Guys! I want long comments. As in lllloooonnngggg....hihihihi..I need inspirations.
==============
Dumiretso ako sa receptionist.
“Ahhh….What floor pumunta si Andrew Mondragon?”
“Sa 12th floor, room 143.”
Pagkarinig ko nun ay kumaripas na ako ng takbo sa elevator at priness ang 12. At maya maya ay tumunog na ito at bumukas ang metal na pinto. Lumabas na ako at hinanap ang room 143.
VOILA! Nasa harap na ako ng pinto na may 143.
Hindi ako papasok noh. Privacy naman. Nakatingin lang ako sa room number at nag iisip kung ano ang ginagawa ni honeyDrew ko sa loob. Sinong friend ba ang binibisita niya. Babae ba o lalaki? Sana lalaki.
Nataranta ako nang biglang umikot yung doorknob. Meaning may lalabas. Ohmygod. Hindi niya ako pwedeng makita dito. Palinga linga ako sa paligid naghahanap ng pwedeng mataguan. Pero sa kasamaang palad wala.
Wala na akong choice kundi tumago sa isang kwarto, yun ay kung hindi lock. At kapag sineswerte ka nga naman oo,hindi lock ang isang kwarto kaya pumasok ako.
“HOY! WHAT ARE YOU DOING IN MY ROOM?” sigaw ng isang lalaki na siyang nag-occupy sa room na pinasukan ko. At parang pamilyar siya. Nakita ko na siya eh. Hindi ko lang maalala.
“Sorry! Nakikitago lang.” sabay peace. ^_^v
Bumukas yung pinto na nasa likod ko at tumambad sa akin ang isang bakla. “OHMYGOD! sino tong balyena na itech?” diri niyang tanong.
Sows, kung makapagsabi ng balyena parang di rin siya tulad ng balyena. Pektusin kita dyan eh.
“Nakikitago lang siya Secret.” Sabi niya sa bakla.
So Secret pala ang pangalan niya. Hindi bagay, dapat sa kanya tawas. Napatawa ako ng kaunti ng maisip ko yun.
“At anong itinatawa tawa mo dyan ha?” napatigil ako at bumaling siya sa lalaki. “By the way Indigo, may shooting ka bukas ng umaga tapos interview after and mall show.”
INDIGO? As in INDIGO ED UNABIA? Yung sikat na teen heartthrob ngayon? Sa teleseryeng‘Huwag mong itanong sa akin’ ? OHMYGOLLYWOW! Kaya pala pamilyar siya. Hindi kasi ako masyadong nanonood ng tv. Sakto namang siya ang nakita ko nung nanood ako.
“OI INDIGO IT’S YOU!” lumapit ako sa kanya tapos hinawakan ang kamay niya. “HI! HELLO!”
He smiled at me. But his manager shoves me away from him. “Don’t touch my alaga balyena!”
Binelatan ko na siya at muntik ko ng makalimutan si honeyDrew ko. Lumabas na ako at dumiretso na sa elevator. Pasara na ito pero iniharang ko ang paa ko sa pinto kaya hindi ito tuluyang sumara.
“Aaaawwweee.” Daing ko. Ang sakit pala. Pag-angat ko ng tingin, si honeyDrew ko ang nasa loob. What a bliss. Bumukas yung pinto tapos pumasok na ako. “Hi. Drew.” Bati ko sa kanya.
“Hello Sabrina. Nandito ka rin?”
“Ahhh…oo?” dahil sa kanya kaya ako nandito. “ahhh..may binisita kasi akong kaibigan dito eh.”
“Ganun ba? Ako rin eh.”
“alam ko.” bulong ko sa sarili ko.
“ha?”
“Ahhh..wala.” naku po, narinig niya pala.
I was just blankly staring at the metal door when something hits into my head. I have a bright idea. Binitawan ko yung cp ko at nahulog ito sa sahig. I have to make some sacrifices para sa honeyDrew ko. “HALA! MY PHONE!” sabay pulot sa phone ko pero pinulot rin pala iyon ni honeyDrew dahilan upang mag-abot ang kamay namin. He just held my hand. My plan is working.
“Heto.” Inabot niya ito sa akin at kinuha ko na ito galing sa kamay niya.
“hala! Baka may sira na to! huhuhu!” worried na sabi ko sa phone. “Patingin nga ng camera?” I went to camera section of the phone and I extend my arms for a picture. “Ahhhh…Drew, pwedeng picture tayo? Gusto ko lang kasing icheck kung okay pa ang camera ko eh. Ayoko namang magpapictue mag-isa.”
“Ah..sure?” at lumapit siya sa gilid ko at nagpose na kami. Naka peace sign ako.
*CLICK*
“hayan!” tiningnan ko na ang picture and aaawweee ang ganda ng photo. “hindi naman pala sira eh. Pero blurd.” Dahilan ko pero sa totoo lang di naman talaga blurd eh. Hihihi..nag aacting actingan lang ako. “Ahhh….Hon- ay este Drew.” SHOCKS! Muntik ko ng mabanggit ang honey. “Pwedeng papicture ulit tayo? Blurd kasi eh.”
He smiled at me and it’s like heaven. “Lumang technique nay an Sabrina. You could have asked. I am willing.”
BOOM! BASAG ang diskarte ko. Nakakahiya talaga. Yumuko ako ng bahagya at nagfacepalm ng patago. Tapos inilagay ko na sa pocket ang phone.
Nasa 10th floor na kami at dumumog ang sandamakmak na tao dahilan upang nagkadikit kami dahil siksikan plus pa sa laki ko. Ang lapit namin ni honeyDrew sa isa’t isa at amoy na amoy ko ang pabangong gamit niya. Dahil sa sikip nasandal ko ang ulo ko sa dibdib niya.
This is heaven. Pero unti unti rin namang lumuwag ang space hanggang sa kami nalang dalawa ang natira. Nakatayo lang kaming dalawa doon na parang tuod.
Biglang nagshake ang elevator tapos huminto ito. Pero di naman namatay ang ilaw. Nasira siguro ang elevator.
“OH NO!” sigaw ko but deep inside OH YES! Nasiyahan ako imbes na matakot kasi kasama ko ang super duper mega ultra crush ko sa elevator. Sana di na to maayos pa. Dito nalang kami forever. Teheee.
“We’re stuck.” Sinubukan niyang buksan ang metal na pinto pero tumambad sa amin ay isang semento.
Wala na kaming magawa kaya napaupo nalang kami sa gilid. Silence fills the atmosphere and I want to break it but how?
“Sabrina?” Drew mentioned my name and it’s like music to my ears.
“Yes?”
He didn’t respond. Instead, he crawled towards me and I leaned back. He pinned me against the wall then his face is getting closer to mine. I can’t believe this is happening. He closed his eyes and so as I.
Sana di na sa noo. Sana sa lips. At oo nga! Our lips met. He’s kissing me and it went deep. I returned all the hot kisses he gave. And the kiss is making me weak.
Annnddd….
*TING*
I went back to my senses when the elevator door open and revealed us the lobby. I just found myself closing my eyes and pouting as if I am kissing someone.
>.< nakakahiya. Nakita ako ni honeyDrew sa ganitong posisyon. Hindi pala totoong nastuck kami sa elevator. Hindi totoo ang kiss. Everything is just an imagination.
SAYANG! TSK!
Inayos ko ang pwesto ko tapos lumabas na si honeyDrew at lumabas na rin ako.
“Ahh..Sabrina, free ka tomorrow?” sabi niya habang naglalakad palabas.
Parang may natandaan ako bukas. Parang may something. Bahala na nga. “ahhh..oo..bakit?”
“I’ll pick you up at six okay. sasabihin ko nalang sayo bukas.”
Lumiwanag ang mukha ko. “sure sure.”
Sumakay na siya sa kotse niya tapos binuksan niya yung bintana. “and by the way, nice kissing moves.”
>.< Naalala ko na naman ang ginawa ko kanina. Nagdaydream kasi ako. Pero di naman day so nightdream. Hehe..
5.if you dream about him
Kahit nightdream iyon, it’s still a dream kaya counted. Woooohhoooo….may check na rin si honeyDrew ko. Number 5 is crashed out.
“WAHAHHAHAHAHA!” tawa ko sa aking sarili.
Hindi pa ako tapos sa mission ko today kaya naghire ako ng taxi. “Kuya, sundan mo yung kotse na yan.” Sabi ko sa mamang driver.
“yes mam.” At pinaharurot na niya ito.
Nasundan nga namin si honeyDrew ko at huminto ang kotse niya sa isang malaking building. Bahay ata nila. Ipinasok na niya ang kotse niya sa garahe.
Pinahinto ko si mamang driver ng di kalayuan sa bahay. Pinagmamasdan ko ang kabouan nito. It’s a three storey building with a modern design. Pangmayaman talaga. Napansin kong umilaw yung kwarto sa taas kungsaan kami nakatapat.
“that must be his room.” bulong ko.
“parang nga mam.” Singit ni echoserong driver. I faced him and gave a death glare. Can he please mind his own very big business?
Ibinalik ko na sa taas ang atensyon ko at sakto namang naghuhubad si honeyDrew ko. Kita kasi ang shadow, na itinaas na niya ang shirt niya. Ohmygod! Then he took off his jeans. I bit my lower lip. Ohmygod ulit! And went somewhere kasi nawala na yung shadow niya.
“Ahh mam?” singit na naman ni mamang driver.
“What?” irita kong tugon sa kanya and he points the meter using his lips.
My jaw dropped and my eyes widened. O.o
600 pesopesopesoses? Ang LAKI naman ng babayaran ko. Buti nalang dala ko ang ipon ko ngayon. Girl scout ata to. Dapat sana to sa food. TSK! Katawan palang ni honeyDrew ko ulam na! Wahahaha…
Kumuha ako ng 1000 sa kaliwang bulsa ko pero wala, sa kanan, wala rin. Sa likod, wala! I started to panic and looked at the meter again and the digits change to 650. Ang bilis naman.
“Ahh..sandali lang kuya ah.” kapkap ako ng kapkap pero wala pa rin. Nasaan na kasi yung 1000 ko. Lumingon ako sa kaliwa ko at napabuntong hininga kasi nandoon lang pala. Baka nahulog pagdukot ko sa aking bulsa. “Ahh…diretso na po tayo sa Barangay dimatukoy kuya.”