04

884 98 5
                                    


Κεφάλαιο 04

«Έιντεν, σε παρακαλώ ξύπνα.»

Άκουγα την Μαρία, την άκουγα να κλαίει εδώ και δύο μέρες. Αλλά δεν ήθελα να σηκωθώ. Το αστείο είναι ότι κανονικά θα ήθελα αλλά δεν θέλω να αντιμετωπίσω ένα κόσμο, μια πραγματικότητα χωρίς την Άλις, ή το μικρό στην κοιλιά της.

«Μαρία, βρήκα πληροφορίες.» ασυναίσθητα η καρδιά μου άρχισε να χτυπά πιο δυνατά. Πληροφορίες; Τι πληροφορίες;

«Πληροφορίες;»

«Ναι αγάπη μου, φαίνεται πως εντοπίστηκε η μυρωδιά της Άλις!»

Η καρδιά μου είχε μπει σε ένα τρενάκι του λούνα πάρκ το οποίο πήγαινε με διακόσια χιλιόμετρα το λεπτό, αν ήταν ποτέ δυνατό κάτι τέτοιο εκεί θα ήμουν. Τόσο γρήγορα. Γρήγορα που νόμιζα ότι θα εκραγεί.

Τικ τακ τικ τακ.

«Που;»

Τικ τακ τικ τακ.

«Κοντά στο σπίτι της Μπέθανι, και μετά έξω από τα περίχωρα. Έχουμε την ύποπτο κρατούμενη.»

Τικ τακ τικ τακ τικ τακ.

Η Μπέθανι μας κορόιδεψε όλους. Τον ίδιο της τον αρχηγό και συνάμα την αγέλη της.

Η Μαρία αναστέναξε και μου έπιασε το χέρι. Τα ζεστά της χέρια χώθηκαν μέσα στα κρύα δικά μου.

«Η καρδιά του χτυπά πολύ γρήγορα και δυνατά λες να μπορεί να μας ακούσει;»

«Είναι μεγάλος μαλάκας αν μπορεί να μας ακούσει και δεν σηκώνετε εδώ και δύο μέρες που τον παρακαλάς.»

Αν μπορούσα θα γέλαγα. Έχει ένα δίκιο ο Άνταμ, ίσως να είμαι λίγο αλλά σίγουρα δεν θα το παραδεχτώ ποτέ μου. Τουλάχιστον όχι μπροστά του.

Έσφιξα τα δάχτυλά μου σε γροθιά και τον άκουσα να παίρνει μια απότομη ανάσα.

«Έπρεπε να τον πω μαλάκα για να αρχίσει να ξυπνήσει;» λέει με τον σαρκασμό να είναι ξεκάθαρος στη φωνή του.

Η Μαρία άρχισε να γελάει και μέχρι και εγώ έσκασα ένα χαμόγελο. Άνοιξα τα μάτια μου, μόνο και μόνο για να τα κλείσω πάλι από ο δυνατό φως.

«Καιρός ήταν Έιντεν!»

Άρπαξα τα νερό από το κομοδίνο και το ήπια λαίμαργα.

«Σκάσε Άνταμ!» σήκωσε τα χέρια του σαν να παραδινόταν , μπορούσα να διακρίνω στα μάτια του ίχνη κρυμμένης χαράς.

«Πάμε τώρα να βρούμε το ταίρι μου και την κόρη μου.» λέει χωρίς να σκεφτώ και σηκώθηκα από το κρεβάτι.

Η Μαρία με κοίταξε με ορθάνοιχτα μάτια και το στόμα του Άνταμ έχασκε ανοιχτό.

«Θα μαλώσω με την Άλις μετά για το φύλο του μωρού αλλά τώρα πάμε να τους βρούμε.» σήκωσα του ώμους και βγήκα από το δωμάτιο.

'''''''''''''''''''''''''''''''

Για την ImViktoria που τα σχόλιά της με κάνουν και χαμογελάω. Δικό σου! <3

Ψηφίστε και σχολιάστε

Σ.Α.


Vampire HateWhere stories live. Discover now