"Yes I love him. I love him more than anything else in this world and there is nothing that I would like better than to hold on to him forever. But I know it's not for the best. So no matter how much my heart is going to break, I've got to let him go so he can know just how much I love him. Maybe I'm lucky to feel the love he gave to me, and I know this is the right time to say goodbye."
-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=
XIOFEI POV
New Beginning, new life. This is it!!
My new life without Night. Kakayanin ko kaya, isipin ko pa lang parang laging nadudurog ang puso ko.
WELCOME HOME JOYCE
Alam ko si Tita Beth yun ang kapatid ni Mama sya ang may hawak ng tarpaulin. Kamukhang-kamukha sya ni Mama namiss ko tuloy ang mama ko. Sila na lang ang natitira kong pamilya, kaya eto sa kanila ko na ipagpapatuloy ang bago kong buhay.
Lumapit ako sa kanila, hindi na ata ako nakilala, sabagay matagal na panahon na rin nung huli nila akong nakita 10 years old pa lang ako nun nung huli namin dalaw sa Pilipinas, kahit nung namatay na sila Mama hindi ko na rin sila nakita pero patuloy pa rin ang komunikasyon nila sa akin.
" Ni hao" smile and wave ko sa kanila, mejo awkward hindi sila nag-smile nagulat siguro sa pagkakasabi ko simpleng HI lang , ginawa ko pang complicated, ei ano magagawa ko laking Taiwan po kasi pero magaling naman talaga ako magtagalog ^_^.
"Joyce?? (-_-)?? "sabi ni Tita Beth na mejo alangan pa ata sa pangalan ko.
"Opo, si Joyce nga po ako ^___^ " (Yes, Joyce po ang English name ng Xiofei at dyan nila ako kilala sa pangalan na Joyce)
Niyakap ako ni Tita Beth with matching Teary eye pa, gusto ko rin sanang maiyak pero wala ei, wala na ata akong mailuluha pa.
"Kamusta na po kayo? Namiss ko po kayo?"
"Okay naman kami Iha, kaw kamusta ka na? Matagal na kitang pinapapunta dito sa Pilipinas para dito ka na sa amin tumira. Alam ko ang hirap ng buhay ng mag-isa lang, buti kinaya mo nung nawala sila Ate. Natutuwa ako at nandito ka na. Ano ba nagpabago ng isip mo iha?"mahabang sabi ng aking Tita hindi ko alam kung ano dun ang una kong isasagot.
"Mabuti naman po ako Tita ^_^" that's it, yes I'm ok in outside but inside I feel like dying.
"Mama baka pagod na po si Joyce sa bahay na po natin ituloy ang question and answer portion nyo hehehe" Si Belle ang cute kung pinsan kasama pala sya hindi ko agad napansin.
"Hi Belle ^___^" smile ko sa kanya awkward pa rin talaga. Alam mo ung pakiramdam na bago mo pa lang silang kakilala pero mga kamag-anak mo naman. Basta magulo pati sarili ko naguguluhan na.
Niyakap din ako ng mahigpit ni Belle, ang pula-pula na tuloy ng pisngi ko, hindi ako sana'y sa ganitong treatment.
"Achooo.... sya din naman tamang drama din." Sabi ni Tita Beth
"Naku, si Mama tamang pigil ng moment." Napapakamot na ngiti ni Belle nahiya atang bigla sa ginawa nya
"Alam ko na miss nyo ang isa't-isa o sya halina't humayo na tayo malayo-layo din an ating uuwian." Sabi ni Tita Beth sabay hila sa bitbit kong maleta, Si Belle naman hinawakan ang braso ko para lumakad na.
Nakakamiss din pala ang ganitong eksena, ung may pamilya ka na matatawag. New life na nga for me at masasabi kong may pamilya na akong matatawag. Hindi na ako mag-iisa.
Malayo-layo din pala ang bahay nila Tita from the airport. Taga-Bulacan sila, sila ay kami na pala magiging taga Bulacan na ako. Ganito na pala ang itsura ng Manila daming mga sasakyan, dahil sa dami ng sasakyan madalas daw traffic sabi ni Belle, lalo na kapag rush hour. Iyon daw ang madalas na sakit ng ulo nya kapag pumapasok sya sa work. From Bulacan to Manila pala sya everyday, ayaw daw payagan nila Tita na mag-boarding house, kaya etong si Belle pinipilit ako na mag-apply sa Company nila para may kasama na sya sa Manila, para daw mag-apartment na kami, papayag daw sila Tita Beth kung may makakasama sya. Ngumiti na lang ako, iniisip ko rin naman talaga na mag-work or magtayo ng small business malaki-laki na rin naman naipon ko, idagdag pa ung pinagbentahan ng unit ko sa Taiwan. Feeling ko hindi na talaga ako makakabalik pang muli dun, dami ng masakit na alaala ang naroroon, lahat ng mga mahal ko sa buhay iniwan nila ako. Ano pa ang babalikan ko, wala na di ba?
Sa sobrang daldal ni Belle gusto ko man ipikit ang mata ko hindi ko magawa, sobrang daming kwento, san ba pinaglihi ito ni Tita sobrang daldal siguro nakakain ito ng p*k* ng manok kaya ganito kadaldal,,, hehehe yan kasi sabi sa akin ni Mama dati nakakain daw ako ng ano ng manok kaya ako madaldal, kaya lang wala na atang tatalo pa sa kadaldalan ng isang ito siguro madaming ano ng manok ang nakain nito. Ngingiti-ngiti na lang ako kahit yung ibang kwento na super malayo na sa topic. Buong talang buhay na ata nasabi na ni Belle wala pa ring tigil sa pagbula ng bibig. ^_____^
"Ei, Joyce my Boyfriend ka na ba?" tanong sa akin ni Belle na pati sila Tita na nasa harap tumingin sa likod, mukhang interesado sa isasagot ko.
"Meron na (-__-). Nagkaroon pero wala na sya c"_) " sabi ko, nakakita ata ako ng pagning-ning ng mata ng pinsan ko.
"Wow, talaga? Ano feeling couz? Nasan na sya? Ano nangyari? Paanong wala na?"daming tanong nya ano ang uunahin kong sagutin. Napakamot na lang ako ng ulo.
"Tita, my gamot po ba kayo sa headache? Mukhang my Jetlag pa ako." Pag-iiba ko ng topic ayoko munang sagutin ang mga ganyang kasensitive na bagay.
"Meron ako couz." Sabi ni Belle sabay abot sa akin ng gamot and bottled water nasa mukha nito ang pag-aalala.
"Magpahinga ka muna dyan, ipikit mo muna mga mata mo. Ikaw Belle tigilan mo muna kabubula ng bibig mo, tama na muna kwento mamaya nay an sa bahay. Patulugin mo muna pinsan mo alam mo naman na galing yan sa mahaba-habang byahe kaya pagod pa yan. Iha, gisingin ka na lang naming kapag nasa bahay na tayo, matulog ka muna. " Sabi ni Tita, mukhang tinamaan din si Belle at heto naglalaro na lang ng Candy Crush sa phone.
"Thank you Tita."Ngiti ko sa kanya sabay pikit ng mga mata ko. Need peace , a peace of mind or need ko siguro muna talagang umidlip kahit sandal.
-
-
-
-
-
-
"Xiaofei...." Si Night yun kinakawayan ako ni Night.
"Night, andyan na ko." Bakit ganun habang papalapit ako palayo naman sya ng papalayo.
"Nighty, intayin mo ko wag ka umalis dyan. Parating na ako."
"Hindi, Xiofei hindi ako si Night"
"Ano bang sinasabi mo? Ikaw si Night, ikaw si Night na mahal ko." Pabilis ng pabilis ang takbo ko si Night naman palayo ng palayo.
"Hindi ako si Night, kalian man hindi ako magiging si Night. Isa akong robot" hinila nya ang balat na tumatakip sa mukha nya, nakita ko ang metal na nasa loob, hinubad nya ang lahat ng balat nya, isang bakal na lang ang nakikita ko. Isang metal na bakal na hugis tao.
"Hindi, ikaw pa rin si Night, Di ba mahal mo ko night, kaya mali yang sinasabi mo, alam ko ikaw si Night kahit na robot ka pa, Mahal mo ko Night di ba?" umiiyak na sabi ko habang pinipilit ko pa rin syang abutan , ang metal na tao na papalayo ng papalayo sa akin.
"Hindi ako si Night. Hindi kita kilala. Isa akong robot."Kasabay ng pagkakasabi nyang iyon, biglang lumitaw ang isang malaking apoy. Sinusunog ang metal na taong si Night.
"Night, umalis ka dyan...... Malulusaw ka dyan" hiyaw ko sa kanya na para bang wala syang naririnig takbo pa rin ako ng takbo hindi pa rin ako makarating sa kinalalagyan ni Night. Kitang-kita ko unti-unti na syang nilalamon ng apoy natutunaw na sya. Wala na ang mga braso nya.
"Night, umalis ka dyan, wag mo kong iwan Night.... Mahal na mahal kita Night." Ngumisi lang si Night.
"AKo mahal mo, hindi ako si Night kita mo naman di ba? Isa lang akong bagay. Bagay lang ako na walang pagmamahal. Goodbye Xiaofei, kalimutan mo na ang isang bagay na katulad ko." Ngiting sabi nya kahit patuloy na nilalamon na ng apoy ang katawan nya.
"Hindi totoo yan, mahal mo ko Night, Umalis ka dyan. Hindi ko kayang mawala ka. Mahal na mahal kita Night."
"May tunay na magmamahal sa'yo Xiofei, makakalimutan mo rin ang Bagay na katulad ko. Malapit mo na syang makilala. Goodbye XIAOFEI, my GIRLFRIEND" pagkatapos nun unti-unti na syang natunaw hanggang sa mawala ang apoy sa harap ko, wala na rin si Night.
Napa-upo ako, panibagong sakit na naman ito.
"Bakit Night? Bakit hindi ka umalis sa apoy, ikaw lang ang mahal ko. Night, bakit Night? Mahal na mahal kita Night"
"Night........
Night......."
"Uyy, couz, gising na, oo nga gabi na kanina ka pa kaka-Night dyan. Kanina pa kaya madilim kaya Night na. Ano ba napanaginipan mo kanina pa kita ginigising puro night naman sinasabi mo. Night na nga ohhh" toinks!!!! Bad dream pero napangiti ako sa pinsan ko. Ganun nga ba talaga nangyari kay Night nung nilalamon sya ng apoy. Kawawa naman ang mahal ko. Pero bakit ganun ung panaginip ko. Akala ko ba ayaw nya akong nakikitang umiyak, ei bakit pinaiyak nya ako. Ano ung sinasabi nya? Nasa bahay sa Bulacan na pala kami.
"Couz, lika na kanina pa tayo iniintay nila Papa sa taas, tulog mantika ka pala. Hindi na ba masakit ang ulo mo." Tanong uli ni Belle
"Belle, hindi na salamat sa'yo"
"Sus, wala yon" Nagblush pa ata ang pinsan ko ^__^
Matapos ang hapunan at pagpapakilala sa whole family. Heto na kami ni Belle sa kwarto. Share kami ng room, pero okey na rin ito atleast may makakausap na ako. Kaya lang super daldal naman, keri kaya ng power ko. Si Belle ang panganay sa kaniyang 2 kapatid, only girl lang sya kaya super happy daw sya at may makakasama na sya na girl para magbonding. Si Tita Beth naman kasi busy as a teacher. Si Tito Jhun naman may small Talyer business, ung ibang pinsan ko mag nag-aaral pa si Billy and Benny parehong nasa High School. Si Belle naman fresh graduate sa College at nagwowork na sa Manila as Junior Accountant, 1 year old lang ang tanda ko sa kanya. Isasama nga raw nya ako sa Office nila tomorrow pinag-aapply ako. My hiring daw kasi sa kanila at good to know nalaman nya agad. Personal Secretary ng may-ari ng Company nila.
<3================================================================<3
A/N:Hi, readers. Thank you sa mga new readers ko. Kakaiyak naman nasa reading list nyo na story ko. Comment na lang po kayo mention ko name nyo sa next update ko. Promise mag-update ako tomorrow, baka kasi matapos na ang absolute boyfriend hindi ko pa rin tapos ang story ko. Watch nyo Absolute Boyfriend nag-start na sya kanina June 24.
Here muna my konting update 1 chapter muna ito pa lang kinaya ng powers ko. Past 12 na rin kasi. Promise tomorrow po talaga susundan ko na ito. Exciting update tomorrow.
Ciao,
Ms.A