Author’s Corner:
Guys! Masyado bang madami ang spaces ng updates ko? Sorry kung nayayamot kayo lalo na ang mga mobile users. Sa Word ko kasi muna tina-type bago ko ilipat sa wattpad, eh pagka-upload ko eh biglang lumalawaaaaaak ang spacing at tsaka minsan nagi-iba ang spellings. XDD
Try kong bawasan ang spacings ha? Pasensya ^___^
Vote and Comment po.
***********************************************************************
[ Scene 18 ]
**YNA’S POV**
“A magnificent morning ladies and gentlemen!! Welcome to the annual Dance Competition! To start the program, may I request everyone to stand for the opening prayer.” –MC
Magsi-simula na ang program, whew. Sana magawa namin ‘to ng maayos kahit hindi kami nakapag-practice.
Tumayo na kami at nagsimula na yung prayer.
Syempre tinigilan ko muna ang pagi-isip sa posisyon ng kamay nitong katabi ko kanina, kailangan Pray tayo ng maayos.
Pagka-tapos nun, kumanta naman ng National Anthem. Parang program talaga haha!!
“Okay!! Are you ready??” Tanong ng MC.
“YEEEEAAAAAHHHHHHHHHH!!!!!” Sigaw ng audience. Yay!! Nae-excite naman ako!
Nag-drawlots kami para malaman naming kung anong number namin
.
“Ako na..” Tumayo siya at pumunta sa teacher-in-charge.
At kelan pa siya naging gentleman?
Kung dati kasi, itutulak pa ako nun para lang ako ang bumunot kasi tinatamad siya.
Sabay-sabay na bumunot yung representatives. 30 na magka-partner lahat-lahat. Damiiiiiii..
Si Hanna nakita ko number 13. Psh. Friday the 13th. XDD
Nakita kong ngumiti si Paolo.
Tumingin siya sa’kin
“Siomaaaaaiii kooooooooooooo!!!” O///////O Hindi ba pwedeng Yna na lang kapag isisigaw niya??
“YEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!!!!!!”
See? Sa sobrang lakas kasi nung sigaw niya, nag-echo pa yun at narinig ng lahat. >////////<
Itinaas niya yung number namin.
Number…. 16.
Wow? Kaya ba siya ngumiti kanina?
Kung yun nga ang dahilan.. Edi ibig sabihin, naa-alala rin niya?
16 ang date kung kelan una kaming nag-kita.. Nung auditions ng drama club.. June 16..
Nag-thumbs up ako sa kanya, tapos tumakbo na siya pabalik sa’kin.
“Ang ganda ng number natin no? 16. Pagkatapos ng kalahati. Matagal pa tayo!! Haha!” Sabi niya. Yun lang ba ang dahilan kaya siya ngumiti kanina?
Sabagay, hindi naman talaga ganun ka-importante ang araw na yun para matandaan niya. Sinungitan ko pa nga siya nun eh.
“Ayos yan, makakapag-prepare pa tayo..” Yan na lang ang nasabi ko. Di dapat magpa-apekto, ang mahalaga, okay na kami.
Nag-simula na ang contest. Buti talaga matagal pa kami!
Kaso, ang ga-galing, halos lahat magagaling! Baka mai-kumpara kaming dalawa..
Mainit pa naman kami sa mata ng tao >///<
“Contestant number 11!!!” Hala!! Ang lapit na namin!!! Kailangan mag-ready na!
“Paolo, malapit na----“ Hindi ko na nai-tuloy ang sasabihin ko nung mapansin kong may tinititigan si Paolo. Naka-kunot pa nga kilay niya eh.
Tiningnan ko kung ano ang tinitingnan niya.
There, I saw Hanna.
Mukhang nata-taranta siya at nagpa-panic. Ano kayang nang-yari? Malapit na siya ah?
“Gusto mo puntahan natin?” Shocks. Tawagin niyo na aong martir. Kasi martir talaga yata ako.
“Tara” Mabilis siyang tumayo at naglakad panuta sa kabilang side ng gym. Ang bilis niya…
“Hanna, may probema ba?” Tanong ni Paolo. He sound so concern….
“O-oo eh..” Sagot ni Hanna.
“Ano ba nang-yari?” – Paolo.
“Ano kasi.. Yung partner ko..” – Hanna. Nakaka-OP naman..
“Oh? Anong nang-yari?” --- Paolo.
“May sakit daw siya..” Maluha-luhang sabi ni Hanna.
“Ha? Eh paano ka makakapag-sayaw??”
“Hindi ko rin alam..” Umiiyak sa siya. TSk. Dahil lang dun??
“Shhh.. Wag ka nang umiyak..” Niyakap niya si Hanna. May kung anong kumirot sa dibdib ko…
He looked into my eyes with a pleading look..
“Yna..”
“H-ha??” -- Ako
“Pao.. Paano na yan? Ang laking kawalan nito *sob* sa grades ko kapag nagka-taon..” Umiiyak na si Hanna.
“Don’t worry… I’ll be your partner.”