala lang 'to. Inaantok lang ako." sabi ko.
"Tara na nga. Umuwi na tayo. Matulog ka na." sabi niya at tumayo.
Inalalayan niya akong tumayo.
Pumunta kami sa parking lot.
Nagdire-diretso kami sa kotse kahit may dala pa kaming pagkain.
"Magpahinga ka kasi ng ayos. Tch." sabi ni Jiyong at nagsimula nang magmaneho.
Siya kaya may kasalanan.
Pa-amusement amusement park pa siya diyan. -___-
Pero ayos na rin 'yon kasi nakapalagayan ng loob ni Harin si Jiyong at masaya si Harin ngayon.
Good thing, hindi traffic at madali kaming nakarating sa condo.
Makakapagpahinga na ako sa wakas!
----------
✿ Don't forget to vote and comment. ✿