Κεφάλαιο 09
*Τρία χρόνια μετά*
«Τα αγόρια είναι αηδία.»
«όχι, τα κορίτσια είναι αηδία!»
«Παιδιά, σταματήστε να μαλώνετε για το ποιος είναι αηδία και ελάτε για φαγητό!» φωνάζει η Άλις από το σπίτι μας. Την έπιασα από την μέση και της φίλησα τον λαιμό.
«Μαμά, ο Σεμπάστιαν δεν με αφήνει να πάω πουθενά χωρίς να μου κρατά το χέρι!» παραπονιέται η μικρή μου πριγκίπισσα.
«Μπράβο Σεμπάστιαν!» λέω εγώ και χτυπάω την πλάτη του μικρού, είναι το καλύτερο ταίρι που θα μπορούσε να έχει η Κλέρ.
«Μα μπαμπά... μαμά πες κάτι στον μπαμπά!» τα κοτσιδάκια της τινάχτηκαν όταν πήδηξε στην αγκαλιά της Άλις.
Γέλασα και έγειρα να φιλήσω την-πλέον- γυναίκα μου. Όταν τα χείλια μου ακούμπησαν τα δικά της ακουστήκαν πολλές διαμαρτυρίες.
«Αηδία μπαμπάκα! Γιατί φιλάς τη μαμά;» ρωτά η μικρή. Ο Σεμπάστιαν παρατηρούσε την σκηνή με ένα ονειροπόλο βλέμμα στα μάτια του! Τουλάχιστον δεν χρειάζεται να ανησυχώ για επιπλέον αγόρια που την κυνηγάνε-θα φροντίσει ο Σεμπάστιαν γι' αυτό – μόνο τα δικά του πόδια θα κόψω αν πληγωθεί η πριγκίπισσά μου.
«Αγάπη μου έτσι κάνουν όλα τα ταίρια!» της εξηγώ και πετάγεται στα χέρια μου
«Δηλαδή μπαμπάκα πρέπει να φιλήσω τον Σεμπάστιαν;» με ρωτά και αμέσως τα μάτια του μικρού φωτίστηκαν και έγνεψε ναι. Αγόρια, έλεος!
Δεν του έκανα την χάρη, η Αριάννα είναι μόνο τριών χρονών και μισό! Τι σόι πατέρας είμαι αν δεν την προστατεύω από τέτοια! «Όχι αγάπη μου.»
«Μα μπαμπά είπες ότι είμαστε ταίρια!»
«Δεν θα τον φιλήσεις –το λιγότερο- μέχρι τα δεκαέξι σου, είμαστε σύμφωνοι Αριάννα.»
«Μα Έιντεν!» άρχισε να παραπονιέται ο Σεμπάστιαν
«Λυπάμαι Σεμπ, αλλά είναι το αγγελούδι μου.»
Αναστέναξε και κάθισε στην καρέκλα του για φαγητό.
«Θα περάσει η Μαρία και ο Άνταμ μαζί με την μικρή Άλις και τον Φάλον για να παίξετε.» Τα παιδία της Μαρίας και του Άνταμ, η Άλις και ο Φάλον, έρχονται κάθε Σάββατο και παίζουν.
Όσο για τον Σεμπάστιαν, είναι το Άλφα Αρσενικό της διπλανής αγέλης και κυβερνά τώρα ο θείος του μέχρι να φτάσει την κατάλληλη ηλικία.
Φάγαμε ήσυχα και μετά από λίγο χτύπησε το κουδούνι.
Δεν ήταν κανείς, μόνο ένα σημείωμα.
Αγαπητέ Έιντεν,
Να θυμάσαι η προφητεία μπορεί δεν βγήκε αληθινή, να προσέχεις πάντα την Άλις και όλη σου την αγέλη.
Με έκανες περήφανη! Μην αλλάξεις τον τρόπο που φέρεσαι Έιντεν, είσαι ένας υπέροχος Άλφα, με καταπληκτική οικογένεια. Θα με έχεις πάντα στο πλευρό σου!
Με αγάπη.
Θ.Λ.
«Είναι τίποτα εκεί αγάπη μου;» με ρωτά η Άλις έκλεισα την πόρτα και τσαλάκωσα το χαρτί.
«Όχι αγάπη μου δεν είναι τίποτα»
Την φίλησα και τα παιδιά άρχισαν να μαλώνουν πάλι για το ποιος είναι αηδία.
Δεν ήταν τίποτα, απλά η Θεά μου έστειλε γράμμα.
Γέλασα με την σκέψη και οδήγησα την γυναίκα μου στον καναπέ. Δε θα αλλάξω τίποτα Θεά στο υπόσχομαι.
ΤΕΛΟΣ
..............................
Το τελευταίο κεφάλαιο πριν τον καινούργιο χρόνο.
Αυτό ήταν, δεν θα υπάρξει άλλο βιβλίο και δεν νομίζω οτι θα φτιάξω καινούρια ιστορία για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα.
Ελπίζω να σας άρεσε το ταξίδι του Έιντεν και της Άλις, αποχαιρετήστε τους!
Καλή χρονιά.
Ψηφίστε και σχολιάστε το τελευταίο κεφάλαιο! ¨ :')
Σ.Α.